Beste lezers,
Welke procedure moet je volgens als je wilt scheiden van een vrouw die geboren is in Thailand? Heeft de vrouw na de scheiding ook recht op alimentatie of een onderhoud- plicht voor je ex vrouw? Kan de aanvraag via een advocaat worden aangevraagd?
Als beide het niets eens zijn over de financiële afhandeling van de verkoop van de echtelijke woning, wie moet de waarde bepalen en wie mag er in blijven wonen?
Mag er afgerekend worden in termijnen na overeenstemming van beide echtgenoten?
Hoe zit het met de afhandeling van de kinderen van de vrouw? Hebben deze ook recht op onderhoudsplicht uit een vorig huwelijk?
Met vriendelijke groet,
Andre
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand22 november 2024Al zes toeristen overleden door vergiftigde alcohol in Laos
Eten en drinken22 november 2024Thai Street Food in Bangkok (video)
Stranden22 november 2024Toei Ngam Beach, een prachtig strand nabij Pattaya
Eten en drinken21 november 2024Knoflook in de Thaise keuken, niet alleen lekker maar ook gezond!
Je geeft wel heel weinig info. In welk land ben je getrouwd? Wat staat in het huwelijkscontract? Is het mogelijk met wederzijdse toestemming te scheiden? Op wiens naam staat de echtelijke woning? etc…
André waar de vrouw geboren is dat doet er volgens mij niet zoveel toe.
Je zal wat meer informatie moeten gegeven. Waar is de vrouw getrouwd? Met een Thai of een Nederlander? Waar woont de vrouw nu. Waar zijn de kinderen geboren? Waar wonen de kinderen? Is de vader Thai of Nederlander?
Kinderen hebben normaal gesproken recht op onderhoud door de natuurlijke vader.
Andre is een geboren Nederlander en Resident in Spain.
Mijn vrouw komt uit Noor Oost Thailand en is een geboren als Thaise dame met kinderen uit een vorig huwelijk.(2 stuks)
Getrouwd in Thailand met het Thais recht.
Wij wonen in Noord Thailand met de beide kinderen.
De vader van de kinderen in een Thaise meneer die geen onderhoud- plicht voldoet voor beide kinderen.
Huwelijk niet geregistreerd in Nederland? En getrouwd met een Thaise ceremonie of echt op het gemeentehuis in Thailand?
dat zegt die toch al thais recht dus gemeentehuis,dus zoals net is 49% [man/falang] jouw en 51% haar deel en als je kinderen geadopteerd of geaccepteerd heb ook bepaald deel.beste is via expert laat wat kosten dan kost uiteindelijk het minst.hangt ook af of ze wil medewerken ivm scheiding.dus als officieel en beide ingeschreven gaat recht huis zo [49/51].wel beide als eigenaar ingeschreven staan.anders kan je fluiten naar de centen.
rest via goede advocaat regelen.zorgen voor later dan in preciepe voorbij.
succes
Volgens mij is er ook nog een clausule van gekocht voor het huwelijk met wiens geld? Goede advocaat is hier al eens opgegeven en dan niet fluiten naar je geld.
Beste Andre, je stelt in een paar zinnen een groot aantal vragen, waarvan de meeste eigenlijk wel met wat gezond verstand zijn te beantwoorden. Laten we eens door de vragen heenlopen.
1- Welke procedure moet je volgen als je wilt scheiden van een vrouw die geboren is in Thailand? Welnu, als je in TH naar TH recht gehuwd bent met een TH vrouw, dan zal je indien gewenst in TH naar TH recht moeten scheiden. Maakt verder niet uit of één van de huwelijkspartners ondertussen elders is gaan wonen. In TH zijn er 2 mogelijkheden:
A- ls beide partners het helemaal eens zijn met de scheiding, en van alles en nog wat naar beider tevredenheid hebben geregeld en op papier gezet, dan is inschrijving als zijnde gescheiden op de Ampuur voldoende. Het echtscheidingscontract opmaken en formuleren doet men het best met een TH familierecht-advocaat, maar is niet vereist. Deze wijze van handelen lijkt een beetje op de “flitsscheiding” die jaren geleden in NL in zwang was. Een dergelijk echtscheidingscontract is een wettelijk vereiste.
B-ij situaties waarin beide partners het oneens zijn inzake de afhandeling gaat men olv een TH familierecht-advocaat naar de Rechtbank. Die neemt beslissingen ter zake de boedelscheiding (roerend en onroerend goed) en wijst voorzieningen toe (alimentatie).
2- Heeft de vrouw na de scheiding ook recht op alimentatie of een onderhoud- plicht voor je ex vrouw? Neen, als je dat samen overeenkomt. Ja, als de vrouw dat wilt en haar wens aanhangig maakt bij de Rechtbank. Echter: het Burgerlijk Wetboek Hfdst 6, regelt een aantal situaties op grond waarvan een partner absoluut niet (!) het recht heeft op alimentatie. Bv als een partner zich laat onderhouden door een nieuw vriendje/vriendinnetje. Omdat jij in jouw vraagstelling niet aangeeft wat de redenen zijn voor de echtscheiding, ga ik hier er verder niet over uitweiden. Wordt anders maar gespeculeer.
3- Kan de aanvraag via een advocaat worden aangevraagd? Ja, de gang naar de Ampuur kan worden begeleid door een advocaat. Die naar de Rechtbank zonder meer!
4- Als beide het niets eens zijn over de financiële afhandeling van de verkoop van de echtelijke woning, wie moet de waarde bepalen en wie mag er in blijven wonen? Ook hier weer 2 mogelijkheden:
A- ls de woning is aangekocht ten tijde van het huwelijk, en vervolgens verkocht, dan wordt de opbrengst volgens het principe 50/50 gedeeld. Dus niet vlgs 49/51 zoals elders wordt gesuggereerd. Is men het samen niet eens over de waarde van het huis, dan wel wie mag blijven wonen na de echtscheiding, kan aan de Rechtbank om bemiddeling, voorziening of geforceerde beslissing worden gevraagd. Overleg met de advocaat wat de beste oplossing is.
B- ijgevolg de woning het bezit was van één van de partners vóór het huwelijk, dan heeft de andere partner geen recht van spreken. Deling van de opbrengst is nvt!
5- Mag er afgerekend worden in termijnen na overeenstemming van beide echtgenoten? Ja, dat mag; sterker nog- een dergelijke regeling hoort in het echtscheidingscontract beschreven.
6- Hoe zit het met de afhandeling van de kinderen van de vrouw? Nu wordt het ingewikkeld want geen gegevens over die kinderen. Maar: als er kinderen in het spel zijn, wordt het al moeilijk samen naar de Ampuur te lopen en de zaken daar te regelen. Als inzake de kinderen niet tot consensus kan worden gekomen, is de gang naar de Rechtbank aangewezen. Door een huwelijk met een moeder van 2 kinderen wordt men stiefvader, en dat gegeven brengt morele plichten met zich mee. Men heeft zich verantwoordelijk gesteld voor een zekere zorgplicht, en kan daar op aangesproken worden.
Het is een beetje afhankelijk van hoe oud de kinderen waren toen iemand stiefvader werd, hoe hij zich altijd heeft opgesteld in het huwelijk als opvoeder/verzorger van die kinderen, en hoe lang hij stiefvader is geweest. Ook van hoe oud die kinderen nu zijn, en hoe zelfredzaam. Een kind die op het punt staat naar een college of university te gaan, of al aan het af te studeren is: hij/zij kent andere noden dan wanneer hij/zij al een baan heeft.
Aldus: als bv de kinderen van jonge leeftijd zijn en de stiefvader heeft zich altijd om hen bekommerd, bv alle schoolopleidingen voor zijn rekening genomen, wordt de zaak al ingewikkelder dan wanneer de kinderen al ouder waren, en hun eigen plannen trokken, etc. Daarbij: de Ampuur kan ook besluiten vanwege de kinderen niet over te gaan tot inschrijving van de echtscheiding, en naar de Rechtbank verwijzen. Zaak is dus goede redelijke afspraken maken, en doen bekrachtigen door de Rechtbank.
7- Hebben deze (kinderen) ook recht op onderhoudsplicht uit een vorig huwelijk? Ja, dat kan, als bij de scheiding van het eerdere huwelijk van de vrouw alimentatie is afgesproken. Maar dat staat los van huidige ontwikkelingen. Als de kinderen die alimentatie ook inderdaad ontvangen, kan het zijn dat de Rechtbank dat meeneemt in haar overwegingen. Maar als de kinderen die alimentaite niet (!) ontvangen, kan de Rechtbank dat ook meenemen in haar overwegingen, als je begrijpt wat ik bedoel.
Kortom: echtscheiding in TH doe je als je naar TH recht gehuwd bent met een TH vrouw. Wil je er goed en gunstig wel bij varen maak dan gedegen afspraken, en wees niet eenkennig. Zijn er kinderen bij betrokken, laat je dan van jouw goede kant zien, anders krijg je de deksel op je neus. Ben je het on-eens met de claims van je vrouw, zoek dan een gedegen advocaat.
Wat de woning aangaat:
1) Als die eigendom in Thailand staat, is zeker de grond van uitsluitend Thaise onderdanen (tenzij die hoogstens 0,16 ha privaat aangeschaft was na een ‘investering’ van minstens 40 of vroeger 20 miljoen baht in overheidsbons of in een speciaal erkend project). Goede, slechte of geen advocaat speelt daarbij geen rol.
Slechts een vruchtgebruik erop voor de buitenlandse echtgenoot ware mogelijk geweest, op voorwaarde dat dit was afgesloten voor het huwelijk (of ook later als de grond NIET van diens echtgenote zou zijn). Naar Thais recht primeert het huwelijksrecht zodat een scheiding niet alleen het huwelijk maar ook het vruchtgebruik dat tijdens het huwelijk was aangegaan, tot een einde brengt. Ook een tijdelijk huurcontract door de buitenlandse echtgenoot had gekund. Vroeger werden ook juridische constructies gemaakt waarbij een onroerend goed als bedrijfseigendom toch door een buitenlander beheerd werd, maar rechters beschouwen die ongeldig als het opzet vooral die controle was; strengere wetten voorkomen nu zulke methoden.
2) De woning die erop staat kan wel een ander paar mouwen zijn: eventueel alleen van de westerling, alleen van de Thaise echtgeno(o)t(e), of van beiden samen. Dit hangt af van wanneer die verworven of gebouwd werd (voor of na het huwelijk), of het een erfenis was, wat er contractueel bepaald werd en/of men met scheiding of in gemeenschap van goederen [fifty-fifty] gehuwd was. Vraag en vaag blijft, wat men aan een woning op andermans grond zou hebben en die bijgevolg in de praktijk waard zou zijn, als die ander je er weg wil.
Door hun aard persoonlijke sierraden en klederen zullen dat blijven en andere roerende goederen hebben allicht een verwaarloosbare tweedehandswaarde, behalve eventueel een wagen, banktegoeden of aangegane schulden. Hun verdeling is voor elk van verscheidene en verschillende factoren afhankelijk. Substantiële banktegoeden zullen in de praktijk vrijwel nooit buiten het Thaise Koninkrijk geraken.
Beide ouders hebben onderhoudsplicht tegenover hun kinderen (al is me niet bekend tot precies wanneer). Theoretisch zouden nog schoolgaande jongeren dit langs rechterlijke weg ook zelf kunnen afdwingen maar cultureel is dat ‘not done’. Tenzij André die kinderen wettelijk adopteerde, zal hij geen vanzelfsprekend juridische verplichtingen tegenover hen hebben. Zijn Thaise echtgenote zal wel met die kost (althans voor de nabije toekomst) rekening houden, om met een scheidingsdeal akkoord te willen gaan. In welke mate een rechter met een de facto stiefouderschap zou rekening houden, kan ik niet voorspellen.
Thai laten hun vrouw typisch gewoon in de steek en naar alimentatie, zelfs voor hun beider kinderen, kan zij wel fluiten. Dat kan iets te zien hebben met de onmogelijkheid kale kippen te plukken. Zeer uitzonderlijk komt zijn welstellende familie toch ietsje te hulp. Thaise wouldbe exen die in hun cultuur waren gebleven, verwachten dan ook geen torenhoge permanente steun na een scheiding. Het Noordoosten is de minst welvarende en meest traditioneel gebleven streek. Al bij al valt een juridisch steekhoudend op schrift gestelde deal, voor een gering eenmalig bedrag of gewoon afzien van elk recht op woning en inboedel, allicht véél goedkoper uit dan wat in Europa gewoontjes is.