Lezersvraag: Immigreren als Magere Hein?

Beste lezers,

Veel vragen en onderwerpen gaan over immigratie, de daarmee gepaard gaande bureaucratie, de TM formulieren, enz. Maar het betreft altijd en alleen voor personen die nog adem halen. Maar hoe zit het met expats (farangs) die buiten Thailand komen te overlijden en in het testament hebben vastgelegd in Thailand te willen worden begraven? Een antwoord daarop heb ik niet in het terug-zoek-onderwerp ‘overlijden’ kunnen vinden, noch bij instanties kunnen krijgen.

Voor de duidelijkheid een aantal gegevens op een rij:

1. Ik bedoel een westerse buitenlander die hier ruim 10 jaar op een Permission of Stay (Retired) woont.
2. Geen ander woon- of verblijf adres in de wereld heeft dan Thailand; eigen woning in Bangkok.
3. Geen enkele connectie meer met Nederland heeft (volledig uitgeschreven uit de Burgeradministratie).
4. Alleen nog in het bezit is van een Nederlands paspoort.
5. Geen bezittingen of familieleden in Nederland heeft.
6. Niet meer onder Nederlands erfrecht valt. Vervalt volgens de notaris na 10 jaar definitief vertrek uit NL.
7. Jaarlijks vanuit Thailand lange reizen maakt; zeker 3 maanden per jaar.
9. Daarvoor telkens een Re-Entry Permit regelt.

Nu komt deze Nederlander ergens ter wereld te overlijden, maar:

10. Wil niet naar Nederland worden getransporteerd, maar naar Thailand.
11. Wil absoluut niet worden gecremeerd; maar traditioneel in westerse stijl in Thailand worden begraven.
12. Heeft daarvoor reeds een graf gekocht; eeuwig recht, dus zal niet worden geruimd. (N.B.: Wel bijzonder: als levende mag je als buitenlander geen vierkante millimeter grond bezitten, maar door een bijzondere oude regeling wel voor de eeuwigheid als Magere Hein).
13. Testamentair is alles bij de notaris vastgelegd en zijn de financiële voorzieningen getroffen.

Nu de problemen, c.q. de vragen:

14. Het vrijgeven (exporteren)) van de overledene hangt natuurlijk af van het land waar het overlijden heeft plaatsgevonden. Dat is hier dus niet te beantwoorden; laat staan de perikelen die daarmee gepaard gaan.
15. Maar…hoe zit het met de ‘import’ van een lijk van een expat in Thailand? Ik heb nergens het antwoord daarop gekregen. De meeste ambtenaren schrikken van de vraag en willen hun vingers er niet aan branden. (I don’t know…)

Mijn concrete vraag is dus of iemand de regelgeving inzake de invoer van een overledene kent. Voor Thai ligt dat vermoedelijk ergens vast, maar hoe zit het als je niet de Thaise nationaliteit hebt, Thailand je woonland is en je in Thailand ter aarde wil worden besteld? Weet iemand waar je met deze vraag terecht kan of heeft dit in zijn/haar omgeving meegemaakt?

Je zou zeggen; gewoon in Thailand overlijden, probleem opgelost, maar het kan….verkeren.

Groet,

Rebel4Ever

PS: Ik vraag mij af of bij eventuele toestemming invoerheffingen worden opgelegd; dan heeft een lijk voor de staat dus toch nog nuttige waarde…