Thaise dames zijn inventief
Veel bewondering mag je opbrengen voor de inventiviteit van veel Thaise vrouwen die er steeds weer in slagen om geld te verdienen. Een piepklein ‘restaurantje’ bestaande uit een paar krukjes, gammele tafeltjes en een paar pruttelende pannen op het vuur.
De markt is ook zo’n hot item waar zelfgemaakte hebbedingetjes aan de man worden gebracht. De zondagmarkt – dus niet de dagelijkse nightbazar – in Chiangmai is daar een excellent voorbeeld van. Je staat werkelijk verstelt van de inventiviteit en creativiteit van heel veel mensen die in staat zijn om het huishoudbudget ietwat op te kunnen vijzelen.
Vleeswaren
Onlangs belandde ik in Korat bij een grote Chinese toko handelend in verpakte vleeswaren. Het was een drukte van belang met overwegend vrouwen die er hun inkopen deden. Op de voorgeprijsde artikelen krijgen de dames een korting van ongeveer 25 procent. De slimmeriken onder hen hadden de bestellijsten thuis al ingevuld en al uitgerekend hoeveel er betaald diende te worden. Het begint er op te lijken dat de Thai van het platteland zich tot een handelsvolk begint te ontplooien. Bepaalde producten, zoals ook deze vleeswaren, zijn een exclusiviteit in de kleine dorpjes waar het winkelbestand gering van omvang is.
Pratunam
De Pratunam Markt in Bangkok is met name in het weekend eveneens zo’n inkoopwalhalla voor veel handelende dames. Pratunam is gemakkelijk te vinden en vlakbij het Amari Watergate Hotel gelegen De toevoeging Watergate is de Engelse vertaling van Pratu Nam. Het bekendste herkenningspunt dat van heinde en ver is te zien betreft de Baiyoke Tower van het gelijknamige hotel.
Pratunam Markt is een levendige markt waarbij je de indruk hebt dat het woord sluitingstijd hier niet bestaat. Met name op textielgebied is in het goedkopere genre hier heel veel tegen bodemprijzen te koop. De inkopende dames slepen hier met zakken vol het spul vandaan om het in hun eigen dorp uiteraard met winst te kunnen verkopen.
Uiteraard zijn er ook Thaise mannen die niet te beroerd zijn om een paar duiten bij te verdienen maar de dames zijn toch in de meerderheid en dat mag best gezegd worden.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Thailand tips10 november 2024Thaton – Chiangrai; geen gemakkelijke keuze
Thailand tips1 november 2024Bang Krachao, de groene long van Bangkok
Bezienswaardigheden12 oktober 2024Mijn pareltje in Bangkok
Bangkok17 september 2024Wandelen door Chinatown
Pratunam wordt voor een groot gedeelte bezocht door de India people.
Er zitten ook vele verschepingskantoren.
Bobae is bekender onder de Thaise verkoopsters.
Dat de Thaise dames inventief zijn?
Ze zien de handel pas als iemand gestart is. Zien ze de klanten komen dan trachten ze in de nabijheid het zelfde te gaan doen.
Hierdoor zie je dat na een verloop van tijd meerdere shops met dezelfde waar zitten.
Een restaurantje openen is geen probleem. Weinig kosten en de prijzen zijn laag.
Gemiddelde huur voor een plekje is 4000 baht.
Gasflessen zijn nodig voor het bereiden van het eten.
Inkoop van de benodigdheden moet ook gebeuren.
Prijzen variëren van 35 baht tot 100 baht voor een maaltijd.
Aan het einde van de dag is alles wat binnen komt dus winst… Dit is het begin van het einde
Koffie shop idem.
Keurig ingericht.
Cappuccino kost 30 baht.
2 maand later.. Tja weinig klanten, airco de hele dag aan.
Einde verhaal.
Ik zal binnen kort een item schrijven hoe de shops en de handel voor velen is vergaan op de markt in het goverment complex.
Kom al jaren 2/jaar in pratunam en zie daar toch veel Thaise mannen en vrouwen grote inkopen doen van kleding, dus niet alleen India mensen.
Ja wij westerlingen kunnen dat veel beter niet?
Vind Uw mening nogal kort door de bocht. Thai kunnen heus wel winstgevende zaakjes of zaken opzetten hoor.
In veel moeilijkere omstandigheden dan wij ooit zouden kunnen aanvaarden.
Waar verhaal van dichtbij meegemaakt.
Kennis verkoopt flessen water van 20 liter voor 10 bath.
Mijn vraag wat kost het nu weet je dat ook en hou je het bij?
Ja hoor kosten zijn 6 bath.
Mijn vraag waarop gebaseerd.
Eh electra voor pompen en de aircon filters etc.
Ze heeft een hulp (nichtje zoals zo vaak) in dienst voor 400 bath per dag. a 2 dagen in de week om de flessen schoon te maken en te vullen. Want als je een zaak heb heb je personeel.
Hoeveel flessen verkoop je in de week. Antwoord 150 of 200 ongeveer.
Dus je bent 800 bath kwijt aan salaris is dus per fles al ongeveer 4 a 5 bath per fles?
Nee hoor want mijn hulp word betaald door mijn broer en anders heeft zij geen geld. Mijn broer help haar.
Oh en als er iets stuk gaat wie betaald dat dan? –> Mijn broer??
Schijnt dat ze een toko eigenaar heeft die bij haar afneemt. Komt 75 flessen halen in ik zie dat hij 450 bath betaald. Is dus 6 bath per fles.
Vraag hoe kan dat en waarom maar 6 bath?
Oh hij komt van ver en moet ook ervoor rijden? Hoe ver is hoe ver? 4 km dus.
Wat vraagt hij ervoor in zijn winkel? Antwoord 15 bath.
Mijn vraag maar waarom dat kan toch niet? Als er iets stuk is of de installatie moet vervangern worden. Hoe betaal je at dan? Oh dat betaald mijn broer????
Nu ja zo kan ik ook rijk worden toch?? Of NIET.
Mijn vraag dus e
Inderddaad verdwijnen veel shps weer snel.Wij hadden verleden jaar in changmai een restaurantje gevonden waar je heerlijk kon eten.Dit jaar weer er naar toe weg dus.Het zelfde met de coffeeshops.Ieder jaar weer een andere eigenaar die het maar weer een probeerd.
Armoede maakt vindingrijk. Onze voorouders waren dat ook.
Met weinig middelen, wat vindingrijkheid, wat kopiëren beginnen ze aan een handeltje. Vaak weinig doordacht, maar een drukke plaats maakt veel goed. Het ontbreken van sociale zekerheid maakt ook vindingrijk.
In ons sterk gereguleerde Westen kun je op straat zelden iets starten. Bij ons mogen mensen die genieten van sociale zekerheid helemaal niets doen met hun vindingrijkheid. Ik begrijp wel de beweegredenen, maar dat maakt dat sommige groepen mensen niets mogen aanvangen … en afstompen.
Ja, dat inventief, veel andere mogelijkheden zijn er soms niet, bij gebrek aan geld natuurlijk.
Wat mij geweldig opvalt, zij beginnen iets en na een paar weken zien zij in dat het niet haalbaar is, dus
starten zij dan maar een ander aktieviteit op.
Dat is nu eigen aan Thailand, hier kan men doen en laten wat hij wilt.
Men kan hier alle beroepen uitoeffenen, en dit zonder kennis van zaken.
Zij komen uit de rijstvelden, ja we gaan even in de bouw proberen, of gaan een kapperzaakje
openen enz……….
Ooit een meisje gekend dat in haar dorp ook een “wegrestaurant” runde. Klein blikje bier toen inkoop 24 Baht, verkoop 27 Baht. Heel inventief.
De Pratunam Markt is geen Walhalla, maar de Hel op aarde. Nog nooit zoveel oneindige lamlendigheid bij elkaar gezien.
https://photos.app.goo.gl/sYsBspR8LDDFzfHf1
Inventief, ja de eerste die er op komt.
Mijn vrouw houd ook van koken en maakte bv sandwiches die ze via een winkel in het dorp verkocht.
Na de 2e keer zei de eigenaar dat het niet meer kon want zijn nichtje had het gezien en wilde het nu doen.
De buurvrouw gaat het ook maar eens proberen om snacks en drinken langs de weg te verkopen. Net zoals 10 anderen in het dorp. En er zijn maar 10 straten!