Thaise bargirls willen niet gered worden
De huidige sekswerker heeft in Thailand genoeg mogelijkheden om zich te beschermen. Daarbij gaat het niet alleen om condooms, maar ook om mobiele telefoons en internet.
Van uitbuiting is zelden meer sprake. Daardoor schiet de wet op de mensenhandel in Thailand haar doel voorbij. Dat concludeert de ‘Thaise Empower Foundation in haar jongste verslag ‘Hit and Run’.
Terwijl de maatschappij de prostitutie langzaam maar zeker beschouwt als een ‘gewoon’ beroep, zien de wetgevers de sekswerkers nog steeds als slachtoffers van mensenhandel. Als gevolg daarvan worden meer vrouwen getroffen door wettelijke maatregelen dan door de acties van mensenhandelaren. De laatste jaren is het beeld van de ‘vleeshandel. in Thailand drastisch gewijzigd, stelt directeur Chantawipa Apisuk van Empower, de club die sinds 1985 de belangen van prostituees in Thailand behartigt, ook als ze uit de omringende landen afkomstig zijn. Empower telt nu meer dan 20.000 leden, verspreid over 11 provincies en heeft sinds de oprichting ruim 50.000 prostituees begeleid. Het onderzoek is door 200 sekswerkers gedurende 12 maanden verricht. Het doel van de stichting is de vrouwen voor te lichten over hun wettelijke rechten. Opmerkelijk is dat sommige prostituees een universitaire opleiding hebben en enkele zelfs een graad als meester in de rechten.
Waar de vrouwen (en mannen) in het oudste beroep ter wereld hun ambacht vroeger op straat of in parken uitoefenden, met alle risico’s van dien, is hun werk nu geconcentreerd in bars, massagesalons, karaokebars, restaurants of gogo-bars. Dat is een hele verbetering, vergeleken met de pooiers en andere uitbuiters waar de sekswerkers vroeger mee te maken hadden. Het is nu de bestuurder van een bromfietstaxi of een tuktuk die nu een oogje in het zeil houdt. Ook de ‘bemiddelaars’ vragen tegenwoordig een redelijk bedrag om vrouwen of mannen in het beroep aan het werk te krijgen. De vrouwen in kwestie hebben het gevoel dat ze gewoon naar hun werk gaan en daar redelijk voor worden betaald. In feite zijn het ‘gewone’ werknemers, stelt Empower.
Totdat de overheid in grijpt. Want deze beschouwt sekswerkers als slachtoffers die hoognodig gered moeten worden. Arrestaties en boetes beroven de vrouwen niet alleen van hun inkomen, maar ook van hun status als verdiener van het gezinsinkomen. De vraag luidt nu of de sekswerkers criminelen zijn of de slachtoffers van criminelen?
Empower komt tot de conclusie dat:
- sekswerkers doorgaans voldoende verdienen om goed te kunnen zorgen voor hun gezin/familie;
- hun werkplek, vaak een bar, restaurant etc. kent regels zoals werkuren en maandelijkse betalingen. Dus zijn sekswerkers gewone werknemers;
- voorbij zijn de dagen van willekeurige arrestatie, geweld, pooiers, de hoerenmaffia en de ‘groene oogst’, waarbij meisjes op het platteland worden geronseld;
- sekswerkers beschikken nu over hightech gereedschappen zoals mobiele telefoons en internet en ze weten deze bovendien ook goed te gebruiken.
Bron: The Nation
Over deze blogger
- Bijna 20 jaar geleden verhuisde journalist Hans Bos naar Bangkok. Vrijwel vanaf het begin was hij betrokken bij de geboorte van Thailandblog. Als journalist werkte hij voor Limburgse dagbladen en voor de reis vakbladen van wat ooit Elsevier heette. Hans (76) woont sinds 14 jaar in Hua Hin, met vrouw Raysiya en dochter Lizzy. Hij was circa negen jaar secretaris en vicevoorzitter van de Nederlandse vereniging in Hua Hin en Cha am.
Lees hier de laatste artikelen
Bezienswaardigheden17 november 2024De hoogste/grootste Naga van Thailand
Bezienswaardigheden3 november 2024Tham Phu Wa, een grottempel om te watertanden
Belasting Thailand22 oktober 2024Belastingverdrag niet meer haalbaar op 1 januari 2025, zegt Buitenlandse Zaken in Den Haag
Belasting Thailand20 oktober 2024Langzaam maar zeker sluit het Thaise net zich om de belastingbetaler
Ik had nog nooit van de “Empower Foundation” gehoord, dus even opgezocht.
Toch wel een mooie website en indrukwekkend wat die stichting doet en al voor elkaar gekregen heeft.
Hoofdkantoor in Nanthaburi met afdelingen in Patpong, Phuket en Chiang Mai, maar niet in Pattaya.
Website lijkt overigens niet helemaal up to date bijgewerkt.
Kijk ook eens op deze website. Er zijn meerdere initiatieven. http://www.swingthailand.org/
De meisjes die toegang hebben tot empowerment die hebben idd geen behoefte om gered te worden. Daarnaast is er nog een grote groep meisjes waarbij je wel degelijl van vleeshandel kunt spreken.
Overigens heeft de wens om niet gered te worden ook iets met het gemis aan goede educatie te maken.
Volgens mij heb jij overal verstand van. De reactie is onzinnig. Waarom zouden meisjes die geen toegang hebben tot Empowerment wél behoefte hebben om gered te worden? En als je goed bent opgeleid heb je er geen behoefte aan om gered te worden? Pfff.
Wat ik zo om me heen heb gezien is het eerder zo dat er nogal wat farang zijn die gered moeten worden 555. Er zijn er zat die gruwelijk voor de bijl gaan door de slimmere bardames.
Heren, reageer toch niet zo primair en voorspelbaar. Daar gaan we weer….
Prima, Hans, maak je prullenbak maar vast leeg en laat dit soort reacties er mooi inglijden.
Het is gewoon een informatief verhaal, waar helemaal niet op gereageerd hoeft te worden.
Ik zeg het bij voorbaat: onzinnige, niet ter zake doende, beledigende, voorspelbare en overbodige reacties, verdwijnen richting prullenmand.
Het is goed en gewenst, dat er in Thailand ook belangenorganisaties voor prostituees zijn. De dames werken in een omgeving waar niet de wetgever, maar criminelen de dienst uitmaken. Lieden die net zoveel respect voor het menselijk leven hebben als wat zij voor een mug of een mier kunnen opbrengen. Bij het lezen dat van uitbuiting zelden meer sprake is, omdat ze nu over een telefoontje en internet beschikken, schiet ik dan ook in de lach. Meneer Chantawipa Apisuk, doet zichzelf dan ook veel teveel eer toekomen of hij is bijzonder naïef. Het aantal van 20.000 staat immers in schril contrast met de ruim 1 miljoen Thaise prostituees en kan dan ook niet als representatief worden gezien.
De harde werkelijkheid is, dat uitbuiting in dat wereldje aan de orde van de dag is. Het overgrote deel van de prostituees heeft geen andere mogelijkheden (te weinig opleiding) om een fatsoenlijke boterham te verdienen en worden door hun familie min of meer gedwongen om de hoer te spelen. Men mag dan wel in een bar of massagesalon werken, maar dat zegt niets over de vaak erbarmelijke leefomstandigheden, waarin die dames verkeren. Om een beetje geld aan de familie op te kunnen sturen, woon ze in hele goedkope appartementen, waar ik mijn hond nog niet zou willen onderbrengen.
Om zich in dat wereldje staande te kunnen houden gaan de verdiensten voor een belangrijk deel op aan drank en drugs. Om met Jan en alleman het bed in te duiken en dan ook nog doen alsof je er plezier in schept, dat lukt zo’n jong strak in de velzittende meid echt niet met een nuchtere kop. Op de vraag of sekswerkers criminelen zijn of daarvan de slachtoffers zijn, neig ik voor een belangrijk deel van die dames, voor het laatste te kiezen. De conclusies, vind ik ronduit lachwekkend en van weinig realiteitszin getuigen.
Ik kan het helemaal met dit verhaal eens zijn. De situatie van Thaise prostituees kan alleen verbeteren als het wettelijk verbod op prostitutie wordt opgeheven want dan zal een groot deel van de uitbuiting (politie etc.) verdwijnen.
Maar die ruim 1 miljoen Thaise prostituees! Ik las op dit blog ook al eens 2 miljoen Reken mee.. Er zijn 30 miljoen vrouwen in Thailand, trekken we de jeugd, de oudjes en de gehandicapten en zo er vanaf dan blijven er 10 miljoen potentiele sekswekster over. Dan zou 1 op de 10 van deze laatste groep sekswekster moeten zijn en dat kan niet waar zijn.
100.000 tot 200.000 is een redelijker schatting en dan zijn die 20.000 leden van Empower zo gek nog niet.
Een studie van dokter Nitet Tinnakul van de Chulalongkorn-universiteit in Bangkok in 2003 (stukje van gepubliceerd in de krant The Nation op zaterdag 3 januari 2004) wijst uit dat er in Thailand in de periode tussen 1999 en 2002 gemiddeld 2,8 miljoen sekswerkers waren (op een bevolking van 64,3 miljoen is dat 4,4%). Twee miljoen hiervan zijn vrouwen boven de 18, 20.000 mannen boven de 18 en 800.000 jongens en meisjes onder de 18 (vaak 16 of 17 jaar).
Deze werken op zichzelf of in één van de naar schatting 60.000 seksgelegenheden. Een enquête in 2003 wees uit dat er een stroomversnelling is in het aantal Thai dat in de prostitutie terechtkomt. De inkomensverschillen zijn groot in Thailand; de meeste bewoners van Bangkok moeten rondkomen van 4000 tot 5000 baht per maand (een kleine 100 euro begin 2004). Op het platteland is een salaris van 2000 tot 3000 baht heel normaal. De meeste jongeren zien dan dat ze 500 baht (in lokale bars op het platteland) tot 1500 – 3000 baht (Bangkok en grote steden) per klant kunnen verdienen en als ze geluk hebben, hebben ze meerdere klanten per dag.
In de gelegenheden voor rijke Thai wordt zelfs 10.000 tot 100.000 baht betaald voor “modellen”. Ook de reclames voor dure consumptiegoederen sporen zelfs Thaise jongeren uit rijkere families aan tot prostitutie. Vooral de groei van het aantal mannelijke prostituees was groot omdat ook rijke Thaise vrouwen steeds meer van hun diensten gebruik gaan maken.
Op grond van het hoge aantal van 60.000 seksgelegenheden vermoedt dokter Tinnakul dat er veel meer prostituees zijn, mede omdat veel massagehuizen en karaokebars vaak veel meer dan 100 vrouwen in dienst hebben. Het onderzoek vond ook dat 34% van de vrouwen in de prostitutie terechtkwamen omdat ze werkloos waren, de rest deed het omdat ze met het salaris uit het normale werk de kosten van het levensonderhoud niet konden dragen. Een vrij normale loopbaan voor iemand is om naar de grote stad te komen, eerst in een fabriek te werken, dan te gaan serveren (fooien) en vervolgens in de karaokegelegenheden waar ze vaak volledig in de prostitutie belanden.
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Prostitutie_in_Thailand
Lees Pasuk Phongpaichit et all, Guns,Girls,Gambling, Ganja, Silkworm Books, 1998, waar vanaf bladz. 197 uitgebreid het aantal prostituees (en hun verdiensten) in Thailand wordt besproken. Het zijn altijd schattingen, die lopen, in diverse onderzoeken in dit boek genoemd, uiteen van 100.000 tot die 2.800.000. Als meest betrouwbare getal wordt 150.000 genoemd met 30.000 kinder prostituees. Dat zal nu (2012) wel allemaal meer zijn maar zeker niet met een factor 20.
Dat onderzoek van de geachte Dr. Nitet (overal op het internet geciteerd) noemt ook die 800.000 kinderprostituees, vaak in de leeftijd van 16-18. Dat zou betekenen dat 25(!!) % van die leeftijdsgroep in de prostitutie zit, een absurd getal.
De overgrote meerderheid van de prostituees werken voor Thaise mannen in obscure bordelen. Ze verdienen per contact een 200-250 baht. Dan zouden die 2.800.000 prostituees samen toch wel een 6.000.000 contacten per dag moeten hebben om wat meer te verdienen dan met het planten van rijst. Dat zou betekenen dat elke Thaise man tussen de 15 en 45 ongeveer 2-3 maal per week een prostitue zou moeten bezoeken. Ook absurd. Heb ik je kunnen overtuigen? Zo niet, lees dan het genoemde boek. Ik vraag me altijd af waarom men die enorme getallen, van 1-2.8 miljoen gelooft. Vergeet die rijke Thais, en die buitenlanders, dat is een klein percentage van de totale prostututie.
Bedankt voor de betere reactie als mijn 2liner. Dat is wat ik bedoelde.
Inderdaad een goed verhaal, vooral omdat er onderscheid gemaakt wordt tussen prostitutie en criminaliteit. Twee begrippen die vaak op één hoop gegooid worden. Prostitutie trekt vaak criminaliteit aan. Dit artikel laat zien dat dit niet persé nodig is. Je kunt allerlei morele oordelen hebben over prostitutie, maar een prostitué is als zodanig geen crimineel en voorziet kennelijk in een maatschapplelijke behoefte. Daar kun je als wetgever maar beter rekening mee houden.
Ik sta verbaasd over de conclusie dat sekswerksters doorgaans voldoende verdienen om goed te kunnen zorgen voor hun gezin/familie. Nu is natuurlijk de vraag wat met ‘voldoende’ wordt bedoeld, maar ik kan me dat nauwelijks voorstellen.
Bargirls krijgen per aangeboden drankje een commissie van 40 of 50 baht. Dan moet je heel wat drankjes krijgen aangeboden om aan een redelijk inkomen te komen – afgezien natuurlijk van de contacten die zich buiten de bar voortzetten.
Ik loop wel eens door Soi Cowboy. Het aantal bargirls is dermate groot dat de conclusie ‘doorgaans’ naar mijn mening voor velen niet kan opgaan. Maar het blijft natuurlijk giswerk mijnerzijds.
Het artikel gaat overigens niet in op gedwongen prostitutie, mensenhandel en minderjarige sekswerksters. In Bangkok Post ben ik daarover al tal van berichten tegengekomen.
Dick, het gaat juist om het geld dat buiten de bar wordt verdiend. Een kennis heeft een barmeisje maandelijks 20.000 baht zakgeld geboden om er mee op te houden. Dat weigerde ze, want in en via de bar kwam ze gemiddeld op meer dan 30.000 baht. Als de dames niet voldoende zouden verdienen, hielden ze er gegarandeerd mee op.
Een andere kennis heeft zelf een bar gehad in Hua Hin. De lelijkste en dikste bargirl ging steevast naar huis met 40.000 baht.
Het verhaal gaat niet in op gedwongen prostitutie, mensenhandel en minderjarige sekswerkers omdat daar het onderzoek niet over ging. Verderfelijke uitwassen die bestreden moeten worden.
De prijs voor een nacht slapen zo als dat in deze kringen heet, en zelf heb ondervonden
bedraagt 1200 bath in Pattaya,
Regelmatig brengt de Amerikaanse-marine-vloot daar ook een bezoek Het grootste
vliegkamp schip ter-wereld de””’Midway”” met 5 begeleidings-schepen gaan dan voor anker
in de baai van Pattaya.
De dametjes verdienen dan grof geld.
Ik weet zeker dat een medam toch wel gemiddeld zo’n 30 tot 40,000 bath in de maand inkomen heeft.
En dan reken ik nog niet eens de bedragen mee die velen krijgen toegestuurd van mannen
die verliefd zijn geworden.
Wellicht de happy few, die in het centrum van Pattaya (of Patong) werken, die zo veel verdienen.
Ik ken er genoeg in wat rustiger bars, die hooguit gemiddeld 1 man in de week “scoren”.
Deze dames verdienen geenszins grof geld.
Het gaat niet alleen over geld verdienen. Je kunt gevoeglijk aannemen dat dat wel goed zit bij de meeste dames in het circuit waar dit verhaal over gaat, want die Bht.1.200 van Jogchum is nog een vriendenprijsje, Het gaat er ook om dat er kansen ontstaan om in betere omstandigheden te werken en minder risico’s te lopen. Een bar biedt enige vorm van structuur. De dames hechten er aan om iets wat ze als een baan ervaren te hebben. Ze kunnen dan zelf hun gedrag bepalen, hun klanten uitzoeken en de frekwentie van de buitenbaractiviteiten sturen. Dat er veel misstanden in Thailand zijn is buiten kijf, maar die spelen zich af op plaatsen die minder zichtbaar zijn voor Westerlingen. Het zou veel beter zijn als de kritiek zich daar op zou richten.Prostitutie is voor velen een doodlopende weg, maar evenzeer voor veel meisjes een ontsnappingsmogelijkheid uit een leven zonder perspectief in een Moo Baan met een dronken echtgenoot. Je lost doorgaans geen problemen op door alleen maar ergens tegen te zijn. Wie kritiek heeft moet ook met alternatieven komen. Niet iedereen wordt gelukkig van een baantje in een koplampenfabriek of bij 7-eleven voor Bht 4.000 per maand. Impliciet vinden de critici kennelijk dat daar niets mis mee is, want dat is het alternatief voor de meeste van deze meiden.
Soms krijg ik het idee dat veel mensen ergens op een eiland wonen.
Thb 1000 is de prijs in Patong voor een nacht.
Natuurlijk starten ze veel hoger met hun vraagprijs, maar onderhand weet iedereen, wat de prijs is (bv van internet).
Gaat dit over bargirls, die voornamelijk voor buitenlanders werken, of voor sekswerksters in het algemeen? Ik denk dat de situatie voor die eerste groep (bargirls, massage parlours en karaoke bars, opererend enigszins in de publieke ruimte) te rooskleurig wordt voorgesteld.
Maar de meeste prostituees werken voor Thaise mannen in wat we maar gewone bordelen zullen noemen, geheel buiten de publieke ruimte (de politie weet ze wel te vinden natuurlijk). Daar geldt bovenstaand verhaal al helemaal niet voor.De werkomstandigheden zijn daar erbarmelijk. Een grote groep van deze vrouwen komen uit Birma, Laos of Cambodja, zij hebben geen rechten, werken vaak min of meer gedwongen, verdienen minimaal en staan onder constante druk. Willekeur en uitbuiting is meer regel dan uitzondering. (Bron: mijn Thaise leraar)
Als je naar http://www.empowerfoundaton.org gaat en op Bad Girls klikt kun je allelei oudere afleveringen van tijdschriften over Patpong oproepen. Heel mooi.
In beginsel moet eigenlijk iedere vrouw zelf weten dat ze werkzaam wil zijn in de prostitutie, bedoel er mee te zeggen dat ieder verstandelijk individu wezenlijk autonoom moet zijn over lichaam en geest en laat daarom de veelal feitelijke redenen zoals armoe en of kostwinnersschap voor de familie even buiten beschouwing.
Echter bleef het daar maar bij want het is echter een ‘bedrijfstak’ die allerlei gure elementen aantrekt waardoor de vrouwen kunnen uitgebuit en misbruikt worden.
Met die gure elementen bedoel ik niet alleen de pooiers, drugsdealers enzovoort maar óók niet minder hun klanten. Walg van die mannen die hevig opscheppend tot elkander aan de bar wel even vertellen hoe ze goedkoop afgedingd hebben of erger nog bewust te weinig betaald hebben aan een bargirl en dan ook nog in geuren en kleuren vertellen wat voor ‘handelingen’ de bargirl er allemaal voor moest doen onder het mom van dat in eigen land je zomaar in één uur meer kwijt bent dan in Thailand voor de hele nacht.
Moraal van mijn betoog is dat er niets op tegen is dat er mannen zijn die voor een bepaald toerisme daar verblijven maar doe het dan wel op een respectvolle beschaafde wijze.
Laten we echter meer dan ook niet vergeten dat het overgrote deel van de Thaise vrouwen er beslist niet voor kiezen om op een ‘gemakkelijke’ wijze hun rijst te verdienen, die er niet aan moeten denken om met een wildvreemde ‘handsome’ man gearmd over straat te lopen om daarna in een hotel het bed te delen maar alles liever dan dat daarom werkzaam zijn in een bedompte fabriekshal of een BigC.
Tino Kuis,
Volgens jouw laat dit artikel een veel teroos-kleurig beeld zien over de protituees in
Thailand.
Ik denk dat de waarheid is wat je zelf met je eigen ogen ziet of hebt ervaren.
K’zou er wel een boek over kunnen schrijven wat mijn belevenissen op dit gebied zijn ge-
weest en nog zijn. Hoe weet jij bv. dat de meeste protituees voor Thaise mannen werken?
Ben zelf gehuwd met een ex-protituee en heb nergens een Thaise man gezien.
Nou Hans, ik weet niet wie zich hier aan stereotypen schuldig maakt, maar ik ken nogal wat mannen die na het stuklopen van een relatie, al dan niet met rancune, hun ex goedverzorgd achtergelaten hebben.
Ik heb zelf een paar ex-en waar ik nog goed mee omga. Ze hebben intussen wel een eigen huis, of bouwland, of een goede opleiding waar ik de hand in heb gehad. Ik heb dat met liefde gedaan en ik ben zeker niet de enige.
Er is nu eenmaal een niet te stuiten behoefte om Westerse mannen in het verdomhoekje te plaatsen. Waarschijnlijk omdat ze gedrag vertonen dat anders is dan onze moeders ons geleerd hebben. De Thaise vrouwen zijn in deze visie kwetsbaar en onschuldig. Koloniaal of niet, de meeste Westerse mannen beeindigen hun relatie heel wat symphatieker dan de meeste Thaise mannen, die als enige herinnering doorgaans kinderen bij de moeder achterlaten..Relaties tussen mensen zijn complex en de omstandigheden waaronder die zich ontwikkelen zijn divers. Stereotypen werken niet in de praktijk.
Moet je me toch eens uitleggen wat mijn aandeel is geweest in de teloorgang van mijn acht jaar durende relatie met mijn Thaise ex? Kan ik er iets aan doen dat ze na de geboorte van onze dochter haar (en mijn) leven heeft vergokt? Die suggestie acht ik pas ergerlijk.
Hans Gejeijnse,
Nu de farang steeds minder bathjes voor zijn Euro krijgt kan ik jouw verzekeren dat de
verhoudingen meer en meer onder druk komt te-staan. Of dat nu bar-girls zijn of niet
In voorspoed en tegen spoed, de ””eed”’ die iedereen heeft afgelegd bij het instappen van
het huwelijks-bootje komt in zwaar water terecht ook in Nederland wanneer het uitgavens-
patroon naar beneden moet.
Geld doet wonderen, geen geld doet donderen .
Joghum,
Hier in Thailand merken we dat goed dat de Euro slecht staat
In Nederland wordt ook alles met sprongen duurder en signalen bereiken ons dat inderdaad het uitgavepatroon aangepast moet worden(de tering naar de enz)
De Thaise bargirls die in Holland wonen blijven inventief.Op de hun bekende wijze ritselen ze er nog wat bij.Hebben ze weer wat om te verkaarten.
Gister stomtoevallig zo’n girl getroffen hier op vakantie met een Nederlander.Hij blijft met zoontje de ganse dag in het hotel en zij verkaart 5000Bht per dag.
Een uitzondering hij vertelde me dat dit uitgavepatroon nog niet aangepast hoeft te worden.
Hij:blij Zij:blij wat wil je nog meer?
.
hans geiense,
Twee vragen aan u.
@ 1….Stel een vrouw komt 2 mannen tegen de ene heeft een WW uitkering en berijdt een
oude fiets waarvan de bel niet eens wil rinkelen. @ 2…De andere man rijdt in een grote
pontiac (( helemaal betaald )) wie zou ze kiezen van de twee?
Eerlijk antwoorden en niet aankomen met…. ja misschien kan ze met die man in die grote
pontiac wel helemaal niet een goed geestelijk gesprek voeren.
King,
Ik denk dat de vrouw van Hans beide mannen laat staan en thuis komt met de ”pontiac” en achter in de grote koffer-bak de fiets.
Omdat alles al is gezegd over dit onderwerp en we enigszins afdwalen, sluit ik hierbij de discussie over deze posting.
Hans,
Juist, geld doet wonderen geen geld is donderen. K’zou wel eens uitgezocht willen hebben
speciaal hier in Thailand hoe vaak dat lijdt tot verbreking van een relatie.
Bestaat er echte liefde? Ik denk van zeer, zeer, weinig.
Ook mijn eigen relatie die al 12 jaar (( nog steeds )) bestaat is gebasseerd op sex en poen.
Zeg het maar eerlijk.
Dat lijkt me een deprimerende gedachte.Ik ben er heilig van overtuigd dat je echte liefde overal ter wereld kunt vinden, ook in Thailand. En anders moet je de wijze raad van een vriend volgen: Als je echte liefde zoekt, neem een hond….
Hans Bos,
Die wijze raad van je vriend gaat bij mij moeilijk om op te-volgen. Heb reeds 5 van die
trouwe 4 voeters.
Hier kan ik het helemaal mee eens zijn. Mijn relatie liep een half jaar geleden op de klippen, waarbij we achteraf tot de conclusie kwamen dat we beiden daaraan schuldig waren en van mijn kant moet ik ruiterlijk erkennen dat dat voor een belangrijk deel samenhing met wat jij hierboven zo meesterlijk schetst. Een ongelijkwaardige relatie.
Elke relatie bloeit en groeit bij de gratie van een goede communicatie. Het lukt alleen als je met je partner je gedachten, gevoelens en ervaringen kunt uitwisselen en als je je interesseert voor de ander, zijn/haar wensen en cultuur. En dat kan alleen als je samen een taal hebt waarin dat mogelijk is. Spreek je met elkaar gebrekkig Engels, Nederlands of Thais dan is de relatie bijna altijd gedoemd te mislukken. Dat geldt overal ter wereld.
Tino kuis,
Ken ook een Nederlandse man die perfect Thais kon spreken en, je gelooft of niet hij kon
het zelf schrijven. Ondanks deze boven-staande feiten dronk en gokte zijn vrouw om het leven
Deze farang verloor in enkele jaren daar door meer dan 600.000 bath. Later ontdekte hij dat zijn vrouw er naast hem er ook nog een andere relatie op na-hield en om die reden vroeg
de NLer echtscheiding aan welke werdt uit gesproken in Bangkok.
Ik ben zonder geld naar thailand gekomen,en heb nu met een bargirl een hotel en restaurant.Ik begrijp dat dat niet voor iedereen is weggelegd.
Een pontiac is niet helemaal het juiste voorbeeld gezien de status (afkorting van “poor old nigger thinks it’s a cadillac”), maar geld speelt altijd overal een rol. Dat is niet persé slecht. ik ben het verder met Hans eens dat als je door de bril van de Thaise vrouw zou kunnen kijken de werkelijkheid er heel anders uit zou zien dan door de onze. “Ik” (number one) komt altijd op de eerste plaats, dan pas jij en als die jij ook nog eens van een heel ander volk is dan waar je mee opgegroeid bent, dan laat je hem gemakkelijker vallen als de omstandigheden wijzigen.
Een relatie met een buitenlandse vrouw of man vereist maximale inzet van verstand en gevoel. Het maakt niet zoveel uit of het om een bargirl gaat of een ander. Niemand wordt tenslotte als bargirl geboren.