Thailand heeft op het gebied van medische zorg veel te bieden. Het befaamde Bumrungrad International Hospital is daar een sprekend voorbeeld van. Dit ziekenhuis, die zich richt op het medisch toerisme, heeft wereldwijde faam en wordt gezien als een van de beste ziekenhuizen ter wereld.
Bumrungrad Hospital is een internationaal erkend ziekenhuis, gelegen in het centrum van Bangkok. Geopend in 1980 en vandaag de dag de grootste privé-kliniek in Zuidoost-Azië.
Mocht je nog niet onder de indruk zijn? Hier wat cijfers:
- Meer dan 1 miljoen patiënten per jaar.
- Waarvan 400.000 buitenlanders uit 190 verschillende landen.
- 3.400 medewerkers (900 verpleegsters).
- 554 bedden en meer dan 30 gespecialiseerde centra.
Bumrungrad is een beursgenoteerd bedrijf.
[youtube]http://youtu.be/Wdmb3-1vvoU[/youtube]
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en een liefhebber van goede muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Mijn motto:"Maak je niet te druk, dat doen anderen wel voor jou".
Lees hier de laatste artikelen
Gezondheid15 december 2024Krachttraining houdt je lichaam jonger op celniveau
Gezondheid6 december 2024‘In zes weken je oude bloedvaten 20 jaar jonger met Q10’
Gezondheid4 december 2024Blijf gezond en vitaal na je 60e met de juiste supplementen
Gezondheid2 december 2024De verborgen risico’s van MSG in Thaise gerechten
Helaas staat kwantiteit niet altijd gelijk aan kwaliteit. Ze doen er alles aan om je zoveel mogelijk pillen te verkopen en je zo vaak mogelijk terug te laten komen. Daar heb ik inmiddels ruime ervaring mee. Peter schrijft het al: beursgenoteerd. Doe mij maar St. Louis aan Sathorn Road.
Ik kan nog altijd niet echt goed vatten wat “men” heeft met die medische bedrijven. Wat men nooit schijnt te willen begrijpen is dat het winst maken in deze fabrieken als eerste komt, de “goede ” naam komt als tweede, en de patient komt als derde.
Voor het eerste moet bijna alles wijken, voor het tweede is een fikse doofpot aanwezig, en voor de derde is er de zorg die hij wnest te betalen, weliswaar geregeerd door de eerste twee overwegingen.
Topziekenhuis?
Heb ander wel zo hier en daar het een en ander gehoord die mij zeker niet zo ver kunnen krijgen me daar te melden al patient….ehhhhhhh…..klant!
Dat zoveel mensen zich laten verleiden om in Thailand weg te lopen met de prive-ziekenhuizen is mij een volstrekt raadsel.
Voor geld is alles te koop?
Jawel, maar de manier waarop?
Khun Peter, begrijp natuurlijk wel dat de progressie van de priveziekenhuizen in Thailand automatisch betekent dat de gewone bevolking die de staatsziekenhuizen en universiteitsziekenhuizen moeten bezoeken, best wel eens zou kunnen gaan betekenen dat de zorg voor de gewone man/vrouw ophoudt.
Derhalve vind ik deze reclame voor die medische fabriek NIET thuishoren in een blog die Thailand (Thaise bevolking?) hoog in het vaandel heeft staan.
Ik ga dus gewoon naar een staatsziekenhuis, of naar een universiteitsziekenhuis, waarmee ik door het betalen van de (lage) kosten toch meewerk aan het voortbetaan van de zorg voor de gewone man.
@ HansNL. De meerderheid van de bezoekers van dit blog zijn toeristen. Die zijn meestal wel goed verzekerd en willen naar een ziekenhuis waar men Engels spreekt. Dan is Bumrungrad geen slechte optie. Zij zijn in geval ingespeeld op de westerse toerist en de communicatie met verzekeraars in het westen.
Er is ook een andere kant van het verhaal. Ik ben via Thaise werkgever verzekerd voor behandeling in een Thais staatsziekenhuis. Daarnaast heb ik een internationale prive ziektekosten verzekering die ook ziekenhuizen zoals Bumrungrad dekt. Als ik me niet in een staatsziekenhuis laat behandelen ben ik het Thaise systeem (inderdaad, dat systeem waar de meeste Thais het van moeten hebben) niet tot last en kunnen de kosten voor mijn behandeling daar vrijgemaakt worden voor Thais met minder fianciele middelen. Ik vind het prima dat er meerdere systemen en keuzes zijn.
Zoals gebruikelijk heeft de medaille twee kanten. De succesvolle particuliere ziekenhuizen zuigen inderdaad goede artsen weg bij staatsinstellingen. Dat is bekend. Aan de andere kant kunnen particuliere ziekenhuizen behandelingen bieden die elders moeilijk of onmogelijk zijn. En dat zonder wachtlijsten.
Ik bezoek liever het Bangkok Hospital in Thailand dan een willekeurig ziekenhuis in Nederland. Het Bumrungrad heeft mijn voorkeur niet vanwege de grote aantallen Arabische patiënten, waarvan de vrouwen niet alleen van top tot teen in een parkietenkooi zijn verpakt, maar zelfs een ijzeren masker dragen. Terwijl manlief in een korte broek loopt.
Overigens worden de particuliere ziekenhuizen in Thailand nog altijd voor het merendeel bezocht door Thai. Deze ziekenhuizen hebben weliswaar een winstoogmerk, maar leveren doorgaans betere zorg.
in thailand kun je overal in een korte broek lopen als je maar geld in je zak hebt.Deze Arabische mensen zijn vrij om zich zo uit de dossen zoals zij dat willen.Hollanders pas toch op voor dat vingertje.
Als je je laat behandelen in een priveziekenhuis, belast je het staatsziekenhuis niet.
Maar door naar een priveziekenhuis te gaan betaal je dus ook niet mee aan het systeem.
De kosten die je betaalt in het staatsziekenhuis, als niet Thai, zijn de werkelijke kosten met een “winst”marge, en komt dus ten goede aan het systeem.
Heb je een verzekering, dan wordt het voor het staatsziekenhuis helemaal interessant, omdat de tarieven voor de verzekeringsbedrijven hoger liggen.
Ga je naar een priveziekenhuis, dan verdwijnt je geld in de zak van aandeelhouders of zwaar overbetaalde doktoren.
Wat je aanvoert over het vrijmaken van is een drogreden.
Als er geen geld extra binnenkomt, wordt het aanbod steeds minder, immers het budget stijgt minder door de proliferatie van de prive gezondheidszorg
Er komt doodgewoon geen geld vrij omdat ik niet naar het staatsziekenhuis ga, maar er komt wel geld bij.
Immers, als het budget 1000 baht is, ik noem maar wat, en ik voeg door mijn betaling 100 (de “winstmarge”) baht bij, dan is er dus 1100 baht.
Kom ik niet, dan blijft het 1000 baht.
Zeg nu niet dat de kosten hoger zijn, die heb ik ook al betaald!
Het aanbieden van meerdere systemen in de gezondheidszorg heeft automatisch tot gevolg dat het zorgaanbod verschraalt en de kosten de pan uitrijzen.
Zie hiervoor de US, en de huidige situatie in NL.
Jawel, ik heb ook een verzekering, van Bupa, en ga toch naar het staatsziekenhuis.
Wat ik tot nu toe meegemaakt heb, geeft mij niet de idee dat ik zo nodig naar een privebedrijf moet gaan.
@ HansNL – “Maar door naar een priveziekenhuis te gaan betaal je dus ook niet mee aan het systeem.” Onzin, ik betaal dus wel mee aan het systeem via mijn Thaise werkgever iedere maand.
r is mijn ogen helemaal niets mis met winst maken.
Vind het zelfs zeer lekker.
Maar, er zijn sectoren in de maatschappij die verschoon zouden moeten blijven van de zogenaamde marktwerking.
Voorbeeld?
Openbaar vervoer, post, gezondheidszorg.
Zelfs in de VS is de post een overheidsbedrijf, en Amtrak spoorwegen idem.
En in de gezondheidszorg neemt het aantal overheidsklinieken toe.
Zal toch wel ergens goed voor zijn.
Wat je opmerking over het communisme in deze discussie, als ik het zo mag noemen, van doen heeft begrijp ik niet goed.
Je bedoelt wellicht me te verwijten dat ik een communist ben?
Omdat ik de ongebreidelde wisthazerij van velen niet goedkeur?
En marktwerking de enige manier om efficient te werken?
Zoals de verregaande versnippering van het openbaar vervoer in Nederland?
Of de versnippering van de spoorwegen in Engeland?
Mag ik het zo samenvatten?
De gevolgen van de liberalisering kosten de belastingbetaler meer als het niet geliberaliseerde.
OV in Nederland is ongeveer 22% duurder geworden, niet meer uit de staatsruif, maar uit de provinciale ruif, maar wel uit de zak van de belastingbetaler.
In mijn ogen is gezondheidszorg, aangestuurd door verzekeringsbedrijven aan de ene kant en aandeelhouders aan de andere kant, een onding.
En dat heeft niets met communisme te maken maar met realiteitszin.
En voor wat betreft het vertoeven in een staatsziekenhuis, ook daar zijn privekamers met Airco, TV, koelkast, badkamer.
Met een realistische prijs.
En Robert, excuses, ik had even over het hoofd gezien dat je verzekerd was via de werkgever.
Echter, in mijn geval, en met mij velen, zijn niet verzekerd via de werkgever, zijn verzekerd bij een Thaise verzekering, of wellicht helemaal niet verzekerd.
En die groep bedoelde ik.
Voorbeeld:
Identieke operatie.
Staatsziekenhuis 82000 baht, all in
Priveziekenhuis 221000 baht.
Inclusief privekamer, en een dag langer in het staatsziekenhuis.
Jawel, ook dezelfde dokter!!!!!!!
Zou ik dan mogen stellen dat het priveziekenhuis te duur is, of wellicht zelfs steelt van de verzekeringsmaatschappij?
Of van de portemonnee van de “klant”?
Ach ja, ik ben een communist, volgens K Peter.
@ HansNL, s.v.p. geen dingen schrijven die ik niet gezegd heb. Ik noemde het communisme als voorbeeld. Er staat nergens dat ik jou een communist noem. Deze opmerking is geheel voor je eigen rekening.
Maar wel toevallig als een commentaar op mijn “inzending”.
OOK lezen wat ik geschreven heb, ik stel de vraag waarom nu opeens het communisme aangehaald moet worden EN de vraag of je soms bedoelt dat ik een communist zou zijn.
Nogmaals, leuke discussie krijg je over dit door aandeelhouders aangedreven gezondheidsfabriek, echter…..
Na eenmaal van de diensten van zo een privebedrijf gebruik te hebben gemaakt, waar de dienstdoende arts stelde dat ik een hartinfarct had gehad, ergens in het verleden, ben ik terecht gekomen in het Queen Sirikit Haeart Centre of the North-East, waar de arts mij vroeg, wat doet U hier, U mankeert helemaal niets, en U heeft zeker geen hartinfarct gehad.
Na wat hier en daar navragen bleek mij dat het onderhavige ziekenhuis “bekend” was om zijn luxe, maar zeker niet om zijn kunde.
Nogmaals, ik vind het van zeer slechte smaak getuigen als in een blog, die toch veel “expats” tot leesvoer dient, ja, zelfs tot raad dient, zo’n dure medische oplossing aangeboden wordt.
Alsof een beursgenoteerd zijn een garantie is voor kwaliteit.
Kom nou toch.
Ik heb jaren in de kwaliteitszorg gewerkt, en ben tot de ontdekking gekomen dat beursgenoteerde bedrijven in het algemeen slechtere werkelijke kwaliteit leveren als echte prive- en overheidsbedrijven.
Maar dit zijn ook de bedrijven die de meeste herrie maken over de goede, wat zeg ik, uitmuntende kwaliteit die ze in het vaandel voeren.
Dit geloven ze vaak ook zlef.
Ik ben een keer in het hospitaal geweest waar jij zo over opgeeft, en wel redelijk kortgeleden.
Ben zo vrij geweest, waarschijnlijk een beroepstik, om zo hier en daar in de patientenverblijven, de toiletten, en zelfs in de voorkamers van de OK’s mijn ogen eens goed de kost te geven.
Ja, daar heb ik verstand van!
Laat ik het zo zeggen, ik heb in een ziekenhuis nog nooit zoveel viezigheid gezien.
Ik trof het, er werd een toilet “gereinigd”, op een patienten kamer.
Met een mop, halfnat, werden de horizontale vlakken, de tegels tot 1,5 m hoogte, de vloer, en als laatste het toilet beroerd.
In ongeveer 1,5 minuut was de “schoonmaker” klaar.
Ik moest nodig, heb het maar opgehouden tot ik weg was uit dit hospitaal.
Je hebt gelijk, het ziet er allemaal gelikt uit, het blinkt je toe.
Maar rein?
Als de sluis naar de ok maatgevend was voor de reinheid van de OK, is het mij dan toegestaan te twijfelen.
Overigens, deze situatie kom je ook steeds meer in Nederlandse ziekenhuizen tegen.
Tja, ook de NL ziekenhuizen moeten opboksen tegen de idioterie van de marktwerking, en dan gaat winst voor.
Helaas.
En in Nederland wordt zo veel bezuinigd op de gezondheidszorg dat we binnen enkele jaren tot de slechtste van Europa zullen gaan horen.
Maar de priveklinieken, voor de rijken, varen er wel bij.
zwaar overbetaalde doktoren:onzin.Mijn verzekeringsmaatschappij in nederland voor phyathai:consult neuroloog 500Bht en Bumrungrad 750baht.Mijn verzekeringsmaatschappij kent de tarieven in beide ziekenhuizen en betaalt niet meer dan de prive ziekenhuizen rekenen aan de locals dit staat woordelijk in de betalingsgarantie en dit is bekend.We hebben een M.R.I.scan laten doen in het Bumrungrad kosten in vergelijking met nederland een lachertje.Khun peter is normaliter zeer goed geinformeerd voordat hij een posting op de blog zet en heeft nog eens gesteld dat de prijs die een specialist rekent in een prive ziekenhuis zo laag is dat een specialist in nederland daar zijn bed niet voor uit komt.Klopt.Mijn vrouw werd in een provinciaal ziekenhuis in nederland opgenomen ’s nachts op 28 december 1999 er was in de weide omtrek geen dokter te bekennen.ze heeft daar een uur gelegen voordat de dienstdoende neuroloog kwam.Tot die tijd was ik aan haar bed met een poortarts die het ook niet wist.Van de neurologenmaatschap kreeg ik wel in het nieuwe jaar een rekening van15000 gulden voor behandeling van 28 t/m 31 december.Wat moet men daar nou van denken.?
Dat het in NL absoluut slecht gesteld is met de gezondheidszorg en met name met de mentaliteit van artsen en verpleegsters. In NL ben je een klant en geen patiënt. Er heerst een sfeer van ‘niet zeuren’, als zieke moet je je mond houden en doen wat er gezegd wordt. Schandalig in één woord.
Daar tegenover heb ik zeer goede ervaringen in het Pattaya Hospital en enkele ziekenhuizen in BKK. Zeer vriendelijke en goede verzorging en met artsen en verpleegsters, die serieus en met beleid hun werk doen. Een voorbeeldje:
Midden in de nacht (ca. 04:00) kreeg ik serieus last van mijn rechter been, kon nauwelijks nog mijn bed uitkomen. De receptie beneden gebeld en mijn probleem uitgelegd. Binnen 5 minuten werd ik van mijn appartement gehaald met een rolstoel, een taxi stond reeds klaar en ik werd direct naar het Pattaya Hospital gereden. Daar stond men mij al op te wachten en ik werd direkt naar de behandelkamer gebracht waar de dienstdoende arts al klaar stond. Nadat ik had uitgelegd wat de klachten waren, werd ogenblikkelijk onderzocht, foto’s gemaakt en behandeld. Kreeg medicijnen mee en binnen twee uur was ik weer terug in mijn appartement. Na drie dagen was het euvel aan mijn been overigens over. Dus het was (gelukkig) niet zo erg allemaal. Maar waar het hier om gaat is de efficiëntie en het daadkrachtig en snel optreden van iedereen. Daar tegenover staat b.v. dat ik hier in NL eens 10 dagen!!! bezig ben geweest om mijn bloed te laten controleren op cholesterol. Omdat mijn huisarts het niet eens was met mijn cardioloog. Schandalig gewoonweg.
En de prijs……………voor NL-begrippen een schijntje.
En wat luxe betreft. Hier in NL is het inmiddels ‘armoe troef’.
Wees maar eens niet goed verzekerd, kijken of je dan nog zo goed praat?
Farang + bezoek ziekenhuis + goed verzekerd = goed geld verdienen voor het ziekenhuis. Dat is de praktijk en niet anders!
En de Thai dan? Met hun social security card? Hebben een aangewezen ziekenhuis waar de voorzieningen totaal niet zo zijn zoals U aangeeft, dus vind dit een beetje erg overtrokken om dit met Nederland te vergelijken. Thailand is zeker goed in de medische zorg, maar de normale Thai ziet daar niks van terug.
@Marco
Betaal altijd cash in TH voor een bezoek aan een ziekenhuis. Later krijg ik dat dan terug van de verzekering. Meestal praat ik niet eens over verzekeringen. Dus het ziekenhuis krijgt van mij het geld, buiten de verzekering om. Zeer waarschijnlijk zullen zij meer geld verdienen met mij als patiënt dan met een Thai. Maar ja…………’that’s life’.
Wat ik ook in het Pattaya Hospital heb meegemaakt is het volgende en sluit wel aan met wat jij opmerkte. Naast mij kwam een vrouw te liggen t.g.v. een behoorlijk auto-ongeluk. Ze was er niet best aan toe. Maar tot mijn verbazing werd zij niet geholpen toen bleek dat er moeilijkheden waren met de eventuele betaling en werd zij weg gezonden. Dat is dus minder goed, zeg maar slecht geregeld in TH. Maar daar hebben wij als expats in wezen niets mee te maken. Voor mij is de medische zorg in TH vele malen beter dan in NL.
Hoe de medische zorg in TH geregeld is voor de Thais zelf, is een ander hoofdstuk. Maar ja dat is het oude verhaal van arm en rijk en is overal op deze wereld hetzelfde. Heb je geld, dan kun je dingen kopen. Heb je het niet, dan moet je genoegen nemen met datgene wat je eventueel krijgt en dat is meestal niet veel, dat geef ik toe.
Dit heb ik alleen van het horen van een vriendin, Dat een vader van haar vriendin in een staatsziekenhuis lag, Deze man kwijt waren en drie dagen later onder een trap dood vonden.De vrouw van deze man werd een afkoop som aangeboden als ze maar geen werk van maakten.
Ik ging ooit bij een vriendin langs [ bromfiets ongeluk ] in het zelfde ziekenhuis nou ik hoop dat ik nooit daar komt te liggen, met zeker 20 mensen op zaal, stinken bij het leven..druk druk druk…zelfs de gang stond vol met bedden. De medisch zorg zal heus wel goed zijn, mijn vriendin heeft het overleefd [ hersenoperatie ] .
Ik heb zelf in een Internationaal ziekenhuis gelegen, met een prive- kamer . nou geef mij dat maar.
Waarom maken mensen er zich zo druk om of een ziekenhuis nu een winstoogmerk heeft of niet? Wat is er mis met winst of marktwerking? In mijn ervaring werkt dit concurrentie in de hand, waardoor goede service en resultaten geboden moeten worden om de klanten aan te trekken. Ik denk dat de prive ziekenhuizen in Thailand dat wel duidelijk laten zien. Keuze en marktwerking in deze sector is m.i. juist erg goed!
@ klopt, de enige manier om efficiënt werken te bevorderen is marktwerking en concurrentie. Daardoor is ook het communisme ook een zachte dood gestorven. Een mooi idealistisch en sociaal systeem op papier. In de praktijk werkt het niet.
Wel zal er regelgeving moeten zijn om de zorg voor iedereen toegankelijk te houden.
En nu sterft het kapitalisme . Het zal tijd worden. Waarom konden frauduleuze amerikaanse bankiers het globale financieringssysteem in de war sturen, moesten de belastingbetalers die banken overeind houden, waarom zijn er globale subsidiesystemen om bepaalde landbouwprodukten de marktwerking te laten verstoren? Dank zij die zogenaamde marktwerking kunnen de arme landen hun produkten niet meer afzetten. Waarom worden de economisch zwakke landen in de EU gesteund? Toch niet voor de marktwerking. De multinationale ondernemingen varen wel bij het principe van de vrije maktwerking en konkurrentie, maar je ziet steeds meer overheidsinitiatieven om die ontwikkeling af te remmen. In het super kapitalistische billboard country Thailand is dat ondenkbaar.. Hoeveel authentieke thaise eethuisjes hebben niet plaats moeten maken voor 7/11 winkels, hoeveel M.Donaldsrestaurants zijn er niet op Sukhumvit rd, 30?? En wie hebben daar baat bij? De mensen worden er alleen maar ongezonder door, zelfs in het zo geroemde Bumrungrad ziekenhuis is een Mc.Donalds restaurants en dat allemaal voor het kapitalistich heilige principe van de konkurrentie en de vrije marktwerking. Overigens de Chinese keizers zouden zich in hun graven omdraaien te weten dat er er een Starbucks coffeeshop is in hun heilige stad in het kommunistische Peking. Ha,Ha…
Pardon, heilige stad moet natuurlijk Verboden Stad zijn.
Het aantal McDonalds restaurants vergeleken met het aantal Thaise restaurants is als een druppel op een gloeiende plaat. Hetzelfde geldt voor Starbucks vs Thaise koffieshops. Het valt allemaal wel mee. En dan nog; je zal mij ook niet in McDonalds zien, maar wie ben ik (of jij) om te bepalen of dit een goede ontwikkeling is of niet? Ik ben er zelf ook niet kapot van, maar er is blijkbaar vraag naar deze producten. Aziaten zien dit echt als vooruitgang. Westerlingen willen Azie graag authentiek en Aziatisch houden. Begrijpelijk, maar niet realistisch en niet eerlijk.
Zwaarlijvigheid ook bij de jeugd is ook een probleem in Thailand . McDonalds eten is aantoonaar ongezond eten, dus een ziekenhuis is wel de laatste plek waar je zo een resto zou moeten toelaten, uitgezonderd natuurlijk in landen waar alleen maar de markt werking telt. U vraagt, wij draaien. Buiten massage parlors zijn er eigenlijk nauwelijks meer authentieke Thaise zaken in veel buurten, waar ook indiase kledingwinkels, en intern. ketens zoals ook Pizza Hut, Starbucks, Seven Eleven enz. znz. het zakenleven domineren. Zoals ook wel in andere landen gebeurt, met India als extreem voorbeeld, zou het binnenlands produkt meer beschermd moeten worden en een restrictiever beleid gzvoerd moeten worden mbt de vestiging van buitenlandse bedrijven.
@Niek , ik ben het met je eens dat een McDonalds in een ziekenhuis eigenlijk belachelijk is. Anderzijds heeft iedereen een eigen verantwoordelijkheid. Geldt ook voor roken, drinken, enz.
Daarom mag je vanaf 1 juli in geen enkel belgisch cafe nog roken. De overheid mag best wat regulerend optreden, zoals al gebeurt in alle andere sectoren van de samenleving. Er is ook zoiets als een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid.
Niek, beetje rare opvatting. Dus als de Thais en masse liever McNuggets dan gai yang eten (en nogmaals, dat gaan wij niet meer meemaken) dan zou jij dat willen reguleren en ze tegen de zin in traditioneel voedsel door de strot willen duwen? Omdat dat jou zelf meer aanspreekt? Ik snap wel wat je bedoelt, zie zelf ook liever een gezellig Thais restaurantje dan een KFC, maar ik geloof ook dat mensen zelf het beste uit kunnen maken wat ze willen. Zelfbeschikking heet dat met een mooi woord, en dat ligt ten grondslag aan toch niet onbelangrijke zaken zoals democratie en marktwerking (vraag en aanbod).
Daarnaast zijn alleen de merken internationaal, de business zelf is gewwon Thais. 7-11 is bv onderdeel van de Thaise CP agri groep, die zo’n beetje de hele supply chain beheren van farm via slachterij en processing naar retail. Levert dus veelal een Thais product en verschaft toch ook werk aan behoorlijk wat Thais.
Misschien dat jij de farms echter liever als gemeenschappelijk eigendom zou zien, met alleen biologisch geproduceerde traditionele Thaise producten. Ik denk echter toch dat de Thais liever convenience, ruime keus, en betaalbaarheid voor ogen hebben. Saillant detail: juist omdat er vraag naar is, en wellicht als tegenreaktie op het massa geproduceerde voedsel, is er tegenwoordig meer en meer keus in biologisch geproduceerd voedsel. Blijft interessant, de markt.
Het heeft meer te maken met een uitwas van ongebreideld kapitalisme en een typisch voorbeeld van een van de nadelen van globalisering.
Niek en anderen. Nu weer over het onderwerp van de posting graag….
Zelf slechet ervaring met het opkrikken van de rekening daar. Sommige medicijnen die wij gebruiken zijn buiten Bumrunrath 90% goedkoper en ook bij hele goede phamacies. Als je er bent voor iets dan gelijk snacht voor observatie houden (voor een ontstoken vinger?) gaan andere doctoren mee laten delen (second opinion). Jaren geleden een heel grappig voorbeeld. Ik werkte voor een grote multinational die een 10% korting had bij dit hospital. We moesten dan een kaarje laten zien. Ik was dat vergeten en toen de rekening voor de medicijnen kwam (ze schrijven altijd heel veel voor), zeg maar 1000 baht, liet ik de kaart zien. Het meiske gritste snel de rekening weg en moets het over doen. Resultaat nu een rekening van 1100 baht min de discount dus weer 1000 baht.
even het verschil tussen nederland en thailand: toen mijn vrouw eind 1999 een hersenbloeding kreeg(en aan vankelijk de diagnose uit de bus kwam dubbelzijdige hersentumor)moesten we in eerste instantie 100km v.v.naar een ander ziekenhuis voor een M.R.I.scan in de ambulance totaal verlamd met een onbehandeld trombosebeen.Na twee weken naar dijkzicht rotterdam om een hersenpunctie te laten doen om te zien wat voor soort tumor het was.gelukkig had men daar binnen twee dagen door dat het geen tumor was maar een bloeding die gelijdelijk aan het verdwijnen was en gelukkig heeft men daar snel het levensgevaarlijke trombosebeen(longembolie) met heparine behandeld.God zij dank is ze tijdens de revalidatie voor 99.9%hersteld en konden we in september 2000 op vakantie naar thailand.toen ik uit het raam keek zag ik het BUMRUNGRAD waar 5 M.R.I.scan apparaten stonden.voor nazorg zijn we daar perfect geholpen.Wij zijn door het oog van de naald gekropen,de situatie is echt voor ons gevoel levensbedrijgend geweest en in zo,n situatie kies je alleen het allerbeste dus volgende keer weer BUMRUNGRAD.(had ook bangkok hospital kunnen zijn)Prachtig dat peter deze video op het blok heeft gezet.Krijgt iedereen het onder z,n neus.HULDE.
1999 en 2011 is een heel groot verschil. Op dit moment ben je in Nederland gemiddels binnen 15 minuten op een Stroke unit, een gespecialiseerde afdeling binnen een ziekenhuis voor de eerste opvang en behandeling van een CVA (hersenbloeding of herseninfarct). En ieder afdeling heeft een MRI scan. Bij behandeling binnen 4-4 1/2 uur kunnen de ernstige gevolgen van een CVA een stuk minder zijn. Uw vrouw heeft geluk gehad dat zij zo hersteld is. Ik ken verschillende ziekenhuizen in NL en ook universiteitsziekenhuizen in BKK. Op dit moment is men in NL vwb het CVA (40.0000 gevallen per jaar – 10.000 doden) een stuk verder dan in Thailand. Voor andere vakgebieden weet ik dat niet en denk ik dat de medische kennis hoog of misschien zelfs hoger ligt in Thailand.
Mijn persoonlijke menig is dat zorg niet vanuit winstoogmerk of salaris gegeven moet worden maar vanuit een mentaliteit; het zorgen voor anderen. Maar helaas, alles draait tegenwoordig om geld!
beste peer steen.mijn twijfels over de gezondheidszorg in nederland kun jij niet wegnemen.(voor wat betreft provinciale ziekenhuizen)de neuroloog die een trombosebeen niet opgevallen was loopt er nog steeds een van de oude stempel:de dokter weet alles en de patient weet niets.Bovendien beoordeelde hij en de radioloog de foto,s van de M.R.I.verkeerd :dubbelzijdige tumor i.p.v.bloeding.In de academische ziekenhuizen zal het wel beter zijn,doch beter dan in Thailand is niet te beoordelen.Voor wat betretf de laatste opmerking dat alles om geld draait:mijn oma die al meer dan 50jaar dood is zei al:alles draait om de fluiit en de duit.Tot slot zoals khun peter dat ook zegt door marktverwerking is er best concurrentie tussen de topziekenhuizen in thailand en dat houdt ze scherp en de kwaliteit hoog.in bumrungrad zijn altjd doktoren aanwezig die hebben ook nachtdienst.bij ons duurder het een uur voordat de dienstdoende neuroloog op kwam draven en het eerste wat die zei:ze heeft bloedarmoede ze moet stroop eten en dat tegen een thaise vrouw die helemaal niet weet wat stroop is en totaal verlamd is.dag nederland.
Khun Peter
Wellicht een interessante link naar een artikel in de Telegraaf.
Geeft zo’n beetje aan wat de Nederlander denkt over het zorgstelsel zoals dat nu is in NL
http://www.telegraaf.nl/binnenland/9958759/___Zorgsysteem_onhoudbaar___.html?p=30,1
Wellicht is de Hond niet helemaal “betrouwbaar”, maar de overweldigende meerderheid die er hetzelfde over denkt is toch wel opvallend.
Overigens, onderzoeken kunnen gemasseerd worden, maar let wel, de Telegraaf was een van de opdrachtgevers voor dit onderzoek….
Blijkt wel dat het Ziekenfonds, dus de oude manier, door velen, zo niet bijna iedereen, als beter wordt beschouwd.
Dus………….