Spoorwegnet dringend aan vervanging toe
Zestig procent van de 4.300 kilometer lange spoorrails in Thailand is oud en versleten. De rails liggen op houten dwarsliggers die na 20 à 30 jaar dringend aan vervanging toe zijn. Rails en bielzen hebben zwaar te lijden van de hitte.
Ontsporingen zijn moeilijk te vermijden, zoals dinsdag bleek toen een treinwagon geladen met ruwe olie tegenover luchthaven Don Mueang ontspoorde en kantelde. De rails waren uitgezet waardoor de wagon uit de rails liep. Met 40 procent van de rails is niets mis, want die liggen op betonnen dwarsliggers.
Yutthana Thapcharoen, gouverneur van de State Railway of Thailand (SRT), zegt het personeel van de stations opdracht te hebben gegeven de rails die onder hun beheer staan, regelmatig te controleren. Vooral tussen 12 en 15 uur op het heetst van de dag kunnen rails uitzetten. Op de lange termijn is de SRT van plan de oude rails te vervangen.
www.dickvanderlugt.nl – Bron: Bangkok Post
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Expats en pensionado24 november 2024In Memoriam: Colin de Jong
Reistips24 november 2024Belangrijke regels voor het meenemen van gezondheidsproducten naar Thailand
Steden24 november 2024Ban Krut, onontdekt in Thailand (video)
Eilanden23 november 2024Koh Kood transformeert tot luxe ecotoerismebestemming
Beste Dick
Het uitzetten van rails heeft totaal niets te maken met dwarsliggers, hout of beton.
Het kan te maken hebben met langgelast spoor, zwakke verbindingen tussen spoorstaven bij korte spoorstaven of langgelast spoor, onvoldoende stevige bevestiging van de spoorstaaf op de dwarsliggers, te veel afstand tussen de dwarsliggers of te weinig ruimte tussen de spoorstaven.
En zo zijn er nog wel een paar.
Het enige soort spoor waar spoorspattingen niet kunnen voorkomen is het zogenaamde zz-spoor, waar de dwarsliggers kruislings met elkaar verbonden zijn en de uitzetting van het staal door deze constructie omgezet wordt in de breedte en niet in de lengte.
Zeer duur spoor, uiterst comfortabel, en makkelijk te onderhouden.
Een spoorspatting komt ook regelmatig in Europa voor, dus ook in Nederland, echter, dit wordt vaak geconstateerd door een bezetspoormelding die er voor zorgt dat het toelatende sein onveilig wordt, of door een machinist van een trein op het naastliggende spoor.
Maar, dat het schort aan het onderhoud, overigens niet overal, investeringen in de baan, is natuurlijk door iedereen te zien.
Ook het feit dat de spoorbreedte inThailand 100 cm is, de snelheid derhalve laag moet blijven, de breedte van de loc’s, wagens en rijtuigen net zo veel is als in Europa, geeft een hogere kans op zijdelingse druk die bij onvoldoende bevestiging van de spoorstaaf op de dwarsligger de “spoorspijkers” afbreekt, uit het hout trekt, of bij betonnen dwarsliggers uit de verlijming.
Ik woon in Khon Kaen, en voorwaar, ik verbaas me er over dat het spoor er heel goed bij ligt.
Weliswaar op houten dwarsliggers, maar perfect gericht.
Wat dus zoveel betekent dat het onderhoud prima is.
Schouwen van het spoor gebeurt in Nederland steeds minder, maar “vroeguh” liep er 2-3 keer per week iemand tussen twee stations over het spoor.
Maar of dit schouwen in Thailand op het heetst van de dag goed zal gebeuren, ik betwijfel het.
Lopen langs het spoor bij een hoge temperatuur is bijzonder gevaarlijk, voor de schouwer.
Als ik zo de foto’s van het ongeval bekijk, en ik ben natuurlijk maar een amateur, denk ik dat door de werking van de zon de uitzetting van de spoorstaaf omgezet is in het verbreden van de spoorstaaf, de wagen is gaan schommelen door de verruiming, de wielen zijn gaan “klimmen”, en daar heb je dan een ontsporing.
Overigens net zo’n ontsporing jaren geleden in Nederland in de buurt van Woerden, waar ook zoiets gebeurde.
Ik zou het niet weten, maar ik was er als eerste bij, had wachtdienst…….
Beste Hans,
Vertaal je reactie in het Engels en stuur het naar de postbag van Bangkok Post, dan leren ze daar ook eens wat.
Herhaling dan maar.
Spoorspattingen hebben totaal niets te maken met houten, betonnen of anderssoortige dwarsliggers.
Spoorspattingen hebben te maken met te weinig ruimte tussen de koppen van spoorstaven bij kortgelast spoor, of bij langgelast spoor met onvoldoende bevestiging aan de dwarsligger, of een hele serie andere oorzaken.
Bij overmatige hitte is het mogelijk bij langgelast spoor dat de uitzetting van de spoorstaaf, die normaal gesproken omgezet wordt in een uitzetting in de breedte, de hart op hart spoorstaaf te krap wordt waardoor de wielen van de wagens uit de baan “klimmen”, of dat de bevestiging dmv van kraagschroeven en spoorspijkers in houten dwarsliggers door de uitzetting uit het hout worden getrokken of afbreken, of bij betonnen dwarsligger uit de verlijming.
Een aantal jaren geleden is in Nederland ook een olietrein op een dergelijke manier op zijn kant komen te liggen, in de buurt van Woerden.
ook door een spoorspatting.
En neem van mij maar aan dat dat baanvak superieur onderhouden werd en wordt, en toen ook 3 keer per week werd geschouwd.
Zo de foto’s te zien is de trein ontspoord door een spoorspatting, ontstaan door te krap worden van de ruimte tussen de spoorstaven.
Wordt er te weinig onderhoud gepleegd in Thailand.
Sommige plekken wel, sommige niet.
Ik woon in Khon Kaen en daar ligt het spoor er prima bij, zowel richting Korat als de richting Udon.
Overigens, door de spoorbreedte van 100 cm is de maximum snelheid laag, en daar komt uit voort dat de bovenbouw niet van zo’n puike en zware kwaliteit hoeft te zijn als op een standaard spoorbreedte waar snelheden tot 250 km/u voor reizgerstreinen en 120 km/u voor goederentreinen gebruikelijk is.
In Nederland is de gebruikelijke spoorstaaf 64 kilo de meter, in Thailand 46 kilo.
Het spoorwegnet zou zelfs uitgebreid worden.Men zou de spoorweg van Ubon Ratchathani naar Mukdahan willen doortrekken vanwaar de lijn verder zou doorlopen over Laos tot in Danang (Vietnam) de grote kuststad en havenstad van Vietnam.Ik ben in idere geval voorstander van, aloewel ik zo mijn bedenkingen heb over de duur van de werken aangezien ze door het annemietgebergte moeten.Is het waar of niet waar,de toekomst zal het wel uitwijzen hier in Mukdahan word allezins al druk gemeten en gespeculeerd.Moest het door gaan zou dat de max zijn want dan kunnen we heel gemakkelijk naar een deftige grote kuststad gaan van hieruit.Word vervolgt.
Ja Siamees, er zwerven tientallen plannen in Thailand rond voor het verbeteren en uitbreiden van het spoorwegnet.
Inclusief het verbreden van de spoorbreedte naar de standaard van 143,5 cm.
Als het voorbeeld van de uitbreiding in Bangkok de maat is, zal er niet veel van terecht komen, vrees ik,
Ook de idee dat geld uitgeven aan wegen een investering is en aan spoorwegen een uitgave, een gedachte die in veel landen opgeld doet, is niet echt behulpzaam.
Met bijna 40 jaar ervaring bij het spoor verbaas ik me iedere dag dat er nog zo veel goed gaat bij de SRT, en dat is niet dank zij de leiding.
Pasgeleden heb ik een paar machinisten van de SRT een film laten zien van een cabinerit over de HSL van Amsterdam tot Antwerpen.
De mannen waren enthousiast, en na een kwartiertje begrepen ze de seingeving al.
Terwijl er op de HSL alleen maar cabinesignalering en geluidssignalen zijn.
Dat is wat je noemt vakmanschap.
Ook wisten ze haarscherp te vertellen dat investeren in spoorwegen uiteindelijk winst oplevert voor het land en de bevolking.
Maar dubbelspoor, dat zou overal moeten komen…………
En betere locs……….
En betere seinen en wissel…………
En breder spoor………..
En betere benutting van het bestaande spoor……
Ach ja……