Thailand neemt afscheid van prinses Bejaratana
Thailand heeft afscheid genomen van de in juli vorig jaar overleden prinses Bejaratana Rajasuda, het enige kind van koning Vajiravudh, Rama VI, en koningin Savang Vadhana, en nicht van de huidige koning.
Dat gebeurde met groot ceremonieel, met als belangrijkste onderdelen drie optochten, een openbare en besloten crematie en culturele activiteiten gedurende de gehele nacht.
De crematie
De dag begon om 7 uur ’s ochtends bij de Dusit Maha Throne Hall. Daar werd de urn geladen op een palankijn (draagstoel) en naar Wat Pho gebracht. Vervolgens verhuisde de urn naar een wagen, die door 216 mannen werd voortgetrokken in een optocht van anderhalf uur naar Sanam Luang. Opnieuw werd de urn op de palakijn geplaatst en driemaal om de phra meru (koninklijke brandstapel) gedragen. Elke omgang mat 260 meter.
De ceremoniële crematie vond plaats om 16.30 uur onder het toeziend oog van het koninklijk paar en familie, gevolgd door de officiële crematie om 22 uur. Bij die crematie wordt de urn vervangen door een urn van sandelhout, die in brand wordt gestoken door de koning.
Vervolgens vinden ’s nachts op drie podia diverse culturele activiteiten plaats in overeenstemming met tradities die teruggaan tot het Ayutthaya-tijdperk.
Dinsdag wordt de as van de prinses overgebracht naar het Grand Palace voor een ceremonie waarbij eer wordt bewezen, en vandaar op donderdag naar het koninklijk Mausoleum.
Veel voorbereidingen
De Fine Arts Department en Religious Affairs Department hebben acht maanden aan de voorbereidingen van de crematie gewerkt. De kosten bedroegen 218,1 miljoen baht.
Het crematorium dat speciaal voor de crematie is gebouwd, is een ontwerp van nationaal artiest Avudh Ngernchooklin, voormalig directeur-generaal van het Fine Arts Department. Het is gebaseerd op het crematorium van prinses Galyani Vadhana maar het heeft een iets ander dak en is iets kleiner.
Prinses Bejratana bracht het grootste deel van haar jeugd en jonge jaren door in Engeland, nadat in 1932 een eind was gemaakt aan de absolute monarchie en haar oom, koning Prajadhipok troonsafstand had gedaan. In 1959 keerde ze terug naar Thailand en hield zich verder voornamelijk bezig met liefdadigheidswerk.
www.dickvanderlugt.nl – Bron: Bangkok Post (Dit artikel is gebaseerd op het programma dat bij publicatie op thailandblog nog aan de gang was. Voor zover ik weet is het lichaam van de prinses staand in de urn vervoerd.)
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Expats en pensionado24 november 2024In Memoriam: Colin de Jong
Eilanden23 november 2024Koh Kood transformeert tot luxe ecotoerismebestemming
Nieuws uit Thailand23 november 2024Thailand wil koploper worden in digitale investeringen met ambitieuze plannen
Nieuws uit Thailand22 november 2024Al zes toeristen overleden door vergiftigde alcohol in Laos
Wij kunnen als expats of gewoon mensen die Thailand een goed hart toe dragen aan
hun cultuur natuurlijk vraagtekens plaatsen bij de enorme kosten van het afscheid van de Prinses. Na het zien op de televisie was ik er toch even stil van. Hier staat een volk
die trots is op hun geschiedenis en hun vaderland.
Er zijn in mijn leven veel momenten dat ik niet trots ben op mijn vaderland.
J.Jordaan.
Ik heb ook de afgelopen dagen regelmatig naar het schouwspel gekeken, maar het verwonderde me steeds meer. Wat ik zag was de heersende klasse, de macht, die een symboliek opvoerden, die nergens ter wereld nog te zien is. Natuurlijk hebben al die ceremoniele handelingen een betekenis, gebaseerd op het boeddhisme. Maar toch.
Ik sprak erover met de dochter van mijn vriendin. Zij is onlangs afgestudeerd aan een universiteit hier ter plaatse. Zij had wel eens iets gehoord van de overleden prinses, maar het was een ver van mijn bed show. Ook in haar studentenomgeving heeft dit weinig aandacht. Zij hebben wel andere dingen aan hun hoofd. Van de tienduizend afgestudeerden hebben er weinig een baan en de rest is zoekende. Het probleem is dat wat ze vinden over dit thema, ze er niet voor durven uit te komen. Als Thaksin binnenkort terugkomt, begint hetzelfde liedje van voren af aan. Red- tegen yellowshirts, hoewel de laatste groepering behoorlijkt verzwakt is. Hoeveel slachtoffers? Over vaderlandtrots gesproken. Krijg daar altijd iets benauwds van.
Ook hier vlakbij Ban Namphon, Nong Wah Sao (Udon Thani), zag ik allerlei mannen en vrouwen (ik dan van de plaatselijke overheid) naar de tempel gaan.
Ze waren allemaal gekleed in wit uniform met een zwarte band om hun arm…
Ik denk dat deze ceremonie in heel Thailand heeft plaats gevonden….
Iets is mij hier niet duidelijk. Wat zat er in die urn die in brand gestoken werd. De as van de princes? Verbranden van as lijkt mij een beetje crematie dubbelop.
Beste Hans,
In die ‘urn’ (de term wordt gebruikt vanwege de vorm) stond het lichaam van de prinses. De urn met de as van de prinses is uiteraard veel kleiner. Op de website van Bangkok Post staan enkele foto’s die een en ander duidelijk maken.