Lezersvraag: Wat mag 10 rai grond kosten?
7 april 2021
Beste lezers,
Ik heb een vraag m.b.t. de aankoop van grond. Familie in Sa Kaeo hebben ons gevraagd, mijn Thaise vrouw en ik, grond te kopen van een arme man. In kort bestek, het gaat om 10 rai en er staan 2 jaar oude papyrusbomen op.
Wegens geldgebrek is het in het land een grote onkruidbende. Er is geen eigendomsbewijs en de vraagprijs is 1 miljoen thb. Ik heb de indruk dat er teveel wordt gevraagd.
Wie geeft mij wat meer licht in de duisternis? Om moverende redenen stap ik niet naar een rechtskundige.
Groet,
Cock
Redactie: Heb je zelf een vraag aan de lezers van Thailandblog? Gebruik het contactformulier.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand23 december 2024Je maakt van alles mee in Thailand (239)
Lezersvraag23 december 2024Heeft iemand ervaring met tijdelijke opschorting bij Dee Money en alternatieve manieren om geld over te maken?
Lezersvraag23 december 2024Wanneer is de vakantie op de Klong Prao School in maart en april?
Lezersvraag23 december 2024Hoe ervaar jij de nieuwe stoelen in de Premium Comfort Class van KLM?
Beste Cock,
Voor zover mijn kennis reikt (verstrekt door kennissen in Thailand) enige prijsvoorbeelden. De bedragen variëren sterk al naar gelang de ligging van de grond in Thailand. Sa Kaeo ligt centraal(oostelijk) en kent overwegend een landelijk karakter. In de omgeving daarvan, zoals in Buriram, betaal je ongeveer 200.000 baht bij contante betaling voor een Rai landgrond. In Supanburi was ik laatst en daar vraagt men 400.000 baht voor een rai landgrond bij contante betaling. Als je op afbetaling wilt kopen in Supanburi ben je meer dan het dubbele kwijt. Dus mijns inziens is deze aanbieding in Sa Keao van 1 miljoen baht voor 10 Rai landgrond te goed om waar te zijn. Zonder eigendomsbewijs zou ik daar nooit instappen. Je wordt regelmatig bedonderd waar je bij staat. De bedragen waar ik het over heb zijn voor percelen grond die al wel klaar gemaakt zijn en voorzien van elektriciteit en water en een fatsoenlijke weg daar naar toe en natuurlijk gedocumenteerd.
Voor 10 rai zeker anders is het 10x te veel
Er is geen eigendoms bewijs?
Zou ik toch even bij het landoffice informeren van wie die grond is…
En daar kunnen ze ook vertellen wat de gangbare prijs is want dat houdt het landoffice ook bij op een groot bord.
Daar wordt de gemiddelde prijs van recente transacties gepubliceerd.
Grond kopen zonder overdracht van een eigendomsbewijs lijkt mij geld weggooien, dan kun je de arme man dat miljoen beter gewoon toestoppen, scheelt een hoop gedoe.
Hier in Phetchabun kost een goed stuk landbouwgrond gemiddeld 60.000 baht per rai, dit is zonder enig eigendomsdocument omdat deze grond niet verkocht mag worden en in de familie moet blijven echter iedereen koopt en verkoopt hier deze type gronden.
Bij verkoop word een soort leningdocument opgemaakt dat de verkoper dit bedrag van u leent ,niet helemaal waterdicht maar ik zie het hier veel gebeuren, ook is de puyabaan aanwezig zodat het toch iet of wat met getuigen verloopt.
Dus hier is 60.000baht gangbaar voor goede grond dus in uw geval beplant zou de prijs hoger kunnen zijn.
Succes ermee
Zal in de praktijk inderdaad gebeuren maar, zoals je ook zegt, waterdicht is deze constructie niet. Het blijft het verkopen van iets dat geen eigendom van de verkoper is. Het lijkt me dat wanneer de rechtmatige eigenaar – waarschijnlijk de overheid – z’n bezit opeist, je als ‘koper’ met lege handen staat.
Het is hetzelfde als de auto van de buurman verkopen: geen sleutels en geen eigendomspapieren en toch het geld van de verkoop willen hebben. Vaak is overheidsgrond in leen gegeven aan de familie, overdracht buiten de familie mag niet en onmogelijk want geen officiele dokumenten en zodra de ambtenaren weet hebben dat het verkocht is vervalt het leenrecht. Als je vandaag betaalt kan het zomaar zijn dat morgen een familielid aanklopt en de grond terugeist en terugkrijgt, komt voor.
Zonder eigendomsbewijs valt er ook geen eigendom over te dragen, lijkt me. 10 Rai voor een miljoen baht zou anders een koopje zijn, maar wat krijg je er in dit geval voor terug, is de grote vraag.
De vraag hoeveel 10 rai grond kost in Thailand kan nog wel worden beantwoord. Afhankelijk van ligging, plaats en bestemming. De vraag of het slim is grond te kopen waarvan geen eigendomsbewijs voorhanden is, zal moeilijker te beantwoorden zijn. Uiteraard is het zo dat de farang betaalt en diens Thaise partner deel van de deal, en alleen daarom al dient die partner goed ingevoerd te zijn in de gewoontes en mores van hoe op deze wijze dit soort aan- en verkopen zijn geregeld. Mijn vrouw heeft op deze manier ook een stuk grond in “eigendom”. Dit liep via haar zus die zich heeft “gespecialiseerd” in dit soort zaken en er een goede boterham aan verdiend. Ik was er niet mee eens, maar heb me er verder verre van gehouden want haar eigen geld. Een vriendin tenslotte met een vrij hoge ambtenarenpositie op het gemeentehuis sloot de rij, en pikte een graantje mee en bij eventuele verkoop later nog een keer. Grondbezit wordt in Thailand beschouwd als oudedagsvoorziening. Dat zat mijn weerstand want mijn vrouw heeft geen klagen, zeker later niet.
Wat @Pim zegt is zeker waar. De mededeling van @Philippe meldt idem want klopt en geeft eindige duiding van wat 10 rai zouden kunnen kosten. Hoe dan ook: 10 rai voor 1 mln baht is zeker niet veel als je in het achterhoofd houdt dat de verkoper een arme man betreft. Hun hem ook wat, en probeer niet het onderste uit de kan te halen. Indien wel dan is deksel op de neus ook voorspelbaar.
Appels en peren vergelijken ; is er op landoffice wel een chanot van ? kan zomaar zijn dat het beleend is kijk uit!
Ligt het aan verharde weg en zijn er anders nog regels zoals recht van overpad tec.
1 rai gront tsja prijzen lopen van 20.000 tot 100.000 of hoger voor landbouw grond
Zelf 9 rai gekocht voor toen 35.000 /rai met al klein huisje(kippenhok)
Deze gronden kunnen toebehoren aan die arme man door erfenis en famillie verdelingen.De eigendoms-titels of aktes werden echter nooit aangepast, en dit eventueel sinds generaties. Daarom kan die prijs goedkoop zijn, maar een rechtsgeldige eigendomsakte kost een fortuin om dit allemaal terug in kaart te brengen.(originele akte, erfgenamen, erfrechten, landmeters,….). m.a.w. je kunt het ook nooit geldig verkopen?¿
Bij ons in de straat in chumphon langsuan district 4 hadyai kost de grond minstens 1 miljoen per rai
Klopt Marc, 1 Rai kost nogal vlug 1 miljoen THB. Ik heb destijds zelfs 1.2 miljoen betaald (wel mooie ligging met alle nutsvoorzieningen aanwezig).
10 Rai voor 1 miljoen is spotgoedkoop.
Dit is toch geen enkel vergelijk. Midden in Bangkok kost het een miljard voor een halve rai. Zeg iets nuttigs, daar heeft de man iets aan. Maar één miljoen voor tien rai zonder eigendoms papieren is weggegooid geld. Je kunt nergens aanspraak op maken en als buitenlander helemaal niet.
Dit soort (landbouw)grond kost hooguit ThB 500K voor 10 rai. Maar hoe dan ook- je kunt er niks mee doen. Misschien opschonen en doorgaan met papyrus, maar dat is het dan ook. Verkavelen of per 100 talangwah duur verkopen als huizenbouwgrond, vergeet het maar. De vrouw van Cock moet toch beter weten. Dit soort praktijken zijn al jarenlang niet gangbaar meer. Maar daar geeft die oude arme man natuurlijk niks om. Die is niet meer in staat de grond te bewerken en 1 miljoen Bath is natuurlijk een goed pensioen.
Niet aan beginnen zonder eigendomsbewijs.
Alleen kopen indien er een chanot title opzit en de overdracht geregeld kan worden via de land office
Succes
zonder eigendomsbewijs NOOIT kopen. Al is het voor 500.000. Afblijven als je later geen problemen wil.
Dat is eigenlijk een heel duidelijke en overbodige vraag: zonder eigendomsbewijs koop je dat gewoon niet, IEMAND zal wel een eigendomsbewijs hebben en dat kan je gemakkelijk achterhalen bij Land Office. Indien je land koopt, of om het even wat, van iemand die het eigendomsbewijs niet bezit, dan zit de kans er dik in dat je iets verkocht wordt waar ze gewoon geen eigenaar van zijn. Hetzelfde als je bv een tweedehands motor of wagen koopt zonder het groene of blauwe boekje…. kan je nooit zelf inschrijven en kan zelfs beschouwd worden als gestolen….je kan daar niets mee aanvangen: kan geen jaarlijkse technische controle doen, geen wegentaks betalen….. AFBLIJVEN.
Ter lering en vermaak iets uit eigen werk. Bijna 20 jaar geleden werd mijn (Thaise)vriendin enthousiast gemaakt door haar broer voor de aankoop van een stuk land vol beplant met koffieboompjes. Het stuk land lag aan de grens bij Myanmar ter hoogte van Chumpon. Haar broer was daar woonachtig met familie en werkte daar en zoals de koop werd gepresenteerd moest het mogelijk zijn zonder officiële papieren. Het was een flinke lap grond, waarvan een heuvel deel uit maakte. Er stond een houten huisje gemaakt op palen en het had een nummer registratie waar de verblijfspersoon in de vorm van “surrogaat eigenaar” al jaren stond ingeschreven. Er was geen begaanbare weg naartoe en zonder 4 wiel drive truck niet toegankelijk. De zus van mijn vriendin was cum laude geslaagd aan een universiteit te Bangkok en had onder andere rechten gestudeerd. Zij had de boel bekeken en volgens haar was de koop legitiem. Mijn vriendin overtuigd en dat voor 200.000 baht. De onderhandse papieren werden getekend met veel plaatselijke getuigen erbij, nou er kon niets mis gaan. Het was een feestje. Het eerste recht (van de persoon die daar verbleef en woonachtig was) kon overgezet worden op naam van mijn vriendin en zou worden geaccepteerd door de plaatselijke autoriteiten. Officiële erkenning (papierenoverdracht eigendom) zou gaan plaatsvinden als de weg ernaar toe klaar was. Het zou nog twee jaar duren alvorens dit werd verwezenlijkt aldus info. Een check bij die autoriteit (landoffice) bleef uit en was niet nodig! Heb vertrouwen in de medemens was het motto. De koop stond genoteerd op naam van mijn vriendin en een business in koffiebonen leek haar wel op het lijf geschreven. De broer zou het werk op zich nemen en de schouders er onder zetten. Hoe anders liepen de toekomst dromen. Mijn vriendin werd bedonderd door haar broer en hij wist onderhands de grond te verkopen en van het verkregen geld schafte hij zich een 2e hands truck aan en begon hij een alcohol offensief die hem na een jaar noodlottig werd. Hij dronk zich letterlijk op 48 jarige leeftijd een alcoholvergiftiging en erger en overleed op nare wijze. De auto werd gebruikt door Jan en Alleman en was na een jaar het aanzien niet meer waard. Mijn vriendin kwam van de verkoop door haar broer van deze grond pas aan de weet toen het al veel te laat was en de schok binnen haar familie was best wel groot en triest. Dit had men niet verwacht, maar kennelijk was het dus wel mogelijk om de grond weer door te verkopen, zonder dat mijn vriendin hier in gekend werd. Naar het geld kon ze fluiten en het was voor haar een keer en nooit meer.
Wat je kunt doen is samen met het dorpshoofd een voorlopig koopcontract opstellen met een aanbetaling van zeg 50-100.000 baht met de belofte het te kopen voor het volle bedrag als er een chanod is. Je komt ook overeen dat je al gebruik mag maken van de grond.
Ik kan niets zeggen over de prijs van de grond of de mogelijkheid een chanod te verkrijgen. Ga wel goed alle evt. andere papieren na. Sommige grond kan niet worden verkocht maar alleen nagelaten aan familieleden. Als ik me goed herinner heet dat Koh Soh Noh. Het is een gebruiksdocument. Ga praten met het dorpshoofd.
Beste Cock,
Ik woon hier alweer 7 jaar, en mij is ook verscheidene malen iets soortgelijks voorgesteld. Ook door familie, vrienden en buren… Gelukkig is mijn vrouwtje dan ook wat voorzichtig (zeker als de centjes niet in haar zak verdwijnen :-))
Zoals ik al meerdere reacties zie hier, niet aan beginnen! Niet zonder officieel eigendomspapier.
Iedere Baht is teveel. Het gaat hier om toegeeigende grond die van “de Koning” is (overheid) en op ieder moment weer van je afgenomen kan worden, centjes kwijt, land kwijt.
Ik kan me voorstellen dat er een paar partijen zijn die het voor ogen hebbende bedrag van de farang al verdeeld hebben, maar daar moet je op zijn “hollands” schijt aan hebben. Dat hebben zij ook aan jou.
Echt schaamteloos zijn ze, vandaag draaien ze je een poot uit, en morgen komen ze net zo vrolijk weer een pintje bij je drinken (op jou kosten). Ik spreek geen woord Thais, maar “mei mi tang” heb ik ondertussen wel geleerd om te antwoorden..
Gegroet en veel wijsheid toegewenst,
René