Beste lezers,
Wat mij opvalt in de rubriek ‘Nieuws uit Thailand’ dat er bijna elke dag wel een zelfmoord voorkomt van een expat of een toerist in Thailand.
Ruzie met de partner, financiële problemen, depressie, enz…, waarom berooft bijna elke dag iemand zich van het leven in Thailand?
Een land waar de zon schijnt, het eten lekker is, het levenstempo veel lager, enz. Permanent leven en werken in Thailand zou een meerwaarde moeten zijn denk ik.
Heeft iemand enig idee waarom zelfmoorden zoveel voorkomen in Thailand?
Vriendelijke groet,
Pat
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand23 november 2024Het Thaise eergevoel (lezersinzending)
Gezondheid23 november 2024Vraag aan huisarts Maarten:
Belasting Nederland23 november 2024Thailand belasting vraag: Belastingzaken bij emigratie naar Thailand overzichtelijk uitgelegd?
Immigratie infobrief22 november 2024TB Immigration Infobrief Nr 056/24: Airport Don Muang – Binnenkomst op Visa exemption
Sommigen worden om diverse reden een handje geholpen. Verwikkeld in duistere zaakjes of een inhalige partner.
Anderen hebben geen controle over hun leven hier en raken volledig aan de grond. Het vermogen wat ze tijdens hun leven opgebouwd hebben verbrast. Alcohol vrouwen noem het allemaal maar op. Of de zaak die ze vol goede moed begonnen waren gaat na verloop van tijd op de fles. Te trots om terug te keren naar hun thuisland of om hulp te vragen, geld op, vrouw weg, ze zien nog maar 1 uitweg.
Als je een beetje leest dan zie je ook dat de meeste van die ‘zelfmoorden’ vooral in de bekende plaatsen plaatsvinden. De meesten komen hier met alle goede bedoelingen van de wereld maar niet iedereen is geschikt voor dat leven, te veel verleidingen, te veel valkuilen. De combinatie van te veel vrije tijd en te veel geld in je portemonee kan gekke dingen met mensen doen.
In The Hangover II hebben ze het over ‘Bangkok has taken him’ Ik hoor wel vaker het gezegde ‘Pattaya has taken him’ Daarmee bedoelen ze een expat die in Pattaya om diverse redenen totaal aan de grond zit.
Dat (zelf)moorden vooral in de bekende plaatsen voorkomen komt omdat die verhalen de krant halen.
Als het ergens in een achteraf dorp gebeurt, lees je er niet over.
Bovendien leven de Farang in een dorp in een stabielere omgeving, dan in een stad vol met drank, vrouwen, drugs en misdaad.
De kans op een (zelf)moord is daar dus aanmerkelijk kleiner.
Klopt. Plus het is gewoon een kwestie van statistiek.
De meeste falang houden zich op in de bekende plaatsen, Logisch ook dat de meeste voorvallen daar zijn.
In de dorpen zijn de huizen te laag om uit het raam te springen ( geholpen of niet) om dodelijk te zijn.
Die gene die het wisten zijn uit een hotelraam gevallen…..
(sorry kon het niet laten….)
Vele van de farangs die er sterven door vermeende zelfdoding worden in vreemde omstandigheden aangetroffen en de politie vind het volgens mij allang best, ze hebben daar geen tijd en de capaciteit om elke luchtreis van een falang te onderzoeken tenzij het er duimendik bovenop ligt.
Slechts een enkele keer duikt men in de ¨zaak¨ en blijkt er (verrassing….) een thai(se) achter te zitten.
Heel simpel: niet alle zelfmoorden zijn inderdaad zelfmoorden, maar moorden, deze laatste worden (als het een farang betreft) vrij snel door de politie afgedaan als zelfmoord.
Er zijn in Thailand ook nog kritische journalisten (helaas veel te weinig), die na een door de politie als afgedane zelfmoord van een farang, de vraag stellen “hoe kan deze farang zelfmoord gepleegd hebben middels ophanging als zijn handen met 3 verschillende stukken touw op zijn rug zijn gebonden”. Dit was enkele maanden geleden het geval met een Franse man welke zogenaamd zelfmoord zou hebben gepleegd!
Zelfde verhaal met al die farangs die van balkons springen en door ramen naar beneden springen: werkelijk? Of hadden ze een financieel geschil met een (bar)”meid” of hun vriendin waarna er even wat Thaise vrienden / familie / bekenden werden opgeroepen? En naderhand verklaard de vriendin dan aan de politie dat ie zelf is gesprongen, want hij had financiële problemen, ging niet goed met z’n werk, etc etc. Dat laatste was ook het geval bij die Noor van in de 70 die vanwege financiële problemen zelfmoord zou hebben gepleegd aldus zijn vriendin: als er 1 land is waar het pensioen goudgerand is dan is het Noorwegen wel. Maar goed ik was er niet bij, dus je weet het nooit zeker, maar het eerder aangehaalde voorbeeld van die Fransman (en zo waren/zijn er nog meer soortgelijke omstandigheden van zelfmoord onder farangs) doet toch te denken.
Nuance op dat.
Het Noorse pensioen is goed, maar de Noorse kroon is mega gedaald tov de Euro welke mega gedaald zijn tov de Thaise Baht.
Ik denk dat die Noren welke hier in Thailand over alleen de laatste 6-9 maanden al 35% ingeleverd hebben. Die zitten er dus nog even slechter bij als de Nederlandse expats. Hoewel de NOK weer een beetje gestabiliseerd is sinds de olieprijs gestabiliseerd is.
Verder zitten een hoop Noren welke in Thailand wonen in de olie branche, op die leeftijd vaak als Freelancer. En dat zijn ook de hoeken waar de klappen vallen op dit moment in die industrie.
Zoiets kan dus best een financiële grondslag hebben. Mogelijkerwijs een partner die het er niet mee eens is 😉
Heel simpel, de borstweringen of balustrades van condos of appartementen in Thailand zijn echt niet te betrouwen.
Lees “Platform” van Michel Houèllebecq en op het einde begrijp je “waarom”…
Denk vaak dat het aan gebroken hart ligt en in combinatie met gebroken beurs dodelijk ja
Tevens veel mensen met ziekte die het leven ondragelijk maakt, ook niet vergeten vaak zijn het, oudere mensen die alles al hebben meegemaakt,zelfs jongere (tot 50) die van het leven genoten hebben in alle faktoren.
Ja bij grote tegenslag kan ik me voorstellen dat men denkt; het is goed/leuk geweest.
Vooral niet vergeten dat juist de grote steden veel expats van oudere leeftijd hebben.
Levensmoe is mischien wel het juiste woord na jarenlang van genoten te hebben.
Naar mijn idee is het een combinatie van factoren waardoor de cijfers van zelfdodingen in Thailand hoger zijn dan in Nederland:
– In Nederland komen de meeste zelfdodingen niet in het nieuws, ook niet het regionale nieuws. Wanneer de familie het niet wil wordt de doodsoorzaak bij zelfdoding ook niet vrij gegeven.
– Niet iedere zelfdoding in Thailand is zelfdoding;
– Wij komen zelf zeer regelmatig in Thailand en je ziet genoeg expats die zich zelf helemaal de vernieling in hebben geholpen met drank of door louche bedrijfspartners en zij zien uiteindelijk nog maar één uitweg;
– Er zal een kleine groep zijn die zelf wil beslissen wanneer zijn einde daar is i.p.v. te wachten tot de dood een einde aan het lijden maakt. Euthanasie zal in Thailand minder makkelijk bespreekbaar zijn dan met een Nederlandse arts.
Het beeld van het aantal zelfdodingen in Thailand is hierdoor vele malen te hoog…. Werkelijke aantallen is alleen maar gissen.
Ik twijfel niet aan het feit dat veel farangs daadwerkelijk geholpen worden,en daarbij kun je gerust zeggen dat er vaak twee varianten bestaan. De eerste variant heeft te doen met het helpende handje van een geldgierige partner,die zich op deze manier snel ontdoet van een last om zich tevens financieel te verbeteren,en de andere variant heeft volgens mij te maken met de reeds vaker genoemde rose bril van sommige farangs,die vaak op een wat langere termijn offer worden van deze zelfde geldgier. Veel farangs die in Europa gedacht hebben geen partner te vinden,worden Thailand deuren geopend,die ze zelf niet meer voor mogelijk gehouden hebben. Zeker in plaatsen waar veel jonge bar dames hun geld verdienen zie je vaak farangs lopen met jonge knappe vrouwtjes,die gezien hun leeftijd makkelijk hun dochter konden zijn. Wat voor deze farang de grote liefde is,is voor haar niets anders als het contact hebben met een suikeroompje die alles betaald. Om er nu voor te zorgen dat deze ,,Do goody farang” een big spender blijft,wordt hem iedere dag een perfect toneel voor gespeeld,waarvan hij overtuigd is dat het de grote liefde is. Iedere dag verstrikt hij zich meer in de gespeelde liefde van dit lief lachende vrouwtje,die niets anders in zin heeft als hem te bewegen alles te betalen. Vaak heeft deze farang zich zo verliefd,dat hij alle waarschuwingen niet waar hebben wil,zodat zij zijn account verder plunderen kan,tot dat er werkelijk niets meer te halen is,en de farang zelf in financieële nood raakt. Als hij nu na vele maanden merkt,dat het niet zijn mooie ogen waren,maar alleen zijn geld,en hij zijn rose bril voorgoed verliest,is het niet zelden dat hij door een laatste sprong van een balcon afscheid neemt van deze fantasie wereld. Iemand die een dergelijk verhaal overdreven vind,kan ik een goede raad geven blijf realist,of nog beter leer zoveel Thai,dat je precies kunt horen hoe verliefd ze werkelijk zijn.
Alleen in Vlaanderen zijn er gemiddeld 3 zelfmoorden per dag. (bron.Gezondheid.be)
Alleen Finland heeft er in Europa meer.
Aangezien Thailand ruim 10x zoveel inwoners heeft dan Vlaanderen, zouden dat er bij een gelijk aantal
ruim 30 per dag moeten zijn.
De meest mensen die zelfmoord plegen, in Thailand halen de krant niet.
Het zullen er echter waarschijnlijk meer dan 30 zijn.
De Thai gaan voor zover ik het kan beoordelen vaak erg onverschillig met hun leven om.
Maar goed, zij worden dan ook opnieuw geboren en wij zijn gewoon dood.
Erik, het klopt wat je zegt, maar in Finland en Vlaanderen gaat het meestal over mensen die geboren en getogen zijn in Finland en Vlaanderen.
Ik merk op dat het In Thailand over toeristen en expats gaat, die cijfers halen ze in Finland, Vlaanderen, en Nederland nog niet tezamen.
Mijn verwondering/vraag ging dus over de zelfmoorden onder toeristen en expats, want over zelfmoordende Thaise mensen lees je hier ook niets.
Die komen er dan nog bij in de statistieken.
Per jaar komen er ongeveer 22-23 miljoen toeristen naar Thailand.
Als we weer uitgaan van Vlaanderen, veel landen geven hier geen cijfers over, zouden dit er
in Thailand ongeveer 10 per dag zijn.
Wat ik eigenlijk bedoel is, dat wij het inderdaad vaak lezen, maar blijkbaar is het niet ongewoon als we naar de cijfers kijken.
Er zijn door de wetenschappers reeds veel uitgebreide studies gemaakt over het fenomeen “zelfdoding”. Hoog scorend als motief zijn: relatie- en geldproblemen. Depressies scoren ook hoog maar deze kunnen vaak gelinkt worden aan de twee voorgaande motieven daar nogal wat depressies gevolg zijn van relatie- en geldproblemen. Dit niet enkel in Thailand, maar wereldwijd.
Bij de als zelfdoding geklasseerde overlijdens in Thailand zitten idd verschillende ( zelfs veel ) twijfelachtige gevallen, vooral het zogenaamde “balkon vallen-springen”. Moeilijk te bewijzen dat het een ongeval, een zelfdoding of daadwerkelijke moord was. Je moet in dit geval reeds over “betrouwbare” ooggetuigen beschikken en, in geval van moord, zullen de Thaise betrokkenen meestal zwijgen als “vermoord”. Voor de onderzoekers, in dit geval de Thaise politie, is het meest eenvoudig het onder te brengen bij de zelfdoding. Er zijn meestal toch geen nabestaanden welke een dieper onderzoek vragen.
Ik vrees echter, en hoop dat mijn vrees ongegrond is, dat binnenkort de statistieken zullen aangepast moeten worden daar de kans er dik in zit dat het aantal “zelfdodingen” in Thailand, door expats, nog zal stijgen. Dit door het gekende feit dat geldelijke problemen, wegens de lage koers van de Euro, ook drastisch zal stijgen.
Lung addie
Trots, schuldgevoel en schaamte spelen denk ik vaak een rol. Daardoor is het te moeilijk om toe te geven dat het exotische engeltje een harde ‘zakenvrouw’ is waartegen zij niet zijn opgewassen, dat het beter was geweest niet met te weinig middelen een nieuwe toekomst te zoeken in een ver land, dat het van familie geleende geld in rook is opgegaan en zij niet meer kunnen terugbetalen, dat zij gefaald hebben in het scheppen van een betere toekomst en het gewoon niet redden, dat de culturele verschillen toch niet overbrugbaar zijn geweest, dat zij hun kinderen niet meer onder ogen durven komen want papa heeft het niet gered (terwijl iedereen weet: je kunt alles wat je wilt … niet dus), familie en vrienden die zeggen ‘blijf maar lekker daar, je hebt ervoor gekozen’. Er zijn vast oneindig veel motieven. En altijd iemand in de buurt die wel weet hoe je ‘gemakkelijk’ uit de problemen kunt komen.
Akelig blijft het wel. Een vriend zag eens vlak voor zich een zelfdoder neerkomen ‘het klonk als een zak houtblokken’. Hij krijgt er nu nog nachtmerries van.
Of iemand nu springt of ‘gesprongen wordt’, er gaat een geschiedenis van onvermogen aan vooraf. Goddank heb ik zelf vrienden die me keihard zullen zeggen dat ik de fout in ga bij sommige ideeën en acties. Zorg dus dat je goede vrienden hebt.