Waarom hebben Thai een obsessie voor eten?
Beste lezers,
Hier op Thailandblog is ook al eens een keer iets geschreven over de obsessie voor eten bij Thai. Natuurlijk houden wij allemaal van lekker eten, ik ook, maar je kan het ook overdrijven. Mijn vriendin is de hele dag met eten bezig. ’s Avonds vraagt ze hardop af wat ze morgen zal eten. Als ze wakker wordt heeft ze het al weer over eten. Ze is gelukkig niet dik maar, misschien komt dat nog.
Het nieuwste is nu dat ze op haar iPad ook naar filmpjes gaat kijken van Thai die aan het eten zijn. Het geluid staat vrij hard dus ik hoor op de achtergrond iemand hard smakken. Echt walgelijk. Ik heb zo’n filmpje meegezonden en hoop dat de redactie dit kan plaatsen. Volgens haar zijn die filmpjes razend populair in Thailand.
Sorry hoor maar ik kan mij toch niet voorstellen dat wij in Nederland naar vretende mensen gaan zitten kijken, of wel soms? Wat is dat toch met Thai en eten? Waarom zijn ze daar zo obsessief mee bezig?
Kan iemand mij dit uitleggen?
Groet,
Harry
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Lezersinzending2 december 2024Integratie (lezersinzending)
Lezersinzending2 december 2024Te koop van een lezer: Ford Everest Turbo Diesel 4-Wheel Drive
Lezersinzending2 december 2024Belgium here we come! (lezerrsinzending)
Visumvraag2 december 2024Thailand Visa vraag Nr 215/24: Immigration Chonburi – Afspraak bij immigratie niet mogelijk
Eten is een basisbehoefte waar een groot gedeelte van het inkomen naar toe gaat en zeker voor de lagere inkomens.
Je kan het als obsessie zien maar ook een vorm voor respect voor wat voor lekkers er te allemaal te maken valt.
En over je vriendin ligt het wel in de verwachting dat ze wat gaat aandikken als ze nu de 40 jaar nog niet bereikt heeft.
Waar het hart vol van is, loopt de mond van over.
Maar is het hart wel vol van “eten”?
Is het niet eerder een neutraal onderwerp, zoals het weer in Nederland?
Iedereen kan meepraten, je stoot er je hoofd niet aan, je kunt van mening verschillen zonder dat je tegenover elkaar komt te staan.
Van mijn buren hoorde eens ik dat ze het moeilijk vonden met mij te praten. Hoezo? “U praat niet over gewone zaken.”Wat zijn dat dan, gewone zaken? De lezer raadt het al. “U praat niet over het eten.”
Ik moest toen wel denken aan Duitse marxistisch-leninisten die zich ooit afficheerden met de slogan “Wir reden nicht vom Wetter.” Uit hun Lebensernst is achteraf weinig goeds voortgekomen…
Ja ik herken dat ook, en wat me vooral stoort is dat de meeste eten en praten tegelijk, gelukkig heb ik dat mijn vrouw af kunnen leren, maar een ander ding is dat alles altijd spicy moet zijn, mijn vrouw vind heel veel westers eten wel lekker, maar overal gaat gemalen chili bij, waardoor je naar mijn mening veel authentieke smaak de nek omdraait.
Wat is er mis met interesse in eten ?
Als iemand geluid maakt bij het eten is net teken dat het hem goed smaakt .
Ook de Chinezen vinden eten heel belangrijk en als zij wat willen weten is het allereerste wat wordt gevraagd: wat heeft u gegeten? Dat was al in de tijd dat er veel armoede was onder het Chinese volk.
Het Thaise volk heeft als oorsprong Zuid-China… dus er is zeker samenhang.
Ik heb zelf geleerd (Franse taal): ik eet om te leven ~ ik leef niet om te eten. Ik praat normaliter niet over eten want ik vind dat zelf niet belangrijk (als er maar eten beschikbaar is). De oudere generatie heeft de hongerwinter meegemaakt en dan ligt het ietsje anders.
(Voldoende) eten is voor de gemiddelde Europeaan nu bijna vanzelfsprekend maar ik verwacht dat een groot deel van het Thaise volk het niet zo breed heeft en vaak moeilijk rond kan komen met het geld dat er beschikbaar is. Dan wordt (goed en lekker) eten erg belangrijk. En dan wordt er vaker over gepraat.
Niet alleen het eten,ook het alcohol drinken is een obsessie bij erg veel Thai,die schijnbaar nog nooit van grenzen gehoord hebben.
Als je niet mee (vr)eet dan ben je niet sanoek,en als je probeert te vertellen dat alles zijn grenzen heeft,moet je oppassen dat je niet als,,Kiniau” ( gierig) afgestempeld gaat worden.
Anders als de meeste farangs,die voor een biertje en een hapje zich ergens treffen,wordt dit bij erg veel Thai’s meteen een zuip en vreetfestijn.
Het eten is zo belangrijk voor de Thai,dat ze in hun taalgebruik als eerste small talk begoeting reeds beginnen met de woorden,,Gin khau lew reuang” (heb je al gegeten)
Als de familie van mijn vrouw aan de telefoon komt,is de tweede zin reeds,,Wanni gin arai” (wat eet je vandaag?)555
Ik eet en drink lekker mee,en als het mij te bont gaat worden, Sawadee krap en kap baan.555
Ben ook verzot op het meeste Thaise eten ,vind het heerlijk en geniet er meestal van doch ::
Zitten wij met meerdere Thaise mensen aan de tafel dan heb ik de neiging om mijn bord op te pakken en naar binnen te gaan om in mijn uppie verder te eten . Ik heb er weinig behoefte aan om te zien wat sommige mensen als vorige maaltijd hebben gehad omdat je bijna zo in de maag kijkt .Wij hadden thuis een boerderij en daar werd ons geleerd netjes te eten zonder te smakken ,de gemiddelde dieren op de boerderij bij ons aten netter dan de gemiddelde Thai .Met al die geluiden erbij gaat mijn honger over ,gatverderrie wat een onsmakelijk geluid tijdens het eten …
Basis behoeften; Eten – een dak – seks. Daar beginnen alle primaire mensen mee natuurlijk. Zo zitten wij in mekaar.
Een Thai eet overal en altijd, de hele dag door. Wij delen dat netjes in. Drie maaltijden en mogelijk een hapje na de middag. Zij niet. Zij eten ALTIJD. Ga een winkel binnen.. die zijn altijd aan het eten. Zitten, staan, liggen, hangen. Je moet je ernaar schikken.
Niet alleen Thai hoor genieten en praten over eten.
Kijk eens op de NL sociaal media, hoeveel er over eten wordt geschreven en gefotografeerd.
En ik ook hoor, ik kan ook genieten als ik een website of FB-groep zie met lekker eten en recepten.
Dan denk ik ook: Dat zal ik deze week ook een smaken of kopen.
In Nederland praten en vragen we wat meer over het weer, in Thailand wat meer over eten. Masr hebben Nederlanders een obsessie met het weer? Thai met eten? Nee. Ik zie wel eens een FB posing masr dag in dag uit, uur in uur uit? Nee. Ja individuen maar zeker niet bevolkingsbreed .
Je komt duidelijk uit een welvaart staat.
Wel eens honger gehad? Dan bedoel ik niet “trek”.
En ook niet een maand. Maar generaties van schaarste.
Zoiets gaat in je genen zitten.
Verdiep je maar eens, zou ik zo zeggen.
Beste VRONY,In het huidige Thailand,uitzonderingen daar gelaten,heeft al erg lang niemand meer te lijden onder echte honger.
Jou poging om de vaak overdreven eetlust van vele Thai’s te dramatiseren met een vaak generatie’s te kort aan eten,slaat daarom kant nog wal.
Bij jou theorie zouden alle nazaten van de hongerwinter 1944,zodanig in hun genen belast zijn,dat ze 75 jaar later nog steeds ieder uur van de dag eten moeten.
Die schaarste die jij beschrijft,is reeds erg lang niet meer voorhanden in Thailand,en geven aan dat je de volgende vakantie toch een beetje beter moet rondkijken.