Beste lezers,
Mijn tweelingbroer is op 28 mei 2017 in Thailand overleden ten gevolge van een tragisch ongeval. Mijn broer was ongeneeslijk ziek. Hij leed aan de ziekte van Huntington.
In de avond van 27 mei heeft mijn broer (na een ruzie) zijn woning verlaten. Hij is later door zijn echtgenote buiten de woning (in de regen) zwaar gewond gevonden. Zij was hem gaan zoeken met de auto (volgens haar zeggen). Wond aan zijn achterhoofd. Was volgens zijn echtgenote gevallen. Was niet meer in staat te spreken. Is, nadat hij gevonden was, naar het ziekenhuis in Phitsanulok gebracht door zijn echtgenote.
Later is mijn broer vanuit het ziekenhuis naar zijn woning (Bang Rakam) gebracht, waar hij na 20 minuten (vroege ochtend 28 mei) overleden is. Tot de dag van de crematie (31 mei) was er geen politie bij het overlijden betrokken geweest. In de ochtend van 31 mei heb ik met de Nederlandse ambassade in Bangkok gebeld. De ambassade heeft de politie laten komen. De crematie is daarop uitgesteld. De crematie mocht na een uur voortgezet worden.
Op dit moment heb ik 1001 vragen (ga in augustus naar Thailand). Kon niet bij de crematie aanwezig zijn, daar ik ernstig COPD heb. Ik heb verklaringen van artsen en zuurstof nodig om te reizen.
Ik vertrouw vele zaken niet. Kom echter via het Ministerie van Buitenlandse Zaken niet veel verder op dit moment. Wat te doen?
Met vriendelijke groet,
Jan Hofstra
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur24 november 2024Gedicht v/d week: De stilte van een oranje ochtend
Leven in Thailand24 november 2024Je maakt van alles mee in Thailand (180)
Lezersvraag24 november 2024Legalisatie handtekening van mijn Thaise vrouw voor volmacht (Nederlandse) notaris?
Lezersvraag24 november 2024Hoe regel ik een huwelijk in Thailand en breng ik mijn partner naar België?
Beste,
Sterkte bij het verlies van Uw broer. Uw broer betekende veel voor U, en dat zal het rouwproces zeker intenser en emotioneler maken. Laat U bijstaan door een vertrouwenspersoon die U helpt om door die periode heen te komen. Zodoende kan U gemakkelijker beslissen met welke stappen U de omstandigheden van het overlijden van Uw broer wil benaderen.
Met een groet,
Sommeil
Beste jan, gecondoleerd met het verlies van jouw teweelingbroer. Huntington is een akelige ziekte. Een ziekte die ook de persoonlijkheid aantast. Ik kan me voorstellen dat dit in een relatie bron van conflict kan zijn. Jouw relaas doet bevroeden dat je denkt dat de omstandigheden aangaande het overlijden van jouw broer niet zijn wat de echtgenote meldt. Feit is dat niettemin je daar van uit moet gaan, nu ook de Ambassade de crematie heeft kunnen uitstellen, echter: de politie heeft geen andersoortige feiten “vastgesteld”. (Hetgeen ook niet was te verwachten) Nu jouw broer is gecremeerd is daarmee de doodsoorzaak vastgesteld en is deze voldongen feit. Als je wilt gaan onderzoeken of daar toch niet aan getwijfeld moet worden, raad ik je aan voorzichtig te zijn. Je schrijft niet dat je de echtgenote kent, noch haar familie, noch weet hebt van de woon- leef- en relatiesituaties van wijlen jouw broer.
Uiteraard is het goed, ook voor jouw verwerking, om de echtgenote te bezoeken teneinde je op de hoogte te stellen van hoe jouw broer het gesteld heeft gedurende zijn leven in Thailand. Ook is het goed om de tempel te bezoeken waar hij is gecremeerd resp de plaats waar de urn wordt bewaard cq de tempel een donatie te doen. Maar doe dit alles in het kader van jouw afscheid van jouw broer en vanwege jouw rouwverwerking.
Wil je echter het naadje van de kous, en komt je wantrouwend naar Thailand toe, en zeker als je Thailand niet kent (!), dan raad ik het je niet aan er in je eentje op af te gaan. Zorg voor een gedegen Thaise vertrouwenspersoon, bv via een bonafide advocatenkantoor die je kan helpen gidsen, vertalen en de toestand begrijpen. Besef ook dat je een plan B dient te hebben voor het geval jouw vermoedens waarheid blijken. Want wat wil je met die vermoedens? De echtgenote zal bij haar verhaal blijven, de politie heeft het onderzoek afgesloten, jouw broer is inmiddels verlost van alle aardse gedoe, en jij keert huiswaarst met nog meer vragen en wrevel dan je al hebt. Kortom: kies niet voor jouw broer- hij is niet meer, maar kies voor jezelf en neem zelf waardig afscheid. Dan kun jij verder. Veel sterkte gewenst!
Dat heb je mooi geschreven Ruud en dat komt zeker allemaal aan de orde als Jan daadwerkelijk naar Thailand zou reizen ten einde onderzoek te gaan en afscheid te nemen. De broer van Jan heeft in het ziekenhuis gelegen en de politie zal daar navraag hebben gedaan . Een onderzoek in de woning zal ook aan de orde zijn geweest alwaar hij was overleden. Maar voor de beide onderzoeken een uur uitstel van crematie. Dat is wel erg kort door de bocht. Tevens is er nu geen sectie meer mogelijk welke verricht kan worden , met betrekking tot de doodsoorzaak. Was het bij familie bekend dat de broer van Jan gecremeerd zou worden in Thailand? Ik kan mij het onvrede gevoel wel voorstellen van Jan. Ook ik wens Jan en familie sterkte in de verwerking van hun familielid en vooralsnog ook de Thaise tak want het kan natuurlijk weldelijk zo zijn dat het een ongeluk is geweest, die heeft geleid tot het overlijden.
Eerst gecondoleerd met het overlijden.
Wat er gebeurd is, zullen we nooit weten.
Maar bedenk dit: Als de vrouw hem op zijn hoofd geslagen zou hebben, zou ze hem niet levend naar het ziekenhuis hebben gebracht, maar gewacht hebben, tot hij was overleden.
Levend zou hij namelijk kunnen vertellen, dat zij hem had geslagen.
Wat er op straat is gebeurd zal nooit meer te achterhalen zijn.
Maar het lijkt me waarschijnlijk, dat als de dokter het vermoeden zou hebben gehad, dat het om een misdrijf ging, hij de politie zou hebben laten komen.
Gecondoleerd met je broer.
Ik zou het niet verder uitzoeken, een antwoord krijg je toch niet. Wij hebben het jaren geleden meegemaakt.
Man overlijd op vreemde manier…..camera’s hingen er. Beelden zijn niet beschikbaar! Gemeld aan de Nederlandse ambassade , deze heeft hier niets in kunnen betekenen.Hoofd toegetakeld, conclusie overleden aan suikerziekte. Dit kon dus niet want meneer stond onder 2 maandelijkse controle van het ziekenhuis in Nl.
Als farang sta je met de rug tegen de muur
Als je toch naar Thailand wil gaan, doe dat dan voor jezelf , het kost je veel energie.
Sterkte in wat je besluit