Lezersvraag: Wat gebeurt er met mij als ik ga dementeren?
28 januari 2021
Beste lezers,
Ik ben 78 jaar en voel mij nog vrij goed, ik woon in de buurt van Pattaya. Natuurlijk wordt ik wel vergeetachtiger, maar nog niet ernstig. Dementie komt wel voor in mijn familie. Maar wat gebeurt er met mij als ik dement wordt in Thailand? Wie helpt mij dan en wie doet mijn financiële zaken?
Ik woon alleen en heb geen contact meer met mijn familie in Nederland.
Groet,
Jan
Heb je zelf een vraag aan de lezers van Thailandblog? Gebruik het contactformulier.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Gezondheid27 november 2024Vraag aan huisarts Maarten: Een spierblessure bij het linker schouderblad
Visumvraag27 november 2024Thailand Visa vraag Nr 211/24: Non-immigrant O ontvangen na binnenkomt
Leven in Thailand27 november 2024Je maakt van alles mee in Thailand (182)
Lezersvraag27 november 2024Hoe verlaag ik de temperatuur onder het dak met slimme ventilatieoplossingen?
Wie oud wordt en hulpbehoevend kan Thailand beter achter zich laten. Ik heb altijd gezegd dat ik in Thailand blijf zolang de gezondheid het toelaat en ik niet afhankelijk wordt van anderen.
Er zijn hier amper voorzieningen voor hulpbehoevende mensen. Hier en daar is misschien wel een farang die wat kan rekenen op de Thai familie maar de meeste die ik heb gekend hebben toch besloten om terug te keren naar het geboorteland. Uiteindelijk wordt je hier toch zelden familie en blijf je gewoon Farang nummer zoveel.
Deze vraag is al eerder gesteld.
Zie.
https://www.thailandblog.nl/lezersvraag/hoe-wordt-er-in-thailand-omgegaan-met-dementie-van-buitenlanders/?fbclid=IwAR1cN5mjD_vy55q1lir_v4lsT_wImN5DC2yslCulluVDLMwUF016BQ3Qgag
Zie mijn reacties.
Daarom heb ik besloten om in 2022 naar het KTOMM Bronbeek te gaan.
Ben inpricipe aangenomen, kan 2 weken proefdraaien, of het van beide kanten goed is.
Maar door de corona is het op dit moment niet mogelijk, vermoedelijk derde kwartaal 2021
Hans van Mourik
Hans,
Ik acht dat Bronbeek alleen voor oud militairen of zelfs voor oud veteranen is???
Dan is het geen optie voor de meesete mensen.
De laatste keer dat ik daar was hadden ze nog een schietbaan waar je voor 5 euro nog eens lekker kon paffen.
Is dat er nog?
Ook elke Vrijdag nasi goreng.
Mijn Opa heeft er jaren gezeten en die had het uitstekend naar zijn zin.
Johan
Jan, ben je echt bang dement te worden? Je bent 78 en als ik jouw tekst lees denk ik dat je nu niet dement bent, hooguit word je wat vergeetachtig maar dat is geen dementie! Ik denk, maar daar zijn artsen voor, dat de kans groter is dat jouw mobiliteit achteruit loopt en wie helpt je dan met boodschappen, stempeltjes, medicijnen en de rest? Je woont nu alleen, schrijf je.
Ik denk dat je beter kunt doen wat Hans van Mourik gaat doen, en anderen ook op jouw leeftijd. Ga terug naar Nederland, huur een aanleunwoning, schrijf je in bij een thuiszorgclub en profiteer van de zorgstaat waar je jarenlang aan betaald hebt. Na maximaal een jaar kun je terecht in een tehuis op kosten van de WLZ als je echt iets gaat mankeren.
Misschien, mag het wel niet,maar voor mensen die niet weten,wat Bronbeek is.
Hier is de informatie.
https://www.npostart.nl/anita-wordt-opgenomen/11-10-2020/KN_1715840
Hans van Mourik
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bronbeek
Ook in Thailand zijn er mogelijkheden voor buitenlanders die niet meer zelfstandig kunnen wonen.
Zo is er in Na Pho een tehuis waar je uiteraard tegen betaling een appartementje of bungalow kunt huren en de benodigde zorg in kopen.
Een andere mogelijkheid is een privé verpleger of verpleegster in te huren. Eventueel voor dag en nacht.
In zowel Hua Hin als in Pak Nam Pran is ook een dergelijk tehuis, soms met een inwonende verpleegster voor noodsituaties.
Ja dat klopt betreft opvang voor buitenlanders . 30 kilometers buiten pattaya is een opvangcentrum kan even niet op de naam komen, maar ik had de eer een verpleegster te ontmoeten die me vroeg om het bekend te maken aan buitenlanders. De maandelijkse kostprijs is ongeveer een 30.000 bath per maand.
Tja Jan,
Je vraag is Maar wat gebeurt er met mij als ik dement wordt in Thailand
Eenvoudig, je gaat steeds meer dingen vergeten,
op een gegeven moment, weet je niet meer van voren, dat je van achteren leeft,
geen idee wat je 10 minuten gelden hebt gedaan.
enne daarna vergeet je ook te slikken en ga je vanzelf dood.
Tenzij je tijdig hulp krijgt, dan leef je langer , maar steeds meer en meer als kastplantje.
Ik heb al paar keer van Duitse bronnen gehoord dat ergens in Zuid Thailand een zeer goed “tehuis” is dat buitenlandse dementie-patienten opvangt. Ik herinner me dat ik daar ook eens een reportage over heb gezien. Waarschijnlijk zijn er wel ook hoge kosten aan verbonden, doch het kan geen kwaad daar eens navraag over te doen.
Klopt , dat ging over een Zwitserse dame!
Zij werd door haar man en kinderen naar Thailand gebracht naar een tehuis voor demente mensen.
Deze dame was nog maar ergens in de 50 evenals haar echtgenoot en hadden 2 volwassen dochters!
Het hele gezin bleef een week of wat bij moeder die een vaste persoonlijke verzorgster toegewezen kreeg..
Een liefdevolle verzorgster die voor 100% wist waar zij mee bezig was.
De plaats in Thailand weet ik niet meer , dacht Chang-Mai maar al met al een zeer indrukwekkende docu.
De dame had totaal geen benul meer dus ook geen tranen bij afscheid van haar gezin , ik hoop dat zij daar heel gelukkig is/was!!
Ja is ooit via de WDR op tv geweest kwam van omroep Hamburg dacht ik?
Zaten veel duitsers, zwitsers en oostenrijkers daar.
Locatie ben ik kwijt. Weet wel dan een vrouw uit de buurt van Hamburh later naar chainmai is verhuisd omdat zij niet tegen heino en de hele dag hoempap muziek kon
https://www.youtube.com/watch?v=eJ1xo8d57is
Was geloof ik ook ergens een zweedse, noorse of zwitserse vrouw welke zwaar gehandicapt was.
Ha een persoonlijke hulp 24 op 24 voor haar
In aansluiting op mijn eerder bericht heb ik nog even gegoogled en las daar dat er vooral nabij Chiang Mai diverse dementie-instituten zijn. Één ervan zie:https://www.chiangmaicitylife.com/clg/living/health-wellness/care-homes/exporting-the-elderly/
Nadat ik begon te lezen schrok ik eerst van de prijs van 214.000 baht per maand. Gelukkig werden er nog 2 andere opties genoemd vanaf 30.000 en 40.000 per maand; het moet tenslotte wel leuk blijven.
Vriend en ex collega van mij woont in Phuket, 74 jaar en al 3 jaar volledig dement.
Zijn vriendin verzorgt hem 100% elke dag wassen, kleden, eten geven verplaatsen van stoel naar bank, pampers vervangen enz, alles dus.
Zij heeft de Belgische ambassade gecontacteerd en deze op hun buurt de twee volwassen kinderen.
Deze kinderen weigeren elke hulp aan hun vader ook zijn ex weigerd iets te ondernemen. Hij kan niet meer spreken en dus is hij een wrak, sorry voor de uitdrukking maar het is zo.
Daarom raad ik iedereen aan als je alleen bent of niemand hebt die je wil of kan helpen ga nu het nog kan naar je eigen land waar er zeker voor U gezorgd zal worden.
Ook voor dit soort zaken zou een goede zorgverzekering niet wat zijn???
of misschien een soort van huishoudster in diens nemen die voor je zorg?
Wat de verzorging betreft, is het hier prima, zowel door een tehuis, als door je partner.
Maar wie doet de papier winkel?.
O.A. jou belasting, bewijs van leven, de inkomen, de visums, enz?.
Heb ervaring zie mijn reacties hier onder.
https://www.thailandblog.nl/lezersvraag/hoe-wordt-er-in-thailand-omgegaan-met-dementie-van-buitenlanders/?fbclid=IwAR1cN5mjD_vy55q1lir_v4lsT_wImN5DC2yslCulluVDLMwUF016BQ3Qgag
Hans van Mourik
Het volgende heb ik van dichtbij meegemaakt.
Niet ingeschreven in Nederland en ook geen ziektekostenverzekering. Kwam bij het Leger des Heils terecht.
Geen uitkering, had een spaarrekening in Thailand.
Daar verblijft hij nu een jaar en geen uitzicht op een woning.
Zelf hebben we 3 in de wacht gestaan voor een seniorenappartement.
Wij wonen in Nederland en lieten een huurwoning achter.
Waarom is hij niet ingeschreven in Nederland, dan verblijft hij dus “illegaal”. Inschrijven kan altijd, ook of juist als hij bij het leger onderdak heeft. Daarna uitkering aanvragen, inschrijven voor ziektekosten etc. Dan inschrijven voor woning en heeft hij binnen afzienbare tijd een huis. Snap dus niet waarom hij niet is ingeschreven
Ligt er ook aan waar je wilt wonen, er zijn seniorenwoningen beschikbaar waar je direkt in kan trekken of slechts met een kort wachttijd maar dan zit je wel in bijvoorbeeld het oosten of noorden van Nederland. Zonder uitkering of pensioen wordt dat ook onmogelijk. Voor urgentie voor een sociale huurwoning moet je ingeschreven staan en dan geldt bij terugkeer als je uitgeschreven bent uit Nederland toch vaak ook weer een wachttijd van 2 jaar voordat je als urgent in aanmerking wordt genomen. Er is een woningcorporatie welke woonruimte in wooncompexen in diverse plaatsen aanbiedt gericht op ouderen, 65plussers.
Grootste probleem zal zijn, wanneer stel je vast dat je aan het dementeren bent?
Heb je een liefhebbende familie, echte vrienden of zeer goede kennissen in Thailand, dan zullen zij hopelijk op tijd vaststellen dat er een probleem is, en je helpen bij de noodzakelijke stappen.
Kan gaan van thuisverpleging, opname in Thailand of eventueel een terugkeer naar Nederland of Belgie.
Heb je geen contact meer met je familie, als je al je bruggen hebt verbrand, en als je enige vrienden toog vrienden zijn, zal je misschien veel te laat vaststellen dat er een probleem is en zal er hoogwaarschijnlijk niemand voor je klaar staan met hulp of raad en daad. Je zal het waarschijnlijk zelfs niet meer beseffen dat je beter naar je thuisland terugkeert of eventueel opname in Thailand. Hoogstwaarschijnlijk zal je in de krant terecht komen met gevallen van balkon.
Of in het beste geval, een schuurtjesman.
Beste Jan…
Er zijn meerdere opties mogelijk en ik heb ze al voorbij zien komen.
Als je perse in Thailand wilt verblijven dan is een verzorger(ster) een optie , ik heb dat wel eens gadegeslagen bij mensen met een behoorlijke handicap , werden liefdevol verzorgt!
Mentale ziektes zijn natuurlijk van een andere categorie , je moet natuurlijk besef hebben lijkt mij.
Zelf zou ik kiezen om terug te keren naar Nederland zodra je in de smiezen hebt dat je mentale problemen langzaam maar zeker verergeren.
Zoek ondertussen naar een betrouwbaar contactpersoon zolang je in Thailand verblijft zodat die persoon ook een inschatting kan maken en die stappen kan ondernemen die in jouw belang zijn!
Het beste!!…groet Gerard.
ben je er tijdig van bewust dat je dementeert en doktersconsultatie wijst in die richting dan doe je er best aan op een menselijke manier afscheid te nemen van dit tranendal.Mijn vader en zijn 2 broers dementeerden en dat wil ik in geen geval meemaken.Maar maak je er geen zorgen over als er nog geen reden toe is,het leven is wat je ervan maakt terwijl je leeft.
Beste Jan, er zijn allerlei soorten vormen van dementie. De kans dat je op 78-jarige leeftijd dement wordt is net zo groot als de kans dat je kanker krijgt. Even groot of even klein. Het is maar hoe je het benadert, en het beste is om te kijken naar je familie-historie. Komt in je (naaste) familie vaak dementie of kanker of hartfalen of uitval voor, dan is er een grotere kans dat het bij jou ook gebeurt. Hoeft niet, kan wel. Dan is het zaak om voorzorgen te maken. Vooral ook omdat de kans dat je een hartaanval krijgt of een beroerte en de vraag hoe je daar uit komt: dat alles is niet van tevoren niet te beredeneren.
Als je besluit als gepensioneerde tevens alleenstaand permanent in Thailand te gaan wonen moet je bij vertrek al voorzorgen nemen. Zeker omdat je in Thailand er zelf alleen voor komt te staan en/of als je bij vertrek uit Nederland alle schepen achter je hebt verbrandt.
1- Terug naar Nederland is zo gemakkelijk nog niet. Je kunt als 78-jarige niet zomaar huren vanuit Thailand. Zonder vaste woonadres en en dus geen BRP-inschrijving sta je te boek en te kijk als “buitenlander” in je eigen geboorteland. Zal iedereen wel het nodige van vinden, maar dat is wat je zelf wilde. Terug naar Nederland kost fikse voorbereidingen. Het beste is om als corona voorbij is medio dit jaar enkele maanden terug te keren naar Nederland. Kijk rond, leg her en der contacten, informeer je. Denk niet dat instanties en gemeenten op je zitten te wachten en ga er ook niet vanuit dat je van die kant hulp krijgt. Je bent zelf vertrokken, je wilt zelf terug. Daarbij heb je contacten in Nederland verloren laten gaan, misschien dat het je lukt om zelf eens voorzichtig weer wat toenadering te zoeken. Maar als je echt terug wilt naar Nederland probeer dan ergens in het land iets te huren. Wees niet kieskeurig, later kun je altijd nog verhuizen naar een woonplaats van echte keuze.
2- Je kunt ook in Thailand blijven. Als je het kunt betalen kun je je intrek nemen bij woonvormen voor buitenlandse hulpbehoevende gepensioneerde. Begin in ieder geval met het vergaren van informatie daaromtrent en gebruik Thailandblog daarbij. Dan hebben potentieel anderen er ook nog wat aan.
3- Je kunt ook in Thailand blijven en op zoek gaan naar een (oud-)verpleegkundige die tegen betaling de zorg voor jouw “oude dag” op zich neemt. Zorg dan wel dat er iemand is die wat toezicht houdt, want al word je niet dement of hulpbehoevend, op een gegeven moment weet je van de ouderdom ook niet meer hoe je van voren naar achter te keren. Bedenk ook dat de eisen die Immigration aan je verblijf stelt ook niet minder en soepeler worden. Kortom: wacht niet te lang zodat er tijd genoeg is een kundig en eerlijk iemand te vinden en met die iemand een vertrouwensband op te bouwen.
4- Stop ook eens met dat “alleen-zijn”-gedoe. Nu je beseft dat je hulp nodig gaat hebben wordt het wellicht ook tijd om wat ontvankelijke te zijn voor anderen, en toegeeflijker naar anderen.
Eline, wat vertel je me nu? Je kunt vanuit Thailand geen huis regelen in NL?
Natuurlijk kan dat wel; je kunt je inschrijven bij een woningcorporatie en reageren op het aanbod. Ben je aan de beurt, en dat was voor mij binnen drie maanden voor een tussenwoning of voor een aanleunwoning, ik kon kiezen, dan ga je kijken, legt de contacten, tekent het huurcontract onder de ontbindende voorwaarde dat je bij je volgend bezoek ingeschreven bent in NL. Enkele weken later ging ik definitief terug naar NL.
Zo ging dat bij mij heel simpel; inschrijven, zorgpolis nemen, huis inrichten en wonen. Waar een wil is is een weg.
Beste Erik, doe nou niet alsof het een fluitje van een cent is om vanuit het buitenland in Nederland te huren. Heb je voldoende inkomen dan kun je in de vrije sector sneller huren. Heb je enkel een AOW/pensioentje en je bent aangewezen op de sociale huursector, dan geef ik het je te doen. Natuurlijk, het zal ergens in de provincie Groningen gemakkelijker gaan dan in de Randstad, vandaar dat ik zeg: wees niet kieskeurig, je kunt later alsnog verhuizen. Als voorbeeld geef ik volgende link: https://www.woonnetrijnmond.nl/service-en-contact/inschrijving/kan-ik-mij-inschrijven-als-ik-in-het-buitenland-woon/
Zoek eens een geschikte woning en kijk eens naar de voorwaarden.
Dan nog onderstaande link ter bestudering voor hen die zich informeren willen.
https://moveria.nl/tips-verhuizen/remigreren-naar-nederland/
Eline, de reden voor mijn reactie was dat jij schreef dat het vanuit Thailand niet kan. Daar heb ik andere ervaring mee.
Inderdaad, Friesland en andere noordelijke provincies hebben meer vrij dan de randstad. Overigens had ik na drie maanden ook een aanbod voor een flat in Eindhoven maar het is een tussenwoning in Friesland geworden.
Er komt nogal wat bij kijken zoals administratieve zaken betreffende de ouderdomspensioenen en AOW, bewijs van in leven zijn aan SVB, ziektekostenverzekering, Belastingaangiftes, rapportering 90 dagen en de jaarlijkse verlenging verblijf bij Thaise Immigration, eventuele ondersteuning en begeleiding bij een bezoek aan een ziekenhuis of regelen van andere praktische zaken zoals betalen van de (maandelijkse) rekeningen of verzorgen en opruimen van je huis . Denk ook aan het regelen van de zaken omtrent een overlijden, niemand ontkomt daaraan, en dan wil je niet dat de buren voor de kosten opdraaien. En voor eventueel contact met familie of vrienden in het thuisland is het ook belangrijk een aanspreekpunt te hebben die een en ander voor je regelt en/of voor je kan overnemen of ondersteunen met contact in welke vorm dan ook zoals via email of via live contact zoals Whatsapp of Line. Denk er bijvoorbeeld ook aan als je telefoon stuk gaat of je pc en in de toekomst niet meer in staat bent daarvoor zelf een reparatie of vervanging te regelen.
Kortom genoeg zaken die om aandacht vragen, nu of in de toekomst, en als je iemand hebt die het voor je regelt is dat prima, misschien kan je mij je email doorgeven.
En niet vergeten, je kan jaren op immigratie verklaren dat je als gepensioneerde +65.000 per maand aan inkomen hebt.
En dan ineens, je kan geen home van 45.000 betalen omdat je jaren gelogen hebt.
De latere leeftijden zijn het resultaat van je eigen beslissingen.
Berry, ‘verklaren op Immigratie?’ De nieuwe bepalingen, al enkele jaren van kracht, laten geen ‘verklaringen’ meer toe, zie ook de berichten van de laatste weken in dit blog over de Belgische ambassade in Bangkok. We gaan er naartoe dat alleen volledig gecontroleerde inkomensopgaven door de Thaise overheid worden aanvaard. Al te enthousiaste schattingen zijn echt voorbij!
Sinds ik ongeveer 5 a 6 jaar geleden, iemand geholpen heb,die dement is.
Heb ik mij hierop toegelegd, kan ook mij gebeuren.
Ben veel aan googlen.
Voor de mensen die geintereseerd zijn, zoekt op google.
Anita wordt opgenomen, dan heeft men een keuze, uit verschillend verzorgings te huizen
Vind zelf dit het beste.
https://www.npostart.nl/anita-wordt-opgenomen/04-10-2020/KN_1715839
PS. Na Bronbeek.
Hans van Mourik
Misschien ook interessant.
https://www.youtube.com/watch?v=P5WaZTPJtGY
De vraag is eerder wil je in Thailand blijven, heb je het nog steeds naar je zin daar? Je hebt geen contact meer met familie in Nederland. Dus wat moet je in Nederland dan zonder familie. Ja, verzorgingshuis in Nederland is dan een optie. Is terugkeren naar Nederland dan een optie voor je? Farangs die geen of geen “goede” vrouw hebben in Thailand en verder ook geen contacten hebben met goede vrienden zijn vaak aangewezen op het inhuren van een particuliere verpleeghulp. Iemand die dan bij je gaat wonen en je totaal verzorgt. Ik ken 3 mensen in Thailand doe dat doen. En deze vrouwen doen alles voor je om ervoor te zorgen dat je nog een redelijk goed, verzorgd leven kan hebben. Noem het een 24 uurs verpleegster in huis. Of dat nou dementie is of een andere ziekte waardoor je zelf bijna niets meer kunt. Ik heb deze 3 vrouwen en de 3 farangs gesproken. En zowel de Farangs als de Thaise vrouwen zijn uitermate tevreden over hun beslissing om dit te gaan doen. 1 was ex-verpleegster zonder werk, 1 was verpleegster met werk maar vindt dit leuker dan in een overvol ziekenhuis te werken, de 3e was een ex-prostituee die het barleven (gezien haar leeftijd) al 10 jaar geleden had verlaten. Uiteraard zit daar een prijskaartje aan vast. Je moet dan denken aan 20000- 30000 bath per maand. Bijkomend voordeel voor de Farangs. 24 uur service. Bijkomend voordeel voor de vrouwen, ze verdienen redelijk veel meer dan werken in een ziekenhuis b.v. Buiten het salaris wat ze krijgen, gratis kost en inwoning. Ik kan natuurlijk niet in je portemonnee kijken of je dit kunt veroorloven. Maar het is wel zeker een goede optie.
‘Comfortabele oude dag’ is all a question of money.
Wie veel centen heeft en goed gespaard heeft in zijn leven kan heel gemakkelijk, zoals hierboven aangehaald, een betrouwbare verzorgster inschakelen die het je naar je zin maakt;
En als je er 20 tot 30d baht moet voor uitgeven is dit nog zeer goedkoop. Mijn moeder zit in een bejaardentehuis in het koude België en betaalt 2500€ per maand voor haar kamer, zonder de extra-verzorgingskosten.
Mijn keuze zou vlug gemaakt zijn; veel aangenamer leven in Thailand indien je het nog allemaal beseft. Dementie is wel een zeer erge kwaal, alhoewel. Mijn bejaarde moeder is ook tamelijk dement en is zeer gelukkig. Ze herkent ons nog perfect maar al het negatieve in haar leven is ze direct vergeten.
Inderdaad in Pattaya is 1000 baht per 24 uur de prijs. Mijn vriend is zeer tevreden en de dame ook.
Die documentaire heb ik toevallig meerdere keren gezien op de Duitse tv,er waren toch bejaarden die problemen hadden met het verkrijgen van medicijnen,die gewoon weg niet zijn te verkrijgen in Thailand
,omdat hun aandoening weinig voorkomt in Thailand,en dan moeten de medicijnen opgestuurd worden. Ik ben benieuwd hoe het nu met die mensen gaat ,die doc zou zomaar op YouTube kunnen staan
En dan is er nog iets wat enkele jaren terug speelde.
Een bejaarde en demente Britse werd in C-Mai opgenomen in een tehuis en haar pensioengeld ging van Engeland rechtstreeks naar het tehuis. Maar voor haar jaarstempel moet het eerst op de Thaise bank, moet genoeg zijn (65 k of de combinatie), de Immigration was buitengewoon star, weigerde haar stempel, en de familie heeft haar ten einde raad naar een tehuis op de Filipijnen gebracht.
Dat kan dus ook nog…