Belangrijke vrouwen in de Thaise zakenwereld
Zakenvrouw in Thailand
Recent op dit blog eerst een verhaal over een vrouwelijke Boeddhistische monnik, genaamd Dhammananda Bhikkhu en een paar dagen later wordt een andere vrouw, Chiranan Pitpreecha, voor het voetlicht gehaald als een belangrijke vertegenwoordigster van het studentenverzet in Thailand in de roerige jaren zeventig van de vorige eeuw.
Mooie teksten hoor, daar niet van, maar wat schiet Thailand daar mee op?
Op basis van het Boeddhisme kan men geen zaken doen en dientengevolge nauwelijks de vooruitgang van een land stimuleren. Ook het schrijven van – voor sommigen wellicht mooie – gedichten levert geen economische vooruitgang op. Mijn conclusie is dan ook, dat deze twee vrouwen hun hart wel op de goede plaats zullen hebben, maar mij verder niets te zeggen hebben.
Concrete resultaten
Ik heb een werkzaam leven achter de rug in de zakenwereld, waar alleen concrete resultaten gelden zonder al te veel wollig taalgebruik. Het is dan ook nauwelijks verwonderlijk, dat ik meer respect en bewondering heb voor vrouwen, die in de Thaise zakenwereld succesvol zijn.
Tatler Thailand publiceerde vorig jaar een artikel van 10 Thaise vrouwen, die elk op hun eigen manier belangrijk zijn voor de Thaise economie. Doorgaans doen zij hun werk zonder er al te veel ruchtbaarheid aan te geven. U kunt kennis maken met deze tien vrouwen, voor wie Tatler Thailand een mooie bio schreef. Let daarbij ook op de vele maatschappelijke activiteiten van deze dames buiten hun eigen wereldje van zakendoen om.
Zie: www.thailandtatler.com/society/10-business-women-shaping-thailand
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Heel goed, Gringo, dat je deze zakenvrouwen nog even voor het voetlicht brengt. Thailand is een land waar heel veel vrouwen actief zijn in zaken, meer dan in Nederland. Dit is het blad waarin al die 10 vrouwen worden genoemd:
Thailand Tatler is your ultimate guide to luxury lifestyle and high society in Thailand. Find daily updates on the world of fine dining, art, fashion, jewellery, travel …
Nualphan Lamsam vond ik interessant. Nazaat van ene Ung Miao Ngian , een immigrant uit Zuid-China die rond 1900 naar Thailand kwam (immigranten hebben veel voor Thailand gedaan, vooral in zaken!!). De familie stichtte later de Kasikornbank. Nualphan was ook van 2006 tot 2016 waarnemend secretaris-generaal van de Democratische Partij en voorzitster van een vrouwen voetbalclub.
Zo draagt iedereen, zelfs de werkster in Nualphan’s woning, iets bij aan de Thaise samenleving.
Ik begrijp er echt niks van. Zo kritisch op alles wat er in Thaialnd gebeurt maar als het over vrouwen gaat niks dan lof. Zijn alleen Thaise mannen dan dom, autoritair en achterbaks?
Ik durf de stelling wel aan dat er zoveel mannelijke als vrouwelijke nitwits zijn, in de politiek, op universiteiten en in het zakenleven. En ik heb daar ook vele voorbelden van. Ik werk er zelfs elke dag mee. Hetis af en tioe echt om te huilen.
Er zijn bijna geen Thaise topmanagers in internationale bedrijven. Dat moet eigenlijk toch wel genoeg zeggen over het niveau van cronyisme en patronage in dit land.
Citaat:
‘Ik begrijp er echt niks van. Zo kritisch op alles wat er in Thaialnd gebeurt maar als het over vrouwen gaat niks dan lof’.
Misschien moet je een cursus logica gaan volgen, chris. Hoe kan ik nou kritische zijn op ALLES wat er in Taailand gebeurt maar als het over vrouwen gaat niets dan lof? Dan ben ik toch alleen kritisch op de helft?
Ik heb heel veel prijzende stukjes geschreven over Thaise mannen. Ja, ik vind het heerlijk om ook sommige Thaise vrouwen in het zonnetje te zetten. Ik ben me er heel wel van bewust dat er ook minder goede Thaise mannen en vrouwen zijn.
Altijd mooi om krachtige (Thaise) vrouwen te zien. Daar kunnen we in Nederland soms nog een voorbeeld aan nemen. Zeg Tino, jij had toch ook een stukje in de steigers staan over invloedrijke en belangrijke Thaise vrouwen?
O ja, Rob V.? Weet ik niet. Maar ik heb al aardig wat over vrouwen geschreven. Deze vond ik erg leuk de strijd tussen de Boeddha en de Rijstgodin. De Rijstgodin wint!
https://www.thailandblog.nl/cultuur/strijd-boeddha-en-rijstgodin/
Maar Rob V. toch, alle Thaise vrouwen zijn invloedrijk en belangrijk, niet alleen rijke zakenvrouwen hoor!
Ik zou er niet graag een voorbeeld aan nemen. Tenzij je van mening bent dat alleen kwantiteit telt en niet kwaliteit.
Blad Thailand Tatler is bedoeld voor vrouwen, die al een flinke os voor de kar hadden lopen ( variant op een ” kruiwagen hebben ) om tot dat succes te komen.
Thailand Tatler is your ultimate guide to luxury lifestyle and high society in Thailand. Find daily updates on the world of fine dining, art, fashion, jewellery, travel …Een luxeblad, waar 95 procent van de Thaise mensen niets aan hebben.
Ik heb meer bewondering voor de vrouwen die op eigen kracht de rijstvelden achter zich kunnen laten zoals
DJ Nakadia als de meest succesvolle DJ uit Azië of Orathai, die op 12 jarige leeftijd de zorg op zich nam voor haar 3 jongere kinderen, een universitaire graad haalde en uiteindelijk miljoenen songs verkocht.
De bekendste is:Gin Kao Lex Yang.
Hallo Gringo,
Op basis van het Boeddhisme is zeker zaken te doen. Je bent blijkbaar niet op de hoogte van de vele, vele boeken en artikelen die al over dit thema zijn geschreven.
De machtigste vrouwen in zaken zijn echter niet degenen die beschreven worden in deze magazines maar de vrouwen die getrouwd zijn (of een relatie hebben) met Thaise zakenmannen.
Thaise vrouwen doen het goed in senior management. Ze staan wereldwijd op plaats twee! https://www.bangkokpost.com/business/1782814/thailand-no-2-by-women-serving-as-senior-execs
Het hele verhaal staat op file:///C:/Users/Admin/Downloads/the-cs-gender-3000-in-2019.pdf
Sorry Hans maar het feit dat er zoveel THAISE vrouwen in het topmanagement van THAISE (niet internationale) bedrijven zitten zegt helemaal niks over de kwaliteit van deze vrouwen, maar veel meer over het systeem van cronyisme en patronage.
Mijn directeur,een vrouw, zou in een Nederlandse universiteit niet worden benoemd en indien men deze fout al zou maken, geen week overleven. Ze zit er al meer dan 9 jaar en het management is echt om te huilen zo slecht. En dan heb ik het nog maar niet over Yingluck.
Beste Chris, wat je niet noemt is dat hoge posities in het verleden en mogelijk nog steeds op grote schaal gekocht worden. Dat lijkt mij niet de manier om de juiste man (vrouw) op de juiste plaats te krijgen (naast de door jou genoemde vriendjespolitiek en patronage). Maar dat zal met name bij de overheid een rol spelen en wat minder bij het bedrijfsleven. Ik neem aan dat jouw slechte ervaringen met het management vooral gebaseerd zijn op wat je gezien hebt bij de overheid. Zelf heb ik geen mening over de kwaliteiten van Thaise managers.
Maar daar gaat het allemaal niet om. Het gaat erom dat vrouwen in Thailand de kans krijgen (en grijpen) om hoge posities te verwerven en zelfs premier te worden (al is Yingluck inderdaad geen goed voorbeeld). Wat daarbij ook een rol speelt is dat uit cijfers blijkt dat er duidelijk meer meisjes doorstuderen dan jongens en ik heb de indruk dat die verhouding op het platteland nog veel schever is dan uit het landelijk gemiddelde blijkt. Ik zie daarvoor twee oorzaken:
1. Jongens maken in hun jeugd vaak een periode door dat ze weinig belangstelling hebben voor schoolactiviteiten. In Nederland en dat zal in Bangkok ook wel zo zijn heeft dat vaak geen gevolgen voor het wel of niet gaan studeren maar op het platteland moet je op zijn minst goed gemotiveerd zijn om door te studeren. De drempel ligt daar gewoon wat hoger.
2. Meisjes met een goede opleiding zullen in het algemeen – op het platteland althans – een hogere sinsod opbrengen. Ouders zijn dus ook gemotiveerd om juist dochters door te laten studeren.
Beste Hans,
Jij schrijft: “Thaise vrouwen doen het goed in senior management”. Wat je bedoelt is dat Thaise vrouwen het getalsmatig goed doen. Niet dat zij echt goede managers zijn.
Later kom je daar echter weer van terug. Thaise vrouwen krijgen de kans en grijpen die om hoge posities te verwerven. Ja, dank je de koekkkoek. Veel van deze carriere vrouwen maken helemaal geen carriere maar worden, vaak op relatief jonge leeftijd, door familie of vrienden aan het hoofd geplaatst van een onderneming. Daarvan heb ik verschillende voorbeelden, niet alleen uit de universitaire wereld (hoewel ik een prive universitet een onderneming vind) maar ook uit de praktijk van meninge afgestudeerde. Ik ken ettelijke gevallen van zeer middelmatige studenten die op hun 23-ste tot CEO worden gebombardeerd in een familie-onderneming. Ik weet ook dat een groot aantal ouders hun hart vast houden en hun zaak eigenlijk niet willen geven aan hun kinderen. Triest maar waar.
Er zijn ook meer vrouwen dan mannen en meer vrouwen die studeren. Er sterven veel meer jongens door verkeersongevallen en er zijn meer mannelijke monikken. Er is een overtal aan vrouwen maar nog steeds erg weinig vrouwelijke managers, zeker in de internationale zakenwereld in Thailand.
Gewoon cijfermatig gesproken is Thailand een van de landen met het hoogste aantal universitair afgestudeerden op bachelor-niveau. Betekent dat ook dat deze jongeren een goede opleding hebben genoten?.
Beste Chris, zoals gewoonlijk ben ik het voor een groot deel met je eens. Dus ook ik denk dat de Thaise managers niet tot de wereldtop behoren. Maar waar ik benieuwd naar ben en waar jij je nog niet over uitgelaten hebt is het volgende:
1. Behoren Thaise managers tot de (goede) middenmoot mondiaal gezien of is het echt huilen met de pet op?
2. Ben je van mening dat vrouwelijke Thaise managers slechter zijn dan hun mannelijke collega’s of zijn ze misschien wel beter? Ik zou het niet weten, maar Gringo suggereert dat de vrouwen het gelukkig niet slecht doen.
Waar ik het niet mee eens ben – en daar doe je de dames echt mee tekort – is dat het surplus aan vrouwelijke studenten komt door hun grotere aantallen. De verwachting voor 2020 is dat er in de leeftijdsgroep van 15 tot 20 jaar er 2.244.846 jongens zijn en 2.133.660 meisjes. Maar liefst 5.2% meer jongens! Ook in de leeftijdsgroep van 20 tot 25 jaar zijn er 3.9% meer jongens. Ook monniken kunnen het verschil in aantallen studenten niet verklaren omdat die minder dan een half procent van de Thaise bevolking uitmaken.
Niet van belang voor dit item maar toch wel interessant: In de leeftijdsgroep 30 tot 35 jaar zijn er evenveel mannen in Thailand als vrouwen. En in de leeftijdsgroep 60 tot 65 jaar zijn er al 14% meer vrouwen dan mannen.
Of zaken doen verenigbaar is met het boeddhisme ligt helemaal aan het doel van je zakelijke activiteiten.
Als dat is om zo snel mogelijk, zo veel mogelijk geld voor jezelf bij elkaar te graaien, ben je volgens de boeddhistische basisprincipes inderdaad verkeerd bezig. Maar volgens mij wordt dat in alle religies niet gewaardeerd, behalve voor de aanhangers van de “Greed is Good” filosofie zoals verwoord door het karakter Gordon Gekko in de film “Wall Street”.
Helaas lopen er nogal wat van die graaiende figuren – vooral op hoger management niveau – op deze aardkloot rond die denken dat ze op die manier goed bezig zijn.
Ook ik zou graag meer vrouwen aan de “top” zien. Maar dan wel vrouwen die zonder kruiwagen(s), dus op eigen kwaliteiten die positie van autoriteit bereikt hebben.
En grappig dat l.lagemaat DJ Nakadia noemt als een voorbeeld daarvan. Een buurman van mij vertelde mij een dag eerder dat zijn jongste zusje in Duitsland als DJ werkt en woont met artiestennaam Nakadia.
Ik kan mij niet herinneren die naam ooit eerder gehoord te hebben, maar ik ben dan ook van een bouwjaar ruim voordat de Techno- en House-muziek ontstonden.
beste Theo,
Zakendoen gaat niet alleen over geld. Heb in het verleden enkele papers geschreven over ‘principle centered leadership and management’. In een ervan heb ik verschillende principes in religies met elkaar vergeleken. Er zijn inderdaad veel overeenkomsten maar er zijn ook belangrijke verschillen.