Vrienden of familie?

Vrienden? Nee, een Thai, of het nu een man of een vrouw is, heeft geen vrienden. Dat wil zeggen, niet in de betekenis van het woord vriend zoals ik die het liefst hanteer.

Het is wel zo, dat er geen eensluidende definitie is van het woord vriend, je kunt het op meerdere manieren uitleggen. Met wat ik een vriend noem heb je een bijzondere relatie, je ziet elkaar met een bepaalde regelmaat, bespreekt elkaars problemen en als je in nood zit kun je op elkaars hulp rekenen. De Thaise wijsheid “Een goede vriend staat je nooit in de weg, tenzij jij onderuit gaat” komt aardig in de buurt.

In elk stadium van je leven heb je zogenaamde vrienden. Het begint met schoolvriendjes, daarna de voetbalvriendjes, de studievrienden en sportvrienden. Het zijn allemaal niet echt vrienden zoals boven omschreven, maar meer kameraden, makkers of desnoods lotgenoten. Uiteindelijk heb je een gezin met een kennissenkring, waaruit dan een aantal vrienden voortkomen. Die zie je vaker, gaat samen naar de kroeg om de wereldproblemen te bespreken en na een paar glazen bier komen de meest intieme probleempjes naar boven. Ook voor dat laatste gebruik je een goede vriend, niet zozeer om een oplossing te krijgen, maar meer om het probleem van je af te praten.

Het blijkt dan dat van de vele vrienden, die je inmiddels gehad hebt, er een handvol overblijven. Je hoeft elkaar niet veel te zien, maar er is regelmatig contact en als het nodig is, sta je voor elkaar klaar. Echte noodgevallen heb ik gelukkig niet meegemaakt. Ik had ooit een zakenreis gepland naar Azië, die zou beginnen in Bangkok. De vlucht werd echter op Schiphol geannuleerd en ik moest en zou toch op reis, onder andere voor een eerste belangrijke afspraak (Patpong, ha ha!). Een vriend heeft mij toen met de auto naar Frankfurt gereden waar ik nog op tijd was om voor een vlucht naar Thailand. Een andere vriend heeft – tijdens mijn afwezigheid – mijn vrouw eens enkele nachten bijgestaan, die in een depressieve bui nogal paniekerig handelde.

Nu ik in Thailand woon, is het toch allemaal anders. Genoeg kennissen, maar echte vrienden wordt je nooit met Thais, of met anderstalige Farangs.

Een Thai noemt iemand een vriend als hij er beter van kan worden. Zeg in gezelschap met Thais maar eens, dat je een goede gebruikte auto wilt en er is vast wel een Thai, die zijn “vriend” aanbeveelt. Mijn Thaise vrouw heeft hier in Pattaya ook veel vrienden, vooral onder de bargirls, maar zoals ik het zie, zijn het alleen vrienden om er op de een of andere manier van te profiteren.

Een paar voorbeelden:

• Nu alweer 10 jaar geleden kwam ik regelmatig in dezelfde bierbar in Pattaya, een leuke tent met live muziek en een ruim aanbod aan Thaise schoonheden. Drie dames vielen mij op, die steeds bij elkaar stonden en één daarvan trok mijn bijzondere aandacht. Met die laatste kreeg ik een relatie en in het begin deden we veel met zijn drieën. Het waren namelijk drie vriendinnen, die samen op 1 kamer woonden, samen aten en kortom, alles samen deden wat je samen kunt doen. Onze relatie nam vastere vormen aan, we gingen samenwonen en we zagen de twee andere dames nog wel eens, maar het werd al minder. De één is inmiddels met een Australiër getrouwd en de ander met een Engelsman. Het duurde daarna niet lang voordat al het contact in rook opging. Vriendinnen? Nee, lotgenoten is een toepasselijk woord hier.
• Een paar jaar geleden kwam mijn vrouw thuis met een “vriendin van vroeger”. Prima, geen probleem, we verschaften onderdak, gingen uit eten en daarna nog een discobezoek. Leuke avond was dat! Een paar weken later vroeg ik mijn vrouw of ze die vriendin al weer gesproken of gezien had. Nee, was het antwoord, maar dat hoeft ook niet. Zij heeft in het verleden iets goeds voor mij gedaan en ik heb dat nu met die avond uit goedgemaakt. Niet lang daarna belde die vriendin zelf op met de vraag of mijn vrouw haar 1500 Baht kon geven (niet lenen, maar geven dus!). Nee, zei mijn vrouw, ik ga niet over het geld en zelf heb ik niet zo maar geld om weg te geven. Hoe kan dat nu, zei de vriendin, je hebt toch een rijke Farang, je kunt mij toch best wat geld geven. Het antwoord van mijn vrouw laat zich raden en sindsdien hebben we ook nooit meer van deze vriendin gehoord.
• Een goede jeugdvriendin van mijn vrouw wil graag in Pattaya werken, omdat zij geld nodig heeft voor een noodzakelijke operatie van haar moeder. Wij nemen haar in huis en mijn vrouw zorgt voor werk als bargirl. Zij verdient goed, maar hoeft ons niets te betalen. Een half jaar heeft dat geduurd, totdat zij een Zwitserse bankemployé ontmoet, die smoorverliefd op haar wordt. Gevolg was, dat zij inmiddels met de man getrouwd is en in Zwitserland woont. Nooit meer iets van gehoord.! Vriendin? Nee toch!

Een Thai heeft geen vrienden, zei ik eerder, maar hij/zij heeft wel familie. Die familieband is welhaast heilig te noemen, er gaat niets boven familie en er komt ook niemand tussen. De moeder is zonder meer altijd de nummer 1, maar ook de rest van de familie kan op hulp rekenen als dat nodig zou zijn. Zorg voor je ouders is een normale zaak in Thailand, iets wat wij ons niet altijd goed kunnen voorstellen.

Ikzelf ben helemaal geen familieman, hier in Thailand is dat contact met een enkel familielid in Nederland zeer minimaal. Eén van de Tien Geboden zegt: “Eért uw vader en uw moeder”. Dat doen we dan vaak ook wel, vooral als het óns uitkomt. De ouders mogen op de kinderen passen als we een weekendje weg willen, we gaan keurig op zondag bij hen op bezoek, maar als ze wat ouder worden bergen wij ze toch op in een bejaardentehuis.

Hier in Thailand is dat anders, de kinderen worden verzorgd en opgevoed (moeder neemt vaak de zorg en opvoeding voor haar rekening van het kind van de dochter die elders aan het werk is) met het doel, dat die kinderen later voor de ouders zullen zorgen.

Nee, vrienden heeft een Thai niet, maar als een Thai zich gedraagt als een vriend, die ik eerder beschreef, dan behoort hij/zij tot de familie.

– Herplaatst artikel –

Over deze blogger

Gringo

Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Eten en drinken25 december 2024Khai Khao (kuikenembryo) in Thailand
• Eten en drinken23 december 2024Glenmorangie in Thailand
• Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
• Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!