feelphoto / Shutterstock.com
Prayut Chan-o-cha is de nieuwe premier van Thailand. Gisteren stemde de senaat en 500 parlementsleden stemden op Prayut en 244 op zijn rivaal Thanathorn. Drie leden onthielden zich van stemming, 1 lid was ziek en Thanathorn ontbrak omdat hij door het Constitutionele Hof is geschorst.
De kans dat Prayut zou worden gekozen was groot omdat hij zelf al het pad geëffend middels de nieuwe grondwet in 2017. Die bepaalde dat de Senaat zou meestemmen met het Huis van Afgevaardigden, wat er voor zorgt dat Prayut al verzekerd is van 250 stemmen.
Gisteren besloot voormalig premier Abhisit af te treden als parlementslid omdat Democraten de kant van Prayut hadden gekozen, iets waar Abhisit op tegen was. Daarmee is er abrupt een einde gekomen aan zijn politieke loopbaan van 28 jaar. Eerst als parlementslid en vervolgens 14 jaar als partijleider. Hij trad af als partijleider nadat de Democraten bij de laatste verkiezingen veel minder stemmen binnenhaalde dan verwacht.
Bron: Bangkok Post
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Thailand algemeen19 november 2024Minister van Volksgezondheid kondigt maatregelen aan tegen alcoholgebruik tijdens Nieuwjaar 2025
Thailand algemeen19 november 2024Goudkoorts: stijgende baht-prijzen trekken investeerders aan
Thailand met kinderen19 november 2024Bangkok tip: SEA LIFE Bangkok Ocean World (video)
Bezienswaardigheden19 november 2024Siriraj Medical Museum in Bangkok (video)
Op zich geen verrassing, net zo iets als degene die solliciteert op een vacature, waarbij de postcode een doorslaggevende eis is.
Ik kan niet begrijpen dat een EU of VS hier mee accoord gaan.
Dit druist in tegen alle regels van de democratie.
Maar kunnen WIJ het veranderen, nee dus zullen we het moeten accepteren.
Accepteren? Hoezo accepteren? Ik neem het slechts ter kennisgeving aan. Accepteren betekent dat je een situatie aanvaard, toelaat, inwilligt, dat je inschikt, onderschrijft, etc. Waarom zou je dat doen? Ben je het eens dan met de manier waarop het hele proces zich vanaf mei 2014 afspeelt? Neen, kritisch blijven, op de voet volgen en melden wat niet klopt. Is de Thai niet gegeven, dus zullen wij het moeten doen, zijnde de enige manier om hen die zich in TH druk maken om democratie te steunen.
wij westerlingen weten het immers beter! Vroeger heette het “het opgestoken vingertje”
Goed lezen svp: ik heb het over die mensen in Thailand steunen die niet de vrijheid hebben kritisch te mogen zijn. laat staan hun mening kunnen ventileren. Een groot goed in het Westen, en een bevochten waarde. Ik heb het niet over beter weten, noch over oordelen, laat staan dat ik me onder die westerlingen schaar die wat gaande is over hun kant laten gaan.
De Phalang Pracharath coalitie heeft 255 zetels, daarvan stemde 251 op Prayut. De ontbrekende 3 stemmen zijn die van de van voorzitter van het parlement, een Bhumjaithai partijlid en de opgestapte Abhisit. Daarnaast stemde de hele senaat op Prayut (249 van 250 senatoren, de senator die voorzitter is stemde niet). 249+251 = 500 stemmen voor Prayut.
Zoals ik elders al schreef: Prayut als premier en deze zeer krappe coalitie is alleen maar mogelijk door list, bedrog en valsspel van de NCPO, Kiesraad en gerechtshof. Bij echt vrije verkiezingen, zonder gemorrel aan de verdeelsleutel en zonder eenzijdig aanvallen van anti-NCPO (pro democratie) partijen en de junta hiekenlikkers de hand boven het hoofd houden had deze uitslag niet mogelijk geweest. Het volk is bedrogen en bestolen, van vrije en eerlijke democratische verkiezingen was geen sprake.
Tikfout, de legergroen coalitie heeft 254 zetels, niet 255. Rest vd getallen zijn wel juist.
Dit heet “moderne democratie”. Er zijn natuurlijk ook andere omschrijvingen mogelijk. Je wijzigt de grondwet en je laat een potentiele tegenkandidaat schorsen en zo mogelijk later oppakken.
In Thailand noemen ze dat ‘Thaise democratie’. Ik heb daar weleens een stukje overgeschreven. Nee, met democratie heeft het weinig te maken.
Dat de heer Abhisit consequent blijft als échte democraat en de eer aan zichzelf houdt siert hem. Maar weinig, al dan niet zelfverklaarde, vertegenwoordigers van het volk kunnen daaraan tippen. Respect.
Als hij écht ballen had gehad, was hij afgetreden ná het geven van zijn stem aan een ander dan Prayut bij de stemming in het parlement.
Met een beetje geld en wat mensen omkopen kom je een heel eind.
De partij heeft zelfs iemand 120 miljoen geboden om op prayut te stemmem en anderen wat minder, deze zijn niet overstag gegaan.
De democratie is ver te zoeken.
En straks lopen ze weer rond in hunner mooie witte uniformen met platte pet en de borst vol medailles.
Gisteren en vandaag zag ik oudjes in het nieuws wel in en over de 90 levens Jaren.
Ook zij droegen medaiiles maar dan zeker wel meer dan verdient om de echte strijd voor de vrijheid en democratie.
Waar ik het over heb, het startte 75 jaar geleden op 5 en 6 Juni.
Voor hen meer dan groot respect, voor die hier met witte pakken met medailles behangen voor de show geen enkel respekt.
Jan Beute.
beste Jan
Die medailles zijn allemaal fake, een soort plakplaatjes.
Als er een hiso op bezoek komt op de universiteit, dargen alle leraren een wit uniform met zulke plaatjes. Niet 1 van mijn collega’s (en zeker de vrouwelijke niet) heeft ooit een kazerne van binnen gezien.
Maar beste kritische mensen. Natuurlijk gaat het hier om Thailand maar wie zijn wij om kritiek te hebben op de ‘Thaise democratie’? Hoe zit momenteel de Nederlandse democratie in elkaar en hoe verlopen de verkiezingen in ‘onze democratische landen en het overkoepelende orgaan de EU en hoevele van ons zijn daar blij mee? Ik zeg altijd maar zo, Thailand is heus niet perfect maar omdat het nog altijd beter vertoeven is dan in ons .moeder land;(of elk ander land) daarom zijn wij nog steeds hier en ik heb daar geen spijt van.
Ik ben nog steeds hier omdat ik hier gelukkiger ben dan in het vaderland, denk ik. Maar ik ben niet zo gelukkig met de Thaise politiek. De Thais, zeker ook mijn schoonfamilie, verdient beter. En ze krijgen het nauwelijks beter door een hebzuchtige elite.
De redenering klopt niet. Als je al vindt dat westerse democratieën niet deugen, dan is dat nog geen argument waarmee je de Thaise situatie kunt goed praten. Overigens bestrijd ik jouw kijk op het Westen. De verkiezingen in menig Europees land afgelopen weken en de veranderingen die daardoor teweeg zijn gebracht, waren er op basis van de uitslagen. Dat je daar niet blij mee bent en je ongenoegens daarover kunt uiten is juist datgene wat bv in NL/BE wel kan, en in TH niet. Vandaar dat het goed is op TH kritisch te volgen. Kritisch volgen betekent je informeren, je verdiepen, en land en volk het goede wensen. Goed in de zin van hen gunnen wat je zelf ook hebt aan vrijheden en verworvenheden. Onderhand begin ik redenering als “het gaat hier om Thailand” te zien als “disrespect” jegens het land. Trouwens: waarom kun je het wel bolwerken in nTH en niet in NL? Wees daar eens eerlijk over.
https://www.bangkokpost.com/news/politics/1690544/pprp-reclaiming-ministries
Ik klop mezelf niet graag op de borst maar ik ben een van de weinigen op dit blog die nu al jaren beweert dat verkiezingen waar nu al jaren om geroepen wordt (vrij, gemanipuleerd) niet DE oplossing zijn voor de politieke problemen in Thailand maar de houding van politici van alle politieke partijen. De politiek in Thailand in een notedop:
1. kiezers kiezen vooral voor populaire mensen en het kan ze weinig tot niets schelen voor welke partij deze mensen kandidaat staan. Overlopers worden niet door de kiezers afgestaft zo blijkt ook uit de recente verkiezingen;
2. Kiezers kiezen niet voor partijprogramma’s maar voor meer directe voordelen (in geld en anderszins) die de populaire politici beloven. Ik vrees dat het kiezers ook niet erg interesseert dat daarbij gemanipuleerd moet worden. Corruptie is ok als je er zelf van profiteert;
3. Coalitieregringen hebben geen gemeenschappelijk beleid dus is het vechten om de ministeries waar voordeel voor de achterban en de eigen clan te halen valt. Dan kan men op dat ministerie het eigen beleid zo vorm geven dat men er maximaal rendement uithaalt dwz ook de achterban tevreden kan houden en beloftes kan waarmaken. Ministeries waar weinig te halen valt (maar die soms van eminent belang zijn voor de toekomst van het land zoals onderwijs en defensie) zijn niet erg populair bij de politici.
Volgens wie en sinds wanneer waren (deze) verkiezingen dé oplossing? Al hadden echt eerlijke, transparante verkiezingen met echt onafhankelijke organen (kiesraad, hof) wel een stap in de goede richting geweest om het volk het land de gewenste koers in te laten zetten.
Ook niet zo gek dat de mensen stemmen op wat het hwn opleverd, menug kiezer in NL leest de programma’s ook niet, weet net als de Thai in grote lijnen wat de partij beloofd en voor staat, vraagt zich af waar hij/zij het meeste baat bij heeft en brengt een stem uit.
Dat het vechten is om ministersposten weten we. Nu stelt het kabinet natuurlijk gezamenlijk het beleid op dus daarom hoef je als partij geen ministerie te beheren. Maar natuurlijk moet je die wel beheren om achteraf mee te pronken wat ‘jij’ bereikt hebt en om het netwerk uit de trig mee te laten eten. Er gaan met zo’n ministerie geld en contracten rond, iedereen wil daar van mee genieten en dus invloed hebben op zo’n ministerie.
Beste Rob,
Ik geloof dat jij niet hebt zitten opletten de laaste jaren. Iedereen had erover dat verkiezingen in Thailabnnd het land weer op het rechte spoor zou zetten.Op straat gaan met eem bordje “ELECTIONS” en je werd opgepakt.
Nee,Thais stemmen vooral op PERSONEN (van welke partij dan ook) en niet op programma’s.Behalve het programma van de FFP stelden die ook niks voor zoals Tino en ik hier hebben uitgelegd.
En nee,het kabinet heeft geen gezamenlijk beleid. Prayut stelde zelfs dat een toespraak van kandidaten niet nodig was omdat de Thais wel hadden gezien de laatste 5 jaar waar hij voor stond. Er is geen regeringsverklaring waarin de compromissen van de 19 partijen zijn uitgewerkt. Ieder doet op zijn ministerie wat hem/haar goeddunkt. In een kabinetsvergadering – schat ik – heeft de PM het laatste woord, of die nu Thaksin heet of Prayut. En als je hun boodschap niet goed begrijpt word je vervangen.
Beste chris, ik stoor me aan jouw zin: “Iedereen had erover dat verkiezingen in Thailabnnd het land weer op het rechte spoor zou zetten.” Niemand behalve de NCPO/Phalang Pracharath en aanhang geloofde toch na het aannemen van die schandalige nieuwe grondwet dat de verkiezingen enige oplossing zouden brengen, anders dan dat de militairen aan de macht zouden blijven?
Ik ben het er wel mee eens dat de gemiddelde Thai weinig begrijpt van politiek (nog veel minder dan de gemiddelde Nederlander) en dat de Thaise politiek niets begrijpt van samenwerken in een coalitie. Dat kunnen Nederlandse politici dan weer wel redelijk goed.
Je kunt je altijd afvragen of democratie het beste voor een land is als de mensen er weinig van begrijpen. Maar het alternatief is gewoon nog afschrikwekkender.
Waarom was de opkomst tijdens de laatste verkiezingen dan zo hoog? Werden de Thais gedwongen naar de stembus door de militairen?
Sorry, ik zie totaal geen verband tussen jouw vragen en wat ik in mijn reactie beweerde. Ik heb nooit beweerd dat de Thai geen interesse in politiek hadden of geen zin om te stemmen. Het is logisch dat de opkomst bij verkiezingen hoog is als de belangen groot zijn en er veel over in de media gesproken wordt. Maar dat is totaal niet waar ik het over had.
Beste Chris je leest of reageert weer eens met iets wat ik niet geschreven heb.
– Ik kan niet bedenken wie dacht dat deze verkiezingen de oplossing zou zijn. A helemaal niet met het gedrocht wat de NCPO en hun vrienden van de Kiesraad, het Hog enzo er van gebakken hebben. Kan me wel herinneren dat velen het tijd vond voor verkiezingen (liefst echte verkiezingen die aan internationale maatstaven voldoen.. waar nu geen sprake van is)
– Ik schrijf niet dat Thai niet vooral op personen stemmen. Combi van persoon en in grote lijnen waar de partij voor staat, waarbij onder de streep dus de vraag is ‘ gaat mijn stem voor X mij/ons goed doen?’
– Een coalitie moet toch echt bij meerderheid een plan er doorheen jagen… Bijvoorbeeld ‘ we gaan een dubbel spoor aanleggen van BKK naar Chiang Mai’ . Daar is dus overeenstemming voor nodig. Vervolgens kan de minister, staatssecretaris etc. zijn positie gebruiken om geld en contracten te pushen naar bedrijven en personen waar ze het goed mee kunnen vinden. En achteraf kunnen ze dan ook pronken ‘ ja ik, Jan Jansen van de JJ partij heb maar eens mooi die spoorlijn voor u aangelegd. denk daar aan als u straks weer gaat stemmen’ .
Leuke gedachte over de coalitie vanuit een Westers perspectief: onderhandelen over verkiezingsbeloften en -programma’s, regeerakkoord. In een demcratisch land kan dat maanden duren, zeker met 19 partijen. InThailand niet langer dan 1 dag. Het zou je sieren als je iets meer zou aannemen van mensen die (oud-)parlementariers en (oud-)bewindslieden uit heden en verleden persoonlijk kennen en die Westers democratische bril eens af en toe zou afzetten.
Waarom zo neerbuigend, chris? Wat dacht je van een persoonlijk perspectief? Die nog eens gedeeld wordt door heel veel Thais? Ik geloof er niets van dat de waarheid alleen voort kan komen uit een persoonlijke band met (oud)politici. Er is genoeg ander materiaal, boeken, tijdschriften, interviews etc. In de journalistieke wereld wordt een persoonlijke band juist gezien als een mogelijke belemmering de waarheid te spreken. In ieder geval is dat nooit de enige basis.
Wie heeft het over regeerakkoorden enzo? Chris je tovert telkens van alles nieuws uit je hoed. Verwonderlijk. Als je me kent, alleen maar via dit blog, zou je kunnen weten dat ik best open sta voor allerlei meningen en ervaringen. Echter schaal ik ‘ik men iemand die…’ lager in dan bijvoorbeeld een boek, artikel of rapport opgesteld door auteurs met goede trackrecord. Daarnaast is 1 bron geen bron. Alleen daarom al moet je open te staan voor een scala aan bronnen. Maar ik denk dat we nu afdwalen dus ik ga weekend vieren voordat ik de moderator in mijn nek krijg.
Dan zal het zo zijn, beste chris, dat wetende dat Thai in het algemeen geen blad voor de mond nemen, hun harten op de tong hebben en er zeker geen moordkuil van maken, dat je gepassioneerde open en transparante debatten voert met jouw kennissen, zijnde oud-parlementariërs en dito bewindslieden. Het zal er stevig aan toe gaan, met argumenten over en weer, en men zal je absoluut hebben kunnen overtuigen van het feit dat Prayut cs de prime-minister is van alle Thai.
Ik heb meer contacten aan de rode dan aan de gele kant.
Beste chris,
De blogdictator heeft een reactie van mij niet geplaatst, en gelijk heeft hij want die was vrij sarcastisch. Nog een keer dan maar.
Ik heb vaker gezegd dat ik je waardering van de kwaliteit van de politiek (de partijen, de politici) grotendeels onderschrijf. Die is niet zo goed, liever gezegd behoorlijk slecht. We verschillen over de oorzaak daarvan. Ik zie als belangrijkste factor (er zijn er meer) de vele staatsgrepen die telkens gedaan worden als het volk wat meer te zeggen krijgt. Daar schiet het land niets mee op, integendeel.
Ik vind het jammer dat je in de afgelopen 5 jaar erg weinig kritiek hebt laten horen op de militaire dictatuur en ik nodig je hierbij uit in het kort te zeggen wat er dan volgens jou wel moet gebeuren.
Laat ik zeggen wat ik vind. Er moet een nieuwe grondwet komen, die van 1997 met enige verbeteringen is prima. De Senaat moet worden gekozen en mag alleen een controlerende functie hebben. Organen als de Kiesraad en het Constitutionele Hof moeten onafhankelijk worden. Vrijheden mogen niet meer beknot worden.
Als vader van een Thaise zoon mag ik er een mening op na houden. Hij schreef me “Prayut is gekozen! K*t !” Er gaan bijna een miljoen tweets rond met de hashtag #RIPThailand en #NotMyPM .
Laten we afwachten wat de regering en het parlement gaan doen.
De parlementariër die weigerde op Prayut te stemmen wacht mogelijk disciplinaire maatregelen wegens het beken van fractie discipline. De man, Siripong, gaf bij de stemming aan zijn stem te onthouden, waiden zijn collega’s en ging met tranen in de ogen zitten in zijn zetel. Hij verklaarde dat hij zijn achterban tijdens de camapgne beloofd had niet op bijvoorbeeld een Prayut te stemmen.
Gisteren nog gaf de partijleider van Bhumjaithai aan dat hij zijn mensen slechts kan adviseren hoe te stemmen maar nooit kan dwingen. Wel kreeg de een man standje: volgende keer graag van te voren aan de partij doorgeven hoe je gaat stemmen.
Speculatie van mijn kant: heeft de partij een waarschuwing gehad van Phalang? Die zal niet blij zijn geweest want de marges bij reguliere stemmingen (zonder Senaat) zijn ongelofelijk klein. Nu blijkt Phalang zich ook al niet aan de afspraken te houden omtrent 3 toegezegde ministersposten voor de Democraten en Bumjaithai. De Democraten willen nog niet reageren wat als Phalang daadwerkelijk haar beloften breekt.
– http://www.khaosodenglish.com/politics/2019/06/07/mp-who-refused-to-vote-for-prayuth-faces-repercussion/
– http://www.khaosodenglish.com/politics/2019/06/06/one-brave-mp-abstained-from-voting-for-prayuth/
– http://www.khaosodenglish.com/politics/2019/06/06/phalang-pracharath-stakes-claim-on-key-cabinet-posts/
Waarmee het woord “schietstoel” voor “parlementaire soldatenvriendjes” meteen een nieuwe betekenis gekregen heeft. Ter verduidelijking: het is niet de betekenis die ze er bij de Thai Airforce aan geven of zoals die ook in woordenboeken staat 🙂