Beste lezers,
Onderweg naar de supermarkt (in Pattaya en met de brommertaxi) zie ik op twee of drie plaatsen een lange rij mensen voor de voedseldistributie, een bekend verschijnsel al enkele weken. En bij iedere rij zie ik iedere keer een halfdozijn blanke buitenlanders staan, keurig met boodschappentas op de arm.
Keer op keer vraagt ik mij af wat zij daar doen? Zelfs de taximan vraagt zich hardop af wat die daar doen? Ik weet dat er in Pattaya veel armoe is onder de Farang maar zo arm dat zij in de rij voor voedsel moeten staan?
Mijn vraag aan de lezers is dus: kennen jullie zulke (Blanke) armoedzaaiers? Is het echt zo erg gesteld met hun?
Groet,
Maryse
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand21 december 2024Je maakt van alles mee in Thailand (195)
Lezersvraag21 december 2024Kun je een bewijs van een Thais adres in het Engels krijgen voor een Belgische bankrekening?
Lezersvraag21 december 2024Hoe kun je als expat in Thailand omgaan met crypto?
Lezersinzending19 december 2024Japanse autoverkopen dalen in Thailand, terwijl Chinese auto’s marktaandeel winnen (lezersinzending)
Ik vermoed om dezelfde redenen als Thai die het eigenlijk niet nodig hebben: hebberigheid en pakken wat je pakken kan als het gratis is. Neem het voorbeeld van Chris dat zijn niet arme buren voedsel/steun pakketen aannamen, de lezers die vertellen over Thai uit hun omgeving die 5000 baht aanvroegen ook als ze het niet nodig hebben of eigenlijk geen recht op hebben, mensen die gratis eten ophaalden en wegreden in een SUV om de hoek. Teveel hebberige mensen op deze aarde. Helaas. Gelukkig ook een hele boel die wel hun iets doen en over hebben voor de zwakkeren.
Nb: ja er zullen ook vast witneuzen zijn die het water aan de lippen staat.
Rob ja het is walgelijk gelukkig zijn er veel,farangs die steun bieden en eten of geld geven
Ja ik weet wat honger is ging in het laatste oorlogsjaar naar de kleuterschool: met een stuk suikerbiet en was blij toen iemand mij een boterham gaf, ja ik steun graag deze arme mensen,
Redactie nogmaals iPad schrijf niet altijd wat je zou willen excuses,
Beste Rob V,
Dikwijls ben ik het met je eens maar nu ga je volgens mij wel zeer kort door de bocht.
Persoonlijk ken ik mensen die als leraar Engels hun “brood” verdienen, hier een gezin hebben en nu tot eind juli op een eerste loon moeten wachten. Sommige scholen betalen gewoon de gepresteerde maanden!
Gezien die lonen al niet veel ruimte tot sparen laten, vind ik enig mededogen wel gewenst.
Het moet wel erg vernederend zijn als je tot die bedelstaf bent genoodzaakt!
Vriendelijke groet,
Jan
Falang die leerkracht zijn en in het privéonderwijs in Thailand werken, hebben het niet breed.
Het staatsonderwijs betaalt een stuk beter.
Ook sjoemelen de directies van privéscholen met de hoogte van het salaris, daar bestaan geen vaste weddeschalen zoals in het rijke verwende westen.
Meestal hebben die scholengroepen iets met katholieke instanties te maken… Sancta Maria, Mater Immaculata, in Nongkhai vond ik zelfs een school die Sanctus Alphonsus heette.
Een leraar die bv minder kwaliteit levert, nog jong is, wel native Engels is, maar niet het educatief diploma heeft, verdient een stuk minder.
De weddes kunnen bv. van 350 euro beginnen. Dat is de prijs voor jonge falang die de liefde van hun leven in Thailand gevonden hebben, in Roi Et of Kon Khaen bijvoorbeeld.
Het avontuur heeft zijn prijs. Ik ken er veel.
Een dikke wedde is ca. 800 eu in de privé. Dan staat er meestal een educatief diploma tegenover.
In het staatsonderwijs zit men in dat verband toch al vlug boven de 1 000 eu/maand.
En als een falang die 400 eu verdient, nog maar 30% krijgt uitbetaald, pakt hij maar 120 eu/maand.
Wie kan daar van leven…. Hoewel…
Als je compleet verliefd bent, kun je toch leven van de liefde, zegt een oud Vlaams spreekwoord.
De salarissen die je noemt zijn wel erg laag. Daarnaast kun je privéscholen niet allemaal over één kam scheren. Onder hen bevinden zich zowel (internationale) topscholen met een fantastisch salarispakket als scholen die de naam school en werkgever niet waardig zijn.
Niet elke farang docent komt voor de liefde naar Thailand, maar er zijn vele redenen; bij mij was het de wens om een nieuw leven te beginnen.
Ik werk zelf als leraar in Narathiwat, in het onrustige moslimzuiden tegen Maleisië aan, en hier is mijn salaris t/m april in ieder geval gewoon volledig betaald. Ik heb een 12 maandencontract en dat wordt niet vergeten.
Waarde Danzig, ik dacht niet alle privéscholen over één kam te scheren.
En in de privéscholen die aan de top staan inzake middelbaar onderwijs bv (meestal in Bangkok, Phuket, Hua Hin en internationaal) – jazeker een fijn salarispakket – geraakt een doorsnee falang niet binnen als lesgever, zeker niet als hij geen pedagogische graad heeft…
We kennen de wereld natuurlijk eerst aan onszelf.
Bijgevolg: een nichtje van mijn vriendin werkt ergens in een privé dorpsschooltje bij Chiang Mai voor 450 eu/maand als bachelor onderwijzeres.
De oudere zus van mijn vriendin werkt in Phuket in een privé middelbare school als bachelor economie en verdient 800 eu/maand. Een jaar geleden kreeg ze borstkanker en moest voor langere tijd naar Bangkok voor behandelingen. Zij werd afgedankt met nul baht vergoeding. Ook geen gezondheidsverzekering. Van de school kreeg ze een eenmalige premie van 20 000 baht voor medicijnen.
Mijn vriendin zelf geeft als bachelor Engels les in een middelbare staatsschool in Nakhon Ratchasima. Zij vangt iets van een 1200 eu, maar wel medische zorg en hospital voor haarzelf, haar kinderen en ev. haar man als ze nog samen waren, of als ik met haar trouw.
Dat is wel eenderde meer als haar zus.
En als ze een onderzoeksveld kiest, er een studie aan wijdt en er een officiële paper over indient bij het ministerie onderwijs, valt er nog een bonus bovenop, die naar de 7 000 baht/maand kan lopen. Dat kan tweemaal in een loopbaan.
In mijn ervaring beknibbelen de meeste privéscholen (al of niet met christelijke background) op de wedden van hun personeel… of van bepaalde personeelsleden. Zet je je meer in voor extra activiteiten, kan er een surplus gegeven worden. Zoals in het bedrijfsleven.
De wedden van de officiële Thaise scholen, functioneren dan weer wel met barema’s. Dus : eerlijker. Gelukkig dan, zoals het bij ons ook werkt.
Er zijn inderdaad ‘contracten’ met buitenlanders die Engels geven op basis van een uurloon. Voorzover ik weet alleen in het basisonderwijs. Zo’n contract ontslaat de school van de verpichting de werknemer naar een onderwijsbevoegdheid te vragen. Dat komt sommige buitenlanders goed uit want zij zijn cq waren helemaal geen onderwijzer. Het nadeel is dat je de twee vakantiemaanden niet betaald krijgt omdat je niet werkt en ook nu niet in de corona-tijd.
Als je een jaarcontract hebt krijg je in principe gewoon maandelijks betaald. En in een situatie als Corona zou ik me bij de Social Security vervoegen als ik geen salaris kreeg.
‘Contracten’ betekent hier ’tijdelijke contracten’ vermoed ik.
Ook in Nederland en België wordt een tijdelijk/jaarcontract maar voor 10 maanden afgesloten en krijgt een leerkracht niet betaald voor de 2 maanden vakantie.
Toch krijgt hij een wedde over 12 maanden.
Onze overheden hebben er een leuke mouw aan gepast. De brutowedde wordt niet door 10 maar door 12 gedeeld, zodat een tijdelijke leerkracht ‘denkt’ dat hij voor een volledig jaar of 12 maanden krijgt uitbetaald.
Vroeger noemden wij die de “balloonchasers” = die bleekneuzen die van beerbar tot beerbar gingen waar er ballonen uithingen om de verjaardag van een van de meisjes te vieren en dan was er steeds free food. Die bestelden dan het goedkoopste drankje (een sodawatertje) en vraten hun pens vol en weg waren ze …
Naast de hebberige figuren de het niet nodig hebben waar Rob V. op doelt, zijn er ongetwijfeld de zogeheten “poor whites” en verslaafden die het wél nodig hebben. Op deze wijze komt bestaand verborgen leed toch boven water.
Heeft niets met hebberigheid te maken.
Meer met: is gratis en dat is meegenomen.
En je moet er ook nog lang voor inde rij gaan staan en dat in deze hitte.
Mij zal je niet meer in de rij zien.
Wij verhuren een condominium aan een Amerikaanse lerares Engels en zij vroeg ons om voor een periode van een tot drie maanden zolang de scholen nog niet open zijn een vermindering van haar maandbetalingen omdat zij thans voor 35 % gekort wordt op haar salaris. Zij kan hier slecht van rond komen en wij hebben natuurlijk voor deze moeilijke periode hiermee ingestemd. Er zijn daarnaast ook nog mensen die zichzelf niet in de hand hebben met hun uitgavenpatroon en hun verslavingen. Die zouden zomaar in de rij kunnen staan.
De personen die iets gratis nooit zullen afslaan zijn hier ook zeker te vinden. Het nodig hebben is voor hun minder van belang maar misschien ook een drang die ze niet kunnen beheersen. Dit is zeker te zien onder de Thaise bevolking ook bij ons in de wijk waar het uitdelen regelmatig plaatsvindt.
Of het nu hebberige Farang zijn of z.g.n.poor white Farang,ze hebben na mijn mening niets in deze rij te zoeken.
Zelf uit een rijk Industrie land komen waar iedereen sociaal verzekerd was,en dan de hand ophouden in een land, die haast niet genoeg heeft voor de eigen bevolking.
Ik zou zeggen meteen oppakken en afschuiven in het land van herkomst.
Beetje kort door de bocht, beste John. Vele toeristen uit Thailand komen uit landen waar het gemiddeld inkomen een stuk lager is dan in Thailand, denk aan de diverse Oost-Europese landen, Rusland, diverse landen in Zuid en Midden-Amerika etc. etc. Omdat je een wit kleurtje heb ben je dan rijk ? Verkeerde gedachte, verdiep je eens in andere landen. Zelf in de rijkere landen komen velen uit een inkomensklasse lager dan gangbaar in Thailand, denk aan de VS waar velen 2 of 3 baantjes hebben om te overleven, ondanks hun witte kleurtje.
Kleur zegt niet over een persoon of omstandigheid, iedereen is welkom en indien behoeftig mogen ze prima aansluiten in de rij.
Beste Ger-Korat,Veel toeristen komen volgens jou uit landen waar het gemiddelde inkomen een stuk lager ligt dan in Thailand???
Volgens mij is dit niet alleen kort door de bocht rijden,maar ook nog onder de invloed van een overmaat aan alcohol.
Ik gun iedereen zijn vakantie,maar als je werkelijk tot die inkomensklasse hoort waar jij het over hebt, dan behoor je geen wereldreis naar Thailand te maken.
Toen vroeger velen van ons nog geen geld hadden, bleven we hooguit een weekje in een tent op de Veluwe of aan de Noordzee,wat helemaal geen schande was.
Schande vindt ik het wel,als je duidelijk over je begroting gaat leven,in de hoop dat een ander land, die zelf niet genoeg heeft voor zijn eigen bevolking,je wel zal helpen.
Kern van het verhaal is dat een ieder onbedoeld in een situatie terecht kan komen zoals nu de coronacrisis en de voedselrijen in Thailand. Indien het nodig is mag een ieder wat mij betreft aansluiten, ik hou niet zo van onderscheid naar afkomst, kleur, herkomst, nationaliteit of wat dan ook. Om te gaan toeteren dat je uit een rijker land dan Thailand komt zou volgens jou betekenen dat je geen recht op hulp hebt. Ik kijk naar individuele mensen en zelfs in welvarende landen heb je grote groepen die niet welvarend zijn. Ook zijn er grote groepen zoals backpackers, overwinteraars, mensen die tijdelijk tussen banen in zitten, ondernemers, freelancers en meer die onbedoeld in de problemen zijn gekomen. Denk hierbij ook aan degenen welke niet terug kunnen vliegen of even wordt verzocht een nieuwe ticket te kopen terwijl er geen geld voor is want wie verwachtte deze coronatoestanden. Of degene die werkzaam zijn in Thailand en hun baan is stopgezet, sta je dan met je witte kleurtje zonder geld en dan roep jij dat ze daar onterecht staan. Denk dat je inlevingsvermogen en kennis van de samenleving een beetje tekort schiet.
En de opmerking over alcohol: ik ben geheelonthouder.
Beste Ger-Korat,Het ging mij hoofdzakelijk om die mensen die jij hier beschrijft als toeristen met een lager inkomen,die nu alleen door de Covid19 toestanden in de problemen gekomen zijn.
Toeristen die qua hun kleine financiële budget nu in de problemen gekomen zijn,en nu noodgedwongen rekenen op de sociale hulp van een land,die zelf niet genoeg heeft voor de eigen bevolking.
Meestal waren deze toeristen die jij beschrijft als komende uit de z.g.n.lage inkomens groep,erg risico bereidt,omdat de meesten schijnbaar alleen aan hun eigen plezier gedacht hebben,en mocht het toch misgaan op de hulp van hun medemens gerekent hebben.
In dit geval was het corona wat niemand zo snel zag aankomen,maar hoe zou deze van jou genoemde lage inkomensgroep,die hoogstens hun reis betalen konden,dan reageren als ze ziek werden of in een toevallig ongeluk verzeild raken?
De inkomens die jij beschrijft,laten het meestal niet toe dat ze tenminste minimaal een reis of ziekenverzekering hebben,zodat het arme gastland vaak met onbetaalde ziekenhuis en andere rekeningen blijft zitten.
Leven en reizen heeft ook te maken met vooruit denken,en als ik geen geld heb in een noodgeval voor een vlucht omboeking,reis of ziekenverzekering etc te zorgen,dan leef ik op een duidelijk te grote voet.
Je zou het haast vergelijken kunnen,met de wens een dure auto te rijden,terwijl het budget voor een verzekering en het onderhoud niet toereikend is.
Is dat niet erg kil? Persoonlik vind ik dat iemand rechten op moet kunnen bouwen, dus als een wutneus of andere buitenlander in dienst is van een Thaise organisatie (school etc) dan zou het toch netjes zijn om een soort van uitkeringsrecht op te bouwen. Dat het sociale vangnet in Thailand voor haar inwoners (Thai en buitenlander) nog tekort schiet is vers 2.
De voorbeelden van lezers hier dat het om docenten gaat die hier al enige tijd werken en het nu moeilijk hebben zijn toch niet fijn. Je kunt die mensen moeilijk toch het land uit knikkeren, lijkt mij inhumaan en asociaal.
Dat is er ook mits de werkgever je heeft aangemeld bij de Social Security. Dan heb je niet alleen recht op vergoeding van ziektekosten maar ook op een uitkering en een vorm van pensioen. Het is geregeld, niet veel geld maar ja……sommige werkgevers doen wellicht niet wat men moet doen.
Kil? = Harteloos!
Je zal maar in dat bootje zitten dwz het zal je maar overkomen op vakantie.
En je moet er moed voor hebben om als witneus in die rij te gaan staan.
Mag ik zeggen, dat deze “mening” er zwaar over is?
Mensen die honger hebben , hebben iets in die rij te zoeken! Dat zijn Thai, maar evengoed sommige falangs. Kakkerlakken en Chinezen ook, maar die probeer je dood te trappen. Om ook maar eens sarcastisch te zijn.
U gaat uit van een principe (uit een rijk land afkomstig zijn) wat nu helemaal niet van toepassing is.
Waarom zoek je geen contact met de Thaise overheid, je hebt alvast sterke troeven: harteloosheid.
Ik woon hier, en ik zal je ooit vinden, want als ik een hekel heb aan iemand , dan is het aan rijke farangs die afgeven op de armen. Dat mag voor mij nu wel eens stoppen.
Wel eens gehoord van het gezegde: gedraag je in Rome als de Romeinen.
Wellicht zijn het farangs die op vakantie in Thailand vanwege het niet meer naar huis kunnen terugkeren, omdat er geen vluchten meer zijn, zonder geld zijn komen te zitten? De mogelijkheid die Jan V C oppert, een leraar Engels met een Thais gezin die geen loon meer ontvangt, zou kunnen maar lijkt mij onwaarschijnlijk. Je zou dan toch verwachten dat zijn vrouw in de rij gaat staan of hem op zijn minst vergezelt. Buitenlanders die langdurig in Thailand verblijven op basis van een jaar verlenging hebben moeten aantonen dat zij over voldoende financiële middelen beschikken en werken doorgaans niet, dus in dat opzicht zijn zij ook niet gedupeerd door de corona maatregelen.
We hebben het over Pattaya. De plek waar menig europeaan zijn Waterloo heeft gevonden. Te arm om te blijven, te arm om terug te gaan want geen geld voor ticket, geen huis/familie in Europa. Visum vaak (soms al heel lang) verlopen. Leven van wat barmhartige familieleden eventueel nog opzenden, eventueel hun eigen laatste centen, eventueel van hun thaise vriendin die nu ook zonder inkomsten zit.
Als je keus de voedsellijn is, of “hotel Bangkok” tot je uitwijzing, begrijp ik de keuze goed.
Ik heb er intens medelijden mee.
Ik denk niet dat het met hebberigheid te maken heeft. Ik ken een aantal farangs in Khorat die het nu zwaar hebben. Een daarvan is een leraar Engels die zijn baan en woning is kwijtgeraakt en dakloos is geworden. Ik heb hem 10000 baht gestuurd. Hij heeft nu weer een huurwoning en geeft nu een beetje Engelse les via internet. Een aantal anderen daar runnen een bar of restaurant. Inkomsten 0,00 baht al een paar maanden. wel gaan de vaste lasten gewoon door. Die hebben het nu ook zwaar. Hetzelfde geldt voor Pattaya denk ik. Ik ken veel buitenlanders daar die een bar of restaurant runnen. Mensen oordelen altijd zo snel. Walgelijk vind ik dat. De farangs staan daar voor een reden anders doen ze dat niet. Misschien gewoon eens vragen aan de farangs waarom ze in de rij staan. Dan hoor je het werkelijke verhaal.
Wat dachten jullie van vakantiegangers die het met Euro’s of Dollars gekomen en dat nu niet kunnen omwisselen. Of backpackers die hun laatste centen in Thailand kwamen opmaken. Er zullen genoeg Farangs in problemen gekomen zijn dus het is niet zo vreemd…
Beste mensen,
Wat schrikbarend hoeveel mensen over dit onderwerp een vooroordeel hebben en negatief reageren zonder onderbouwing.
Hetzelfde gebeurt natuurlijk ook in Nederland waar regelmatig mensen van niet Nederlandse afkomst of met afwijkende huidskleur rijdende in een mooie auto vaker aangehouden worden.
Zal wel een drugsdealer zijn of een pooier word er dan vaak gesuggereerd .
Erg gevaarlijk en het woord racisme is vlug gevallen
Zo dus ook veel van dat soort reacties op de vraag van Maryse .
Wel makkelijk om alvast een oordeel te hebben terwijl het fijne ervan onbekend is.
Veel praten is makkelijk maar iets zeggen moeilijker.
Het zal wel weer een hoop reacties geven.
Ralph