Lezersvraag: Zijn er ook nadelen aan emigreren naar Thailand?

Beste Toon,
Allereerst wil ik zeggen, dat ik nog maar “kort” in Thailand woon (1,5 jaar) en pas 36 jaar geleden voor het eerst hier was…en ik ben er ook heel graag
Ik denk dat je niet al te veel op Thailandblog hebt gelezen, want dan zou je ook negatieve ervaringen zien. Het is een bont mengsel van goede en slechte ervaringen, soms erg zwart-wit, maar over het algemeen een zeer naar het positief neigende beleving.

De mogelijke struikelblokken:
Hier in Thailand heb je veel relatieve armoede. Als buitenlander word je vaak als wandelende ATM machine beschouwd. Maar dit is eigenlijk verkeerd gezegd. Dit is wat wij altijd denken. Wat wel een feit is, dat in een Thais gezelschap, degene die het hoogst op de financiele ladder staat, de rekening betaalt. En jij als Farang hebt het geld, anders zou je die verre reis naar Thailand niet kunnen maken.
Dan zijn veel spullen hier weliswaar goedkoper, maar blijkbaar ook van mindere kwaliteit. Daardoor is de slijtage hoger en zul je vaker je apparatuur, werktuig e.d. moeten vervangen.
Bij het dagelijkse, wekelijkse inkopen in de lokale supermarkten zoals Big C, C’t of Tesco zul je zien dat veel spullen beduidend goedkoper zijn (groente bijvoorbeeld), maar ook duurder, zoals melk, kaas en fruitsappen.
Je hebt in de dagelijkse omgang met mensen veel te maken met de taal en cultuur barrière. Wat ik hier op Thailandblog vaak tegen kom, is dat sommigen persé hun westerse manier van denken niet willen opgeven. Dit merk ik ook vaak aan de buitenlanders uit mijn omgeving. Wij zijn allemaal geen Thai, maar we mogen niet verwachten dat Thais zo denken zoals wij.
Het verkeer in Thailand is licht chaotisch. Het kan zijn dat je je daarbij onzeker voelt. Zeker in het begin. Velen rijden zonder rijbewijs en wanneer je een ongeluk krijgt, is degene met de duurdere auto en het dikkere portemonnee degene die voor de kosten moet opdraaien. Of je nu slachtoffer of veroorzaker bent, daar wordt niet naar gevraagd.
Je hebt een meldingsplicht: iedere drie maanden bij het immigratiekantoor en je moet je visum ook ieder jaar laten verlengen. Dus ook als je denkt te emigreren en al je spullen naar Thailand te brengen, je bent een betalende “gast” hier en hebt weinig rechten.
Welke andere nadelen…. het weer is aangenaam hier, maar op het ogenblik zullen veel mensen lijden onder de warmte. Ik heb er persoonlijk weinig last van en mijn huis heeft geen airconditioning, wel twee ventilatoren, die voortdurend lopen. Dit komt omdat ikzelf op het land woon en ook veel wind heb, die voor afkoeling zorgt.
Echter vorige week was ik bij iemand die een groter huis heeft en zijn airconditioning voortdurend aan had staan. Zijn vrouw klaagde over de hoge stroomrekening: 10.000 Baht! Mijn rekening kwam gisteren: 1500 Baht.
Een ander nadeel kan zijn dat je geen of slechte internet verbinding zult hebben, wanneer je op het land woont. In de steden is dat al beter geregeld.
Dan heb je de watertoevoer naar je huis: hier waar ik woon is er vaker een uitval. Dan komt er gewoonweg voor een dag of twee geen water uit de kraan. De oplossing is simpel, maar kost ook weer extra: je koopt een grote tank en laat deze vollopen. Sluit hem aan op je huis en je hebt ononderbroken water, zolang je niet alles opgebruikt en stroom hebt.
Stroomuitvallen komen hier ook vaak voor.
Ben je bang voor dieren? Thailand is een prachtig land om te fietsen, maar ga je ’s ochtends vroeg (vanwege de koelere lucht) of ’s avonds na vijf uur, dan heb je bijna 100% kans dat er op je fietstocht honden blaffend achter je aan komen. En er zijn honden bij die bijten! Dat vermindert het plezier. Sommigen nemen een stok mee, maar daarmee maak je de dieren agressiever. Ik heb een teaser bij me. Deze laat ik even knetteren en de dieren maken meteen rechtsomkeer.
Op het land, kun je slangen in je tuin of huis tegen komen, er zijn duizendpoten die een beet hebben die pijnlijker is dan de steek van een schorpioen. Laatste kun je ook tegenkomen.
Er zijn tal van dingen die je hier kunt tegenkomen die niet zo leuk zijn. Maar bijna op alles is wel iets te vinden en dan is het ook minder erg en uiteindelijk leef je ermee.
En dan je eigen persoonlijke ervaringen, je menselijke ervaringen. Je komt in een nieuw land. Je leert nieuwe mensen kennen. Alles is zo leuk in het begin. Maar echte vrienden zijn niet gauw te vinden. Je moet ook leren met jezelf om te gaan. Wat doe je de hele dag. Wat doe je in de tijd dat het echt warm is.
Wat doe je in de regentijd. Heb je leuke hobby’s? Bedrijf je sport? Heb je veel behoefte aan mensen om je heen of woon je liever afgelegen? Drink je graag?
Er zullen ongetwijfeld dagen komen dat je je oude leven gaat missen. Maar er zijn ook heel veel nieuwe uitdagingen die een ander perspectief op je leven gooien.
Uiteindelijk moet je voor jezelf uitmaken wat je met deze uitdagingen doet.
En zoals ik het ervaar: bijna niemand wil weer terug naar Nederland….ondanks de negatieve dingen die men tegenkomt. De lijst van positieve dingen is niet perse groter dan de negatieve, maar ze wegen wel veel zwaarder.

Hoe vaak bent u al in Thailand geweest?

De kenissen die ik hier beb zeggen allen
kom het eerst eens proberen . Zeg niet alles op . Dus 6 maanden ofzo. Ben van plan in de toekomst misschien hier ook te gaan wonen/werken. Ben over 31 jaar pas 67 dus moet nog even.

Maar voorlopig kijk ik de kat.maar eerst eens uit de boom. En probeer Thailand zoveel mogelijk te bezoeken. Probeer dit in alle seizoenen te doen. Ik zelf kom hier elk jaar oktober november koelste tijd. Ben op dit moment ook in Thailand en vooral in het noorden was het laatste weken gortdroog en snikheet 40c +. Ipv van groene velden en bossen (wat ik zelf heel mooi vind) Is het nu toch veelal dor en bruin wat overheerst.

En dan nog maar niet te spreken over de smog van de burnings die over noord thailand hangt in feb. tm april.

Mijn voorkeur gaat uit naar chiang mai omgeving. Maar die smog nu ik het zelf gezien en geroken heb . Geeft mij toch enige bedenkingen.

Elke reis weer een ervaring rijker.

Beste Toon,
Een paar korte punten: het is er altijd heet, er zijn diverse erg vervelende tropische ziekten, je wordt als Farang die niet vloeiend Thais spreekt nooit echt geaccepteerd, op je 64 ste emigreren is een hele stap, een relatie beginnen met een vrouwtje die zich in een totaal andere levensfase bevindt is gedoemd te mislukken, het verkeer is ronduit gevaarlijk. Het belangrijkste is echter dat je nooit echt geaccepteerd zult worden.

Dag Toon,
Denk niet te licht over de ziektekostenverzekering. Hoge premie op je leeftijd en mogelijk uitsluitingen. Het is “het” probleem op dit moment van oudere mensen die binnen of zeker buiten EU emigreren.
Groot verschil is ook of je alleen emigreert of een partner meebrengt.
Ook waar je gaat wonen in Thailand maakt een groot verschil. In een grote stad waar meerdere buitenlanders wonen of in een klein dorp.
Mijn advies is het geleidelijk te doen. Eerst eens een lange tijd hier wonen voordat je schepen achter je verbrandt. Van helemaal niks weer in Nederland iets opbouwen is heel erg moeilijk, als het je zo tegen zou vallen dat je terug wilt. Het is echt een heel andere cultuur en levenswijze, ik woon 10 jaar in Thailand en soms sta ik nog steeds verbaasd van bepaalde reacties van Thaise mensen. En inderdaad de basis mentaliteit van velen Thaise mensen is: ze wilen graag je geld maar niet jou.

Je schrijft :
“Ik ben 64 jaar en heb plannen om te emigreren naar Thailand.”

Hier maak je volgens mijn bescheiden mening twee fouten :
Plannen is goed, maar lijkt mij eerder te wijzen op grote aarzeling.
Emigreren is veel te definitief.

Ga naar Thailand en reis wat rond. Blijf wat langer op plaatsen die je interesseren. Verblijf in hotel of pension. Als je een plaats hebt gevonden die je wat lijkt : huur iets. Kopen zou ik niet doen. Pin je niet vast. Dit laat je steeds de mogelijkheid om te verhuizen binnen Thailand of terug te keren naar Nederland. Als Belg ben ik grote voorstander van een eigen woning. Maar in Thailand zou ik nooit vastgoed kopen.

Succes!

De taal blijft problematisch als je het niet machtig bent en dat werkt echt isolerend. Heb thais geleerd en kan me nu wat verstaanbaar maken maar ze kijken je nog vreemd aan. Ik woon hier nu 14 jaar en verbaas me elke dag en zal me hier ook nooit thuis voelen. Land van de lach? Inderdaad als ze geld aan je kunnen verdienen. Anders is de lach zo verdwenen. U ziet het sl, ik ben niet zo’n Thailand liefhebber. Oplossing? We hebben 6 jaar terug een huis gekocht in Maleisië. Voor mij een verademing om af en toe Thailand te ontvluchten. Daar kan ik dus wel een huis en grond kopen, iedereen spreekt Engels en je wordt direct opgenomen in de omgeving. Kortom we wisselen het af en toe maar eens af.

Moderator: niet relevante en generaliserende tekst verwijderd.

Ik woon nu bijna 5 jaar in Thailand. Pattaya Tropical Village, een dommein met 200 huizen waar voor 90 % farrangs wonen (ook Nederlanders en Belgen).
Het eerste jaar was het echt wennen. Taal, de letters die je niet kunt lezen, het verkeer, wat kost het leven nu eigenlijk, het vinden van landgenoten, de mentaliteit van de Thai, de warmte, de wetgeving hier, etc.. etc… Pas na een jaar begon ik een beetje mijn draai te vinden.

Wat ik intussen voor mijzelf weet (en dat hoeft helemaal niet zo te zijn voor anderen), is dat ik hier niet zou kunnen leven op het platteland, in the middle of nowhere, uitsluitend omringd door familie, vrienden en geburen van mijn Thaise echtgenote.

Gelukkig voor mij woon ik hier net in/buiten de stad, en zijn er voldoende buitenlanders waarmee ik een normale conversatie kan houden.

Een gouden raad: voor je beslist definitief te verhuizen: probeer het eerst eens een half jaar, waarbij alle mogelijkheden open bijven. Ga ook eens na wat dat half jaar je werkelijk kost aan dagdagelijkse uitgaven, als je een beetje de levensstandaard die je gewoon bent, wilt behouden. Ga na of je contacten kunt leggen: landgenoten, Thai, vriendin … Etc…

Ik wil je altijd helpen en wij hebben, indien je dat zou wensen, een kamer ter beschikking die door Belgen of Nederlanders ook langere tijd kan gebruikt worden. Maar uiteindelijk moet je het leven in Thailand zelf ondervinden. http://www.freelearningthai.com/guesthouse/ourguesthousenl.htm

Op een site als Thailandblog zitten OF NL bewoners IN Thailand of in NL wonende liefhebbers VAN Thailand. De Thailandhaters zal je dus hier niet tegenkomen. Je zal dus tussen de regels en zelfs woorden en letters moeten lezen. Aan jou, wat voor JOU belangrijk is, en waarmee je kan leven.

Een Thai, die verantwoordelijkheid ergens voor neemt, besluiten neemt, iets op tijd en naar behoren uitgevoerd heeft, zich verdiept heeft in de alternatieve mogelijkheden die er zijn, kennis vergaart zelfs op zijn eigen vakgebied… zijn heel dunnetjes gezaaid. En als.., dan zijn het Chinezen.
Als buitenlander blijf je getolereerd wordt zolang jij “schuift”= knap veel geld besteed. De rijkere wordt altijd als schenker aan de armere gezien. Lenen = schenken met mogelijke kans op ooit teruggave. Mijn grote vraag blijft dus, wat er nog voor me gedaan wordt als ik ECHT hulpbehoevend word. En al helemaal, als de kosten hoger worden dan de lopende inkomsten uit AOW en pensioen. Beter dat farang zo snel mogelijk zijn erfenis doorgeeft ? ?
Ook in vrienden- of familiair verband hang je als niet-voldoende Thais sprekende er maar bij. Zet twee Thai’s bij elkaar en ze gaan in het Thai over; dat de farang er dan enkel voor het oppakken van de rekening erbij wordt gelaten, wil niemand snappen.
Er is bij haast alle Thais NUL kennis, begrip noch belangstelling in hoe de farang tikt.

De politieke en zakelijke elite zien hun positie als door hun Karma gegeven recht, waarbij ze in de gegeven tijd zo veel mogelijk bij elkaar mogen jatten. De bevolking wordt hoogstens gezien als vervelend uitschot, enkel geschikt als stemvee en leverancier van geld, goederen en iedere denkbare dienst.
Voor de Thaise Staat heb je geen enkel recht dan het geldbestedingsrecht. Ieder jaar mag je weer hopen, dat je nog een jaar langer mag blijven, waarbij een handje Bahtjes op diverse plaatsen zeer positief helpen. Politie, die altijd wel weer een reden vindt, om je cash zonder bonnetje een bekeuring te geven. Heb je een helm met vizier op, dan… kan hij je ogen niet zien bijv en 3-500 THB wisselen van hand. Kan je tegen die corruptie en totale rechteloosheid of niet ?

De commerciële ziekenhuizen zijn uitstekend m.n. de wachttijden, doch.. of ze alleen doen wat nodig voor de patiënt is ? Toch heb ik met m.n. Bumrungrad beduidend betere ervaringen dan met NL.
Eten: wat de lokale pot schaft, en het liefst van de versmarkt, dus seizoen gebonden want anders betaal je je blauw. Of de voedselveiligheid in de buurt komt van de NL begrippen, m.n. microbiologische en verontreinigingen ( gif aan de buitenkant) … ik heb er mijn ideeën over, dus er rekening mee houden.
Verkeer… met Songkran = een lang weekend meer doden als 8 mnd in NL. Ben je ergens bij betrokken, is het jouw schuld, want als je in NL was gebleven, was dat ongeluk niet gebeurd. Verder word je geacht zowel de tegenpartij als de bijgekomen getuigen en politie tevreden te stellen. Dus altijd een Thai later sturen.
Het onderlinge racisme, het neerkijken door de Chinezen op de lichtgetinte Thais, en die weer op de donkerdere, laat staan op donkere Thais, Birmezen, Laotianen en Cambodianen kunnen wij uit politiek correct Europa niet voorstellen.
“Haast, vlug, gauw, snel” zijn in het circulaire tijdsbegrip van de Thais heel anders als in het lineaire tijdsbegrip van de Westerling. Meer “mañana” c.q. komt het vandaag niet dan (over)morgen wel.

Van 1993 tot 2006 heb ik gedacht zodra mogelijk naar TH te verkassen. Nu.. al krijg ik een villa aan het strand daar gratis, ik zou het niet doen ( ik ben 62, heb er van ’93-’94 gewoond en doe sinds 1994 zelfstandig zaken met TH, en ga er nog steeds erg graag voor een maandje naartoe )

Als ik sommige reacties lees over niet geaccepteerd worden etc. dan denk ik dat men het hetzelfde ervaart als buitenlanders in Nederland, als je hier over nadenkt heb je alle nadelen op een rij. Hier wordt geroepen dat buitenlanders moeten integreren, niet zo bij elkaar moeten kruipen en de taal leren, voor Nederlanders in het buitenland geld dat niet? Als men in een westerse wereld in Azie wilt leven kan men beter naar Singapore gaan. Wie zich in Thailand niet thuis voelt moet er zeker niet gaan wonen.

Ik ben volgende maand 77. Ik kwam hier definitief te wonen in 2003, toen nog 66 jaar jong dus. Mijn gezondheid is er door het hier veel gunstigere (tropische) klimaat in die tijd zeker op vooruit gegaan, maar door een tijdelijke maar overkomelijke dip daarin kwam het dat als er geen betere ziekenhuien hadden bestaan dan de governementsziekenhuizen dat ik nu al dood geweest zou zijn. Vrienden van mij -die heb je hier veel makkelijker dan in NL- redden mij door mij over te brengen van het ene (dodelijke) ziekenhuis naar het andere (genezende) ziekenhuis. De zelf te betalen kosten in bijvoorbeeld de Bangkok-ziekenhuzen (Bangkok-Trat en Bangkok-Pattaya enz.) liggen hoog, maar ja, het was mijn geld of mijn leven.
Dan: je kunt hier geen bankrekening openen of je moet een werkpermissie hebben. Het meest voor de hand liggende visum indien je gepensioneerd bent is het “retirement”visum, maar wel mankeert het je door dat visum automatisch aan een werkpermissie. Echter het alternatief is een visum waar je iedere 3 maanden voor het land uit moet. Het land uit, jawel. Om erin te mogen blijven.
Dan de post uit Nederland. Dat duurt “normaal” een tweetal weken of zo, maar het kan je gebeuren dat je daar aanizenlijk langer op moet wachten. En sommige dingen kunnen in deze gedigitaliseerde wereld nou eenmaal nog steeds niet anders dan langs de papieren weg en via de post. Ik zal je vertellen dat je dat geweldig kan opbreken. Mijn nieuwe ATM-bankpasje bijvoorbeeld -het oude pasje is al verlopen- is nu al maanden onderweg.
Er zweeft hier constant boven je hoofd dat ze op het immigratiekantoor (waar ze je iedere 3 maanden willen zien en ieder jaar in het bijzonder) zeggen: “U heeft uw papieren niet op orde, of een of andere voorwaarde is veranderd, u moet het land uit”.
Kortom het is hier een fantastisch land met mensen waar je -op zoek naar een vriendenkring- in Nederland tientallen van jaren voor nodig hebt om die bij elkaar te krijgen, hier vinden de hier autochtonen mij alleen maar fantastisch en dat geldt ook omgekeerd. Maar de ambtenaarderij (en veel ook waar een hoger organisatieniveau voor nodig is) is hier een ramp.