Thailand en de Engelse taal blijft een moeizaam huwelijk. Het land is op de EF English Proficiency Index 2018 maar liefst elf plaatsen gezakt. Op de lijst met 88 landen, waar Engels niet de moedertaal is, staat Thailand nu op de 64e plaats. De beheersing van de Engelse taal scoort 48,54 tegen 49,7 in 2017. Beide scores worden beschouwd als een geringe beheersing, kortom slecht.
De index, opgesteld door de in Zwitserland gevestigde taalschool Education First, is gebaseerd op de testgegevens van 1,3 miljoen volwassenen die de EF Standard English Test (EF SET) hebben gemaakt.
Zweden scoort dit jaar nummer een, Nederland stond vorig jaar op die plek, maar is nu gezakt naar de tweede plaats. Singapore staat op de derde plaats, gevolgd door Noorwegen en Denemarken. Het allerslechtst scoort Libië met 39,64 achter Irak, Oezbekistan en Cambodja (42,8 punten).
Bij de Aziatische landen doet Singapore het erg goed, gevolgd door de Filipijnen (14e plaats), Maleisië (22), India (28), Hong Kong (30), Zuid-Korea (31), Vietnam (41), Macau (44), China (47), Taiwan (48) en Japan (49).
Een van de conclusies die Education First trekt, is dat de beheersing van de Engelse taal in Azië niet verbeterd is ondanks flinke investeringen in het taalonderwijs. Vrouwen doen het overal beter dan mannen.
De Thaise onderwijsminister Teerakiat noemt de ontwikkeling van de Engelse taalvaardigheden van Thaise leerlingen ‘cruciaal’. Hij is het er mee eens dat die verbetering behoeft: “Elke Thaise leerling krijgt op de lagere en middelbare school minstens 12 jaar Engelse les, maar de meesten zijn niet in staat in het Engels te communiceren”. Teerakiat ziet twee uitdagingen: de beheersing van de Engelse taal van onderwijzers moet beter en de lesmethode laat ook te wensen over. Volgens hem hebben veel Thaise leerlingen ook een hekel aan Engelse les.
Bron: Bangkok Post
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Thailand algemeen15 november 2024Emirates uitgeroepen tot beste luchtvaartmaatschappij ter wereld
Huizen kijken15 november 2024Huizen kijken in Thailand (slot)
Eten en drinken15 november 2024Sparerib met honing – See Krong Mu Aob Nam Pheung (video)
Thailand tips15 november 2024Koh Taen ‘Coral Island’, rust en natuur in het zuiden van Thailand (video)
Waarom verbaast me dat niet?
Als overheidsinstanties nu nog borden durven plaatsen met de tekst “SCHOOL AREA – PRODUCE SPEED” dan gaat duidelijk de verkeerde richting uit.
Er wordt hier vaak, in mijn ogen volledig onterecht, geklaagd over Thailand en over de Thaise mensen, maar dit vind ik persoonlijk nu eens een zeer negatief punt van dit prachtige land : de slechte kennis van het Engels…
Ik word in het leven graag goed begrepen en dat is via de (Engelse) taal in Thailand totaal uitgesloten.
Gelukkig ben ik altijd zeer relaxt als in dat land ben, maar ik vind het zo spijtig dat je met de doorsnee Thai niet verder komt dan “yes” en “no” en “maybe”.
Om dan nog maar te zwijgen van de eenzijdige en beperkte Engelse taalkennis van meisjes van plezier!
Beste Pat,
Ik zelf probeer de Thaise mensen altijd uit te leggen dat als je de engelse taal kunt beheersen
je met de hele wereld kunt spreken.
Een aantal Thai hebben in mijn kringen daar zeker gehoor aan gegeven en nu
toch engels geleerd.
Ik zelf help mensen hier bij ook.
Bij ons in het dorp heeft de opper monnik mij gevraagt om hem beter engels te leren wat ik
een hele eer vond.
Ik ben er zeker van dat er ook van uit de Boedda engelse les wordt gegeven aan de Thaise mensen.
Met vriendelijke groet,
Erwin
In Thailand leren de leerlingen vertalen. Nadrukkelijk NIET de Engelse taal kennen. De gevolgen zijn er dan ook naar…
Die laatste zin is veelzeggend aangezien het niet alleen het Engels is wat ze vervelend vinden (zie het gemiddelde ontwikkelingsniveau)
Daarnaast is eerst nadenken over de gevolgen van bepaalt handelen ook voor velen een vervelende opgave dus het zal nog lang duren eer het bahtje valt.
Aan de andere kant, waarom zou je nu nog Engels moeten leren als bijna buurman China zich profileert als economische wereldmacht en daar 1,3 miljard potentiele klanten zich bevinden?
Hoe zou Prayuth zich verstaanbaar hebben gemaakt in Europa?
De Thaise onderwijsminister Teerakiat zou eens kunnen overwegen voor echte Engelse docenten
een workpermit af te geven!
Thaise kinderen een hekel aan Engelse les ?
Ze haten het ook om een gewoon boek te lezen.Dat ligt niet aan de kinderen hoor …kinderen zijn over de hele wereld gelijk.namelijk gewoon kinderen.Kinderen in donker Afrika willen maar al te graag lezen,
De oorzaak van dit al is gelegen aan de afstandelijke wijze waarop onderwijspersoneel les geeft aan de kinderen en op geen enkele wijze in staat zijn om lesgeven uitdagend en aantrekkelijk te maken voor kinderen,Ze weten ook niet hoe ze kinderen interesse weten bij te brengen om een boek te lezen,
Het onderwijspersoneel is zelf ook slecht geschoold,Als je nu maar goed het Thaise volkslied kan zingen en je haar zo kort mogelijk geknipt hebt, een schone bloes aan hebt en lang in de militaire houding kan staan , dan heb je aan de beste voorwaarden voor de school al voldaan..
En o ja .geen vragen stellen als je iets niet begrijpt.Dan ben je als kind dom en de meester kan niet goed les geven
Gezichtsverlies weet u wel ?
Kinderen zien een boek als iets waar ze ver van weg moeten blijven nadat ze de school verlaten hebben.Ze zien het als een straf om in een boek te lezen.
In Hua Hin , toch een grote plaats, is niet 1 behoorlijke boekhandel. Er is er 1 in Market Village en die is 2 jaar geleden gehalveerd. Men verkoopt er hoofdzakelijk boeken over het boedhisme en het Thaise koningshuis en wat cartoons en gossip tijdschriften.
Hoe kun je nu verwachten van deze kinderen hoe met hun studieboeken te moeten omgaan als ze terecht komen op een universiteit ?
De kwaliteiten van de Thaise universiteiten zijn ook beneden ieder peil.
Ik heb begrepen dat er op de wereldlijst van 600 beste universiteiten er niet 1 Thaise universiteit genoemd wordt.
Aan het geinvesteerde geld zal het niet liggen.Als ik in Hua Hin in de veterinaire universiteit kom met mijn hondje , lijkt het of je een 5 sterren hotel binnenstapt,
Kan die Thaise minister wel zijn zorg uitspreken over het lesnivo , maar dan kan hij beter eens op bezoek gaan in Singapore en Hongkong hoe men het daar doet.
Maar dat gebeurt echt niet hoor,De overheid denkt altijd dat Thaien het altijd bij het rechte eind hebben en het altijd beter weten . alles het beste doen in de wereld en zijn te trots om elders hun licht op te steken.
Het is net als met de RK kerk vroeger in Nederland en de toenmalige overhead :
Als de pastoor jullie ze stom houdt , houden wij ze als overheid wel arm.Dan hebben we geen last met ze.
Hallo Celsea,
Ik heb ook in Thailand voor de klas gestaan.
De studenten worden niet gestimuleerd.
Het is het Thaise onderwijssyteem dat niet deugt.
De Thaise Engelse leraren kunnen zelf niet goed Engels spreken, laat staan het goed overbrengen.
Buitenlandse Engelse leraren kunnen heel goed Engels, maar kunnen niet goed communiseren met de Thaise studenten.
Door deze 2 redenen samen krijgen de Thaise studenten afkeer van Engels.
Dit probleem kan slechts op 1 manier opgelost worden door een flink aantal Thaise leraren Engelse trainingen te laten volgen in een goed Engels sprekende land (bijvoorbeeld Singapore).
Met training bedoel ik accentloos Engels leren spreken.
Een buitenlander voor de klas, die niet vloeiend in het Thai kan spreken is weggegooid geld. Omdat de student zich gauw gaat vervelen om constant naar moeilijke Engelse woorden te luisteren. Dus zodoende het Engels begint te haten.
Dus, Chelsea heeft het uitstekend verwoord.
Het zou al flink helpen mochten radiozenders , en dan heb ik het over Isaan, af en toe eens een populaire , hedendaagse engelse song programmeren!
Kinderen & jongeren houden van muziek, dus!
Hetzelfde voor de bioscoop.
Programmeer de film in zijn oorspronkelijke taal, in dit geval Engels.
Ondertitel dan de film in het Thais , maar laat dat ” gedub” in het Thais achterwege.
Zo went men alvast aan de klank.
Ik heb in het verleden wel eens een woordenboeken gehaald voor mijn neefje, die ging naar de middelbare school.
Het verbaasde mij dat ik op elke pagina van het woordenboek minimaal 1 fout kon vinden, van een woordenboek wat door de school aangeraden en verplicht word mag je toch verwachten dat het klopt.
Als dat al niet klopt en de leraren spreken zelf ook zeer slecht Engels (regelmatig mee proberen te praten meestal onverstaanbaar) wat kun je dan van de leerlingen verwachten?
Veel bardames spreken na een half jaartje werkzaam te zijn geweest in het nachtleven vaak beter Engels als menig Thai die in het z.g.n.middelbare of zelfs hogere onderwijs onderwezen word.
Een teken dat afgezien van het talen onderwijs,ook het gehele Thaise onderwijs aan verbetering toe is.
Een Neef van mijn vrouw die universiteit genoten heeft,probeert hoewel men alles wat de Thais universiteit noemen,voor ons begrip met een korreltje zout moeten nehmen, altijd Engels met mij te praten.
Helaas is zijn z.g.n. universiteit Engels,hoewel dit zonder meer anders zou moeten zijn,zo miserable dat ik in een zelfstudie uit een boekje, in minder dan de helft van de tijd beter Thai geleerd heb.
Heb hem reeds jaren vergeefs proberen bij te brengen dat men in het Engels geen ,,krap” of ,,ka” gebruikt,en moet tot op de dag van vandaag nog steeds horen dat hij o.a Thank you, krap zegt.
Ik zie ook bij veel jongeren in mijn omgeving,die zeggen dat ze graag Engels willen leren,geen enkele Fighting spirit of doorzettings vermogen om werkelijk tot een resultaat te komen.
Zo snel het niet meteen begrepen wordt,of voor hun gevoel een beetje te moeilijk wordt,is het niet meer sanoek, en yaak maak.
Ik hoor ook van enkele Australische leraren die hier op een grote middelbare school werken dat ze leerlingen geen onvoldoende mogen geven, ze niet mogen laten zakken, voor tests en examens – hoe slecht het gemaakte werk ook is. ……..
Nichtje van mijn vrouw is ook lerares Engels, zij heeft ruim 15 jaar in NL gewoond en haar opleiding tot lerares in NL voltooid en spreekt perfect NL, Engels en Thais.
Geloof het of niet, maar voor haar is het moeilijk om een baan te vinden. De meeste (prive) scholen willen een falang voor de klas en de overheidsscholen betalen te weinig en willen liever “een echte Thai”.
Ik vraag me eigenlijk af wat leerlingen hier leren op school ? In mijn dorpje hoor ik geen enkele ouder praten dat die of die lessen moeilijk zijn en of dat die of die leerling goed is in wiskunde ? Ik hoor nooit een dorpsbewoner zeggen dat zijn dochter haar jaar zal moeten overdoen en nog minder iets vertellen over schoolresultaten ? Ik hoor alleen wanneer er het zoveelste voetbaltornooi zal plaatsvinden of het zoveelste schoolfeest.
Ook mijn vrouw vertelt me nooit iets over de schoolresultaten of interesses van de kinderen van haar zus. Ik zie die pubers ook nooit studeren …..examens ook nog zo iets dat niet lijkt te bestaan.
Tja,
Het kan dus nóg slechter.
Ik heb niet direct met het Thaise onderwijssysteem te maken (gehad), maar de indruk die ik heb gekregen is dat de vakken die op openbare scholen gegeven worden maar bijzaak zijn. Wat daar volgens mij vooral wordt onderwezen staat niet officieel op het lesrooster: Gehoorzaamheid en Onderdanigheid.
De leerlingen herhalen wat de leraar/lerares gezegd heeft. Het stellen van vragen wordt niet op prijs gesteld (dus geen gezichtsverlies voor het geval de leraar/lerares het antwoord niet weet). Creativiteit en nieuwsgierigheid, buiten het strikte kader van de schoolleiding, worden ook niet gewaardeerd.
Een prima manier om een groot deel van de jongeren een pesthekel aan leren te geven. Het wordt de rest van hun leven geassocieerd met een knellend keurslijf.
Maar dat is misschien wel het doel van de Thaise overheid: veel laag opgeleide, dus goedkope, gehoorzame en onderdanige arbeiders.
Een tijd geleden zag ik wat cijfers over de uitgavenpercentages van de staatsbegroting voor onderwijs per land. Daaruit kwam naar voren dat Thailand wereldwijd in de middenmoot valt. Bij internationale tests (PISA) van het kennisniveau van leerlingen/studenten blijkt echter keer op keer dat Thaise studenten ergens onderaan bungelen qua prestatie.
Dat doet bij mij de vraag rijzen waar al dat onderwijsgeld aan uitgegeven wordt, want het gaat er bij mij niet in dat de meeste Thaise jongeren te dom zijn om te leren. Gaat een groot deel van het geld misschien (indirect) naar private scholen en pretigieuze universiteiten?
In het onwaarschijnlijke geval dat het Thaise onderwijs werkelijk op de schop gaat, zou het volgens mij verstandig zijn om Mandarijn in het standaard lespakket op te nemen. Ik verwacht dat in Thailand het Mandarijn over 20 jaar minstens zo belangrijk zal zijn als het Engels.