Lezersvraag: Vreemde supermarkt gewoontes van Thai
15 november 2020
Beste lezers,
Ik verwonder mij er over dat als wij naar een supermarkt gaan, Tesco, Makro, etc. en een Thais familielid meegaat, ze niet een eigen karretje pakken maar van alles in mijn kar werpen. En vaak niet het meest economische product.
Dan bij de kassa zijn ze dan even zoek, of staan met grote interesse naar een vlieg op het plafond te staren.
Hebben jullie daar ook last van, en hoe pak je dat aan?
Groet,
Johan
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Belasting Thailand23 januari 2025Opiniestuk – Moet ik dit jaar aangifte doen bij de Thaise belastingdienst? (lezersinzending)
Immigratie infobrief23 januari 2025TB Immigration Infobrief Nr 009/25: Immigration Ubon – Jaarverlenging retired
Visumvraag23 januari 2025Thailand Visa vraag Nr 010/25: Foutje gemaakt in de naam bij aanvraag visum, wat nu?- Visumvraag23 januari 2025Thailand Visa vraag Nr 009/25: Wanneer komen de aangepaste LTR eisen in voege?
U bent het rijke suikeroompje uit het westen.
Hebt u aan uw vrouw proberen uit te leggen dat u dit gedrag niet prettig vindt?
Ik zou een extra kar meenemen en al hun spullen in die kar doen en bij de kassa alleen de kar met uw spullen afrekenen. Als zij hun spullen willen, dan moeten ze zelf met hun spullen langs de kassa’s. Of geeft dat gedonder in de tent.
Johan
Vraag een dubbele betaalkaart aan en geef dat aan het ene familielid en het probleem is opgelost
Hoi Johan,
is zeker niet een gewoonte dat alleen in Thailand voorkomt. Ik ben ook regelmatig in Thailand geweest, maar ik heb ook jarenlang op de Filippijnen gewoond en jawel, hetzelfde gedrag.
Tjaa, hoe op te lossen. Simpel: voordat ik een supermarkt in ga vraag ik aan de ” meereizende ” om voor mij iets op te gaan zoeken ( bijvoorbeeld een tandpasta met een specifieke merknaam of grootte ) waarvan ik bijna zeker weet dat het daar niet te koop is. In de tussentijd doe ik met een noodgang mijn boodschappen, en sluit aan bij de kassa.
Als mijn zoekhulp mij dan vind en aangeeft dat het desbetreffende artikel niet te vinden is schuif ik haar vooruit om de plaats achter mijn winkelmand of kar plaats te nemen, en zeg dan dat ik zelf nog wel even ga kijken. Haar ( of hem ) natuurlijk wel in de gaten houden wanneer er werkelijk afgerekend moet worden en dan tevoorschijn komen , hup de betaalkaart aan de cassiere geven en afrekenen. Ze meereizende zal er natuurlijk niet zomaar een tweede keer snel in trappen, maar goed, een keer is al meer dan genoeg om wat onnodige uitgaven te besparen.
veel winkelplezier
ferd
Doen wat bert zegt en tegen uw vrouw zeggen dat je met haar getrouwd bent en niet met haar familie.
Johan,
Bespreek het allereerst met je partner. Vertel je partner wat jij voelt als een Thais familielid dat doet en dat je het een vreemde gewoonte vind.
Als je heel ondiplomatiek wilt zijn pak je alleen jouw spullen uit het karretje, rekent die af en laat het familielid zijn spullen afrekenen.
Ik heb er geen last van, want wij gaan altijd met z’n tweeën inkopen doen.
Ik geloof dat sommige Thai denken, dat wanneer je deel van hun familie bent,je ook met de inkoop van levensmiddlen wel een financieel steentje kunt bijdragen.
Tenminste als ze bij de kassa opeens naar andere dingen,of naar een vlieg op het plafond blijven staren,krijg je het gevoel wel, dat ze denken of hopen dat deze farang ook voor hun alles betalen gaat.
Het is meer een overrompelings tactik,waar ook nog veel farang in tuimelen,terwijl ze daar zelf schuldig aan zijn.
Gewoon zeggen dat ze,omdat jij voor je zelf meer plaats in je wagentje nodig hebt, dat ze zelf een andere wagen moeten nemen.
Mocht men later toch denken dat je alles voor hun betalen gaat,mag je rustig grenzen stellen,door met een vriendelijke toon te zeggen, dat dit niet altijd het geval is.
Bij mijn Thai familie, heb ik zonder dat ik met andere dingen gierig ben,al lang laten merken dat ik qua betalingen duidelijke grenzen heb,en dit wordt inmiddels door iedereen geaccepteerd.
Ook hier ben je de eigen smid van je geluk, of ( financiële) ongeluk.555
Heel normaal ja, en juist daarom ga ik dus niet mee,maar biertje halen in foodcord
Inderdaad heel herkenbaar. Afhankelijk wie er mee gaat geef ik haar contant een bedrag wat ze kan besteden.
Ja dit gebeurt wel vaker en het is natuurlijk de bedoeling dat jij alles afrekent.
De oplossing is om een tweede karretje te gebruiken en voor de kassa jouw producten in één karretje te laden. Het andere karretje laat je gewoon staan.
Ik heb er vaker van gehoord en een keer zelf meegemaakt.
Ik heb toen een balkje achter mijn boodschappen gelegd en daarachter de boodschappen gelegd die niet van mij waren.
Die boodschappen zijn toen bij de kassa achtergebleven.
Ik ben erg meegaand, maar – als dat nodig is – erg slecht van begrip, dat blijkt uit het feit dat ik niet had begrepen, dat IK die boodschappen moest betalen.
Dat is waarom ik altijd zeg, ga nooit in de geburen van je familie wonen.Mijn vrouw is van Ang Thong ( niet ver van Ayutaya) en wij leven in Chiang mai Area ondanks het feit dat zij een groot stuk grond heeft met een huisje op naast haar familie in Ang Thong. Ik heb er geen probleem mee als wij naar haar thuis gaan om met heel de familie op mijn kosten te gaan eten. Ik heb 2 keer een minivan gehuurd voor haar ouders en haar jongste broers familie voor een daguitstap ( haar vader had nog nooit de zee gezien).Maar ik beslis zelf wel wanneer ik wat betaal. Het begint altijd met een vinger en eindigt met een arm zoals ze dat bij ons zeggen. En leen vooral nooit geld aan de familie van je vrouw, dat zie je in 90% van de gevallen nooit meer terug.
Ik zou doen alsof ik mijn portemonnee vergeten ben en vragen of hij/zij alles betaald. We zijn toch immers familie?!