Mijn buurvrouw Mo is naar haar vader. Hij ligt in een ziekenhuis in Pitsanoluk. Een particulier ziekenhuis, want het ziekenhuis van de overheid in Tak staat niet zo goed bekend. De vader van Mo heeft iets aan zijn urinewegen en dat veroorzaakt heftige pijnen. Nu is pa al bijna 79, dus niet echt de jongste meer.
Tot zo ver was alles nog onder controle. Nu is bij onderzoek in Pitsanoluk gebleken dat haar oude vader ook uitgezaaide longkanker heeft. Daar is niets meer aan te doen, wél aan het probleem met de urinewegen. De familie besluit vader daaraan te laten opereren, maar hem niet te vertellen dat hij nog maar een paar maanden te leven heeft. Waarom zou je het uiteinde van zo’n man verzwaren?
Pa was ooit de machtigste man van zijn dorp, maar heeft in feite geen baht te makken, en ook geen zorgverzekering. Die is veel te duur voor een arme Thaise boer. Een particulier ziekenhuis kost geld, en niet zo weinig ook. Dochter Mo heeft 20.000 THB op haar spaarbankboekje en haar broer nog eens 30.000. Dat geld is eigenlijk bestemd voor het inzaaien van de volgende oogst. Als dat op is, besteed aan de verzorging van vader, moet de oude man noodgedwongen terug naar het staatsziekenhuis in Tak. Waar, volgens mijn buurvrouw 80 van de 100 patiënten hun verblijf niet overleven. Hopelijk kan hij zijn laatste levensdagen thuis doorbrengen. Hij heeft een kleine levensverzekering, maar die betaalt uiteraard pas uit ná zijn dood. In Thailand moet je proberen gezond te blijven tot je overlijdt.
Over deze blogger
- Bijna 20 jaar geleden verhuisde journalist Hans Bos naar Bangkok. Vrijwel vanaf het begin was hij betrokken bij de geboorte van Thailandblog. Als journalist werkte hij voor Limburgse dagbladen en voor de reis vakbladen van wat ooit Elsevier heette. Hans (76) woont sinds 14 jaar in Hua Hin, met vrouw Raysiya en dochter Lizzy. Hij was circa negen jaar secretaris en vicevoorzitter van de Nederlandse vereniging in Hua Hin en Cha am.
Lees hier de laatste artikelen
Agenda17 december 2024Agenda: Back to the Future weer op toernee in Thailand
Bezienswaardigheden17 november 2024De hoogste/grootste Naga van Thailand
Bezienswaardigheden3 november 2024Tham Phu Wa, een grottempel om te watertanden
Belasting Thailand22 oktober 2024Belastingverdrag niet meer haalbaar op 1 januari 2025, zegt Buitenlandse Zaken in Den Haag
De man in kwestie heeft, volgens mij, het recht te weten wat zijn medische toestand is.
Behandelen of niet behandelen moet een beslissing van hem zijn en niet van de familie.
Volgens onze Nederlandse normen en waarden heb je gelijk. Maar in Thailand gelden andere zeden. Overigens komt de oude man er vanzelf achter…
Jammer dat de oude heer niet beter behandeld wordt door de oh zo goede samenleving.
Hier komt natuurlijk aan de orde,wat de overheid doet.Waarschijnlijk gaan ze niet verder dan een doos met lucifers.Ik zal verder niet spreken over 3e wereld gebieden.Thailand is leuk,maar het is zien te overleven,voor het grootste gedeelte van de arme bevolking.
Beste Dave,
Je moet niet vergeten dat het een keuze van de familie is om hem in Pitsanoluk te laten behandelen , de gouvernement ziekenhuizen zijn zeker niet slecht iedere arts werkzaam in een particulier ziekenhuis heeft eerst in een gouvernement ziekenhuis gewerkt het is vaak wat de buurt zegt of de familie denkt. In een gouvernement ziekenhuis betalen ze 30 Baht en eventueel 3000 voor een operatie en de verzorging is prima. En als je meer moet betalen in een particulierziekenhuis is het toch beter of niet het gevoel zegt van wel.
Wat je niet weet is veelal heilzamer en verlengt het leven. Geldt ook voor NL.
Een deskundige.
Het verhaal zegt niet zoveel we weten niet wat de man aan zijn urine wegen heeft, misschien nierstenen. En in Thailand word je zelfs met een griep opgenomen dat hij longkanker heeft jammer voor hem hij weet het niet en leeft er ook niet naar. 20 en 30.000 Baht zijn geen onaardige bedragen het houd in dat de familie toch niet onbemiddeld is ze hoefde geen geld te lenen van de Farmersbank om zaaigoed te kopen. En operaties ook particulier vallen vaak mee een hersenoperatie wegens een bloeding kost 40.000 Baht. Ik zie het verhaal behoudens de longkanker niet zo somber in.
Onlangs hadden we een discussie op het blog waarbij de Thaise gezondheidszorg (en meer specifiek de glansrol van Thaksin daarin) heftig werd verdedigd. Misschien stemt de oude man op de verkeerde partij? Thaksin regelt het allemaal voor 30 bahtjes.
Verkijk je niet op de 30 Bath regeling. Dat is een gezondheidszorg op huisartsenniveau. Als er geopereerd moet worden moet er wel degelijk betaald worden. Voor ons (meetsal) niet veel maar voor de Thai wel terdege.
Niet alleen dat, maar in de staatsziekenhuizen is vaak ook de kennis, kunde en apparatuur niet aanwezig..
Mijns insziens is het in Nederland echt niet anders hoor, proberen gezond te blijven tot magere hein toeslaat of niet soms beetje domme opmerking.
Ik heb het niet zo op met de loklae staatsziekenhuisjes. Na een avondje karaoke had mijn vrouw en haar vriendin een ongeval met haar brommer. Naast flinke schaafwonden ook een paar echt diepe vleeswonden, knie en voeten.
Die nacht behandeld in lokaal dorpsziekenhuis. Ben erg geschrokken van de toestand daar. Kreeg beelden van een veldhospitaal voor mijn ogen. Overal mensen op de gang, op de grond etc. Hele families die bij hun zieke familied kampeerden, eten kookten etc.
Over hygiene maar niet te spreken.
Daarna dagelijks even terug naar eerste hulp. Ontzettend aardig geholpen, vol goeie bedoelingen maar weinig vakkundig. De boel ging ontsteken. 3 dagen opgenomen op een vip kamer, dus een beetje rust. Er werden zelfs rontgenfoto’s genomen, in de inmiddels gehechte wonden bleken nog kiezelsteentjes te zitten. Advies van de arts, niks aan doen, groeit vanzelf dicht. Uiteraard niet zo bevoordelijk voor de onstekingen.
Na 1 week dan toch maar even naar een particulier ziekenhuis Eck Udon in Udon Thani. Uitstekend, vakkundig en hygienisch geholpen, kleine operatie van 1,5 uur voor een paar duizend bath. Twee weken later hersteld.
De lokale hospitaaltjes zijn erg goedkoop, of gratis op de 30 bath kaart of soms nauwelijks 200 bath voor een kleine behandeling, maar echte artsen zelden aanwezig. Leuk voor 1e hulp bij huis tuin en keukenongelukken en dan heel snel door naar een “echt” hospitaal.
De onzin die vaak over overheidsziekenhuizen, inclusief dus de academische varianten, in Thailand gespuid wordt is bijzonder neerbuigend voor de vaak hardwerkende artsen en verpleegkundigen die daar werken en de kwaliteit die geleverd wordt.
Voor wat betreft de hygiene in de Thaise ziekenhuizen ontlopen de staats- en priveklinieken elkaar niet echt veel.
Vergeet vooral niet dat in de priveziekenhuizen maar een ding belangrijk is, en dat is geld verdienen.
En daarvoor worden wel heel erg vaak en veel de schoonmaak geofferd, met alle gevolgen voor de hygiene.
Als het maar lekker ruikt vinden de klanten het al vaak schoon, terwijl bij een ter zake kundige kwaliteitskeuring geen spaan heel blijft van wat er geleverd wordt.
In priveziekenhuizen zijn vaak diverse specialisten slechts op bepaalde tijden aanwezig, terwijl diezelfde specialisten in de grotere staatziekenhuizen gewoon aanwezig zijn op oproepbaar.
Ik vrees dat bij een eventuele kwaliteitskeuring volgens Europese normen geen enkel hospitaal in Thailand ook maar in de verte aan de eisen zal voldoen.
Mijn advies, probeer de volgende keer eens een groter staatsziekenhuis uit, eventueel met verwijzing naar een academisch ziekenhuis.
En kijk bij het volgend bezoek aan een priveziekenhuis eens met dezelfde kritische blik rond die U gebruikt bij de overheidsziekenhuizen.
Aek Udon Internationaal is inderdaad een goed ziekenhuis, als ik in Thailand ben laat ik altijd een Medical Check Up uitvoeren. In 2010 zijn ze daar achter gekomen dat ik een hart ritme stoornis had.en nog heb, na 4 x een cardioversie te hebben ondergaan in Nederland.
In Nederland is het in de regionale ziekenhuizen vaak huilen met de pet op.Doe net als de artsen:als er iets ernstigs aan de hand is ga naar een goed ziekenuis.Net als in thailand.
Uit ervaring is met dat duidelijk geworden.
Ook in Nederland is vaak geen arts beschikbaar “s nachts.Moet van huis komen en dat duurt weer een uur.Eigenlijk zoals Hans-ajax zegt overal hetzelfde.
Het gaat niet om de ziekenhuizen nu. Het gaat erom laat je iemand met uitgezaaide longkanker aan zijn urinewegen opereren. Een antwoord is moeilijk, hoe groot is de kans dat de kanker ook de urinewegen gaat aantasten, genees de wond nog wel met die kanker. Is het niet mogelijk om medicijnen te slikken tegen de pijn en naar huis te gaan. Waar ook in alle rust zijn kanker verteld kan worden. Ik heb hier zieke mensen gezien die aandacht van het hele dorp kregen. Mensen kwamen, zaten wat , hielpen als iets nodig was, Kortom waren aanwezig in een moeilijke tijd.
ik ben niet voor onnodig rekken v an een leven wat eigenlijk al onleefbaar is en alleen maar meer leiden wordt.
Gelukkig reageren ook mensen als Hans.Nl op dit blog.Jammer dat hij zo neerbuigend is naar mensen zoals o.a. Ferdinand die naar beste weten zijn ervaring weergeeft nadat zijn vrouw behandeld is in een lokaal staatsziekenhuis.Met alle nare gevolgen vandien.
Doch gelukkig opent hij al onze ogen zodat we kennis kunnen nemen van de absolute waarheid.Aangedragen door Hans.Nl
We hoeven nu geen onzinnige reacties meer te plaatsen.We zijn er uit dankzij Hans.NL Wat een mazzel toch dat hij ons de les heeft gelezen en dat hij in ons midden verkeert.