Huishoudens in Thailand zitten tot over hun oren in de schulden; dit jaar geeft zelfs een stijging te zien van 12 procent, blijkt uit een peiling van de University of the Thai Chamber of Commerce (UTCC).
Van de 1.200 respondenten heeft 64,5 procent een schuld van gemiddeld 188.774 baht tegen 147.542 een jaar eerder. Mensen met een laag inkomen staan vooral in het krijt bij geldwoekeraars.
Sinds 2009 gaan de schulden elk jaar omhoog. In 2009 met 2,8 procent en vervolgens met 2,6 procent (2010); 5,3 procent (2011) en 5,7 procent in 2012. De verhoging van 12 procent dit jaar wordt toegeschreven aan de hogere kosten van levensonderhoud, gestegen lesgelden en aankopen van huizen en auto’s.
Maandelijks moeten gezinnen gemiddeld 11.671 baht betalen aan rente en aflossing. Daarvan bestaat 49 procent uit ‘unorganised loans’; een jaar eerder was dat 13,6 procent.
Thanavath Phonvichai, directeur van het Center for Economic and Business Forecasting van de UTCC, maakt zich de meeste zorgen over arbeiders en mensen een laag inkomen, die normaal maximaal 5.000 baht lenen. Deze groep is een gewillige prooi voor geldwoekeraars en ze heeft de grootste moeite aan haar verplichtingen te voldoen. Dat werd vooral in april en mei duidelijk toen de economie begon te vertragen.
Thanavath: ‘De verminderde groei heeft hun koopkracht verzwakt en dat veroorzaakt een gebrek aan vertrouwen van Thais in de economische toekomst van het land. Onze peiling laat zien dat de regering nu snel iets moet doen aan de kosten van levensonderhoud van mensen met een laag inkomen en aan de hogere prijzen van producten.’
De vertraging van de economische groei heeft geen gevolgen voor mensen die meer dan 15.000 baht per maand verdienen. Uit de peiling blijkt dat ze op schema zijn bij het aflossen op hun creditcards.
Eind vorig jaar vormden de huishoudschulden 78 procent van het bruto binnenlands product tegen 63 procent eind 2010 en 44 procent in maart 2003. Van de 8 biljoen baht aan huishoudschulden komt 3,8 biljoen van commerciële banken, 1 biljoen van spaarcoöperaties en de rest van geldwoekeraars.
(Bron: Bangkok Post, 26 juni 2013)
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Agenda27 november 2024Beleef het spectaculaire Pattaya International Fireworks Festival 2024
Nieuws uit Thailand27 november 2024Kankerzorg blijft toegankelijk onder vernieuwd NHSO-programma
Vliegtickets27 november 2024Etihad breidt netwerk uit met nieuwe Aziatische bestemmingen waaronder Chiang Mai en Krabi
Achtergrond27 november 2024Veel misverstanden over koffie en thee
Ja kan ik bevestigen
Toevallig vond ik verleden week in mijn brievenbus een formulier (5 bladzijden dik)
Met grand sale van woningen deze de thai’ niet meer kunnen betalen.
Prijzen gande van 375.000 thb tot 2.000 000 thb.
Gaande van oude tot vrij recente woningen
Financieringsmaatschappijen (o.a. de bekende firma met in rood uitgevoerde winkels) financieren alles wat los en vast zit. Ze rekenen tussen de 20 en 25 % rente. Dus als de helft van de leningnemers uiteindelijk niet meer (terug)betaalt, is er nog geen enkel probleem.
Het is gewoon een schande, dat er in dit land nog steeds geen goed funktionerende “BKR” bestaat. Zolang dat niet het geval is hoeven leningnemers alleen maar te verklaren dat ze rente en aflossing “van hun salaris” betallen. Naar enig bewijs van dat salaris wordt vervolgens niet gevraagd en ook niet wat de andere vaste lasten dan wel zijn.
Wat betreft de autoleningen: daar moet de regering naar zichzelf kijken! Wie belooft er nu een eenmalige beastingvrije aankoop mogelijkheid voor een ieder, die nog nooit (!) een nieuwe auto heeft kunnen kopen! Vraagt niemand zich dan af waarom al die mensen dat niet konden?
O.a. de “rode winkels” zijn dan wel bereid om tegen 20-25 % de (belastingvrije) aankoop te financieren. Ook aankopen door opa’s en oma’s zonder rijbewijs….!?
Er is 1 voordeel van deze bizarre financieringsmethodes: relatief jonge 2e hands auto’s zullen straks bij de vleet verkocht gaan worden. Waardoor de prijzen van de 2ehandsmarkt wel eens behoorlijk kunnen gaan dalen.
Hetzelfde zal – misschien wat later – ook voor huizenmarkt gaan gelden.
Als je alleen al terug kijkt naar ons geweldige Nederland. Een begrotingstekort van 4%.
Men heeft wel eens aangegeven hoeveel elke Nederlander, inclusief kinderen per persoon in het rood staan. Ik weet de cijfers niet meer, maar ik ben daar van geschroken.
Praat nu over Thailand. Hier praten ze over een gemiddeld gezin.
Tel daar bij het begrotings tekort van de staat. Dat tekort is nog vele malen groter dan ons kleine Nederland. Volgens mij kan dat niet goed blijven gaan. Maar wie ben ik?
J.jordaan.
Ik had eigenlijk een vraag aan Thanavath Phonvichai maar andere bloglezers mogen ook het antwoord bedenken.
Stel je bent een arm Thais gezin die dringend geld nodig heeft voor ziekte in het gezin of voor een beter onderwijs voor je kind of geld om het land te ploegen voor de oogst ,maar niemand schiet te hulp met geld. Geen Thais bank en geen Thaise instellingen.
Wel is er in het dorp een geld woekeraar te vinden die tegen 10 procent rente per maand 5000 baht wil uitlenen.
Mijn vraag is dan…wat is de keuze dan voor deze arme Thaise familie ?
Ik denk dat ik dan ook die geld woekeraar met zijn absurde rente ga opzoeken want andere hulp is er niet te krijgen.
Meneer Thanavath Phonvichai vindt dat een grote zorg,maar hij komt niet met een betere oplossing voor die arme families.
Het is een veel voorkomend probleem bij heel veel arme Thaise families.
@ Danny Inderdaad, je slaat de spijker op zijn kop. Arme mensen hebben geen keus. Die zijn aangewezen op geldwoekeraars, die ook nog eens absurd hoge rentes rekenen.
Een tweede kanaal is de lommerd (Ome Jan, bank van lening, pandjeshuis) of een goudwinkel waar je je kostbaarheden kunt belenen. Maar ook daar worden tarieven berekend die aanzienlijk hoger zijn dan de rentes die banken rekenen.
En als derde kun je iets op afbetaling kopen. Ook niet goedkoop. En zo belanden arme mensen in een spiraal van zich opstapelende schulden, waardoor het niet verwonderlijk is dat de huishoudschulden stijgen, zoals de UTCC heeft vastgesteld.
Louis Davids zong het vroeger al: Wanneer je als een dubbeltje geboren bent, word je nooit een kwartje.
Danny:Geld lenen voor ziekte is niet nodig daar de gezondheidszorg vrij is.Hetzelfde geldt voor scholen,de democraten hebben dit kosteloos gemaakt,terecht!Ploegen?Zoals mijn schoonvader kan de boer dit zelf doen.De echte redenen voor geld lenen is de opvoeding en opvatting van de laatste jaren,gepropageerd door taksin{herinner je je nog Atsamat en het optreden van taksin,is uitgezonden op TV],dat als niet rijk bent je dit aan jezelve te wijten hebt.In plaats van te leren niet verder te springen dan de polsstok lang is wordt consumptie gestimuleerd{inderdaad bv. de aankoop van auto,s- 100.000 baht geschenk van de regering of de 1.000.000 baht voor elk dorp zonder rendementscontrole}.Vrijwel iedere thai wil alle luxe goederen nu!Met weemoed denk ik terug aan Nederland :in mijn jeugd leerde ik dat er eerst gespaard moest worden alvorens wat aan te schaffen.
Aan egon Wout
Ik woon al jaren in de Isaan en ik heb inmiddels behoorlijk wat ervaring van de practische kanten van Thaise medische zorg aan de Thai of onderwijs of het leven op het land van de Thaise mensen.
Je geeft aan dat de medische zorg gratis is voor Thai….ben je wel eens in een Thais ziekenhuis geweest bijvoorbeeld met een Thaise patient die TBC heeft opgelopen ?
Als er geen geld is bij de familie komt deze patient met TBC op een kamer te liggen met 60 andere patienten waarvan de meeste ook besmettelijke ziektes hebben.
De kans dat deze patienten zo n ziekenhuis levend weer verlaten is zeer klein.
In heel veel grote ziekenhuizen zijn afdelingen voor Thaise mensen die geen geld hebben voor medische zorg maar wel ernstig ziek zijn. Deze afdelingen zijn grote zalen met doodzieke patienten naast elkaar liggen ,de bedden staan 60 cm van elkaar af en familieleden van de patienten liggen onder en tussen de bedden om voor hun dierbare te zorgen want eten drinken en verzorging wordt door de meeste ziekenhuizen niet gegeven als mensen geen geld hebben.
Als je wel kunt betalen dan kan een TBC patient voor 300 baht een eigen kamer hebben,maar ook dan moet de familie voor deze patient zorgen.
Voor ernstige ziekte onder de Thiase mensen die geen geld hebben is een zieknhuis vaak een enkele reis.
Wil je dat je kind ook echt Engels leert op school dan moet je geen gebruik maken van het gratis onderwijs want niet alleen spreekt het kind geen Engels (ook al heeft het 4 jaar Engels gehad) maar een normaal betaalde baan zal er ook niet inzitten met dit gratis onderwijs.
Als de boer op het land op leeftijd komt kan hij zijn eigen land niet meer ploegen daar zal hij dus voor moeten gaan betalen.
Bij al deze voorbeelden gaat het niet om geld nodig te hebben voor een auto, drank of gokken (natuurlijk komt dat ook vaak voor) maar mijn stukje ging over primaire zaken waar geld voor nodig is en dan gaan deze arme mensen naar geldwoekeraars die tegen hoge rentes vaak 10 procent per maand geld uitlenen.
Voor deze arme mensen ben ik toch bli dat die mogelijkheid er is want de overheid doet er niets voor. Natuurlijk ontstaat er een geld probleem bij deze arme mensen maar dan is de zieke in ieder geval geholpen of het schoolgeld betaald of het land geploegd voor de nieuwe oogst.
groet van Danny
Ik kan het verhaal van meneer Thanavath over de schulden niet goed volgen. Als hij zegt dat 64.5 procent van de 1.200 respondenten een gemiddelde schuld van 188.774 baht heeft bedoelt hij dan dat de resterende 35.5 procent geen schulden heeft? Als dat zo is dan is de gemiddelde schuld over die steekproef van 1.200 slechts ruim 120.000 baht. Als de gemiddelde schuld vorig jaar 147.542 was en nu 188.774 dan is dat niet 12 maar ruim 20 procent meer, en als die 35.5 procent geen schuld heeft, zoals ik meen te begrijpen, dan is de schuldenlast verminderd.(Ik kon meneer Thanavath’s oorspronkelijk verhaal niet vinden op het internet)
Je moet de schuldenlast altijd zien in verhouding tot de inkomsten. Los van de schrijnende gevallen, die je ook in Nederland hebt, de volgende gemiddelde getallen.
Burgers dragen staatsschuld en priveschuld met zich mee, de totale schuld. In Thailand is dat 120 procent van het bruto nationaal product (bnp), voor 40 procent staatsschuld en voor 60 procent priveschuld priveschuld. In Nederland is de totale schuld bijna 400 procent van het bnp (een van de hoogste ter wereld en ruim drie keer zoveel als voor Thailand) voor 20 procent staatsschuld en voor 80 procent priveschuld, 2 maal zoveel als voor bv Italie en Griekenland, waar echter de staatsschuld een veel groter percentage beslaat.
Ik denk dat het gemiddeld genomen allemaal erg meevalt. Meneer Thanavath heeft meer een moreel dan een economisch vehaal.
Zie ook het verhaal op deze link waar ook blijkt dat het allemaal wel meevalt met die schulden.
http://asiancorrespondent.com/79276/household-debt-in-thailand-is-it-unsustainable/
@ Tino Kuis Ik zou meneer Thanavath niets kwalijk nemen, want zoals gewoonlijk blonk het bericht in Bangkok Post weer uit door onduidelijkheid. Ik heb er zo goed en zo kwaad als het kon een bericht van proberen te maken. De staatsschuld van Thailand bedraagt volgens mijn gegevens circa 40 procent van het bruto binnenlands product.
Dick,
Als de thaise staatsschuld inderdaad 40 % van het BNP bedraagt dan moet Mark Rutte onmiddellijk Dijsselbloem naar Thailand sturen om het geheim te weten te komen.
Dan heeft Thailand niks te vrezen voor de toekomst met zo’n staatsschuld..
@ Teun Thans staat de staatsschuld op 43,9 procent van het bruto binnenlands product. Zestig procent wordt als maximum beschouwd. (Bron: Bangkok Post, 24 januari 2013) In het Engels: Gross Domestic Product. Ik kan er ook niet meer van maken. Ik vraag me af of Tino niet appels met peren vergelijkt. Maar ik ben natuurlijk geen econoom; Tino trouwens ook niet.