Supannee_Hickman / Shutterstock.com

Wie is eigenlijk de eigenaar van het Victory Monument in Bangkok? Vreemd genoeg weet niemand het. Begin juli deed de gemeente Bangkok al een oproep om daar achter te komen maar dat heeft geen resultaat opgeleverd.

Premier Prayut heeft nu de overheid opgedragen uit te zoeken welke instantie verantwoordelijk is voor het monument. De gemeente Bangkok wil dat weten omdat ze vijftien monumenten in de hoofdstad wil opknappen.

Het is de bedoeling dat de gemeente het beheer van monumenten waarvan de eigenaar niet bekend is gaat overnemen, zodat ze deze kan ontwikkelen tot toeristische trekpleisters.

Er zijn verregaande plannen om de omgeving van het uit 1942 stammende Victory Monument op te knappen en de toegankelijkheid te verbeteren. Het monument staat in het midden van een druk verkeersplein waar drie wegen samenkomen en is daarom lastig te bereiken. Er komt waarschijnlijk een oversteekplaats en een tunnel naar het monument.

Bron: Bangkok Post

Over deze blogger

Redactie
Redactie
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.

6 reacties op “Op zoek naar de eigenaar van Victory Monument in Bangkok?”

  1. teun zegt op

    Hoe bestaat het dat een monument al 76 jaar prominent in Bangkok staat en dat de gemeente Bangkok (heft toch toestemming moeten verlenen voordat monument werd geplaatst destijds) niet weet wie destijds het verzoek tot plaatsing heft gedaan.
    Het bewijst waarschijnlijk, dat de administratie daar een warboel is. Ik denk, dat als ik zonder vergunning een monument op een prominente plek hier in Chiangmai ga plaatsen, ik direct de politie en daarna de gemeente op mijn dak krijg.

    Zelf schat ik in, dat er 2 mogelijke eigenaren kunnen zijn t.w.:
    * de gemeente Bangkok zelf of
    * de centrale overheid.

    Wat een komische vertoning.

    • Stefaan zegt op

      Komisch en ongelooflijk. Maar is het niet vaak zo dat de meest vanzelfsprekende dingen (na 76 jaar) tot vragen leiden ? Daar zijn vast documenten van geweest. Maar na 50 jaar kan er best iemand beslist hebben dat die oude rotzooi mocht weggegooid worden.

      Hoeveel concrete info hebben wij nog over onze over-grootouders ? Zal vast bitter weinig zijn.

      In woon in een gebied waar tijdens de eerste Wereldoorlog zwaar werd gevochten, veel tunnels werden gegraven en nagenoeg alles werd vernield. Na de oorlog werd alle ellende zo snel mogelijk vergeten en letterlijk toegedekt. Na 50 jaar werden dingen ontdekt waar geen kat interesse voor had. Nu 100 later worden nog ondergrondse complexen ontdekt waar weinig of niks meer over te vinden is in documenten, maar waar veel opzoekingen worden over verricht… “history” heet dat.

    • Ger-Korat zegt op

      De gemeente geen toestemming gegeven maar er is door het regime indertijd opdracht gegeven. Dus het was een order, en naar nu blijkt is er ook geen akte. Kijk maar even in wiki. Hieruit dan een stukje in het Engels:
      In 1940–1941, Thailand fought a brief conflict against the French colonial authorities in French Indochina, which resulted in Thailand annexing some territories in western Cambodia and northern and southern Laos. These were among the territories which the Kingdom of Siam had ceded to France in 1893 and 1904, and nationalist Thais considered them to belong to Thailand.

      The fighting between the Thais and the French in December 1940 and January 1941 was brief and inconclusive. Fifty-nine Thai troops were killed and the final territorial settlement was imposed on both parties by Japan, which did not want to see a prolonged war between two regional allies at a time when it was preparing to launch a war of conquest in Southeast Asia. Thailand’s gains were less than it had hoped for, although more than the French wished to concede. Nevertheless, the Thai regime of Field Marshal Plaek Phibunsongkhram celebrated the outcome of the war as a victory, and the monument was commissioned, designed, and erected within a few months.

  2. marianne zegt op

    Kijk eens op WIKIPEDIA. Volgens mij staat daar beschreven wie het heeft laten plaatsen en wie de opdracht gaf

  3. Roy zegt op

    Dan komt bij mij de vraag op, wie heeft dan al de tijd het monument onderhouden ?

  4. David D. zegt op

    Het monument, aandenken aan de conflicten tussen Frans Indochina en Thailand zo ik begrijp uit de Wikipedia verwijzingen hierboven, zal in opdracht van de voor-voorlaatste Koning zijn gebouwd. Het meeste land was toen koninklijk bezit. Er zullen inderdaad geen documenten meer over bestaan.
    Dat het monument onderhouden wordt, zoals zovelen, zal jaren gebeurd zijn zonder zich er vragen bij te stellen. Het gaat om cultureel erfgoed. Nu wil men waarschijnlijk bezuinigen en stelt men vast dat men om het onderhoud op te verhalen, geen eigenaar vindt. Niemand zal zich geroepen voelen. En kan het straks staatsbezit (koninklijk bezit) worden.
    Noem het een administratieve rechtzetting, na een administratieve dwaling.
    Niemand zal met papieren komen aanlopen om te bewijzen dat het van hen is, of toch?


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website