Lezersvraag: Is meedoen belangrijker dan winnen in Thailand?
29 september 2019
Beste lezers,
Mijn vriendin kijkt regelmatig naar van die zangwedstrijden in Thailand, zoals je die in Nederland ook hebt zoals de Voice, Idols, etc. Maar wat mij opvalt in Thailand is dat er veel Thai meedoen aan dat soort wedstrijden die geen noot kunnen zingen. Soms zo vals dat het pijn aan de oren doet? Er zal toch wel zoiets zijn als een voorselectie?
En ook de jury in Thailand is bij de wedstrijden nooit echt kritisch.
De vraag komt dan bij mij op of in Thailand meedoen belangrijker is dan winnen? Zijn Thai minder kritisch als je geen talent hebt?
Groet,
Niek
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Thailand video's25 december 2024Ontdek de verborgen pracht van Sam Roi Yot (video)
Visumvraag25 december 2024Thailand Visa vraag Nr 231/24: METV of Visa exemption?
Leven in Thailand25 december 2024Je maakt van alles mee in Thailand (240)
Lezersinzending23 december 2024De linkse oudere jongere voelt zich prima in Thailand (lezersinzending)
Ik verbaas mij al jaren hoe de Thai zich aan de ene kant kunnen schamen voor zaken waarvan wij niet begrijpen dat je je ervoor zou hoeven schamen en aan de andere kant ongehoord vals en hard kunnen zingen op plekken waar vele anderen kunnen “meegenieten” en zich daar dan weer niet voor schamen.
De thaise taal is fonetisch.
Sommige woorden moeten ze op een bepaalde manier in dat liedje plakken.
Omdat wij het niet verstaan klinkt dat vals.
Voor hun is het serieuze muziek.
Vergelijk het maar met woord-jodelen .
Dat lijkt mij een plausibele verklaring.
Maar toch denk ik dat veel Thai gehoorschade moeten hebben.
Muziek staat soms zo hard, dat je de muziek niet meer hoort.
En niemand die zich er aan stoort.
Als een Thai een microfoon in de hand krijgt denkt hij dat hij kan zingen. Dit komt omdat er zoveel karaoke zaken zijn waar men zonder schroom mag meezingen, mee huilen of mee brullen. Voor mij het ogenblik om weg te gaan zeker als er dronken mensen denken zich de vedette te voelen.
En waarom is dat ogenblik er dan?
Schaamte, het niet kunnen of willen begrijpen dat mensen zich laten gaan en dat blijheid ook vrijheid kan betekenen?
Of toch gewoon de calvinistische gedachte dat aandacht vragen niet hoort?
Meedoen is sowieso belangrijker want dat is je zwakke kant laten durven zien.
Hoeveel Nederlanders durven echt in het openbaar te spreken of gaan regelmatig naar een karaokebar?
Ik vind het kaartspelletje Ezelen ook wel leuk want zelfs de beste klaverjassers kunnen de zwakste zijn https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Ezelen
Zwakheid laten zien is een vorm van vertrouwen hebben. Dat doen honden ook als ze spelen en daar kunnen mensen een hoop van leren.
Ook mijn indruk is, dat meedoen aan dat soort zangwedstrijden belangrijker is dan winnen. De jury houdt daar rekening mee in hun commentaar.
Wat mij opvalt, is dat zowel de juryleden als het publiek de deelnemers met respect behandelen en zeker niet belachelijk maken bij een wanprestatie.
Ik weet niet of je ooit naar andere programmma’s (buiten die talenten shows) op de Thaise TV hebt gekeken maar erg verheffend is het allemaal niet. Toch zitten volwassen mensen in heel Thailand dagelijks naar ‘amusement’ te kijken waarbij de ‘Meneer Kaktus’ show in vergelijking een uiterst intellectueel gebeuren is. Ik zou er dan ook niet teveel rationele en logische vragen bij stellen; dan blijf je aan de gang hier.