Op het eerste gezicht is Klity een idyllisch dorp waar de tijd heeft stil gestaan. De rivier lijkt een vredig stroompje met zwemmende kinderen en vissende bewoners. Maar schijn bedriegt. Achter dit pastorale beeld gaat een grimmige strijd van meer dan twintig jaar schuil. Tegen autoriteiten die laks reageren op industriële vervuiling en een centrale regering die zich weinig gelegen laat aan het lot van de armen en misdeelden.
Het verhaal van Klity Creek is vastgelegd in de documentaire Sai Nam Tid Chua, Engelse titel By The River, maar letterlijk vertaald Infectious River. De film van regisseur Nontawat Numbenchapol kreeg vorig jaar augustus op het Locarno International Film Festival een eervolle vermelding. Vorig jaar werd die op de publieke tv-zender Thai BPS vertoond en op 8 mei draait de film in twee bioscopen in Bangkok.
Eerder deze maand kregen de bewoners van het diep in de bossen van Kanchanaburi gelegen dorp Klity de film te zien. De etnische Karen lachten, kletsten en applaudisseerden bij het zien van de beelden. De film vertelt immers hun verhaal, nagespeeld en aangevuld met observaties en poëtische sketches over humaniteit en de natuur.
In 1997 kregen de media lucht van de problemen in Klity. Het mijnbedrijf Lead Concentrate Co bleek al sinds 1975 met lood vervuild afvalwater in de kreek te lozen, waardoor bewoners klachten begonnen te krijgen: chronische diarree, hoofdpijn, gevoelloosheid, gewrichtspijn, en vee stierf.
Dat jaar werd de loodmijn gesloten en verwijderde het bedrijf 3.753 ton met lood verontreinigd sediment. Tot op heden ligt er nog 15.000 ton.
De dorpelingen kregen het advies het water uit de kreek niet te gebruiken en de vis niet te consumeren. Maar wat moet je als er geen alternatieven zijn?
Een pijpleiding vanaf de bergen levert te weinig en ook onbetrouwbaar water en de verbouw van maïs, de belangrijkste bron van bestaan in het dorp, levert niet voldoende op om de monden het hele jaar te vullen.
Het lood heeft de rivierfauna en planten aangetast. Vissen en planten bevatten een loodconcentratie, zevenhonderd keer zoveel als wat acceptabel is. Dertig dorpelingen lijden aan loodvergiftiging. Zoals de 51-jarige Vasana die in de film voorkomt en blind is (foto homepagina). Lood heeft haar oogzenuwen vernield. Veel kinderen in het dorp hebben mentale en hersen afwijkingen, die aan de loodvergiftiging worden toegeschreven.
Wanneer de rivier schoon en veilig is, weten de dorpelingen niet, maar ze blijven vechten (zie het chronologisch overzicht). ‘Wat we willen en waar we voor vechten is heel simpel. We willen dezelfde rivier terug’, zegt gemeenschapsleider Kamthon Nasuansuwan.
(Bron: Bangkok Post, 16 april 2014)
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Van de redactie30 december 2024Wij wensen de lezers van Thailandblog een prettige jaarwisseling en een gezond en gelukkig 2025!
Nieuws uit Thailand30 december 2024Hotelbrand in Bangkok met 3 doden leidt tot tijdelijke sluiting
Eten en drinken30 december 2024Pad Krapao Gai (roergebakken kip met basilicum) een smaakvol Thais gerecht
Thailand tips30 december 2024Silom Road: Het financiële hart van Bangkok