Boeren in het zuiden willen eerste klas Doerian
27 november 2018
Steeds meer boeren in Yala sluiten zich aan bij een project om de kwaliteit van de doerian te verbeteren. Er doen nu 843 boeren in de drie zuidelijke provincies mee. In totaal gaat het om 24.216 doerianbomen.
Een gewone doerianboom brengt 2.252 baht op, een 1e kwaliteit doerianboom 8.578 baht. Het district Bannang Sata in Yala streeft ernaar binnen vier jaar bekend te worden als producent van de beste doerians en de stad Yala positioneert zichzelf als Durian City.
Vooral Chinezen zijn gek op doerian, ook wel het stinkende fruit genoemd. Dit jaar exporteert Thailand 34.981 kilo naar China, wat goed is voor 2,34 miljoen baht, volgend jaar verwacht moet dat aantal flink groeien.
Bron: Bangkok Post
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Van de redactie30 december 2024Wij wensen de lezers van Thailandblog een prettige jaarwisseling en een gezond en gelukkig 2025!
Nieuws uit Thailand30 december 2024Hotelbrand in Bangkok met 3 doden leidt tot tijdelijke sluiting
Eten en drinken30 december 2024Pad Krapao Gai (roergebakken kip met basilicum) een smaakvol Thais gerecht
Thailand tips30 december 2024Silom Road: Het financiële hart van Bangkok
“Een gewone doerian brengt 2.252 baht op, een 1e kwaliteit doerian 8.578 baht”.
Met doerian wordt in dit geval de doerianboom bedoeld, niet de vrucht. De vruchten zijn gelukkig niet zo duur…
Bedankt voor de opmerking, even aangepast voor de duidelijkheid.
Dat de Chinezen gek zijn op de doerianvrucht blijkt kennelijk niet uit de aantal geëxporteerde vruchten zo te lezen. Dat immense land zou dan veel meer moeten consumeren. Er is dus nog werk aan de winkel om nog een groter marktaandeel te verwerven. Dat deze vrucht door vele mensen wordt geadoreerd is een understatement. Het waarom is voor mij onbegrijpelijk, maar ja smaken verschillen en ieder zijn meug. Ik meen wel gelezen te hebben dat er voor sommige doerian vruchten wel meer wordt neergeteld als hier door Hans wordt vermeld. De waanzin ten top dus. Het is maar wat de gek er voor geeft.
Toch niet waanzinniger dan de zotte prijs die betaald wordt voor het eerst vaatje Hollandse Nieuwe, toch.
Het gaat ook hier om een regiogebonden culinaire specialiteit met duidelijke exportwaarde e bijhorende marketing.