Het sprookje van een barmeisje (slot)

(Diego Fiore / Shutterstock.com)

Vervolg op deel 1 en deel 2

De vakantie van de farang zit er op. Nit vergezelt hem naar de luchthaven. Het afscheid valt beiden zwaar. Ze hebben een geweldige tijd samen gehad. Nit gaat terug naar Pattaya. Ze wil deze maand nog volmaken in de bar. Ze krijgt ‘number one’ van de volgende maand haar salaris.

Nit heeft aan de farang gevraagd of hij haar iedere avond na het werk wil bellen. De bar sluit meestal om 24.00 uur, klanten zijn er toch zelden. Nit loopt dan even naar de ‘FamilyMart’ om wat te eten te halen. Eenmaal op haar kamer is ze blij wanneer de farang belt. Zo kletsen ze steeds ruim een uur met elkaar. Ondanks haar beperkte Engels lukt dat aardig.

Uit het barleven

De mamasan in de bar vindt het jammer dat Nit er mee stopt. Nit is samen met haar vriendin de enige twee die ze vertrouwt. Na het werk gaan ze netjes naar hun kamer. De twee andere meisjes uit de bar lopen dan via Beachroad naar Walkingstreet in de hoop nog een klant te vinden. Dat lukt meestal wel omdat de klanten dan geen ‘barfine’ hoeven te betalen. Mamasan verdenkt er één van zelfs met klanten uit de bar daar af te spreken om zo de ‘barfine’ te omzeilen. Mamasan mag Nit wel omdat ze zich normaal gedraagt en niet voor problemen zorgt.

In de telefoongesprekken met de farang laat Nit steeds doorschemeren dat ze voor hem terug gaat naar Isaan. Het is haar manier om hem aan zijn afspraken en verantwoordelijkheid te herinneren. De farang vindt die opmerkingen nogal vreemd. Hij gaat er van uit dat ze blij is dat ze kan stoppen met het werk en terug kan naar haar dochtertje en familie.

Het valt hem op dat Nit stikjaloers is. Dat zij met klanten meegaat, doet er kennelijk niet toe, denkt hij, dat is gewoon werk. De farang vindt het idee dat ze met andere mannen meegaat niet te verteren, al begrijpt hij dat het slechts ‘business’ voor Nit is. Hij is blij dat de maand bijna om is en Nit uit het barleven stapt.

Deze farang is anders

De zus van Nit is speciaal uit Isaan gekomen om haar op te halen. Nit heeft haar spulletjes bij elkaar gepakt, de kamer opgezegd en ze gaan op weg naar het busstation. Gezamenlijk wachten ze bij het station op de bus naar Isaan. De farang belt nog even om ze een prettige reis te wensen. Omstreeks middernacht belt hij weer. Nit is er speciaal voor wakker gebleven. Vrijwel iedereen in de bus slaapt al. Ze praat zachtjes met de farang. De telefoongesprekken zijn altijd leuk en ze lachen veel met elkaar. De farang laat weten dat hij van haar houdt. Nit is gelukkig, ze voelt op haar beurt liefde voor de farang.

Nit denkt dat hij een goede man voor haar kan zijn. Desondanks hebben de andere meisjes in de bar haar vaak genoeg gewaarschuwd voor een farang. Ze hebben een ‘sweet mouth’. Ze zeggen aardige en lieve dingen, ze beloven je van alles. Geloof het maar niet. De meeste farang zijn ‘Butterflyman’, ze gaan vreemd en zetten je zo aan de kant voor een knappere of jongere bargirl. Of ze maken een paar maanden geld over en stoppen er dan opeens mee. Je kunt ze niet vertrouwen. Maar volgens haar is deze farang anders. Hij heeft een goed hart. En zij wilde graag een relatie met een farang daarvoor is ze naar Pattaya gegaan. Tot nu toe verloopt alles volgens wens.

Thaise snol

De farang probeert, nu hij weer terug is in zijn land, zijn gevoelens en verstand op een rijtje te krijgen. Hij bespreekt zijn relatie met Nit met een aantal van zijn beste vrienden. Dat wordt een teleurstelling. Ze lachen hem recht in zijn gezicht uit. Alle clichés en vooroordelen vliegen over tafel. Wat moet je met zo’n Thaise snol? Die Thai zijn alleen op je geld uit. Je krijgt de hele familie er bij. En dan het leeftijdsverschil van 20 jaar. Ben je gek geworden? Ze had je dochter kunnen zijn, hahaha.

De farang kan er niet om lachen. Ze snappen er geen zak van! Wat weten zij van haar? Zijn ze er bij geweest? Ze kennen haar niet eens! Hij ergert zich kapot aan de vooringenomen meningen. Nit is ook een mens van vlees en bloed. Er zit geen kwaad in dat meisje. Ze probeert gewoon haar familie te onderhouden. Daar zouden ze respect voor moeten hebben. Kees, zijn beste vriend, moet al helemaal zijn kop houden. Zijn moeder zit in een verzorgingstehuis. Met veel tegenzin bezoekt hij haar twee keer per jaar. En uitgerekend hij heeft een grote bek over Nit, die zichzelf opoffert voor haar familie. De farang is kwaad en verdrietig tegelijk om zoveel onbegrip.

Ingewikkeld

De reactie van zijn vrienden heeft hem toch wel aan het denken gezet. Hij stelt zichzelf de vraag of een toekomst met Nit een reële optie is? De gedachte dat hij haar één keer per jaar slechts drie weken ziet, stemt hem niet vrolijk. Nit naar zijn land halen ziet hij niet zitten. Het is hier nu winter en koud, ze zal zich enorm vervelen. Hij moet de hele dag werken en dan zit ze alleen in zijn huis.

Ook heeft hij geen zin in al het gezeur van zijn familie, vrienden en kennissen. Die zullen het wel veroordelen. In het dorp waar hij woont, zal er heel wat geroddeld worden. Op zijn werk mag al helemaal niemand het weten. Hij zucht diep. Hij mist haar. Hij zou wel op zijn knieën terug willen kruipen. Klote, denkt hij. Waarom moet het nou allemaal zo ingewikkeld zijn?

Nit is aangekomen in haar dorp. Het is weekend. De farang is vrij en belt Nit. Het gesprek verloopt stroef. De verbinding is slecht, de farang verstaat er weinig van. Hij vermoedt dat het dorp een slecht bereik heeft. Ook dat nog, denkt de farang. Nit klinkt niet blij. Ze zal wel moe zijn van de reis, denkt hij. Ook de volgende dag klinkt Nit allesbehalve vrolijk.“Why are you not happy?” vraagt de farang. “I am scared”, zegt Nit. Ze is bang dat de farang zijn afspraken niet nakomt en haar geen geld stuurt. De farang stelt Nit gerust. ‘I love you and I will take care of you”, belooft hij haar.

Verveling in Isaan

Nit is inmiddels twee weken thuis. Ze worstelt met veel vragen. Nit moet bijna een jaar wachten voor de farang terugkomt. Ze realiseert zich dat er in een jaar veel kan gebeuren. Zijn gevoelens en de herinneringen aan de leuke vakantie zullen vervagen. Hij kan in zijn eigen land een vrouw tegenkomen. De afhankelijkheid van de farang werkt benauwend. Nit heeft het gevoel dat ze de regie over haar leven kwijt is.

Ze moet erg wennen aan het weer thuis zijn. Nit is zoveel jaren weggeweest. Ze heeft geen privacy thuis. In Pattaya had ze een klein kamertje voor haar alleen. Daarnaast verveelt ze zich nogal. Haar dochtertje gaat overdag naar school. In het dorp is niets te beleven. Ze hangt hele dagen voor de TV. Natuurlijk helpt ze haar familie met schoonmaken en koken, maar dat is geen dagtaak. Eigenlijk mist ze Pattaya. Niet het feit dat ze met farang mee moest voor betaalde seks, maar wel de sfeer in de bar. Ze had daar een vriendin. Soms gingen ze dansen in een discotheek in Walking Street. Pattaya leeft tenminste. De overgang naar het dorp in Isaan is erg groot.

Financiële problemen

De telefoongesprekken met de farang zijn minder leuk geworden. Hij belt alleen nog even ‘s ochtends voordat hij naar zijn werk gaat. Hij komt pas om 19.00 uur thuis van zijn werk. In Thailand is het dan zes uur later. Zij gaat om 22.00 uur naar bed. Ze slaapt in een kamer met haar zus en drie kinderen. ’s Avonds telefoneren is daarom niet mogelijk.

Alleen in het weekend hebben ze mogelijkheid om wat langer te kletsen. Maar omdat Nit in Isaan geen Engels hoeft te spreken, gaat haar spreekvaardigheid hard achteruit. Dat samen met de slechte verbinding maakt het communiceren uiterst lastig. De farang heeft steeds minder zin om haar te bellen. Ze maakt niets mee dus er valt weinig te bespreken. Iedere keer hetzelfde riedeltje. Hij bedenkt steeds vaker een smoesje om haar niet te hoeven bellen. Nit merkt dat. Ze maakt zich zorgen.

Inmiddels zijn er vier maanden voorbij sinds het einde van de vakantie. De afstand en de moeizame communicatie heeft de relatie geen goed gedaan. Vooral bij de farang zijn de gevoelens voor Nit wat afgevlakt. Zij is meer een leuke herinnering geworden. Daar komt bij dat hij financiële problemen heeft. Een dure reparatie aan zijn auto plus een onverwachte naheffing van de belasting hebben er voor gezorgd dat hij zijn spaargeld moest aanspreken. Het potje voor Thailand.

Hierdoor zal het zeker twee jaar duren alvorens hij genoeg geld heeft gespaard voor een volgende vakantie. De 220 euro die hij maandelijks naar Nit stuurt kan hij eigenlijk niet meer missen. Een reorganisatie en een andere functie bij zijn werkgever hebben er toe geleid dat hij minder is gaan verdienen. De gedachte dat hij de komende twee jaar nog ruim 5.280 euro aan haar moet overmaken voordat hij haar weer ziet, begint hem tegen te staan. Ook omdat het daarna niet zal stoppen. De farang is pas 42 jaar oud en kan niet in Thailand gaan wonen. “Waarom jaren blijven betalen voor een vrouw die ik zelden zie. Ze is maar een vakantieliefde. Ik lijk wel gek”, denkt hij.

Auto ongeluk

De farang neemt een radicaal besluit. Hij stopt met het overmaken van geld. Hij belt Nit om haar het slechte nieuws te laten weten. Nit begrijpt er niets van en is ontroostbaar. De farang probeert het uit te leggen en vertelt over zijn financiële situatie. Nit gelooft hem niet. Zij voelt zich bedrogen. “You promised, to take care for me”, snikt Nit aan de telefoon. De farang voelt zich klote. Hij realiseert zich de consequenties van zijn besluit. “Er op terugkomen heeft geen zin, het vertrouwen is nu toch weg”, denkt hij. Hij probeert Nit te kalmeren. Hij zegt haar toe in ieder geval nog twee maanden geld te sturen.

Nit is ten einde raad. Ze had eindelijk haar draai gevonden thuis. Ze maakte weer deel uit van de familie. De band met haar dochtertje was hersteld, ze is nu geen vreemde meer voor haar. Nit had haar leventje op orde. De maandelijkse bijdrage van de farang werd zinvol besteed. Kleding voor de kinderen, schoolgeld, zaaigoed voor haar vader. De TV ging kapot, er is een nieuwe gekocht. Ze kunnen nu niet meer terug. Het geld hebben ze hard nodig.

Nit vertelt aan haar zus wat er gebeurd is. Samen besluiten ze om aan haar ouders een ander verhaal te vertellen. Nit laat haar ouders weten dat de farang een auto-ongeluk heeft gehad en is overleden. Met deze leugen voorkomt ze gezichtsverlies en geroddel in het dorp.

De farang voelt zich schuldig en rot. Nit heeft niets meer van zich laten horen. Hij belt haar iedere dag, maar ze neemt niet op. Hij mist haar nu toch. De gevoelens voor haar zaten dieper dan hij dacht. De wetenschap dat hij haar nooit meer zal zien of spreken maakt hem verdrietig. Het is een continue strijd tussen het verstand en zijn gevoel. Het feit dat Nit afhankelijk van hem was, maakt het extra lastig, hij voelt zich nog steeds verantwoordelijk voor haar. Desondanks staat hij nog wel achter zijn besluit.

Einde van het sprookje

Nit heeft een week na de onheilspellende mededeling besloten om maar weer naar Pattaya te vertrekken. De farang had dan wel toegezegd nog twee maanden te betalen, maar Nit neemt het zekere voor het onzekere. Ze pakt haar spulletjes bij elkaar. Pon, het dochtertje van Nit begrijpt er niets van en begint hard te huilen. Mama gaat haar weer verlaten, misschien wel voor een heel lange tijd. De hele familie is van slag.

De volgende dag zit Nit in de bus op weg naar Pattaya. Ze moet daar een kamer zoeken. Ze weet niet of ze terug kan naar de vorige bar. Allerlei sombere gedachten spoken door haar hoofd. De onzekere toekomst knaagt aan haar. Ze zucht en voelt zich leeg. De andere barmeisjes hadden haar nog zo gewaarschuwd voor de streken van een farang.

Nit kijkt door het raam van de bus naar buiten. Het regent. De tijd kruipt voorbij. Ze kijkt op het display van haar telefoon. Geen SMS-jes van de farang meer. Alle oude SMS-jes heeft ze gewist. Hij zou voor haar terugkomen. Ze zouden samen vakantie vieren. Weer naar het strand gaan en eten bij kaarslicht. Er rollen dikke tranen over haar wangen. Haar sprookje is over en uit. Ze veegt haar tranen weg en neemt zich voor om nooit meer een farang te vertrouwen.…