Lezersvraag: Problemen met belastingdienst buitenland

De problemen met Kantoor Buitenland van de Belastingdienst komen zeer regenmatig aan de orde in Thailand Blog. Trouwe lezers zouden zo langzamerhand van de hoed en de rand moeten weten hoe e.e.a. aan de vork steekt.

Ik heb hier ook nog in het jongste verleden al het nodige over geschreven, maar vooruit, ik doe het nog maar een keer:

1. de rechterlijke uitspraken waar jij over schrijft bestaan niet;
2. aan het vrijstellingsformulier wat de Belastingdienst gebruikt is met ingang van 1 januari 2004 de wettelijke basis ontvallen;
3. niet de Belastingdienst en zelfs niet de Nationale wet bepalen welk land waarover mag heffen, met meestal uitsluiting van het andere land: dit is uitputtend geregeld in het Belastingverdrag Nederland-Thailand;
4. Kantoor Buitenland van de Belastingdienst schijnt een patent te hebben op het ontbreken van verdragskennis;
5. dit geldt al evenzeer voor wat betreft begrippen als belastingplicht, aangifteplicht, belastingschuld en vervolgens belasting betalen; deze begrippen zijn er bij mij, al weer zo’n 45 jaren geleden, figuurlijk gezien, INGESTAMPT.

Voor wat betreft het belangrijkste item, nl. het Verdrag, geef ik nogmaals de volgende informatie voor wat betreft het bepalen van jouw fiscale woonland en welk land dus mag heffen over je bedrijfspensioen, e.e.a. zoals dat is geregeld in het Verdrag.

Enigszins verkort en voor zover van belang weergegeven, wordt je ingevolge artikel 4 geacht fiscaal inwoner te zijn (en ook in deze volgorde):
a. van de Staat waar je een duurzaam tehuis tot je beschikking hebt; is dat in beide Staten het geval dan wordt je geacht inwoner te zijn van de Staat waarmee je persoonlijke en economische betrekkingen het nauwst zijn (middelpunt van de levensbelangen);
b. indien zulks niet kan worden bepaald dan wordt je geacht inwoner te zijn van de Staat waar je gewoonlijk verblijft.

Ad a. Je bent uitgeschreven uit Nederland en hebt hier geen duurzaam tehuis meer tot je beschikking. In Thailand huur je een huis. In dat geval wordt het al heel gemakkelijk om aan te tonen dat je fiscaal inwoner bent van Thailand: je stuurt het bewijs van inschrijving bij je gemeente, het huurcontract en bewijzen van huurbetalingen en betalingen voor levering van water en energiekosten op. Dat is de weg die ik meestal bewandel bij Thaise klanten die niet zijn ingeschreven bij de Thaise Belastingdienst. Het gaat er immers om om aan te tonen dat je in Thailand een duurzaam tehuis tot je beschikking hebt en niet of je al dan niet belasting betaald in Thailand!

Daarnaast kun je nog denken aan aanvullend bewijs, zoals je nota’s voor je telefoon- en internetaansluiting, kassabonnetjes en noem maar op. Maar ook of je in Thailand tezamen met een partner met al dan niet ook nog een kind woont

Hiermee toon je niet alleen aan dat je in Thailand een duurzaam tehuis tot je beschikking hebt, maar tevens dat jouw economische en persoonlijke betrekkingen met Thailand het nauwst zijn, dus waar het middelpunt van jouw levensbelangen ligt.

Ad b. Kun je niet aan ad a. voldoen (wat ik me nauwelijks kan voorstellen) dan bestaat altijd nog de mogelijkheid om aan te tonen waar je gewoonlijk verblijft met je inschrijving, je visum en je paspoort met de benodigde stempels. Maar in m’n praktijk is het zover nog niet gekomen.

Daarnaast wil ik je adviseren om je pensioen rechtstreeks door de pensioenuitvoerder over te laten schrijven op een Thaise bankrekening, zulks ter voorkoming van de toepassing van artikel 27 van het Verdrag: de zgn. remittance base, waarbij de heffingsbevoegdheid wel weer terugkeert naar Nederland.

Mocht de Belastingdienst volharden in haar weigering om vrijstelling te verlenen, maak dan na de eerste de beste inhouding op jouw bedrijfspensioen bezwaar. Ook dan zal waarschijnlijk een afwijzing volgen, want de Belastingdienst is nl. in de meeste gevallen zeer consequent in de zin van: ÉÉN KEER IN DE FOUT GAAN IS ALTIJD IN DE FOUT GAAN.

Maar ook dan geen probleem: ga in beroep bij de Bestuursrechter! Dit gaat je dan wel € 46,– aan griffierechten kosten maar het beroepschrift kun je digitaal indienen bij de Rechtbank. Bewandel daarvoor wel de juiste weg, zoals is aangegeven op de website van de betreffende Rechtbank.

Naar mijn mening is het probleem dat een groot gedeelte van de mensen die in Thailand wonen geen belasting willen betalen in beide landen. Dat weet de belastingdienst ook en gaan vervolgens dwars liggen en eisen bewijzen die niet in het belastingverdrag genoemd worden. Je kunt dan met veel problemen en volharding op de lange duur wel winnen. Mijn ervaring is toen ik na een afwijzing de weg naar de Thaise belastingdienst heb genomen zeer snel een ontheffing kreeg van 1-1-2016 tot en met 31-1-2026. Ik betaal hier nu ongeveer 10% van wat ikin Nederland zou moeten betalen. Bovendien waren de formulieren waarmee ik een verlenging kan aanvragen in oktober 2025 al bijgevoegd. Ik hoef alleen 2 kruisjes te zetten en een kopie aangifte over 2025 bij te voegen. Ik denk dat deze manier veel problemen en een eventule maagzweer bespaart.