Wapenbezit in Thailand
Of het toeval is of niet, net nu die Thaise senator, die “per ongeluk” zijn vrouw doodschoot in het nieuws is, schreef ene Oscar een column over wapenbezit in het Duitstalige blad Der Farang. De column noemde hij Tatort en gaat zo in een vrije vertaling:
“Oscar ziet bij de Thais een groeiende tendens om geweld te gebruiken bij conflicten. Tienduizenden of wellicht zelfs honderdduizenden mensen lopen in dit land met wapens rond, zonder daar een vergunning voor te hebben. En, die wapens worden nog gebruikt ook.
De motorbendes van Huai Yai en Nongprue liggen voortdurend met elkaar overhoop, waarbij bij confrontaties geschoten wordt. In Bangkok zijn bij straatgevechten tussen studenten van rivaliserende scholen dodelijke schoten gelost. Automobilisten, die vinden, dat zij door een andere weggebruiker lastig gevallen worden of van de weg gedrukt worden, grijpen naar hun pistool in het handschoenenvakje. Zakelijke conflicten worden “traditioneel” al met wapens beslecht. Overspel, jaloezie, haat, mislukte relaties, huiselijk geweld, gemiste kansen, politieke strijd en roof zijn nog enkele redenen voor moordpartijen.
Het is kennelijk voor de Thais vrij eenvoudig om aan een geweer of pistool te komen en wie wat meer geld te besteden heeft, koopt er nog een granaat of andere explosief bij. Niemand weet hoeveel gestolen of niet-aangegeven vuurwapens er in omloop zijn, laat staan dat men weet hoe weinig wapenbezitters over een wapenvergunning beschikken.
De vuurwapens worden voor een deel vanuit naburige landen Thailand binnengesmokkeld, maar de meeste in omloop zijnde handvuurwapens schijnen van politieagenten en militairen te komen, die hun wapen als verloren hebben aangemeld.
Bron: Der Farang, Pattaya
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
Activiteiten29 oktober 2024De Golf van Thailand rondom Koh Tao (video)
En dan heb je nog al die nep zooi Gringo, die overal verkocht word, en bijna niet van echt is te onderscheiden. Heel wat niet al te slimme toeristen denken das leuk voor thuis, en nemen zo’n “hebbedingetje” mee……
Mij is ook al eens een pistool aangeboden door een agent van de Thaise DEA. Omdat deze heren vaak bij tij en ontij in aktie dienen te komen op de meest ongebruikelijke plaatsen is het kennelijk aannemelijk te maken dat regelmatig wapens “zoek raken”. Ik ken deze heer via mijn familie en ben regelmatig met hem naar een schietbaan geweest om wat te oefenen. Waarschijnlijk dacht hij daardoor dat ik wel geintresseerd was. Voor rond de 30.000 baht heb je een 4.5 mm Colt automatic uit de kofferbak.
Thailand begint wat dit onderwerp betreft een beetje op Amerika te lijken. Hier in de regio heb ik al verschillende mensen zien rondlopen met een klein kaliber (2 mm) geweer of revolver om op vogels en/of ratten te schieten, maar je moet je altijd maar afvragen wat er gebeurd indien dit soort mannen eens te diep in een flesje lao kauw hebben gekeken en een dispuut krijgen over wie de volgende fles moet betalen…….
De Colt 4.5mm bestaat niet moet een Colt 45 zijn,2mm bestaat ook niet moet cal22 zijn. Ik heb zelf in Phuket ook cal.45,cal 357en 38sp. Ben in Phuket in de schietclub,Phuket shooting range waar ik iedere zondag schiet met enkele Politieagenten.
Bacchus, Thailand dat is gewoon de USA in zuidoost-Azie ik zie niet veel verschil alleen dat de Thais Aziaten zijn en de Amerikanen Amerikanen zijn , dit is nou toch gewoon de sattelietstaat van de USA, altijd al geweest, van het begin van de Vietnamoorlog tot op heden vandaag. Ik zie in ieder geval heel veel gelijkenissen, straffer nog hier zitten we nog echt in de far -east om het zo te stellen. Kleine copyAmerikanen met bruine spletekoppen, lol.
Even afgezien van dat wapenbezit, als er een land is in ZO Azie dat veel van de USA wegheeft is het wel Singapore! Behoorlijk geisoleerd, beetje wereldvreemd, een beetje gehersenspoeld dat ze overal no. 1 in zouden zijn, politiestaat, nadruk op training ipv educatie, angst voor onbekende zaken, etc. etc. Men vraagt mij nog wel eens of het ‘nu rustig is in Thailand’ (refererend aan de gebeurtenissen van mei 2010) en die vraag komt gegarandeerd van of een Amerikaan of een Singaporees.
Vooral de jeugd loopt ermee rond te dreigen in Bkk. De politie doet niets dus dan mag het. Het is wachten op de eerste ongelukken hiermee.
Vrijwel iedereen die ik ken heeft een pistool of geweer, en de meeste hebben ook nog een vergunning. Ik ga met mijn vriendje wel eens schieten, blijft een lekker gevoel zo,n ding afvoeren!
Bacchus, met alle respect maar u heeft de klok horen luiden, maar…. Een Colt 4.5 mm heb ik nog nooit van gehoord, ik denk dat u een Colt 45 bedoelt en deze schiet kogeltjes van 11.43 mm , dat zijn behoorlijke rake klappen.
En met een klein kaliber zal u denk een .22 bedoelen, en deze schiet kogels van bijna 6 mm.
Beste Peter, je zult helemaal gelijk hebben, Ik ben zelf geen kenner. Ik ben in Thailand een paar keer op de schietbaan geweest en kreeg daar verschillende wapens in de hand gedrukt, waaronder revolvers en pistolen. Wat ik mij kan herinneren is dat ze het bij de automatische pistolen hadden over “sie ha”; 45 dus. Het zal dus ongetwijfeld het pistool zijn waar jij het over had. Ik heb net even een en ander uitgezocht en ik begrijp nu dat men het heeft over inches en geen mm. Dom van mij, want ik had natuurlijk kunnen weten dat 2 mm wel heel kleine kogeltjes zijn. Ze zijn wel klein, maar niet zo klein. In die revolvers en pistolen gingen inderdaad behoorlijke kogels.
Het schieten met zo’n automaat is een hele ervaring. Tot grote teleurstelling van mijn vader, die beroepsmilitair was, heb ik mij aan de dienstplicht kunnen onttrekken en had dus geen enkele ervaring met schiettuig. Dat heb ik hier dus enigszins in mogen halen. Het is moeilijker dan je verwacht, hoewel ik het volgens mijn begeleiders het er goed afbracht bij de eerste keer.
Ik zal mijn ervaring hiermee eens op papier zetten en op dit blog plaatsen (als dat kan en mag), want het was een heel bijzondere ervaring, kan ik je vertellen.
Beste Peter, Bacchus heeft het denk ik wel zeer zeker bij het rechte eind omtrent zijn 2 mm. Misschien is de Kolibri Car Pistol bekend? Patent op aangevraagd in 1910, gefabriceerd in 1914 door Franz Pfanni ( wie kent m niet, haha), een horlogemaker uit Oostenrijk. Bron Wiki
Toevoeging aan mijn vorige reactie, ik woon in Thailand, dus gaat mijn reactie over Thailand.
Loop eens een schietbaan op en je krijgt wel een beetje een idee van hoe makkelijk er wordt omgegaan met wapens in Thailand. Voor een prikkie kun je met kleine hand wapens tot M4 automatische geweren spelen. Ook in de Issaan is het aan de orde van de dag. Motorbende’s of verschillende buurtbewoners staan elkaar naar het leven en schieten elkaar regelmatig naar de eeuwige jachtvelden, lijkt de normaalste zaak van de wereld te worden.
Colt M4 heb ik ook even mee mogen spelen maar meestal zijn het de .22LR versies in de toeristische gebieden, Koh Chang bijvoorbeeld. Het zijn geen 5.56mm NATO/.223 uitvoeringen. Als je .223 of .22 leest dan denk je niet zo’n groot verschil maar dat is het juist wel. .22 is leuk op een afstandje van 50m terwijl je met een .223 patroon op 400m nog iets kan raken, verder nog als je met een M16A4 schiet doordat die een langere loop hebben. De .22 versies zijn er ook alleen in semi automaat, kan je niet volautomatisch mee schieten.
Ik heb in Pattaya wel eens gekeken maar volgens mij kan je daar op de schietbaan ook niet met groot kaliber geweer schieten, of toch wel?
Verder heb ik dat verhaal van die senator vol verbazing gelezen, zo’n ongeluk is gewoon onkunde en gebrek aan training. Iedereen die wat met wapens doet weet namelijk dat er altijd een kogel in de kamer kan achterblijft als het wapen geladen was. Bovendien hoort zo’n ding altijd op safe te staan als je er iets anders mee doet als schieten.
Mooi land. Maar goed dat wij steeds met de roze bril op onze neus rondlopen in Thaïland.
Wel is vrije meningsuiting totaal uitgesloten. Men mag zijn mening en gevoel zeker niet uiten want dat is strafbaar.
Dodelijke vuurwapens bezittren en gebruiken is blijkbaar geen probleem in het land v/d G….lach.