Bangkok bereidt zich voor op ‘Bangkok Shutdown’ (2)

Je kunt naar de situatie in Bangkok vanaf a.s. maandag op meerdere manieren kijken. Een manier van kijken is de situatie zien als een veiligheidsprobleem, een tweede als een puur logistiek probleem, een derde als een integraal city-management-probleem. Het lijkt er op – ook gezien de verkokering van het overheidsapparaat in Bangkok en de vele instanties die bij het stedelijk beleid betrokken zijn – dat het probleem niet als een integraal probleem wordt gezien maar als een probleem met allerlei aspecten die per aspect om een oplossing vragen. Zo lees ik nergens dat een grote mensenmassa die zich waarschijnlijk per BTS of MRT gaat verplaatsen ook een veiligheidsprobleem op zichzelf kan zijn.
Wanneer je het probleem beziet als een integraal probleem (logistiek, gezondheid, veiligheid, orde, verkeerscongestie) staan er eigenlijk maar twee wegen open. Weg 1 is het zo veel als mogelijk is zaken regelen zodat ernstige problemen worden voorkomen. Op basis van verschillende (wetenschappelijk onderbouwde) scenario’s kan een zo adequaat mogelijke inschatting worden gemaakt van alle variabelen die in het spel zijn. Ik kan u verzekeren dat dat er een heleboel zijn. En op basis van deze scenario’s kan dan een strategie worden bepaald hoe op de ontwikkelingen te reageren. Dat is de taak van de overheid, met een centrale regie, en crisiscentrum etc. Ik denk dat dit niet het sterkste punt is van de Thai overheid.
Weg 2 is een innovatieve en een nauwelijks gebruikte weg. Die weg heet: doe en regel NIKS. Laat alles aan de omstandigheden over en aan de mensen die met deze omstandigheden te maken hebben. De meeste politici houden niet van deze oplossing omdat die te onzeker is en zij – wanneer het echt fout gaat – verantwoordelijk worden gehouden voor de gevolgen. In de praktijk echter is weg 2 soms beter dan weg 1 en zeker goedkoper. Mensen en instanties die mogelijk met de overlast a.s. maandag te maken krijgen hebben al lang nagedacht over welke maatregelen zij moeten nemen. Veel scholen en universiteiten zijn gesloten en niet omdat de minister van onderwijs dat bevolen heeft. Vele Bangkokianen blijven a.s. maandag thuis. De shopping malls in het centrum zijn vast minder druk. De top politici wier huizen wellicht van water en elektriciteit worden afgesneden zijn ongetwijfeld niet thuis. En als de politie en het leger zich niet zouden laten zien a.s. maandag: wie moet dan met wie vechten? Soms wekt de aanwezigheid van politie en leger agressie op, weten we uit onderzoek. En de hooligans komen voor niks….
Als ik zie hoe innovatief en soms gelaten de Thai in het recente verleden reageerden op grote problemen (zoals de overstromingen) denk ik dat het allemaal as maandag wel eens geweldig mee zou kunnen vallen. Als iedereen, zoals ik, maar gewoon niks doet.

Het zou allemaal best mee kunnen vallen maandag en dat is ook wat ik hoop.
Echter wanneer de blokkades langer gaan aanhouden dan het geduld van de meeste Thai dan voorzie ik wel problemen. Ik als westerling heb in Bangkok tot op heden weinig van alle commotie meegekregen, de nieuwsbeelden daargelaten natuurlijk.

Waar ik echter wel bang voor ben is dat er inderdaad erg (te) weinig is geregeld, en er maar wordt gekeken hoe het allemaal gaat lopen. Ik moet hierbij ook denken aan afgelopen oud en nieuw. Ik was bij Central World en niet als enige. Het viel mij op dat er behalve de afzetting van Sukhumvit-road er weinig geregeld was. Er bleven maar mensen bijkomen. In absolute zin niet eens zoveel mensen, echter de oppervlakte is daar beperkt. En midden in zo’n drom mensen voel je je niet fijn. Na het vuurwerk wilde mensen weer vertrekken waardoor ik in een gedrang terecht kwam waarin je totaal machteloos bent en mee moet bewegen met de massa, daarbij proberen niet uit balans te raken en op voeten van anderen te staan terwijl je je borstspieren aanspant.
Er waren veel te weinig mogelijkheden om als groep uiteen te gaan. En ik was mij er zeer van bewust dat er maar iets kleins hoeft te gebeuren en de (inmiddels geïrriteerd geraakte) menigte raakt in paniek en je wordt dan zomaar doodgedrukt of overlopen.
Dit zonder dat iemand dat wil maar dat zijn dingen die gemakkelijk kunnen gebeuren en je bent daarbij volkomen machteloos.
In Nederland ben ik gewend dat er bij massa evenementen altijd calamiteiten plannen zijn, en routing zodat mensen in geval van nood meer kans hebben om weg te komen.
Ik zie dit echter hier nog niet gebeuren. Ik wil daarom grote mensen massa’s vermijden, en deze zouden ook weleens kunnen ontstaan bij andere dan de protest locaties, denk bijvoorbeeld aan de BTS en MRT stations.