(Editorial credit: SPhotograph / Shutterstock.com)
Hoe omschrijf je iemand die door louter toeval het land leidt? Een parlementslid van de Move Forward-partij denkt de perfecte benaming te hebben gevonden, al is niet iedereen het daarmee eens.
Op de tweede dag van het debat over de beleidsverklaring van de regering, bekritiseerde Siriroj Thanikkul, een Move Forward-parlementslid, premier Srettha Thavisin en noemde hem een “toevalstreffer”. Volgens Siriroj ontbrak in de beleidsverklaring een duidelijke visie op de verbetering van het welzijn van arbeiders. Hij beschuldigde Srettha er ook van de beloftes van zijn Pheu Thai-partij niet te hebben waargemaakt.
“Heeft uw partij valse beloftes gedaan puur om stemmen te trekken?”, vroeg Siriroj, toevoegend: “U hoort zich te gedragen als de premier van het volk, niet als een toevalstreffer.”
Sarasnant Annopporn van de Pheu Thai-partij reageerde onmiddellijk en eiste een excuus van Siriroj, die echter voet bij stuk hield voordat het debat werd voortgezet.
De benaming “toevalstreffer-premier” heeft te maken met de manier waarop Srettha premier werd na de algemene verkiezingen in mei. Hoewel Srettha, een zakenman die de politiek inging, niet werd gezien als de voor de hand liggende keuze voor het premierschap – aangezien zijn Pheu Thai-partij als tweede eindigde na de Move Forward-partij – werd hij toch premier. Dit gebeurde nadat Move Forward er niet in slaagde om voldoende parlementaire steun te vergaren voor hun leider, Pita Limjaroenrat. Daardoor kon Pheu Thai een coalitie vormen en kreeg hun kandidaat voor het premierschap, Srettha, de benodigde steun van het parlement.
Bron: Thai Public Broadcasting Service
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Van de redactie30 december 2024Wij wensen de lezers van Thailandblog een prettige jaarwisseling en een gezond en gelukkig 2025!
Nieuws uit Thailand30 december 2024Hotelbrand in Bangkok met 3 doden leidt tot tijdelijke sluiting
Eten en drinken30 december 2024Pad Krapao Gai (roergebakken kip met basilicum) een smaakvol Thais gerecht
Thailand tips30 december 2024Silom Road: Het financiële hart van Bangkok
Ik leerde mijn studenten in de cursus ‘Case Studies’ dat je niet aan oplossingen moet denkene n werken voordat je een grondige analyse hebt gemaakt van de problemen en de oorzaken van de problemen. Als je dat namelijk niet doet, loop je het gevaar de plank op twee manieren mis te slaan:
– de oplossingen zijn geen echte oplossingen voor de problemen maar bestrijden alleen de symptomen;
– de oplossingen zijn niet de beste manier op de problemen op te lossen en raken hun doel niet.
Een voorbeeld: de prijzen van produkten en diensten in Thailand zijn 20 tot 30% te hoog vanwege corruptie en cronyisme. Niet een uitspraak van mij maar van een lid van het adviesorgaan van de konoing, de Privy Council. Denk je eens in hoeveel ‘economische groei’ er zou zijn als er geen of nauwelijks corruptie zou zijn…..
https://www.bangkokpost.com/thailand/general/1744534/paiboon-lays-the-blame-for-corruption-ills
Door melding te maken van het lage werkeloosheidscijfer van nog geen 1,5% geeft de nieuwe premier aan helemaal niks van de economische situatie te hebben begrepen en het land niet te kennen.
Als het namelijk echt zo zou zijn dat nog geen 2 procent van de bevolking werkeloos is, zouden de bedrijven geen werknemers kunnen vinden en zouden de werkgevers veel moeten betalen voor arbeid (primair en secundair). Ook zouden investeerders niet staan te trappelen om in Thailand te investeren: geen goede werknemers te vinden.
Die 1.5 % is het percentage van geregistreerde werkelozen. Maar omdat het nikls oplevert om als wwerklzoekende te boek te staan doet bijna niemand dat. In het diorpo waar ik woon, met 700 inwoners waarvan, naar schatting, 500 gepensioneerd of huisvrouw, heeft geen enkele jongere (20 tot 30) een reguliere baan. Dealen in jaba noem ik geen baan maar vrijwiligerswerk…..