Steeds meer scheidingen in Thailand
12 december 2017
Steeds meer echtparen gaan scheiden in Thailand. In 2006 bedroeg het aantal echtscheidingen nog 27 procent, in 2106 is dit 39 procent, aldus cijfers van het Department of Mental Health.
Vorig jaar traden 307.746 paren in het huwelijk en vroegen 118.539 een echtscheiding aan.
De belangrijkste redenen om te scheiden zijn spanningen ten gevolge van het werk en financiële problemen en sociale druk.
Bron: Bangkok Post
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand21 december 2024Vastgoedsector in zwaar weer: Thaise markt zoekt herstel in 2025
Nieuws uit Thailand21 december 2024Thailand voert strijd tegen luchtvervuiling met innovatieve maatregelen
Nieuws uit Thailand21 december 2024Kabinet verhoogt kinderbijslag als steun voor gezinnen
Gezondheid21 december 2024Matige wijnconsumptie verlaagt risico op hart- en vaatziekten volgens nieuwe studie
Bangkok Post en Bangkok Coconuts citeren beide Dr. Boonruang Triruangworawat (departement Mentale Gezondheid), zijn de redenen voor de toename:
– Huishoudens worden kleiner, de opvoeding van kinderen gebeurt niet langer door familie maar door de ouders zelf die zelfstandig wonen zonder pa, ma etc. in de buurt.
– Huishoudens kunnen ook niet meer zo 1-2-3 hun ei kwijt of raad vragen bij deze familie als er zorgen of geweld zijn binnen het gezin.
– Hoofdreden: werk gerelateerde stress, sociale en financiële problemen.
– De partners communiceren te weinig. Boonrang adviseert dan ook (en dat is een open deur als je het mij vraagt) dat partners beter naar elkaar moeten luisteren, positief praten met elkaar, eerlijk met elkaar communiceren en elkaar geen verwijten maken.
Wat je vooral niet moet zeggen:
– “Hou je mond, stop met praten!”
– “Als ik nog met mijn ex was dan…”
– “Heb het lef, pak je koffers en donder op”
– “Het is mijn schuld niet!”
– “Je was helemaal niet druk met werk, je was naar je minnares/minnaar”
Bronnen:
– https://www.bangkokpost.com/news/general/1376855/thai-divorce-rate-up-to-39-
– https://coconuts.co/bangkok/news/marriage-advice-light-thai-divorces-mental-health-dept-offers-wisdom/
Gelukkig vallen onder die 39% ook bij voorbaat kansloze huwelijken denk ik zo: moetjes en mensen die al met oneerlijke motieven het huwelijk in stapten. De open deur gaat zeker op dat je met elkaar moet blijven communiceren. Neem je relatie niet voor lief, blijf de ander aandacht geven. Positief zijn naar elkaar in plaats van negatief. En het zal zeker helpen als je mentaal op vergelijkbaar niveau zit denk ik zo. Als je niet met elkaar kan praten.. als de ander geheel anders denkt dan jou over belangrijke zaken, dan zie ik het niet rooskleurig in. Maar heb je samen wel goede gesprekken dan zou ik de kans niet op >1/3 schatten. Bleek eens uit een onderzoek dat relaties die voortkwamen uit vriendschap het minst vaak op de klippen liep? Dat lijkt me plausibel: zelfs als de vlammende liefde en vlinder gevlogen zijn dat je het dan nog samen fijn hebt en dus geen noodzaak om het huis te verlaten.
En dan te bedenken dat de meeste Thaise mensen niet officeel trouwen maar in Nederandse termen ongehuwd samenwonen…..(na een buurtfeestje met monnikken)….
Wat jij, Chris, ‘een buurtfeestje met monniken’ noemt geeft je onkunde en neerbuigende houding goed weer. Ik vind het niet grappig of ironisch.
Want dat is juist het echte traditionele Thais huwelijk waar monniken alleen komen voor wat zegeningen. Daarna woont het stel in Thaise termen en voor de Thaise gemeenschap geheel gehuwd samen. Dat is wat ik en vele anderen ‘officieel’ noem. Maar het is niet ‘voor de wet’. De ‘wet kan me gestolen worden als de gemeenschap het goed keurt.
Tino, natuurlijk respecteer ik jou mening betreft het huwelijk volgens Thaise traditie het wordt alom gerespecteerd vooral door familie en naasten. Het valt natuurlijk niet te ontkennen dat het wettelijk huwelijk het enige huwelijk is dat officieel is hoe mooi het trouwen voor Budda ook is. Het traditionele huwelijk geeft geen enkele recht op wat dan ook vergelijkbaar met het kerkelijk huwelijk in Nederland. De vergelijking van een “feestje” kan ik me dan ook wel voorstellen omdat het ook als een “feestje” is voor zowel de bruidegom en bruid als ook voor de genodigden getuige het volop aanwezige alcohol en na afloop dronken mensen.
Dingen veranderen in de loop der tijd.
Het huwelijk voor Bhoeda is ouder, dan trouwen voor de wet.
Toen de maatschappij ingewikkelder werd, dan een boerengehucht, zijn er wetten gekomen om dingen te regelen.
Maar het huwelijk voor de staat, is in feite niets meer, dan een wettelijk contract.
Zoiets als dat je een auto koopt.
Echt trouwen doe je voor God, of Bhoeda – als je gelovig bent.
Buiten het feit dat ik jouw reactie geheel deel vraag ik mij ook af waarom Chris meent dat een traditioneel Thais huwelijk ook maar enigszins iets te maken zou hebben met ongehuwd samenwonen volgens Nederlandse termen. Een vergelijking die nergens op slaat.
Voor alle duidelijkheid, ik reageerde op het commentaar van Tino Kuis en het is zijn reactie waar ik het mee eens ben.
Er is een groot verschil tussen vorm en inhoud. Jij hebt het over vorm, ik heb het over inhoud. De meeste Thais hebben weinig met Boeddhisme als het over inhoud gaat. Mijn vrouw en ik gaan meer bewust naar de tempel dan alle 80 inwoners van mijn condo bij elkaar. Zij zijn allemaal samenwonend, wij zijn ook officeel getrouwd. Zij zijn niet officeel getrouwd om sneller en gemakkelijker van elkaar af te kunnen (geen van mijn collega’s is officieel getrouwd om die reden) als zich die situatie voordoet. Kinderen heben geen rechten bij dergelijke vorm van samenwonen. Mannen kunnen niet worden verplicht alimentatie te betalen. Nog even afgezien van wat menige tempel en abt maakt van het Boedhisme want de Boeddha zou zich in zijn graf omdraaien als hij begraven was. Was er onlangs niet een oproep van de patriarch zich meer te concentreren op het ECHTE Boeddhisme (ipv de commercie, omkoopschandalen,sex en drugs)?
Kortom: ik heb schijt aan de gemeenschap wanneer die alleen wordt misbruikt voor show-off en halfbakken intenties. Ik durf de stelling wel aan dat 70 % van de huwelijkstellen geen boodschap heeft aan het werkelijke Boeddhisme.
Nogmaals, beste Chris, het traditionele Thaise huwelijk heeft heel weinig met het boeddhisme te maken, noch naar vorm noch naar inhoud. Het is niet de Boeddha of de monniken die het huwelijk inzegenen of er voor verantwoordelijk zijn. Het wordt niet vastgelegd in de tempelgeschriften. Op het moment dat de dorpsoudsten het paar met elkaar verbinden zijn de monniken afwezig. Ook de gebeden van de monniken hebben weinig met het huwelijk te maken, ze zijn algemene oproepen voor goed gedrag.
Het traditionele Thaise huwelijk is een seculier gebeuren waar de monniken ook afwezig kunnen zijn en wat vervolgens toch geldig is voor de gemeenschap.
Je hebt wel gelijk dat een dergelijk huwelijk te weinig zekerheid biedt wat kinderen en wederzijdse verzorging betreft.
Door hierboven steeds het boeddhisme er bij te halen laat je zien dat ook jij het echte, werkelijke boeddhisme niet kent. Jezelf voortdurend op de borst slaan en anderen neerhalen past ook niet bij het boeddhisme.
Dan moet je me toch eens uitleggen waarom die monniken wel bijna altijd aanwezig zijn op de huwelijksdag? Waarom vraag je ze om te komen op die dag als het huwelijk formeel, wettelijk (dat wist ik al) en sociaal niets met Boeddhisme te maken heeft? Gewoon voor de vorm? Voor de show? Omdat het zo leuk is voor de foto’s? Toch een feestje na de monniken?
Heb hier in Bangkok, bij huwelijken van afgestudeerden en collega’s (meestal in peperdure hotels) ook nog nooit dorpsoudsten gezien. Als ik jouw verhalen lees lijkt het of Thailand alleen maar platteland kent.
Wist je dat er ook een ‘crematie voor de Boeddha’ bestaat? Veel monniken tijdens die feestelijkheden. En niet te vergeten een inwijding van een huis, een auto etc. ‘Wonen voor de Boeddha, rijden voor de Boeddha’. O ja, en een loterij winnen ‘voor de Boeddha’.
Nee, geboren worden, trouwen, kinderen krijgen en dood gaan heeft niets met het boeddhisme te maken.
In de stad heb je natuurlijk stadsoudsten.
Hoewel ik Tino Kuis niet wil verdedigen, hij staat zijn mannetje zelf wel, wil ik toch opmerken dat de verhalen van hem beslist niet uitsluitend gerelateerd zijn aan het Thaise platteland. Zijn artikelen en reacties op Thailand Blog bestrijken een grote verscheidenheid aan onderwerpen, vaak gepaard gaande met bron verwijzing en onderzoeksresultaten. Daarnaast constateer ik dat jij, beste Chris, in jouw bijdragen veelvuldig refereert aan jouw ervaringen met bestuur, collega’s en studenten op de universiteit waar jij lesgeeft. Toch een betrekkelijk selecte groep. Het alledaagse leven in Thailand met al haar facetten en tradities, die uiteraard aan veranderingen onderhevig zijn, is wellicht niet kenmerkend voor jouw werk- en woonsituatie maar het houdt natuurlijk niet op bij jouw universiteit.
Ik werk inderdaad op een universiteit maar als je mijn bijdragen hier allemaal op een rij zet schrijf ik het meeste over mijn eigen buurt (in WDWMD) waar ik de enige buitenlander ben. 95% van de Thais in mijn buurtje komen niet uit Bangkok maar van het platteland, en ja, meestal uit de Isan en een enkeling uit het zuiden. Ik zie beide werelden.
Bij een Thaise scheiding is het niet abnormaal dat de gescheiden partners in hetzelfde huis blijven wonen. Bij de Bangkokian middenklasse is dit echt niet ongewoon. Soms weten zelfs de inwonende kinderen niet dt hun ouders gescheiden zijn.
In Thailand is niets wat het lijkt en lijkt niets wat het is.
Vroeger bestond er in Nederland ook zoiets als “scheiding van tafel en bed”.
Dat was een wettelijke regeling.
Wat zoveel betekende als dat je niet meer voor elkaar hoefde te zorgen, maar dat je – vaak noodgedwongen door een tekort aan geld, en misschien voor de kinderen – samen in het zelfde huis bleef wonen.
Overigens kan de stijging van het percentage scheidingen ook betekenen, dat er minder vaak wordt getrouwd.
Als het aantal scheidingen gelijk blijft, zal het scheidingspercentage toch stijgen.
In feite is dat niets nieuws onder de zon. Meestal trouwden de jongelui voor Boeddha of gingen samenwonen. Echter de laatste 10 jaar zijn er meer officieel gaan trouwen. Daarom zijn er ook meer geregistreerde echtscheidingen, maar velen gingen ook voorheen uit elkaar door spanningen ten gevolge van werk, financiële problemen en sociale druk.
In een vorig artikel werd geschreven dat alimentatie niet in het woordenboek van de Thaise man voorkomt.
En meestal is het de man die zijn gezin verlaat.
Hoe gaat het dan verder?
De meesten zijn niet wettelijk getrouwd en alleen voor boedha en zonder papieren.
Dus scheiden ze maar op, kinderen of geen kinderen, speelt allemaal geen rol, we zullen ze maar bij familie stompen.
Als ik mijn vriendin hoor willen haar vriendinnen allemaal een farang.
En als ik vraag wat met hun man?
No problem, money is more important…………
Moet me toch echt aansluiten bij Henry,en dan vooral zijn laatste zin.
Men kan iedere week met een anders partner traditioneel huwen, ik zou het hoogstens en soort verlovingsfeest durven noemen. Ondanks er meestal monikken bij te pas komen, heeft zo’n ceremonie inderdaad niks met het Boeddhisme te maken, maar dat geld voor 99.99% voor de wijze waarop het Boeddhisme in Thaland beleefd is in feite een soort veredelt animisme.
Juridisch heeft zo’n traditioneel huwelijk ook geen enkele waarde.
Ik ben wettelijk gehuwd op een Thais gemeentehuis en heb geen traditioneel huwelijksceremonie georganiseerd. Mijn schoonouders vonden dat zotte kosten voor de show. Hebben ook nooit over een Sinsod gesproken Dit ondanks hun dochter nooit gehuwd, kinderloos en hoog opgeleid wAS
Vraag mijn af hoeveel van de gestrande huwelijken er daar van zijn die met een buitenlander waren getrouwd?