Thailand vraag: Is Belgie-route strenger geworden?
11 oktober 2021
Beste lezers,
Ik heb een vraag over de België route. Ik woon al een tijdje in België en dacht dat het eenvoudig was mijn Thaise vriendin uit te nodigen. Maar wat blijkt nu, je moet een relatie hebben van minimaal een jaar en elkaar ook twee keer in den lijven ontmoet hebben.
Lees ik het verkeerd of zijn de regels veel strenger geworden? Ik hoor vaak dat men afgewezen word de laatste tijd.
Groet,
Hans
Redactie: Heb je zelf een vraag aan de lezers van Thailandblog? Gebruik het contactformulier.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand23 december 2024Je maakt van alles mee in Thailand (239)
Lezersvraag23 december 2024Heeft iemand ervaring met tijdelijke opschorting bij Dee Money en alternatieve manieren om geld over te maken?
Lezersvraag23 december 2024Wanneer is de vakantie op de Klong Prao School in maart en april?
Lezersvraag23 december 2024Hoe ervaar jij de nieuwe stoelen in de Premium Comfort Class van KLM?
Beste Hans, de regels omtrent de EU/België route zijn gebonden aan EU regelgeving en die is al vele jaren hetzelfde, de laatste poging daar iets aan te doen was zo’n 10 jaar terug en liep op niks uit. De eisen en ook adviezen enzo van voorheen gaan nog steeds op.
Wel is het zo dat een eis voor een visum of migratie op basis van de EU regels is dat de EU burger en de niet-EU burger in een relatie zijn dmv een rechtsgeldig huwelijk of relatie ‘gelijkwaardig aan een huwelijk’. Wat precies een relatie dusdanig duurzaam en exclusief maakt dat deze vergelijkbaar is met een huwelijk, dat is volgens de Belgen een relatie van tenminste 1 jaar en dat beide partners elkaar 2x in het echt hebben getroffen (Nederland heeft een andere definitie: een relatie van enkele maanden volstaan meestal wel).
De EU route is dan vaak ook makkelijker indien gehuwd, of kijk of een ander EU land eenvoudiger is (Nederland gaat voor jou als Nederlander helaas niet op). Misschien de Duitsers -ik weet niet zo alle definities van alle lidstaten uit mijn hoofd-? Moet je wel een vakantie in Duitsland plannen..
Wat het afwijzen van visums naar Europa betreft: een visum via de EU route/regels kan haast niet afgewezen worden. Als je aantoont gehuwd te zijn (of een duurzame relatie hebt gelijk aan een huwelijk), de identiteit van beide duidelijk (paspoorten) en er verder geen sprake is van fraude, schijn enzovoort dan is dat visum gewoon een recht wat ze je niet kunnen ontzeggen. Al zijn er nog steeds visum ambtenaren die de regels niet kennen of niet juist willen toepassen.
Reguliere visums kunnen wel worden afgewezen, en daar is in Bangkok de Belgische ambassade al sinds jaar en dag 1 van de meest strenge/moeilijke in. Mijn laatste report was over 2018, en nu met Covid en de ernstig verstoorde reispatronen van mensen heb ik er an een tijd niet meer naar gekeken. Voor actuele cijfers raadpleeg de website van EU Home Affairs (zeg maar het Europese Ministerie van Binnenlandse/EU zaken), zie daarvoor de bronnen onder aan dit artikel:
https://www.thailandblog.nl/visum-kort-verblijf/afgifte-van-schengenvisums-in-thailand-onder-de-loep-2018/
Of surf naar de website van de EU (ec.europa.eu) –> Home Affairs –> Schengen, Borders & Visas —> statistics. Die webpagina doet het op moment van schrijven niet (page not found). Maar daar kun je van alle EU lidstaten voor alle herkomst landen zien hoeveel aanvragen, goedkeuringen, afwijzingen enzo waren.
Alsnog een werkende link gevonden voor wie de cijfertjes wil weten. Via de EU homepage door klikken werkte ook niet (page not found), maar via de EU homepage gebruik te maken van de uitklapbare menu’s bovenaan kwam ik op een werkende visumpagina uit:
https://ec.europa.eu/home-affairs/policies/schengen-borders-and-visa/visa-policy_en
En dan kijken onder het kopje: “Statistics on short-stay visas issued by the Schengen States In 2019, the 26 Schengen States issued 15 million “Schengen visas”.”
De Excel bijlage over 2020 laat zien dat in dat jaar België 12,7% afwees en Nederland 9,2%.
Dat is opvallend dicht bij de gangbare afwijs cijfers. Andere landen laten grotere verschillend zien, ongetwijfeld onder invloed van de Covid situatie. Het gemiddelde van alle EU lidstaten die opereren in Bangkok komt nu ruim boven de 12% ipv de gangbare 5-6-7%.
Hou het normaliter voor Thailand maar op de vuistregel “tussen de grofweg 5 en 10 procent afwijzingen”. Dat “vaak afgewezen worden” is dus al vele jaren niet waar, maar wie geen visum krijgt roept dat wel snel van te toren en wij gewoon kan inreizen hoeft dat niet zo snel te doen…
NB: kijk ook naar mijn Schengen dossier hier op dit blog, met uitleg voor een visum naar NL & B, onder de gewone regels en ook de speciale EU -route regels. 🙂
Bij de beoordeling van dit soort aanvragen komt het nodige kijken. De desbetreffende instanties zijn er om met name het landsbelang en de wetten en rechtsregels te handhaven en bij een integere relatie ook het persoonlijke belang, natuurlijk. Er wordt dus veel afgewogen en aan bepaalde criteria moet worden voldaan. Onverlet dat een ieder een verschillende interpretatie heeft van een integere relatie, zet ik toch mijn vraagtekens bij deze casus. De informatie van de vraagsteller is voor ons zeer summier en wellicht is Hans wel integer. Bij mij komen vragen naar boven zoals, hoe goed kennen de personen in kwestie elkaar en wat is nu het doel van deze aanvraag. Als er serieus mee omgegaan wordt dan is er het nodige aan informatie aan te tonen. Als je elkaar nog nooit of maar een keer ontmoet hebt en verder via communicatiemiddelen elkaar hebt voorzien van informatie, dan is dit wel erg mager en is er reden aan te nemen dat zo’n verblijfsaanvraag (al dan niet bij goedkeuring) wel eens slecht kan aflopen. Dit is voor niemand goed. Als basis geldt de aanvraag voor een Nederlander, de aanvraag in Nederland en die is niet makkelijk om reden bepaald. Als de Nederlander daadwerkelijk in een ander EU land verblijft, of als niet aan de criteria kan worden voldaan dan is er een achterweg, zoals de aanvraag route via dat andere EU land. Bij zo’n aanvraag zal de instantie aldaar ook eisen stellen die er toe doen. Dan dient de Nederlander onder anderen zich aldaar te vestigen (inschrijven in een gemeente) en het feitelijke verblijf (voor een langere periode) kunnen aantonen. Hier gaat het bij de regelmaat al mis, omdat het verblijf aldaar niet voldoende kan worden aangetoond.
Ik moest denken aan een casus (praktijkvoorbeeld), waarbij de referent in Nederland verbleef en daar de aanvraag deed en er was na wikken en wegen uiteindelijk ingestemd door de IND. Toen de dame in kwestie in Nederland arriveerde liet ze de referent in het ongewisse en vertrok ze ongezien voor hem van Schiphol met haar Spaanse vriend. Dit had ze natuurlijk niet met de referent gecommuniceerd en daar kwam hij te laat achter. Triest, maar wel de realiteit als je elkaar niet genoeg kent. Allerlei varianten kunnen zich voordoen natuurlijk in dit soort situaties, maar ik geef maar aan dat een goede screening van wezenlijk belang is en zelfs dan nooit 100 % gegarandeerd is. Er zijn al genoeg mensen met een onrechtmatige status in de EU en er kan nog meer bij op deze manier moeten we niet willen.
Het blijft altijd een lastige kwestie en NL heeft het probleem zelf gemaakt. Heb je de hobbel genomen en je houdt het een paar jaar vol dan ligt er gratis geld klaar tot aan je dood. Thailand is wat duidelijker; je wordt gedoogd en kan je het niet waar maken dan ga je maar lekker terug. Duidelijk beleid in deze. Voor de statenlozen in TH ligt het natuurlijk wat anders.
Beste Johnny, de keuze die Nederland heeft gemaakt daar wordt verschillend over gedacht. De financiële prikkel zal voor een bepaalde groep aanwezig zijn, maar lang niet voor een ieder. Ik sta daarbij met een dubbel gevoel, maar de menselijke maat moet wat mij betreft leidend zijn en blijven.
Vele Thaise vrouwen zijn ingeburgerd en doen hun best en daar mag wat tegenover staan. Ik ken er behoorlijk wat in Nederland en problemen geven ze zelden en een werkhouding om u voor te zeggen. Kortom wat mij betreft een aanwinst voor ons land. De situatie in Thailand voor de buitenlander is en blijft een beroerde wat betreft gelijkheid en mogelijkheden. De onzinnige vreemdelingenregels die alleen maar irritatie opwekken bij velen. Nee daar voel ik mij niet goed bij. Ik ben niet meer maar ook niet minder als een ander. Op dat gebied is Thailand een gebrekkig land en mag het wat meer de best gaan doen.
Hi Jacques
Ik woon al meer dan drie jaar in België, dus dat mag niet het probleem zijn.
Ik heb mijn vriendin 5 maanden geleden ontmoet via Thaicupid.
We hebben een vakantie geboekt in Turkije van drie weken, waar we elkaar beter hebben leren kennen.
En ik moet zeggen dat het meer dan goed klikte.
Ik vind het erg moeilijk om haar zo lang te moeten missen, en dacht dat ik haar wel snel kon uitnodigen.
Het valt me dan ook erg zwaar, dat het nog zo lang moet duren, om haar weer te zien.
Ik vind de eis van een jaar te zwaar, maar daar kan ik natuurlijk niks aan veranderen.
In ieder geval bedankt voor je reactie.
Beste Hans, geduld is een schone zaak maar ik begrijp uw situatie. U moet het maar als een extra test zien of uw relatie stand houdt onder deze verzwarende omstandigheden. Geeft meer garantie voor de toekomst en zo te lezen is deze toekomst u wel gegund op termijn. Ik adviseer u om haar ook op te zoeken in Thailand en daar goed te gaan schouwen. Men zegt wel eens dat verliefdheid, verre van de liefde is en zeker als het niet van beide kanten komt. Er zijn veel toneelspelers op deze aardbol. Eigen gevoelens kunnen daarin ook opgeblazen worden, want we willen het zo graag. Geniet van elkaar en hopelijk is het integer en nogmaals het is u gegund, maar blijf wel met beide voeten op de grond staan en weet dat waarden en opvattingen bij een ieder verschillend zijn en bij onvoldoende onderzoek grote problemen kunnen vormen.
je kan ook aan duitsland denken schijnt makkelijker te zijn
De EU heeft 27 lidstaten, iedere Unieburger kan overal terecht (als het maar niet in zijn of haar eigen land is) De keuze kan o.a afhangen van het beschikbaar zijn van een sociaalnetwerk (voor hulp/huisvesting) en de benodigde/beschikbare middelen. Het is minder verstandig zo’n Europaroute helemaal op eigen houtje aan te pakken.
Minimaal een jaar een relatie hebben en elkaar minstens 2x hebben ontmoet – dat kan ik met de beste wil van de wereld niet als een strenge eis zien wanneer het gaat om het zich in de EU vestigen van een vriendin.
Het gaat natuurlijk niet om het vestigen , het gaat om de liefde die er is tussen twee personen. En ik wil ook niet in de EU blijven .Alsjeblieft niet.
Aan de Belgiëroute (zoals de Europaroute ook wel wordt genoemd) is formeel niets veranderd.
De regels zoals vastgelegd in richtlijn 2004/38/EG en haar voorgangers uit de vorige eeuw gelden nog steeds.
Het is vooral de uitvoeringspraktijk die weerbarstiger is geworden. En die uitvoeringspraktijk verschilt per lidstaat.
Dat laatste zowel bij de afgifte van gratis zogenaamde faciliterende visa, het regelen van definitief verblijf in een gastlidstaat als bij het terugkeren naar je eigen lidstaat (de lidstaat van oorsprong genoemd) na een eerder verblijf in een gastlidstaat.
Bottom line: als Belg blijf je vooral weg bij de Belgische autoriteiten, als Nederlander bij de Nederlandse, als Duitser bij de Duitse enz..
Alles blijft volop in ontwikkeling. In de rechtspraak van het Europese Hof van Justitie (HvJEU, zie https://curia.europa.eu/jcms/jcms/j_6/nl/) wordt een en ander regelmatig verduidelijkt.
De België route heeft een vervelende bijsmaak gekregen bij bepaalde instanties in Nederland, doordat er door diverse mensen misbruik van werd gemaakt. Toen ik de cursus vreemdelingenrecht deed jaren geleden, kwam dit fenomeen ook ter sprake en niet ten positieve. Vandaar toch wel enige scepsis en terughoudendheid bij instanties dien aangaande. Extra controles en voorwaarden ten spijt bleken nodig. Zoals altijd moeten dan de goede onder de kwade lijden. Er was in dit gebeuren een achterdeur gevonden en de nodige mensen die niet aan de eisen die het woonland stelden konden voldoen maakten hier misbruik van.
De inschrijving in het buitenland, maar geen daadwerkelijk verblijf, het niet kunnen voldoen aan de middelen vereisten, etc., lagen onder anderen aan deze manier van doen ten grondslag. Met deze rechtsongelijkheid is feitelijk niemand gediend. De EU regelgeving voorziet in een bepaalde behoefte en is thans leidend in de respectievelijke EU landen. Dit geeft duidelijkheid, maar daar is niet iedereen het mee eens. Dit zien we nu ook op diverse terreinen terug zoals de eigen richting van Polen en Hongarije eerst. Daar vindt de lokale regering en de aangestelde rechters thans dat eigen wetgeving leidend moet zijn. En zo blijven we elkaar bezig houden en volhardend in het eigen gelijk.
Lidstaten die hun eigen route zijn gaan varen is ook de reden dat de België/EU route aantrekkelijk blijft. Vroeger kon men in Nederland en menig ander EU land hup zo de eigen buitenlandse partner meenemen. Op Europees niveau lag de lat hoger: die relaties met een niet EU familielid moeten toch tenminste niet meteen aanspraak kunnen maken op sociale voorzieningen. Lees: een voldoende inkomen is vereist, maar wat dat precies is verschilt per casus dus geen harde minimum onder grens o.i.d.
Toen besloten lidstaten hun eigen lijn te trekken: in eigen land kwamen inburgerseisen, bepaalde harde inkomenseis enzovoort. Dat mag, voor eigen burgers en migratie van niet EU mensen is een land vrij in de wetgeving. De regels in eigen EU land werden strenger dan die op EU niveau. Zo ontstond de “achterdeur” van de EEU route en die kreeg van menig ambtenaar al snel het label “misbruik”… Met de steeds strengere en groeiende eisen aan immigranten, debat die hoger en hoger komt maakt men de EU route nóg aantrekkelijker. De verhoging van de inburgerseisen van A2 naar B1, met dus een dik pak grammatica… niet alle Thai en andere buitenlandse partners hebben het vermogen om al die vele vervoegingen en uitzonderingen of uitzonderingen op uitzonderingen onder de knie te krijgen. Die zijn dan dus nu niet langer welkom ook al zijn ze verder niemand in Nederland tot last, gewoon meedraaien in de maatschappij volstaat niet langer. Voor wie die steeds hogere lat niet kan halen, is de EU route nog steeds en misschien wel meer en meer aantrekkelijk…
Nb: ben benieuwd of Nederland nog eens op de vingers wordt getikt door de een of andere rechter wanneer blijkt dat buitenlandse partners die niemand tot laat zijn gewoon weg de B1 eis niet kunnen halen… en die vele uren scholing en examens heeft men ook allemaal zelf te betalen. Persoonlijk acht ik de regels te ver doorgeslagen. Wat voor mij telt is vooral dat de buitenlandse partner hier geen ernstig verstorende of schadelijk last tot de samenleving is. Dat hoef je niet dicht te spijkeren met een zee aan steeds strenger regels en alsmaar groeiend kostenplaatje.
Nederland heeft het gestegen gebruik van de Europaroute vooral aan zichzelf te danken. Namelijk door de invoering van een inkomenseis van 120%. Toen die later onwettig bleek, was het kwaad geschied.