Beste lezers,
Er wordt veel gepraat over hoe we best onze relaties met onze Thaise partner kunnen aangaan en onderhouden, wat zij verwachten van ons en hoeveel ons dit kan kosten.
Mijn vraag is: hoe vervult een moderne Thaise partner zijn/haar verplichtingen t.o.v. hun partner en huishouden? Welke zijn deze en wat mogen wij verwachten van hen?
Kortom: wat is het aandeel van een Thaise partner in een huwelijk .
Vriendelijke groet,
Pi Walfried
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Thailand algemeen19 november 2024Liefde in Thailand of een dure illusie? (lezersinzending)
Thailand algemeen19 november 2024Vreemde beroepen (lezersinzending)
Visumvraag19 november 2024Thailand Visa vraag Nr 209/24: Is een Electronic Travel Authorisation (ETA) vanaf 1 december verplicht?
Belasting Nederland19 november 2024Thailand belasting vraag: Kun je belasting terugvragen na emigratie naar Thailand?
ik zou je een eerlijk antwoord willen geven, maar niet elke thaise partner is hetzelfde, jij bent de farang en brengt het geld binnen, er zijn ook partners welke uit werken gaan, maar die zijn dun gezaaid, als je geluk hebt, krijg je gene haai als partner binnen. Wat betreft huishouden, hier ook verschillend, de ene houdt het huis proper, beheert het huishoudgeld en een ander doet niks, wilt een huismeid en gaat gokken de ganse dag
Uw vraag is dezelfde als met de Eurolotto winnen, onvoorspelbaar
Alleszins het is wikken en wegen, op het blog zullen zowel positieve reacties komen alsook negatieve, en ik verwacht meer positieve van de roze brillekes
luc,
goed antwoord met enige humor.
De verschillen zijn inderdaad groot..
Hangt van het opleidings nivo af , de familie en van de wil om te willen werken.
Men heeft ooit tegen mij gezegd: kijk naar de familie en je zult de ware aard van je vrouw zien.
Zijn het hardwerende mensen en houden ze het huis schoon of zijn het lantefanters die liever kaarten en hand open houden om hier vervolgens drank van te kopen.
De roze brilletjes zijn inderdaad volop in de meerderheid.
Wat verwacht je zelf? Wat breng je zelf mee? Wat is een “verplichting”?
Ik denk dat je met je partner over je verwachtingen moet praten. Als jij vindt dat ze iedere avond een koud bier voor je neus zet, terwijl jezelf voor de tv ligt en zij daar geen zin in heeft, heb je al een probleem.
Ben je een beetje gevoelig voor je partner, ga je op de lange duur zelf wel merken wat er gaande is. Mijn vriendin wil niet eens dat ik te veel in huis werk, want zij ziet dat als haar taak. Daarvoor doe ik de zwaardere dingen. Reparaties, installaties enzovoorts. Een ouderwetse taakindeling dus. Dat wil niet zeggen dat ik nooit de afwas doe of de kleren uit de wasmachine haal.
Wat gaat het kosten? Zie de rubriek zakgeld. Ik zou je wel adviseren jouw geld te beschermen. Jij hebt de inkomsten, dus zorg je ook voor de betalingen en geef dat niet uit je handen. Voordat je het in de gaten hebt, moet je om iedere baht bedelen. En dat van je eigen geld.
Juist,
Praten,dat is het belangrijkste,dan weet je wat je van elkaar kunt verwachten.Mocht dan blijken dat er teveel verschillen blijven,dan is het gemakkelijk een beslissing te nemen.
Je kunt het ook omdraaien.
Wat verwacht ze van haar partner?
Dat ie elke dag in een bar zit of zijn aandacht aan haar besteed.
Dat je een vrouw onderhoudt in Thailand verschilt niet zo veel met een vrouw in Nederland denk ik.
Mijn motto is dat als ik in Nederland iets niet doe, doe ik het hier ook niet.
Wil je je relatie gezellig houden dan zal je samen moeten bespreken hoe jullie dat willen gaan doen voordat je haar in huis haalt, lijkt me.
Als alle thai’se gewoontes en hebbelijkheden zijn ingeburgerd krijg je die er niet meer uit.
Verder is het geven en nemen en als dat niet lukt is mijn devies bye bye
Mijn ervaringen zijn in dat geval erg positief. Toen ik de eerste keer arriveerde in haar dorp in de Issaan schrok ik van de manier waarop het huishouden werd gerund. mijn vrouw komt uit een gezin van zes, 5 vrouwen en een man (tevens de jongste en de oogappel van mama). Aangezien mama niets in het huishouden doet en de andere zussen verdeeld over diverse plaatsen werken bleek het vanzelfsprekend te zijn dat mijn vrouw al de huishoudelijke taken op haar nam en tevens de huishoudpot beheerde.
Spinrag bleek nog het minste vuil in huis te zijn. ik gewend aan het alleen leven hielp mijn vrouw met haar verplichte dagtaak, werd zeer op prijs gesteld door mijn vrouw maar ik werd verzocht hiermee te stoppen.
de dorpelingen lieten zeer duidelijk hun afkering blijken tegen een man die het huishouden doet.
Inmiddels hebben wij enige zaken zoals de keuken aan het zicht van de buitenwereld onttrokken zodat mijn hulp niet meer opvalt. ik heb enige dingen aangepast aan de europeese manier. iedereen happy en ik drink geregeld een biertje met de dorpelingen. huishouden en onderhoud aan het huis zijn niet echt belangrijke zaken in dit thaise dorp. ik doe geregeld de boodschappen in Ban Dung en pleeg klein onderhoud aan het huis.
Ik heb een wereldvrouw getroffen en zie om mij heen en hoor vele andere minder positieve verhalen. In een huwelijk-samenleving heb je rechten en plichten, om het leven voor jezelf en je partner aangenamer te maken doe je veel dingen samen en hou je veel quality time voor elkaar over.
Verwacht niet dat jij de cultuur kunt veranderen, pas je aan.
Moderator: niet chatten svp
@Peter, ik ken jouw omstandigheden niet maar weet inmiddels wel dat veel expats enorme roze brillen dragen. Zij willen, of kunnen maar niet begrijpen dat de trouw/liefde van de Thaise vrouw niets daarmee te maken heeft maar puur berust op opportunisme. Vergeet ook nooit dat haar familie op de eerste plaats komt, niet jij. De sociale status is de rode draad in de Thaise samenleving, men zal er alles aan doen om zijn eigen sociale status te verhogen.Aangezien vele vrouwen,uit de Isaan,vaak als bargirls eindigen (heb ik op zich geen problemen mee), zullen zij nooit een relatie met de hogere sociale Thaise kaste aan kunnen gaan, die haar familie uit de armoede zal brengen, dus is de rijke farang de enige uitkomst.
Menig expat leeft in Thailand van een AOW, meestal aangevuld met een pensioen en leeft daar als een neo-koloniaal waar de Thaise partner prettig op mee leeft. Deze farang is haar ticket uit die armoe en lagere sociale klasse. Zolang de farang haar familie onderhoudt, de nieuwe pick-up koopt voor de vader (want haar familie moet het dorp laten zien dat het hun nu stukken beter gaat en dan maak je met een tweedehands Toyato Yaris niet echt de blits),er een huis voor de ouders wordt gebouwd, zij een huis op haar naam heeft staan, er regelmatig geld vloeit naar de familie, dan zal zij trouw zijn want men bijt niet naar de hand die jou voedt. Maar ik vraag menig expat in Thailand wonende daar eens mee te stoppen, als experiment,of nog beter, totaal niet op haar wensen in te gaan, en ik kan je garanderen dat zij binnen de kortste keren weer te vinden is in de bars van Pattaya, op zoek naar een andere farang want jij was gierig. Gaat het om werkelijke liefde,dan bleef zij bij jou.
Gebeurde met een vriend van mij ook. Had een winkel en haar familie was zijn beste klant (nooit betalen natuurlijk), dure pick-up, huis laten bouwen, twee kinderen. Toen de geldboom op een gegeven moment van zijn bladeren ontdaan was, werd hij ingeruild voor een Aussie die van het huwelijk (hij was getrouwd) afwist, maar haar natuurlijk de kip met de gouden eieren beloofde.Mijn vorige relatie met een Aziatische eindigde op soortgelijke wijze. Mijn geldboom was op een gegeven moment ook totaal ontbladerd en de liefde was daarop heel snel weg. Een Thaise vrouw in Europa zou het liefst bij haar familie wonen, geloof mij (ik hoor dit regelmatig van mijn huidige vrouw bij wie ik een kind heb) maar de leefomstandigheden van een armere farang in Europa zijn nog altijd beter dan de omstandigheden van de doorsnee Thai in Thailand (ik praat dus niet over de klasse van zeer rijke Thai of de expats/neo-koloniaal) en zolang de farang haar wat van Europa laat zien (de foto’s moeten dan natuurlijk op FB en LadyInter verschijnen om de schijn van een hogere sociale status hoog te houden) en hij iedere maand de familie met geld ondersteund, dan wil zij wel iets, dat lijkt op liefde (in de ogen van de farang) aan de farang geven, of zij gebruikt de farang als een springplank (heb ik ook gezien bij een Thaise) naar het opzetten van een eigen zaak in Europa, teneinde zelfstandig te kunnen leven, want je weet maar nooit wanneer de geldboom ophoudt bladeren te geven.
Ik gaf mijn Thaise vrouw destijds al in Bangkok aan dat ik berooid was door mijn vorige huwelijk, maar mijn doorsnee salaris was in haar ogen natuurlijk altijd nog hoger dan de 200€ die zij verdiende per maand. Ik heb haar dus zeer veel van Europa laten zien (Londen, Parijs, ,Praag, Rome, Brussel, Duitsland enz) maar nu er financiële problemen zijn is het toch ineens een heel andere vrouw geworden als de vrouw destijds in Bangkok. Ik stuur iedere maand trouw geld naar haar familie (moet daar overigens wel vaak wat geld voor lenen aangezien ik mijn baan verloor en in de schulden kwam) maar ik vraag mij af wat er gebeuren zou als ik eerst aan onszelf en ons kind zou denken, ik denk dan werkelijk dat het laatste beetje, dat wat lijkt in Westerse ogen op liefde, snel verdwijnt.
Men praat hier in op dit blog over praten, praten, en nog eens praten. Ik vraag mij af van welke planeet die expats of reageerders komen. Een dialoog voeren is een westers begrip, de Thai doet daar echt niet aan. Hoe vaak ik heb geprobeerd te praten, het resulteert altijd in een stilzwijgen en volkomen negeren, dus wordt er maar weer eens aan de geldboom geschud, en valt dat laatste blad er vanaf. Een Thai praat niet, voert geen dialoog, hanteert slechts het principe, de ene hand wast de andere en als jouw hand mij niet meer wast, dan was ik de jouwe ook niet meer.
Ik stel dus ook geen eisen meer. Ik doe de was als het kan, maak schoon want de Thai zijn niet echt een schoolvoorbeeld voor reinheid. Ik ben echt geen poetsfanaat maar als ik mijn vrouw de hele dag op de bank zie zitten, continue te chatten met haar Thaise vrienden, alleen maar Thaise programma’s en nieuws volgen (Europese geschiedenis of westers denken interesseert de Thai geen enkele moer) dan word ik die eeuwigdurende sfeer van Halloween, d.w.z. die alsmaar aanwezige spinnenwebben) wel een beetje zat. Ik verschoon onze peuter regelmatig, voedt het regelmatig (als ik vrij ben), kook regelmatig voor ons, maak ontbijt voor mijn eerste dochter uit mijn vorige huwelijk (waar zij weinig begrip voor heeft, hoe kon je die vrouw alles geven en mij niets?), ik rook, gok of drink niet, maar leef als een bescheiden vader die van zijn dochters houd, maar krijg erg weinig terug van een Thaise vrouw. Ik kan de klok niet terugdraaien, maar zou nooit meer Thaise vrouw huwen en raad het ook een ieder af. IDe cultuurverschillen zijn enorm en zolang de zon schijnt is alles okay, maar wacht tot er storm op komst is, dan botst het zeer vaak en het hoge echtscheidingspercentage is iets dat geen enkele roze Thailand zonnebril dragende Nederlander kan ontkennen)
Ik had een zeer lange relatie met een NL vrouw, de langste tot nu toe (17 jaar) maar zie wel degelijk, zeer grote, met name culturele verschillen. Is voor een NL vrouw sociale klasse totaal onbelangrijk, voor een Thaise vrouw is dit wel degelijk zeer belangrijk. Een westerse vrouw zal altijd (mits de man haar als een hond behandeld) de partner verkiezen boven de familie, de Thaise vrouw stelt de familie op de eerste plaats, uitzonderingen daargelaten. Ik hoor nu al gepensioneerden en expats in Thailand protesten, ik zou alleen maar zeggen, draai de geldkraan naar de familie dicht, vraag de pick-up terug, vraag de huis van je schoonfamilie terug, en zie wat voor transformatie je vrouw ineens doormaakt, of ga leven als de echte doorsnee Thai, dus ga leven van 200-250€ per maand, dus niet els neo-koloniaal in met een westers inkomen en zie de verandering in je Thaise vrouw en hoe snel ze bij je wegloopt.
Dit is mijn ervaring met een Thaise vrouw, we hebben een kind samen en ik leef voor mijn dochters, maar verwacht niet de ideale partner (zolang je een grote geldboom hebt ligt het anders) als er problemen zijn, dan wil zij zo snel mogelijk terug naar haar familie. Ik kom op dit Thailandblog vanwege berooide vrienden van mij in Thailand en natuurlijk mijn Thaise partner, maar ga Thailand steeds minder aantrekkelijk vinden. Kwam in Vietnam regelmatig, was in Cambodja, en het beviel mij daar veel beter aangezien Thailand op een soort Benidorm voor expats en gepensioneerden gaat lijken. Pattaya kan volgens mij beter omgedoopt worden tot Nieuw-Benidorm (in de USA vindt je ook vele Europe stadsnamen) De Thaise samenleving is gebaseerd op klasse en discriminatie en het Westen behandeld de Thai beter dan Thailand de vele toeristen en gepensioneerden. Wat ik bedoel is dat elke Thai in Europa voor alles dezelfde prijs betaald als een Europeaan en gelijke rechten heeft als de Thai in Europa legaal mag verblijven (de farang is een melkkoe die leeggemolken moet worden in Thailand dus andere prijzen voor hem en voor hem een aparte, negatieve status) en een Thai kan in het Westen in principe elke baan oppikken (mits de juiste opleidingen), staat dezelfde politieke carriere voor hem open als een Nederlander (ik zie niet snel een Nederlander een ministers functie vervullen in het Thaise parlement) en kan de Thai dezelfde woningen kopen als een Europeaan (ik denk dat genoeg expats weten dat dit niet het geval is in Thailand).
Ik verbaas mij er nog steeds over hoe vele landgenoten totaal geen problemen hebben met het feit dat men in Thailand gediscrimineerd wordt met hogere prijzen, de (on)toegankelijkheid van het kopen van onroerend goed, het bij voorbaat al niet mogen beoefenen van een baan of importeren van een bepaald product.omdat dit de Thai schaadt. Is die zon werkelijk zo belangrijk voor jou? Maakt die dagelijkse zon dat je dit alles zo maar ondergaat? Je bent opgegroeid met het gelijkheidsprincipe in het westerse denken en dit alles interesseert je ineens niet vanwege de zon?. Als de zon werkelijk zo belangrijk is in je (oude) leven dat je accepteert dagelijks gediscrimineerd te worden met hogere prijzen, het niet kunnen uitoefenen van een beroep, het niet kunnen kopen van een hus met grond, dan zou ik voorstellen naar het zuiden van Europa te verhuizen. Wordt je wel als een ingezetene behandeld, krijg je een gelijke behandeling, heeft men ook mooi weer, ziet je Thaise partner ook dat gedeelte van Europa en in Zuid-Europa is het ook prachtig! Je wilt toch niet zeggen dat een stad als Bangkok eenzelfde geschiedenis heeft als een Rome? In het zuiden van Europa is het eten ook lekker en de zon heerlijk iedere dag aanwezig. Of houdt je werkelijk zoveel van je vrouw? Maar dan zijn we weer terug bij het begin.
Beste Cú Chulainn, wie is er fout: Het kind dat jengelend om een snoepje vraagt of de moeder die steeds weer toegeeft? Lees dan jouw verhaal nog eens.
Liefde en respect kan je niet kopen, dat moet je verdienen.
Praat met je partner over de “toekomst”, dan weet je wat je kan verwachten van elkaar. Waar en hoe ga je wonen. Hoeveel wil jij werken?. Gaat zij werken of niet? Willen jullie kinderen? Wie gaat er voor zorgen? Spreek je voorkeuren uit en maak plannen realistisch. Ik denk dat daar geen verschil in zit tussen nederland en thailand. Zo doe ik dat ook met mijn partner. Die wil een groot huis, parttime werken en kinderen. Leuk… Wie gaat dat betalen? Of gaan we de lotto winnen? Dan kunnen we niet meer op vakantie(verre reizen) en maandelijks uit eten. Nieuwe toekomst, kleiner huisje nu fulltime en met kinderen in de toekomst minder werken. Als je al een tijdje samen woont valt er ook al te pijlen hoe iemand erin staat.
Succes
Gewoon doen. Koop een boek over culturele verschillen. Bestaat in Engels en Thais. Dan leer je de doe and donts. Voor de rest: wat doe je met je relatie in BE en N. T zelfde.
Thaise Koorts is zo’n boek: http://www.thailandfever.com en hier de nederlandse vlag volgen voor de Nederlands-Thaise versie
TH en NL gaan anders om met relatievorming. Vanuit dat perspectief kan ik de vraagstelling wel begrijpen. Van sommige farang-Thai relaties zijn de uitkomsten niet bepaald van dien aard dat men er trots op kan zijn. In die zin kan ik de vraagstelling idem bezien. En als je kiest voor een Thai partner, is het idem begrijpelijk dat een dergelijke vraag past in de voorbereiding. Je wilt immers beslagen ten ijs komen (zo waar een Olympische gedachte), en weten wat je te wachten staat. Maar dat geldt ook voor je Thaise partner. Moet je eigenlijk niet gewoon jezelf afvragen wat jij verwacht van een huwelijkspartner? En die vraag aan de partner stellen? En of die partner nou Thai is of niet, doet dan eigenlijk niet ter zake.
Ik denk dat je gerust in het algemeen kunt stellen dat vaak bij de al volwassen Thai verliefdheid niet direct aanleiding vormt zich tot een ander aangetrokken te voelen. Een Thaise vrouw (al dan niet met kinderen) zal uitkijken naar een farangpartner die aan haar veronderstellingen en verwachtingen kan voldoen. Ze zoekt toekomst en zekerheid.
Een Farangman doet van hetzelfde: ook hij heeft allerlei motieven om uit te zien naar een relatie met een Thaise vrouw. Bij hem start het ook niet direct met verliefdheid. Ook hij zal op grond van zijn verwachtingen en veronderstellingen uiteindelijk beslissen of hij na een eerste of meerdere contacten een relatie aan zal gaan.
Heb je de indruk dat de ander jou gebruikt om er zelf beter van te worden, dan wel zichzelf beter voor te doen in de eigen omgeving, stop dan! Verwachtingen koesteren leiden slechts naar teleurstellingen, frustraties en opgekropte woede.
Vraag niet alleen aan anderen, ook al zijn het ervaringsdeskundigen, welke verwachtingen iemand kan gaan hebben van een Thai partner. Vraag vooral jezelf af welke doelstellingen je zelf hebt bij een relatie met een Thai partner? Waarom niet een Poolse of Oekraïense? Een Chinese of Bulgaarse? Is een Thai partner dan zoveel gemakkelijker? Of kies je een vrouw uit een land dat jou het meeste voordeel toeschijnt? Je zult de eerste niet zijn.
Ga bij jezelf na wat je zelf verwacht van haar en vooral van jezelf in een te sluiten huwelijk. En praat samen langdurig over die verwachtingen. Over samen oud worden, het samen de huishouding doen, het samen de relatie bekostigen, welke rol zij haar familie toedicht in de relatie, etc.etc. Maak elkaars standpunten duidelijk, en stel samen (financiële) grenzen op.
Vaak heb ik de indruk dat farang allerlei verwachtingen hebben van een Thai relatie, maar vaak deze verwachtingen niet uitspreken. Ook hebben zij ideeën over hoe hun Thaise partner zich zou moeten gedragen, zonder daarover van gedachten te hebben gewisseld.
Vaak hebben zij de onderwerpen geld en familie onbesproken gelaten, dan wel zelf verkeerde verwachtingen gewekt, bv door in het begin met geld en cadeaus te strooien.
Wat heb je aan verwachtingen als je deze niet uitspreekt? Je kunt toch moeilijk allerlei verwachtingen koesteren, en vervolgens dagelijks in de relatie toekijken hoe deze niet uitkomen. Probeer dan maar eens de relatie ten goede te keren!
Kortom: ga zitten en praat hoe jullie beiden jullie nieuwe relatie gestalte willen geven, en schuw geen enkel onderwerp!
Ik sluit me gaarne bij Soi aan die tenminste de vraag beantwoordt. De meeste nu trouwens. Zag de bui alweer hangen dat bij twee van de drie antwoorden het bier en bar weer niet achterwege gelaten konden worden!
Wat is het aandeel van een Nederlandse partner in een huwelijk?
Kortom wat is het aandeel van een partner in een huwelijk?
Waarom gaan in Nederland 1 op de 3 huwelijken uiteindelijk mis en wordt het een scheiding?
Wat verwacht je zelf van je partner? En wat verwacht de partner van jou?
Waarom gaan sommige relaties goed en andere juist niet?
Ik vind het een beetje een rare vraag. Misschien moet je juist helemaal geen verwachtingen hebben van je partner, want waar te veel verwachtingen zijn is teleurstelling en frustratie niet ver weg. Respect voor elkaar, elkaar de ruimte geven, elkaar helpen en bijstaan daar waar nodig is. Je moet een relatie beschouwen als een avontuur, met onverwachte dingen, waarbij de partners elkaar een spiegel voorhouden waardoor je jezelf en je partner beter leert kennen. En een beetje lief zijn voor elkaar kan ook geen kwaad. Hans
Het kwam hier eigenlijk al aan bod, maar ik kan het ook maar beamen. Toen ik mijn relatie (helemaal van de kaart van verliefdheid) met mijn Thaise vriendin begon, zei ze me gelijk: “Je bent mijn God, ik vraag niet veel van je, enkel dat je me helpt mijn huisje te realiseren waarmee ik mijn kinderen wat zekerheid kan geven”. Eerst vond ik dat wel grappig en drong het niet echt tot me door dat dit was wat ze exact bedoelde. Het huisje is nu bijna afgewerkt (6 maanden en 200.000 Baht verder). Blijkt nu dat dit huisje op grond van haar zuster stond. Die is jaloers over de hulp van de farang en heeft zonder blikken of blozen de grond verkocht waar mijn vriendin sinds maanden meehelpt met de aannemer, kwestie van uit te sparen. Haar zus zit in een echtscheiding en kan de centen goed gebruiken voor haar advocaat. Oorspronkelijk had ze mijn vriendin er al over aangesproken dat ze wou dat we de grond zouden kopen voor 70.000 Baht. Maar het kon wel nog even wachten. Ik had gezegd van: “oke, dat is iets voor volgend jaar, ik moet ook eerst nog wat bijverdienen”. Fout antwoord blijkbaar, want nu is er een nieuwe eigenaar en die heeft kortweg gezegd dat ze de grond moest kopen voor 150.000 Baht ofwel binnen de twee maanden verkassen. Op mijn aanraden heeft ze het hard gespeeld en nu dus een akkoord voor een prijs van 100.000 Baht. Vol schaamte heeft mijn vriendin zich bij mij verontschuldigd en gezegd dat ze na deze transactie geen geld meer van me wou vragen. Ze verdient … 4000 Baht per maand. Maar goed, terug naar de kwestie. Wat verwacht zo’n vrouw dan van je? In de gesprekken in de laatste 2 maand is het van haar kant zeer duidelijk gezegd. Ze verklaart dagelijks haar liefde aan me, maar anderzijds zegt ze dan weer: “ik blijf bij je voor de rest van ons dagen en zal voor je zorgen. Van jou verwacht ik enkel dat je ervoor zorgt dat ik en mijn kinderen niet meer in armoede moeten leven. De liefde kan daarna nog.” Eerlijk … toch ? Ik ben 58 jaar, mijn vriendin is 36 jaar. Het zit er dik in dat je in deze situatie moeilijk van de liefde van haar leven kunt spreken. Het is een kwestie van uit de armoede te geraken en daar is ze dan dankbaar voor. Alleen houdt dit – in tegenstelling met onze westerse waarden – in dat ze zich helemaal geeft uit dankbaarheid, ook lichamelijk.
Hallo allemaal,
Als ik om me heen kijk naar andere Thaise vrouwen in onze kennissenkring is het verschil heel erg groot, de één wil nauwelijks werken, dat geldt dan ook voor de huishouding en de ander is juist erg actief.
Wat dat betreft is er geen verschil met Nederlandse dames.
Zelf ben ik tijdelijk werkloos met een WW uitkering en mijn Thaise vrouw werkt ongeveer 53 uur per week, verdeeld over 6 dagen.
Daarvan maakt ze elke maand 125 euro over naar haar familie.
Daarnaast strijkt ze ook en het koken doen we afwisselend.
De rest van de huishouding neem ik momenteel voor mijn rekening.
Thai,Pools Amerikaans,Nederlands het maakt niet uit we zijn allemaal mensen een relatie is samenwerken en niet praten over jij doet dit ik doe dat jij betaalt dit en ik dat je moet vertrouwen hebben in elkaar.
Wat je kan verwachten weet je na een proefrit met een auto,bij mensen werkt dit anders.
Hiermee zeg ik niet dat je geen verwachtingen mag hebben maar het beste gaat dit op een natuurlijke manier,zonder al te veel grenzen op te leggen.
Daar sluit ik me bij an Marco. Wat je van elkaar kunt verwachten is simpelweg per individu uniek. het is dus gewoon een kwestie van veel met elkaar omgaan, praten, samen zijn. Dan wordt vanezelf wel duidelijk wat je van elkaar verwacht. Herkomstland heeft er niet zoveel mee te maken, de unieke omstandigheden zoals karakter, opvoeding, plaats op de sociale ladder (arm, middeinkomen, top inkomen) etc. spleen allemaal mee. Ook een vleugje ” cultuur” maar net als je geen boek over ” de Nederlandse man/vrouw en hun relatie” kan schrijven kan dat ook niet over de Thai. Gewoon samen dingen doen dus en je proberen te verplaatsen in een ander (” wat zou ik doen als ik hem/haar was?” ” zou ik dit zelf op prijs stellen als ik hem/haar was?” ).
Met een open blik, gezond verstand en -het aller belangrijkst- een grote dosis liefde kom je er wel uit. Dan heb je geen boekje nodig naar mijn mening (wel eens voor de grap gelezen maar ik kon er zelf niets me…). Deel lief, leed, geniet van elke dag. Garanties heb je natuurlijk nooit in een relatie… (zie de scheidingspercentages).
Als je niet weet wat je van je partner (wat voor nationaliteit dan ook) verwachten kan voordat je in het huwelijksbootje stapt, kun je het beter laten.
Juist…het is als een gok in de loterij!
I.p.v. niet winnen…géén geluk schat ik op 80%.
Je kan meer loten kopen om zodoende meer geluk te hebben.,
dat zelfde eveneens met een thais huwelijk…
door er meer geld in te pompen.,een huis te kopen,
en eventueel de hele thaise familie te onderhouden.
Dus je weet waar je aan toe bent!
Beste Hans,
Dit zegt veel over je zelf.
Dus jij hebt het lot en wij niet,mmmm
Mijn vrouw werkt en betaald net zo veel als ik doe..geen onderscheid.
Ik geef mijn vrouw graag wat haar toe komt en ik zie dat niet zoveel mannen doen.
Waarom? omdat ze bang zijn om te in de maling te worden genomen..
Als je dit al van tevoren weet en je denkt er zo over, wat doe je dan in Thailand.
Het kan je met een vrouw hier ook overkomen en zijn de kosten evenredig.
Maar goed, gok lekker verder en ik hoop voor jou het beste.
Met vriendelijke groet,
Erwin
Het beste advies tot nu toe:
1. bekyk de familie, want je trouwt de vrouw maar de familie= ouders, kinderen, broers/zussen zyn de eerste sociale kring.
2.met aow en een klein pensioen ben je in thailand Geen ryke farang meer.
3. net als nederland kent thailand betr. grond en woning eigendom en erfpacht.
ipv notaris heb je aldaar de lawyer en de land agent.
4. wil je nog samen kinderen??
5. als er een luie broer onderhouden moet worden, kappen dat wordt een ellende zonder einde.
Gisteren allemaal problemen over de vrouwen,vandaag weer hetzelfde,ik denk dat de Hollanders het geluk hebben nagejaagd,ze zaten elkaar allemaal de kop gek te maken,je moet naar Thailand gaan,daar vindt je het ware geluk,maar de problemen zijn indentiek als in Holland.Je kunt het ware geluk alleen in jezelf vinden. De goede en kwade dingen.zitten in de genen van de mensen,en dan maakt het niets uit of je gekleurd of blank bent.Ik hoop dat jullie allemaal nog het ware geluk zullen vinden,maar daar zet ik een vraagteken bij.
Groeten
Geert
Thaise partners zijn ook maar gewoon mensen he…of het lukt of het mislukt..en nee,ik had geen toekomstplan in thailand,ik was gewoon verliefd,ben getrouwd en na 3jaar houden we nog steeds van mekaar..voila..simpel 😉 geluk?mss? Mensenkennis mogelijk…sabai sabai..elk jaar weer trg naar Thailand,wa wil een mens nu nog meer 🙂
Beste Walfried,
om eerlijk te zijn vind ik je vraagstelling nogal eenzijdig, ik citeer voor het gemak ” hoe vervult een moderne Thaise partner zijn/haar verplichtingen t.o.v. hun partner en huishouden? Welke zijn deze en wat mogen wij verwachten van hen?” einde citaat.
Ten 1e is een huwelijk volgens mij een verbintenis tussen 2 gelijkwaardige partners, zonder “verplichtingen” en dan heb jij het nog specifiek over de verplichtingen van de Thaise partner.
Wat voor verplichtingen verwacht jij van je partner in het huishouden en in het huwelijk.
Ik denk, persoonlijk. dat jouw partner niet meer verplichtingen heeft dan jij, om het huwelijk en huishouden in goede harmonie te laten verlopen.
Het aandeel van de Thaise partner is direct te herleiden naar jouw inspanningen/verplichtingen om een huwelijk te laten werken, ze heeft zeker niet meer verplichtingen dan jij en minimaal de zelfde rechten.
Nog een laatste waarschuwing als je Thaise trouwt alleen voor haar verplichtingen in het huwelijk en huishouden heb je de verkeerde basis te pakken,
Een Thaise trouwen en vervolgens als huis-sloofje en bed-slaafje te (mis)bruiken kon wel eens hele nare verrassingen opleveren, zeker bij de ” Moderne Thaise Vrouw”, die zal dit zeker niet accepteren.
Met vriendelijke groet,
Lex K.
Je zou net zo goed kunnen vragen of de Zon gaat schijnen op 24 Mei 2015 in Nederland, niemand die het je kan vertellen. Welke nationaliteit Thai of Hollanders, mensen zijn individuen met zijn/haar hebbelijkheden en onhebbelijkheden. Dat mijn Thaise partner een geweldige partner is voor mij zegt natuurlijk niets over anderen maar meer over mijn schat.