Beste lezers,
De ziektekostenverzekering in Thailand is hier al vaak het onderwerp geweest. Toch hoor ik graag van jullie of jullie het eens zijn met mijn redenering.
Ik ben 66 jaar en denk erover om samen met mijn (57-jarige) Thaise echtgenote naar Thailand te verhuizen. We wonen nu in België. Er zijn vele mogelijkheden om zich voor ziektekosten te verzekeren in Thailand. Een goede ziekteverzekeringspolis voor expatriates/pensionado’s kost al gauw 450€ per persoon/maand. En dan is het maar afwachten wat de kleine lettertjes zeggen i.v.m. “pre-existing conditions” enz. Er zijn zelfs maatschappijen die nierdialyse niet vergoeden. Als je dan weet dat ongeveer de helft van de patiënten op Intensive Care een vorm van nierdialyse krijgt…
Mijn vrouw vindt het belachelijk om daar zo veel geld aan uit te geven. Toch wil ik haar minstens even goed verzekeren als mezelf.
Als ik me nu eens NIET verzeker in Thailand maar elke maand 800€ inleg in een spaarpotje voor ziektekosten? Het blijft een gok of we al dan niet ziek worden, maar we hebben een best goed gevulde spaarrekening. Samen met dat “ziektekosten-spaarpotje van 800€ per maand kunnen we dan toch al een eventuele klap opvangen.
Eventueel kunnen we bij onheil -indien mogelijk- snel weer naar België verhuizen om daar medische zorg te krijgen. Ik meen dat Nederlandse lotgenoten een wachttijd hebben vooraleer ze dan weer aanspraak kunnen maken op de Nederlandse zorgverzekering. Belgen kunnen -als ik het goed gelezen heb- zonder wachttijd weer gebruik maken van de Belgische ziektekostenverzekering. Als je met spoed opgenomen word in Thailand voor een grote operatie of een ernstig ongeluk gaat dat plannetje niet lukken, natuurlijk.
Kan ik als farang terecht in Thaise staatsziekenhuizen? Het hoeft voor mij geen duur Thais prive-ziekenhuis te zijn. Ik heb de indruk dat Thaise ziekenhuizen goede en betaalbare zorg bieden.
Groet,
Johan (BE)
Redactie: Heb je zelf een vraag aan de lezers van Thailandblog? Gebruik het contactformulier.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur24 november 2024Gedicht v/d week: De stilte van een oranje ochtend
Leven in Thailand24 november 2024Je maakt van alles mee in Thailand (180)
Lezersvraag24 november 2024Legalisatie handtekening van mijn Thaise vrouw voor volmacht (Nederlandse) notaris?
Lezersvraag24 november 2024Hoe regel ik een huwelijk in Thailand en breng ik mijn partner naar België?
Er zijn eigenlijk twee redenen om dat sparen niet te doen:
1. rekeningen van ziekenhuizen lopen gauw op, zeker van de goede private ziekenhuizen. En dan praat ik al gauw over miljoenen Bahts (25.000 Euro per miljoen Baht; daarvoor moet je toch 30 maanden voor sparen). De spaarcentjes zijn dan zeer gauw op en de kosten (van medicijnen en reguliere checks) lopen gewoon door.
2. Ongetwijfeld worden de voorwaarden voor visa van expats de komende tijd aangescherpt waar het gaat om verzekerd te zijn voor ziektekosten,al dan niet gerelateerd aan Covid. Daar wordt al driftig over gepraat.
Bedankt voor je mening, Chris.
Je heb het over goede private ziekenhuizen. Zoals Bungrumrad en Bangkok Hospital groep. Die zijn inderdaad erg goed, maar ook erg duur.
Volgens mijn Thaise echtgenote zouden we ook terecht kunnen in staatsziekenhuizen zoals Queen Sirikit Navy Hospital in Sattahip en Banglamung en Pattaya City Hospital. Ze zegt dat daar ook goede zorg gegeven wordt, ook aan farang. Denk je dat die ziekenhuizen een alternatief kunnen bieden voor ons?
Ik ben benieuwd of nieuwe voorwaarden opgelegd worden om een visum/”verblijfsvergunning” (sorry, Ronny) voor Thailand te verkrijgen.
Ikzelf heb heel weinig ervaring met staatsziekenhuizen omdat ik eigenlijk nooit wat mankeer.
Mijn vrouw echter wel in de laatste twee jaar. Ze is verzekerd via het 30Baht systeem en we zijn in verschillende ziekenhuizen in Bangkok geweest. Ik heb de indruk dat de kwaliteit van de zorg meer afhangt van de kwaliteit van de dokter dan van het ziekenhuis.
Ik heb, dwz mijn vrouw heeft, goede ervaringen met een paar doktoren maar de rekeningen van enkele behandelingen en testen voor een mogelijk niet goed werkende hartspier (met enkele overnachtingen na de ablation) liepen toch wel toch uiteindelijk op tot zo’n 500.000 Baht. Daarvan hoefden we maar 30 baht te betalen. Uiteindelijk en gelukkig liep alles met een sisser af.
Hallo Chris,
Dit klinkt toch alsof je vrouw hele goede zorg gekregen heeft in staatsziekenhuizen. Vanuit mijn vroegere werk weet ik dat bijvoorbeeld een ablatie van het hart echt geen kleinigheidje is. Dat is echt supergespecialiseerde geneeskunde die je ook in Europa slechts in hoog gespecialiseerde centra kan krijgen.
Als je dat zou laten doen in een prive-ziekenhuis zonder dure verzekering ben je héél veel geld kwijt. Gelukkig ging het allemaal goed met je vrouw.
Punt 2 is weer maar eens totaal uit de lucht gegrepen. Spijtig dat hier sommigen heel wat verbeelding hebben.
Hoeveel expats lopen er hier onverzekerd rond? Ik zou durven stellen: duizenden … dan zullen al die mensen bij hun eerstvolgende jaarlijkse verlenging kunnen terug gestuurd worden naar hun thuisland. Sorry hoor, daar geloof ik niets van.
Zou toch zomaar kunnen gebeuren. This is Thailand.
Punt 2 is totaal niet uit de lucht gegrepen. Voor mensen die oorspronkelijk op een Non-Immigrant O-A zijn binnengekomen is er sinds 2 jaar all verzekeringsplicht. Ik zou niet weten waarom andere visa vroeger of later niet ook aan de beurt zijn.
Je praat dus duidelijk over Non O-A immigranten. Als je nu gaat speculeren wat er ZOU KUNNEN GEBEUREN met de andere visa plichtigen dan zijn we ver van huis.
Zolang er niets (al dan niet officieel) bekend wordt gemaakt is al de rest uit de lucht gegrepen.
Ik kan elk moment een topic opstarten met halve waarheden – elke dag lezen we wel iets in de media dat dan weer niet waar blijkt te zijn.
Roger heeft duidelijk een punt, als ze alle expats naar huis zouden sturen die niet deftig verzekerd zijn, dan volgt er hier een ware leegloop. Al die veronderstellingen zijn dus gebakken lucht.
Johan (BE), gewoon doen. Je legt zelf de nadruk op een goed gevulde spaarrekening en ik neem aan dat je de extra 800 euro per maand uit het inkomen haalt; dan bouw je snel een stevige buffer op. En je hebt de optie ‘naar het thuisland’ ook nog altijd als je tenminste mag vliegen met die aandoening.
Wat je zegt over de NL zorgverzekering klopt niet; zodra iemand in NL ingeschreven is moet hij een zorgpolis nemen en is er zorg vanaf dag 1. Er is, als je terugkeert na emigratie, wel een wachttijd voor de WLZ, de Wet langdurige zorg, en dan praat je over langdurige of permanente opname.
In Thaise staatsziekenhuizen kun je als buitenlander terecht. Hou er rekening mee dat daar niet altijd kamers voor 1 of 2 zieken vrij zijn; dan kom je op zaal. Niet ieder ziekenhuis biedt een volledig zorgprogramma; voor grote operaties zal je soms naar een regionaal staatsziekenhuis moeten.
Bedankt voor je mening, Erik.
Dus een Nederlander die terugkeert krijgt zijn zorg vergoed vanaf dag 1. Blijkbaar was ik slecht geïnformeerd, sorry daarvoor.
Dat ik in een Thais overheidsziekenhuis op een zaal terecht zou komen vind ik niet zo heel erg. Hoofdzaak voor mij is de kwaliteit van de zorg. Heb jij de indruk dat de zorg in Thaise overheidsziekenhuizen goed is?
Johan, ik heb zelf in een staatsziekenhuis gelegen met een gebroken been. Ik leef nog en het plaatwerk zit er nog steeds goed in…. Voor een ’total hip’ kon ik daar niet terecht en had ik een lange wachttijd elders dus dat liet ik doen in een ziekenhuis van de RAM-groep in Khon Kaen. Dat kost wel wat meer….
De kennis van de Engelse taal neemt langzaamaan toe onder de verpleegkundigen maar verwacht dat nog niet van andere hulpen; artsen spreken in mijn ervaring allemaal keurig Engels. Maar als je zelf Thais spreekt helpt dat wel.
Tenslotte, over smaak valt niet te twisten, maar er waren avonden dat ik het ziekenhuisdiner liet staan en mijn vriendin belde om een paar hamburgers te brengen…
Bedankt, Erik.
Kijk, dat is info waar ik iets aan heb.
De operatie aan je gebroken been hebben ze dus blijkbaar goed gedaan in het Thaise staatsziekenhuis. Was waarschijnlijk wel betaalbaar.
Een heupprothese kan je meestal uitstellen en je eerst goed informeren over prijs en kwaliteit.
Of het eten in het staatsziekenhuis lekker is maakt niet zo heel veel uit voor me, als de artsen en verpleegkundigen verder hun vak maar verstaan. Het gaat me om de kwaliteit van de medisch/verpleegkundige zorg.
Een eventuele taalbarriere wordt wel opgelost door mijn vrouw en dochter in Thailand.
In Thailand wordt je niet verzekerd tegen (!) ziektekosten maar voor (!) een bepaalde hoeveelheid geld. Als de pot leeg is dan betaal je de rest zelf. Als je in één jaar tijds teveel declareert, wordt je betreffende kwaal in de jaren daarna uitgesloten, en betaal je vervolgbehandelingen zelf.
Een gerenommeerde verzekeringsmij (Sigma Fr) heeft een maximale polis van 3 miljoen baht. Daarna houdt het op. Heb je €800 p.md, beschikbaar, dan spaar je >100 mnd. Mankeer je in die 8 jaar niets, heb je een mooi bedrag bijeen gespaard.
Maar ik doe het anders: ga je eigen ziektegeschiedenis na plus die van je familie zowel aan vader’s als moeder’s zijde. Zijn er geen hartfalen, kankers, familiare en/of genetische afwijkingen, doe dan hetzelfde als je Thaise vrouw en haar familie. Grosso modo rekenen zij op zorg via staatsziekenhuizen. Hoe ouder je bent, hoe minder echte noodzaak je zo duur te verzekeren in Thailand. Per slot van rekening is het zo dat een mensenleven niet eindig is. Wil je tot je einde wel verzekerd zijn van alle levensreddende of – rekkende zorg en behandeling, blijf dan in Nederland, of ha volgens het principe 8/4 mnd. p.jr.
Ja Wim, het is maar wat je er zelf van maakt. Dus in jouw familie geen kankers, geen hartfalen, geen genetische afwijkingen of andere ziektes. Wel proficiat, dan zijn jullie een super ras!
Ik vrees echter dat er iets anders schuilgaat achter je verhaal nl. dat de verzekeringskosten in Thailand té duur uitvallen voor jou en dat je HOOPT dat er je niets ernstigs voorvalt. En dan kan je uiteraard, indien nodig, nog steeds terug vallen op de goedkopere staatshospitalen.
In Thailand lopen er heel wat niet verzekerde buitenlanders rond, een groot risico als je het mij vraagt. Ik investeer graag in mijn gezondheid, een goede ziekteverzekering maakt hier deel van uit. Het is duur ja, maar anderzijds maakt het goedkope leven dit meer dan goed. En zoals andere leden hierboven melden, de kosten kunnen gigantisch oplopen als je serieuze pech hebt.
Ik denk dat Wim2 wel wat gelijk heeft. Er zijn nou eenmaal veel meer families zonder ziekten en genetische afwijkingen dan families behept met al die ziektes en gebreken. Wat betreft al die niet verzekerde buitenlanders in Thailand: welk risico bedoel je? Ze lopen er immers al jaren! Thailand heeft wel veel kosten aan buitenlandse vakantiegangers die onvolledig of niet verzekerd door ongeval in ziekenhuizen belanden. Laat iedereen zijn eigen afweging maken.
In 2009 toen ik mij liet uitschrijven, zat ik met de zelfde vraag, ook hier in het Thailandblog geplaatst.
Kreeg toen verschillende antwoorden
Uiteindelijk heb ik maar zelf besloten, om toch maar een ZKV te nemen.
Achteraf er blij mee.
Want in 2010 kreeg ik prostaat kanker, 2013 darmkanker, en de nodige scans, en verdere onderzoeken erna.
Tot op heden, wil niet veel zeggen maar was tussen 2010 en 2014 toch anders wel zeker een 80000 euro kwijt.
2018 toen ik in Leeuwarden was kreeg ik een beroerte, 5 dagen opgenomen bij het MCL, zag gisteren de rekening 3950 euro.( had toch niets te doen)
Daarna hier onder behandeling, van de Neuroloog, en voor mijn darmkanker van de oncoloog, nog steeds.
Eind 2018 tot heden, ook van de Oogarts, met injecties.
Het is altijd achteraf, of men het goed doet.
Het is een gok, ik ben er blij mee.
Hans van mourik
Hier kan ik maar één antwoord op geven, je hebt een wijze beslissing genomen Hans.
Mensen die beweren dat men gerust een spaarpotje kan aanleggen voor ‘onverwachte tegenslagen’ weten niet waar het om gaat. Ze kunnen wel eens aardig tegen de lamp lopen.
Hoi Willy,
Begrijp me a.u.b. niet verkeerd. Ik maak geen reclame voor het aanleggen van een spaarpotje als alternatief voor een dure ziektekostenverzekering.
Ik probeer alleen uit te vissen wat verstandig is, afgaande op de ervaringen van lezers van dit blog.
Betreffende wat verstandig is,kun je gewoon in het kort zeggen, dat je met het afsluiten van een goede ziektekostenverzekering het verstandigste bent.
Dat jou vrouw deze verzekerings bedragen overdreven vindt,heeft vaak te maken met het feit dat zij geheel anders tegen dergelijke bedragen aankijkt als de meeste farang.
Bovendien is voor vele Thai, geld wat op een bankaccount staat,een soort van zekerheid die bij plotselinge ziekte of een(verkeers) ongeluk,eigenlijk niets meer is dan een erg bedrieglijke zekerheid.
Velen zijn groot geworden met het feit,dat de meeste Thai onder een 30Baht regeling vallen, en maken zich maar al te vaak helemaal geen zorgen,als deze regeling ook aan zijn grenzen gaat stoten.
Niet zelden is voor hun deze grens mogelijk erg snel bereikt,zodat men toch op een prive ziekenhuis aangewezen is,met alle kosten vandien voor hun directe familie of eigen kapitaal.
Voor een farang van 66 jaar, die na eigen informatie 800euro p/m sparen kan,is een goede ziektekostenverzekering gewoon de verstandigste oplossing.
Het standpunt dat een goed dekkende ziektekostenverzekering de enige goede keuze is kan ik enkel maar bijtreden. De rest hoeft nog weinig uitleg denk ik.
Bedankt voor je reactie, Hans.
Gelukkig heb je in 2009 de juiste beslissing genomen.
Heb je ervaring met Thaise staatsziekenhuizen? Indien ja, vond je de kwaliteit van hun zorg goed?
Beste Hans, dat is precies wat ik bedoel met mijn eerdere opmerking. Heb je in je eigen of familiale historie te kampen (gehad) met allerlei kwalen en/of ziektes, verzeker je dan in Thailand. Maak tijdens de voorbereidingen een goed financieel plaatje, want een zkv in Thailand kost het nodige. En anders 8/4 mnd. p.jr. Kan wel eens goedkoper uitvallen dan permanent in Thailand. Elk jaar dat je in Thailand premie betaalt en geen aanspraak hoeft te maken op je zkv, is verloren geld, want in Thailand geldt geen solidariteits-principe. In Thailand zijn alle zkv’s gestoeld op winst-principes. In Nederland zijn uit de premie-gelden slechts een gedeelte van alle zorgkosten gedekt. De rest doet de Staat. In Thailand geldt dat niet. Kortom: wees geen dief van je eigen portemonnaie, denk niet vanuit NL:/EU-kaders, maar bekijk wat echt in je voordeel is en niet van zkv-maatschappijen met winstoogmerk. Maar nogmaals: mankeer je het een of ander, dan doe je er wel goed aan een zkv te nemen, zoals blijkt uit jouw situatie.
Bedankt, Wim2.
Je familiale historie zegt veel over je kansen om ziek te worden, maar het zegt niet alles.
Je kan uit een gezonde familie komen en vervolgens gaan roken. te veel eten, flink alcohol drinken, te weinig bewegen, enz.
Die dure internationale ziektekostenverzekeringen voor expatriates en pensionados in Thailand doen hun uiterste best om niet te moeten betalen. Ze gaan je medische voorgeschiedenis uitpluizen op “pre-existing conditions”, ze werken soms met maximumbedragen per jaar of casus, in de kleine lettertjes staan soms uitsluitingen voor nierdialyse enz., ze werken soms met maximumleeftijden enz.
Die “slimmigheden” van de verzekeringen spelen ook een rol in mijn beslissing over al dan niet verzekeren.
Klopt allemaal, beste Johan, maar als je uit een van weerszijden gezonde familie komt, met weinig tot geen ziektehistories, en je bent zelf aan het roken (geweest), en/of te kampen met obesitas, daarbij weinig beweging en elke dag alcohol zelfs in kleine hoeveelheden, enz etc,, naar mijn menig ben je sowieso te laat om dan te gaan denken aan een zkv. Maar zoals je al aangeef: er is altijd wel een verzekeraar te vinden die er garen bij spint. Mijn vrouw vindt het ook van de gekke om een enorme premie te moeten betalen. Waarom eigenlijk?, vraagt zij zich af. En al die andere mensen dan die zich ook geen private kliniek kunnen veroorloven? Haar motto: neem het leven zoals het zich aandient. In NL/BE nou eenmaal anders en sjieker dan in TH, omdat je in TH nou eenmaal je meer te behelpen hebt met basale vraagstukken. Kun je het permitteren een van deze of meerdere te omzeilen, wat let je? Ik zou om die reden een spaarpotje aanleggen.
Ik begrijp niet dat je anderen adviseert om je in te dekken met een spaarpotje. Het is niet omdat je zelf een gelijkaardige beslissing genomen hebt dat dit dé juiste keuze is.
Wat als je na bvb. enkele maanden Thailand geconfronteerd wordt met een hartaandoening, je moet geopereerd worden en je mag en kan niet terug naar je thuisland. Veel succes met je spaarpotje van enkele honderden euro’s. En zo kan ik nog vele andere voorbeelden aanhalen.
Maar ok, dit is enkel mijn mening hoor, ieder is vrij om voor zichzelf te beslissen.
De helft van iemands medische kosten zou in doorsnee gemaakt worden in de laatste zes maanden van iemands leven.
Bedankt voor je reactie, Hans.
Waarschijnlijk klopt dat wel, dat de meeste ziektekosten gemaakt worden op het einde van iemands leven.
Wat mij dan bezig houdt, is de vraag of Thaise overheidsziekenhuizen dan goede zorg bieden in die laatste maanden.
Of moet ik dan toch kiezen voor een dure ziektekostenverzekering voor expatriates en pensionados in Thailand zodat ik in een Thais prive-ziekenhuis zoals Bumrungrad terecht kan? Het gaat me dan niet om de luxe maar om de medische kwaliteit van de zorg.
Ook een manier om te weten te komen wanneer je laatste 6 maanden zijn aangebroken 😉
Als dit zo zou zijn Alex dan mag men mij gerust 6 maanden vroeger een spuitje geven hoor. Kosten gespaard en een hoop pijn en miserie waar men geen last meer van heeft.
Als je een gelukkig en volwaardig leven gehad hebt dan is dat half jaartje vroeger heengaan geen probleem. Spijtig genoeg is actieve euthanasie in strijd met het Boeddhistisch geloof en daar moeten we ook respect voor opbrengen. Maar we dwalen af van de originele vraagstelling.
Bedankt Bart,
Je hebt gelijk als je zegt dat opmerkingen over de voorschriften van het Boeddhistische geloof afdwalen van de vraagstelling.
Maar voor mij is het toch stof tot nadenken. Zou ik in een Thais staatsziekenhuis goede pijnstilling en/of terminale zorg krijgen indien nodig?
Ook in een duur privie-ziekenhuis zoals Bumrungrad gaan ze echt niet euthanaseren. Vanuit mijn verleden als verpleegkundige weet ik dat het onderscheid tussen goed pijnstilling en “stiekeme” euthanasie zeer moeilijk te maken is.
Ik heb zo het vermoeden dat dure prive-ziekenhuizen in Thailand betere terminale zorg bieden dan staatsziekenhuizen. Heeft iemand daar ervaringen mee in de Thaise schoonfamilie?
Je kunt je in Thailand niet op dezelfde manier opstellen tov ziekte en dood als in Nederland. Thailand kent geen discussie over vrijwillige levensbeëindiging. Kun je geen terminale zorg betalen dan is er geen terminale ziekenhuiszorg. Heel veel Thailandbloglezers kunnen bevestigen dat het in Thailand daagse praktijk is dat zij (dus veelal de Thaise medemens immers krapper bij kas dan de NL/BE-landgenoot) naar huis worden gestuurd met een zakje pillen, en aan de goede zorgen van de familie toevertrouwd. Hier zit ‘m de kneep, want wat gebeurd er als er geen familie is, of wel familie die geen goede zorgen wil of kan toevertrouwd krijgen, of denkt men soms dat alle Thai van het heilige soort zijn? Dus wil je verzekerd zijn van goede zorg, neem dan (op tijd) een goede zkv of zorg voor meer dan voldoende eigen vermogen. Het zou de Thaise overheid trouwens sieren als zij bij elke verblijfstitel een zkv zou vereisen en niet enkel bij O-A. Dan was een discussie als deze niet nodig, en de binnenkomstvoorwaarden duidelijk. Probeer maar eens de UK, of de VS, Canada of de EU zonder zkv binnen te komen. Gaat echt niet lukken.
Om die reden denk ook aan een Living Will. Met name ook over wie beslissingen voor je neemt over je medical care wanneer je die niet meer zelf kunt nemen. Kans is dat het ziekenhuis die dan anders voor je neemt.
Bedankt voor je advies, Hugo.
Als ik in Thailand woon zal ik zeker voor een “Living Will” zorgen.
Probleem daarbij is alleen dat mijn Thaise echtgenote diepgelovig Boeddhiste is. Die zal nooit, never ever, haar goedkeuring geven voor iets dat lijkt op euthanasie of zelfs verkorting van het leven. (MIJN leven dus, als ik op apegapen lig).
Dus daar moeten we eerst maar uit zien te raken vooraleer het zo ver is…
U kunt zich ook in staatsziekenhuizen laten behandelen.
Soms zijn er tegen betaling ook kamers voor 1, of een paar patienten, te huur, zodat u niet op de gang hoeft te liggen, maar dat zal waarschijnlijk per ziekenhuis vaerschillen.
Dat zou u van tevoren kunnen uitzoeken.
Bedankt, Ruud.
Dat is ook weer nuttige info. Indien beschikbaar kan ik dus in een staatsziekenhuis tegen betaling een kamer voor 1 of 2 personen krijgen.
Geen ervaring met staats ziekenhuizen.
Heb sinds 2009 een Nederlandse ZKV.
Kan sinds 2015 niet meer, alleen de mensen die het hebben ,mogen het behouden.
Ze nemen geen mensen meer aan.
Hans van Mourik
Wat staatsziekenhuizen betreft:
15 jaar geleden kreeg de broer van mijn Thaise echtgenote maagkanker. Hij was alcoholist, mogelijk is er een verband tussen de grote hoeveelheden sterke drank en de maagkanker,
Hij kreeg zijn diagnose in het staatsziekenhuis en werd vervolgens min of meer op straat gezet.
Hij is op een ellendige manier thuis bij de familie gestorven. Bloed overgeven, veel pijn enz. Ik kreeg het verhaal pas te horen toen hij al overleden was, anders zou ik ingegrepen hebben.
In Europa krijgt zo’n patiënt terminale zorg. In ieder geval een morfine-infuus tegen de pijn. Dat weet ik omdat ik gepensioneerd verpleegkundige ben.
Ik wil maar zeggen: in dit geval was de zorg van het staatsziekenhuis NIET zo goed als wij ervan verwachten.
Deze ervaring speelt ook een rol in mijn beslissing: dure verzekering of staatsziekenhuis.
Johan, ik begrijp je niet goed.
In je oorspronkelijke vraag stel je dat: “Ik heb de indruk dat Thaise ziekenhuizen goede en betaalbare zorg bieden…”
En nu zeg je net het omgekeerde … “in dit geval was de zorg van het staatsziekenhuis NIET zo goed als wij ervan verwachten.”
Ik heb de indruk dat je zelf niet goed weet wat je verlangt! Het is nochtans heel simpel hoor, ofwel neem je een duurdere verzekering die de kosten dekt in een privéhospitaal (waar je in de meeste gevallen een prima service hebt met bijhorend kostenplaatje), ofwel leg je zelf een spaarpotje aan en laat je je verzorgen in een staatshospitaal (waar je dan het risico loopt dat de zorgen wat minder goed zijn).
Op de manier waarop je nu reageert kunnen we nog uren doorgaan. De ene persoon kan zich een dure verzekering permitteren, een andere helaas niet. Eenieder moet voor zichzelf uitmaken in welke categorie hij/zij valt. Wij, de leden, kunnen niet voor jou beslissen. Ik zal geen standpunt in nemen welke de ideale oplossing is. Het draait dus enkel om geld en ik heb altijd geleerd om nooit andermans zijn rekening te maken.
Prettige dag nog,
Veerle
Hallo Veerle,
Je hebt het goed begrepen als je zegt dat ik niet weet wat ik wil. Dat is nu juist de bedoeling van dit blog: ik kan andere lezers vragen welke ervaringen zij hebben en op grond daarvan een beslissing nemen. Ik ben die andere lezers ook dankbaar voor hun inbreng.
Die lezers helpen me bij mijn keuze: dure ziektekostenverzekering of staatsziekenhuis.
Als u zegt dat we nog uren kunnen doorgaan: ik stel uw inbreng op prijs maar u kiest er zelf voor om dit al dan niet te lezen.
Als ik u ga irriteren dan gaat u maar even iets anders doen, toch? Doet zelfs mijn eigen vrouw:)
Hoe kan je nu weten als een bepaalde reactie je aanstaat zonder die te lezen, sorry hoor maar dat moet je me eens uitleggen. Misschien je me meteen ook eens zeggen waar ik beweer dat je me irriteert? Ik vind het spijtig dat je me woorden in de mond legt die ik niet eens gezegd heb.
De ganse discussie omtrent de kostelijke ziekteverzekeringen in Thailand zijn hier al vele malen gepasseerd. Wat een bepaalde mening is over staatshospitalen hangt volledig af van wat je persoonlijk ervaring is bij eventuele problemen. De ene heeft negatieve ervaringen, de andere dan weer positieve. Hoe dit je kan helpen bij het nemen van een bepaalde beslissing is mij een raadsel.
Misschien moet ik het nogmaals herhalen. Welke kosten je wilt maken voor je al dan niet deftig te verzekeren hangt van eenieder persoonlijk af. Ga een aantal offerte opvragen bij de verzekeringsmaatschappijen en neem dan een beslissing als de hoge premies het waard zijn of niet.
Ik veronderstel dat je nu wel al zult weten dat je in privéhospitalen altijd teveel zult betalen (maar daar krijg je de service voor in de plaats). Wil je teren op een spaarpotje, dat is uiteraard je volle recht, maar wees ervan bewust dat dit je wel eens zuur zou kunnen opbreken. Dit alles is al door heel wat leden tot vervelens toe gemeld. Dus mijn inbreng heeft waarschijnlijk weinig waarde.
Ik hoop je hierbij te hebben geholpen.
@Veerle,
beste, ik heb uw reacties WEL gelezen en kan enkel instemmen met wat je schrijft. Probeer echter niet de mensen hier op het blog te begrijpen want dat is vaak onbegonnen werk. Iedereen zou wel moeten weten dat een spaarpotje aanleggen een heel groot risico inhoudt. Het spaarpotje zal tevens niet elke maand aangevuld worden hoor: dan is er wel altijd wel iets wat voorrang heeft bij onvoorziene grotere uitgaven. Of er is plots een redelijke grote som nodig voor bv de vervanging van een wagen. Waar denk je dat er eerst zal naar gegrepen worden? Naar dat spaarpotje natuurlijk.
Dan heb je ook nog de grote tegenstrijdigheden. Iedereen weet dat voor een jaarverlenging de meest eenvoudige en de minste administratieve rompslomp, het banktegoed is, Er zijn nu zelfs mensen, welke het spaarpotje aanbevelen, die toen het banktegoed op TB ter sprake kwam, daar totaal tegen waren want: 400.000 of 800.000THB op de bank zetten en er niet mogen aankomen, dat was echt niet te doen. En nu gaan ze een spaarpotje aanbevelen…. waar zit de logica????
Dit zijn ook mensen die de Thais met de vinger wijzen omdat ze zonder rijbewijs of verzekering rondrijden. Het ergste is: velen hebben er zelf geen en rijden hier als toerist zonder geldig rijbewijs rond……….
Het spaarpotje kan enkel nuttig zijn indien je, wegens gekende redenen, geen verzekering kan afsluiten, dan heb je weinig andere keuze. Voor de rest zou ik zeggen: voor je naar Thailand komt wonen: informeer je goed, vooral wat een verzekering betreft en neem dan je besluit.
Johan, in 15 jaar is ook in Thailand veel veranderd. Bovendien zijn er mondige zieken die er wel voor zorgen dat er geluisterd wordt naar ze. Het zal jou persoonlijk niet overkomen gezien jouw achtergrond.
Een jaar of 10 terug werd een farang opgenomen wegens leverkanker. In een staatsziekenhuis. Meneer werd terminaal en kreeg in dat ziekenhuis morfine. Hij wilde zijn laatste dagen thuis doorbrengen maar het ziekenhuis wilde de morfine niet als infuusvloeistof meegeven. Na heel veel soebatten kreeg hij dan morfinepillen mee naar huis. Zijn begeleidsters hebben de pillen fijngemalen en slokje voor slokje met melk in zijn maag gekregen. Een onmenselijke behandeling maar ja, regeltjes…..
Dat zijn dingen die een land nu eenmaal eigen zijn. Ook dat wijzigt, doch langzaam.
Ik kwam in eerste instantie in het staatsziekenhuis terecht met nog niet verklaarde symptomen. Niets dan lof voor de mensen daar die zich het vuur uit de sloffen liepen, maar veel te veel mensen moesten verzorgen. De arts zelf raadde me aan om naar het particuliere ziekenhuis te gaan. Daar werd snel de ziekte van weil vastgesteld. Was dat een dag later gebeurd dan had ik deze ervaring niet meer kunnen delen. Een goeie verzekerig afsluiten moet je doen als er nog niks aan de hand is. Je vraagt je dan altijd af of het de kosten waard is. Ik ben blij dat ik het gedaan heb. We (65 en 60 jaar oud) komen trouwens bij lange na niet aan de 450 euro premie per persoon. Dat is een bedrag dat je bij een Nederlandse verzekeraar betaalt als je 365 dagen buitenlanddekking wilt hebben. We betalen samen zelfs nog minder dan dat. Kwestie van goed uit (laten) zoeken.
Dag Francois, bedankt voor het delen van je ervaring.
Die betaalbare ziektekostenverzekering van jou lijkt me wel wat. Als je toevallig nog een tip zou hebben om het uit te (laten) zoeken is dat zeer welkom.
Ik vind er helaas alleen maar hele dure.
Ik ben Belg en woon in België .Een (fictief) adres in NL regelen zou ik gemakkelijk kunnen, want 3 van onze kinderen wonen in NL. Dan zit ik natuurlijk vast aan de verplichte ziektekostenverzekering van minimaal +/- 85€/maand/ persoon.
Ik zou kunnen kiezen voor 4 maanden BE/ 8 maanden Thailand, maar dan moet ik een woning aanhouden in België. Dat kost ook vrij veel geld.
Ik kan kiezen voor emigratie naar Thailand in combinatie met een dure internationale ziektekostenverzekering als pensionado. Zoals gezegd vind ik er alleen maar dure. Dan moet ik kosten van het aanhouden van een woning in België afwegen tegen emigratie + internationale verzekering.
Johan, als jij officieel in NL gaat wonen dan zit je aan veel meer vast dan die 85 (?) euro pppm.
Hou het simpel bij jouw primaire vraag: verzekeren of sparen.
@Johan(BE)
Dag Johan , even intermezzo ,
als Belg mag je mits op voorhand mits aangifte aan gemeentebestuur maximaal 1 jaar weg uit Belgie zonder je domicilie te verliezen , dit opent een beetje meer perspectief dan de vooropgestelde 8/ 4 maand van NL dwingend systeem,
Ik weet echter niet hoe dit in verband zit met de verzekeringsmogelijkheden .
Dit om je combinatieplannen een beetje te verruimen
PS
ik als Belg verkies in 2022 terug Be. te versassen zoals gepland toen ik in 2009 naar hier verhuist ben , en zo 3 jaar gebruik gemaakt heb van de 1 jaar max. regel, tot in 2013 (mits jaarlijkse overkomst voor paar weken) daarna uitgeschreven , met plan hier in Thailand niet eeuwig te blijven (en sterven).!
Deze ingave enkel als tip om je combinatie mogelijkheden te verruimen.
Ik heb makkelijk praten wegens geen “Ankers” hebbende hier in Thailand (zo gepland van begin) , ik begrijp dat familiebestand in Thailand hebbende andere koek is.
Maar ik verkies ons prima Be. gezondheidssysteem , vooral op hoge leeftijd en euthanasie mogelijkheid boven alles incluis ons”maximum factuur” systeem volgens inkomen .
Bedankt voor je reactie David.
Dat wist ik niet, dat je in BE 1 jaar het grondgebied mag verlaten.
En ja, als je veel zorg nodig hebt op latere leeftijd dan kan je maar beter in België zijn.
Je moet niet altijd alles geloven wat er hier gepost wordt. Die informatie klopt niet!
Als je je domicilie in België wil behouden moet je er het grootste deel van het jaar ook effectief verblijven. Er zijn al heel wat rechterlijke procedures geweest rond domiciliefraude.
Heel wat vermogende personen doen net het omgekeerde, hun domicilie in een belastingsparadijs maar blijven in België wonen. Daar wordt streng op gecontroleerd!
@Dimitri
Er is blijkbaar iemand anders uit zijn nek aan ’t kletsen , bekijk hier maar of informeer bij je online gemeentinfo
Algemene regel voor aalle gemeentebesturen in Belgie , maximaal 1 jaar afwezigheidmits aangifte op voorhand
Tijdelijke afwezigheid:
In geval van tijdelijke afwezigheid moet u uw hoofdverblijfplaats niet wijzigen, maar het is
wel aangewezen dat u uw tijdelijke verblijfplaats meldt aan het districtshuis of het
stadskantoor.
Bij tijdelijke afwezigheid gaat het bijvoorbeeld om:
personen die tijdelijk in een ziekenhuis of verpleeginrichting zijn opgenomen •
beroepsmilitairen •
studenten •
gedetineerden •
diplomaten •
personen die op studie- of zakenreis zijn •
toeristen die maximum één jaar afwezig zijn uit de gemeente van inschrijving•
Voor meer informatie kan u terecht in de districtshuizen
(http://www.antwerpen.be/eCache/ABE/80/35/989.html) en stadskantoren.
@Johan(BE)
Tijdelijke afwezigheid:
In geval van tijdelijke afwezigheid moet u uw hoofdverblijfplaats niet wijzigen, maar het is
wel aangewezen dat u uw tijdelijke verblijfplaats meldt aan het districtshuis of het
stadskantoor.
Bij tijdelijke afwezigheid gaat het bijvoorbeeld om:
personen die tijdelijk in een ziekenhuis of verpleeginrichting zijn opgenomen •
beroepsmilitairen •
studenten •
gedetineerden •
diplomaten •
personen die op studie- of zakenreis zijn •
toeristen • die maximum één jaar afwezig zijn uit de gemeente van inschrijving
Voor meer informatie kan u terecht in de districtshuizen
(http://www.antwerpen.be/eCache/ABE/80/35/989.html) en stadskantoren.
@Johan(BE)
https://www.vlaanderen.be/melding-van-tijdelijke-afwezigheid
Ontegenspreekbaar bewijs dat het mag , is zelfs nu uitgebreid naar 1 extra verlenging mogelijk ,in mijn tijd was het max. 1 jaar .(2010 / 2013
Kan WEL verlengd worden volgens de regels met 1 jaar nu, maar bvb als je terugkomt is er geen verlenging , kunt wel een nieuwe periode aangaan naje terug aanwezig melding (zoals ik het deed indertijd ) dus eigenlijk kan je hetjaarlijks doen mits ondertussen eens naar Belgie te komen , of mogelijks 2 jaarlijks ,
De premie (ook in Thailand) is heel erg leeftijd gebonden. Bij diverse verzekeringen word je er na je 70e uit gegooid. De verzekeringen die dat niet doen verhogen wel de premies.
Ik ben 74 jaar en betaal voor een Thaise verzekering van 2.000.000 een premie van ongeveer € 400 per maand. 150.000 baht per jaar.
Ze hebben me trouwens afgelopen jaren ongeveer 1.000.000 baht moeten vergoeden . Dat dan weer wel
Ik ben blij dat ik de verzekering had/heb.
Weet niet of het waar is, maar in ieder geval om je niet bang te maken.
Een kennis van mij, werd savonds goed ziek.
Zijn zoon belde de ambulance.
Die bracht hem naar het Changmai Ravajesj hostpitaal.
Toen hij daar aankwam vroegen ze gelijk of hij verzekerd is, ( nee)
Ze wilden dan eerst een voorschot hebben, zijn zoon ging toen pinnen, maar kon maar 20000 th.b. Pinnen meer kan het niet.
Toen begonnen ze hem pas te onderzoeken.
Denk er om de ambulance breng jou naar het dichts bijzijnde ziekenhuis
Hans van Mourik
Bedankt, Hans.
Het klopt inderdaad dat prive-ziekenhuizen in Thailand geen vinger uitsteken vooraleer er een creditcard of geld op tafel komt.
Mijn Thaise schoonmoeder werd halfdood binnengebracht in een staatsziekenhuis met een geperforeerde appendix. Die zegden doodleuk: geen plek, sorry!
Dus oma halfdood in een taxi naar een prive-ziekenhuis die meteen met spoed opereerden NADAT er geld betaald werd.
Voor mij ook weer een ervaring om te beslissen: dure verzekering of staatsziekenhuis.
Laat ik eens .inn persoonlijke motivatie op papier zetten waarom ik juist VOOR een ziektekostenverzekering (zkv) heb gekozen.
Ik vind het belangrijk dat ik weet dat ik zelf en zeker mijn vrouw en zoon goed verzekerd zijn en dus een goede medische verzorging kunnen krijgen. Dat geeft mij in ieder geval rust!
Ik zeg ook altijd dat ik hoop er nooit gebruik van te hoeven maken, want gezondheid is niet in geld uit te drukken. Ik betaal liever premie voor niets!
Ik ben voor 3 personen verzekerd en betaal minder dan €500 per maand. Woon in Laos. In de verzekering zit ook 3 maanden max. In het buitenland ( ex usa) gedekt.
BELANGRIJK; mocht je een verzekering afsluiten, laat je dan goed adviseren . Neem eens contact op met AA insurace in Hua Hin . Zij spreken Nederlands en kennen de markt ( ik heb trouwens geen aandelen in het bedrijf). Let zo wie zo op de eventuele uitsluitingen en misscien nog wel belangrijker, of er een leeftijdsgrens voor aanmelding is of…. dat je maar tot een bepaalde lwectijd verzekerd kan blijven . ( heb ik gehad , max tot 65 te verzekeren wn daarna eruit)
)
Maar het allerbelangrijkste is natuurlijk wat jij wilt. Jij moet een goed gevoel hebben bij wat je ook besluit.
Bedankt, Janlao.
500€ voor 3 personen, dat is erg redelijk. Ik moet inderdaad eens informeren bij AA insurance.
Dan krijg je natuurlijk ook weer het inpatiënt/outpatiënt verhaal.
Ik heb wel eens gelezen over een Belg die een verzekering voor alleen “inpatiënt” afgesloten had. Later kreeg hij hele dure chemotherapie in dagbehandeling, dus “outpatiënt, en toen wou zijn verzekering niet betalen. Er zijn zoveel valkuilen en kleine lettertjes…
Wat ik belangrijk vind is ook je woonplaats.
In Bangkok heb je meerdere “prive” ziekenhuizen.
Woon je in Bangkok, zal er op korte afstand wel een privee ziekenhuis zijn, en bij een noodgeval, zal je als farang overgebracht worden naar een privee ziekenhuis.
De kosten kunnen hier uit de hand lopen en een verzekering is dan aangewezen.
Woon je echter in de middle of no-where, geen privee ziekenhuis binnen een uur bereikbaar, zal je bij een noodgeval naar een staatsziekenhuis gebracht worden. En die kosten zijn “gemakkelijk” te dragen als je een spaarpotje hebt.
Is het geen noodgeval, kan je altijd opteren voor een staatsziekenhuis of eventueel behandeling in Nederland of Belgie.
Of het is een complexe medische situatie, wat jaarlijks miljoenen zal kosten, kan je altijd terug keren naar Nederland of Belgie en gebruik maken van de sociale zekerheid.
Wij maken gebruik van de staatsziekenhuizen in combinatie met de Bangkok Hospitaal keten. Het dichste prive ziekenhuis is een klein 80 minuten met de auto. Je hebt wel lokale klinieken.
Vroeger gingen we voor alles naar BKK hospitaal. Comfort, snelheid zijn een voordeel, grootste nadeel, de prijs.
Nu hebben we besloten, voor kleine ongevalletjes of “gewone” ziektes, naar het lokale staatsziekenhuis te gaan. Een staatshospitaal heeft dezelfde kennis en de mensen zijn heel bekwaam. Denk hierbij aan een gebroken arm of been, wondverzorging, een griepje, blindedarm, eigenlijk alle routine opnames of ziekten.
Willen we een tweede mening gaan we nog altijd naar de BKK hospitaal keten.
Idem bij noodgevallen. Wij zullen altijd eerst naar het het staatsziekenhuis gebracht worden omdat de prive veel te ver is.
Dit in combinatie met terug naar Nederland of Belgie als je echt bedlegerig of jaarlijks in de miljoenen gaat. (denk aan kanker.)
Dan is een spaarpotje een heel goed idee.
Ik ga om de 3 maanden naar het lokale ziekenhuis voor een bloedcontrole. Tegen 07:00 Hr wordt het bloed afgenomen en gaan we een hapje eten. Routine bloedtest met bijkomend suiker en cholesterol.
Meestal tegen 10:00 zien we de dokter, kwartiertje later buiten voor de medicatie. (Suiker, hart en cholesterol)
Neem tegen 10:30 zijn ze buiten. Kostprijs: 800 THB met medicatie inbegrepen. Reken voor Bangkok Hospital ongeveer 2 000 THB zonder medicatie.
Grootste nadeel, wachten tot 10:00 Hr in een gewone wachtzaal.
Ik heb in de 7 jaren dat ik al continue in Thailand mag verblijven, het nodige meegemaakt met andere Nederlanders en hun ziekenhuisopnamen. Kommer en kwel kan ik u delen. Zelf heb ik maar een operatie nodig gehad alhier aan mijn elleboog en dat was in totaal nog geen 200.000 baht. Met een verzekering van maximaal 2 miljoen baht per jaar en gebeurtenis gaf dit geen problemen. Dus voor de kleine zaken is een ziekenhuisopname in de privé ziekenhuis wel te doen. De problemen ontstaan bij de zwaardere operaties en langdurige behandelingen en bij bestaande ziekte klachten, die de verzekering niet dekt.
Die kosten overal een vermogen en daar doet Thailand niet voor onder. De kwaliteit van de behandelingen is te meten aan de kosten. Een Thais staatsziekenhuis levert alleen maar een basis behandeling die niet al te lang moet duren. Je kunt onmogelijk verlangen en verwachten dat de duurdere behandelingen, die het beste resultaat geven, plaatsvinden in staatsziekenhuizen. Soms zijn er ook nog lange wachttijden voor operaties. Diverse Thaise mensen in mijn kennissenkring zijn overleden op nare wijze met minimale zorg. Als je nagaat dat een hond niet in slaap wordt gebracht, door dierenartsen, met daarna de levensbeëindiging, als het uitzichtloos is, dan zegt dit al genoeg. Vier van onze honden zijn al overleden aan onder anderen nierfalen en daar hebben we een verschrikkelijke laatste week mee doorgebracht. Voor Jan modaal is een duurdere verzekering hier niet te betalen dus hou daar rekening mee. Het leven is zeker niet oneindig en met ernstige ziekte gevallen ben je hier slecht af. Soms kan de achterdeur naar Nederland nog redding brengen. Dus voor diegene hier die langer willen leven dan heb je twee opties zonder garanties. Gezond leven, eten sporten en uitkijken in het verkeer of goed in de slappe was zitten, zodat de kosten geen problemen geven. Maar uiteindelijk komt voor ons allemaal de man met de hamer.
Beste lezers,
Er zijn staatsziekenhuizen met uitstekende zorg en medische kunde.
Doch niet overal hetzelfde.
In de meer dan 10 jaar dat ik hier woon, heb ik al vele malen via sociale media buitenlanders gezien, die de medische kosten niet meer konden betalen. Zij of hun familie vroegen donaties om ziekenhuis kosten te dekken en eventueel repatriëring naar land van herkomst.
Dat is iets wat ik beslist niet wil en ben dus goed verzekerd.
Dit wilde ik graag even kwijt.
Met vriendelijke groet,
Hua.
Bedankt voor het delen van je ervaringen, Berry.
Toevallig weet ik dat veel artsen in Thailand deels in het staatsziekenhuis werken en deels in het dure prive-ziekenhuis. Misschien heeft die arts dan meer of betere mogelijkheden om te behandelen in het dure ziekenhuis?
nee, meer salaris
Het voordeel van een prive ziekenhuis is dat meestal alle nodige medische aperatuur aanwezig is tesamen met een redelijk korte wachttijd.
Denk bijvoorbeeld aan een MRI of ultra sound scan of …
De staatsziekenhuizen werken volgens een hierarchy, en ieder bovenliggend niveau is beter uitgerust.
Wij hebben hier 5 niveau’s.
Eerste niveau is de eerste hulp post, gewoon een paar verpleegster dewelke aanwezig zijn.
Tweede niveau is het lokale ziekenhuis. Kan je vergelijken met een huisartsen post zoals in Nederland/Belgie maar dan met RX mogelijkheden en bloed/urine onderzoek. (Wel uitgerust met aparte spoedgevallen dienst)
Je start meestal bij het eerste of tweede niveau.
Derde Niveau, regionaal ziekenhuis. Kan het tweede niveau je niet verder helpen ga je naar het regionale ziekenhuis. In het regionale ziekenhuis vind je dan de specialisten met hun benodige aperatuur (MRI) en worden de meeste routine operaties uitgevoerd. Wij hebben ook verschillende prive klinieken, en als die je niet verder kunnen helpen, en indien ze erkend zijn, word je ook doorgestuurd naar het regionale ziekenhuis.
Vierde niveau is het provinciale ziekenhuis. Kan het derde niveau je niet verder helpen, bijvoorbeeld kanker, kom je hier terecht. Zie het als niet-routine behandelingen
Vijfde niveau, Bangkok.
En je bent correct. De meeste doktors/specialisten in een staatsziekenhuis werken ook in de prive ziekenhuizen of hebben ook een eigen prive dienst. Je betaald dan meer, niet voor de kennis van specialist, maar voor comfort.
Mijn oudste dochter had jaren geleden een open wonde aan de voet, dikke teen. We gingen dagelijks naar Bangkok Hospitaal voor wondverzorging. Verzorging werd gedaan door een heel knappe jonge verpleegster. Probleem was, ze had weinig ervaring en kon geen goed verband leggen om een teen. Maar iedere keer, bijna 2.000 THB.
We werden dat moe, en op aandringen van mijn echtgenote gingen we naar het lokale staatsziekenhuis. (Ik was ook eerst geindoctrineerd dat staatsziekenhuizen des duivels zijn) Verpleegster was een oude kennis van mijn echtgenote, lekker bijpraten en tegelijkertijd deed ze wondverzorging en bijna blindelings een perfect verband. Dat heeft toen mijn ogen geopend. De verpleegsters in staatsziekenhuizen doen dat verschillende keren, dagelijks.
Bij de prive, meestal heb je de best afgestudeerde van de klas, maar ze hebben heel weinig ervaring.
Natuurlijk zijn er altijd horrorverhalen en “wat als”.
Zoals al aangehaald, als je zwaar ziek wordt en jaarlijks miljoenen nodig hebt, worden prive verzekeringen ook onbetaalbaar. Wij hebben nu besloten, indien dit met ons gebeurd, dit zal de enige reden zijn om terug te keren. Of als het miljoenen betalen wordt om 6 maanden of een jaar langer te leven, laat het maar zijn. Dan stoppen we ermee.
Bedankt voor je reactie, Berry.
Interessant om te horen hoe die niveaus in mekaar zitten.
Zou het geaccepteerd worden als een patiënt een paar niveaus overslaat en zich meteen bij niveau 4 of 5 aanbiedt?
Wij hebben een huis in de regio Pattaya. Ik ben een paar keer iemand gaan bezoeken in het Queen Sirikit Naval Hospital in Sattahip, Die behandelen ook burgers, zag er heel professioneel uit.
Het dichtsbijzijnde staatsziekenhuis voor ons zou Pattaya City Hospital zijn, maar ik zou liever naar het ziekenhuis in Sattahip gaan. Zou dat geaccepteerd worden?
En inderdaad, als we echt veel zorg nodig hebben dan kunnen we maar beter naar België terugkeren.
Mijn ex vrouw was verpleegster in’t Middelheim
Nu mijn vrouw is verpleegster in staatsziekenhuis in chumphon ik vind ze persoonlijk beter in Thailand plus ik lig altijd op kamer alleen en mankeer ik toch iets erg wordt ik doorgestuurd naar privé ziekenhuis dat mij ook maar 30 baht kost ( soms meer omdat mijn vrouw staatsbeambte is )
Marc, jouw reactie is helaas niet relevant. Gehuwd zijnde met een staatsbeambte in Thailand, dan ben je automatisch gratis verzekerd. Dit topic gaat nu net over het omgekeerde, een dure verzekering nemen of niet?
Waarom ik gekozen heb voor een ZKV, in 2009 na al die reacties in het Thailandblog.
1) Heb niet een grote buffer.
2)Gekeken of ik het kan betalen van mijn maandelijkse inkomsten.
3)Als ik het opzij kan zetten, indien niet1 verzekerd, mag ik er ook niet aankomen.
4) Stel dat het snel gebeurd dat ik geholpen worden.
5) Waar haal ik het geld vandaan, indien niet toereiken is.
Na al die vragen aan mij zelf, besloten een ZKV te nemen.
Nu wat prijzen in het Changmai Ram Hospitaal.
2010 prostaat kanker, weet ik niet meer.
2013 Darmkanker operatie 11 dagen daar gelegen en eten van buiten incl, 276000 th.b.
Chemo daarna 12 stuks om de 14dagen daar 3 dagen liggen, gemiddeld 100000ft th.b per keer.
1x Ctpet scan 50000 th.b. In Bangkok hospitaal ,mijn ziekenhuis heeft dat niet.
Verschillend Ct scan in mijn ziekenhuis 30000 bath per keer.
Colonscopie per keer 25000 th.b.
oogarts injecties 2 ogen 35000 th.b.
Consult Neroloog, Oncoloog, Oogarts, zonder medicijnen, 600 bath(dat valt mee vor een privé ziekenhuisbacterie mij).
Hans van Mourik
Beste Hans,
Als ik die bedragen zie dan denk ik dat mijn “spaarpotje” inderdaad wel eens heel snel leeg zou kunnen zijn.
Bedankt voor de info!
@ Johan, ik ben voor een klein bedrag verzekerd bij Coris??, 20.000 baht, via AA insurance ook al heb ik hier niet al te veel vertrouwen in maar beter iets dan niets.
Ik heb diverse malen in het staats hospitaal gelegen, een aantal keren op de zaal met 40 personen met het licht 24 uur aan, het nadeel hiervan is dat er personen liggen met diverse kwalen die de hele dag en nacht lawaai maken en jou zo uit je slaap houden, de hele dag mag er famillie op bezoek komen, dag en nacht, op dit moment met de covid dan niet meer maar later zal dit wel weer veranderen.
Terwijl ik daar op zaal hebt gelegen heb ik diverse mensen afgevoerd zien worden en zelfs naast mij een operatie zien gebeuren omdat er spoed was, ik kan je vetellen dat je daar zeker geen 2 dagen op wilt leggen, geen airco en met geluk als je op het goede bed ligt een vennetje plus ronddwarrelende infectie’s.
De kosten in het staatsziekenhuis waren per nacht 400 baht plus administratiekosten en medicijnen.
Er zijn ook privekamers en die varieren van 1800 tot 9700 met een verzekering??
Het dichtstbijzijnde priveziekenhuis is 175km verderop van ons vandaan, ik woon in Phetchabun dus ben ten eerste aangewezen op een staatshospitaal.
Omdat ik teveel kwalen hebt wordt ik bij elke maatschappij voor deze kwalen uitgesloten en dan blijft er voor mij weinig over.
Ik ben in de 60 en als ik nog iets in Nederland/Belgie zou hebben zou ik terug keren alleen al voor mijn ZKV.
Hallo Driekes,
Als jij schrijft dat je terug zou keren naar NL/BE alleen al voor de ziektekostenverzekering, dan is dat voor mij toch weer stof tot nadenken. Bedankt voor je reactie.
Als je met iedereen zijn persoonlijk verhaal rekening moet houden dan is er voor jou geen oplossing en zal je nog heel lang mogen nadenken.
Betse John, je hebt gelijk. Ieder persoon is uniek en ieder persoon kent zijn eigen ziekte- en gezondheidssituatie het beste. Wat ik altijd weer wel vreemd vindt is dat er mensen zijn met een dermate hoeveelheid grotere en kleinere kwalen onder de leden dat zij menen dat in Thailand maar op dezelfde manier gereageerd moet worden. Ga eerst na hoe je gezondheidstoestand is, praat met je huisarts (en/of behandelende specialisten), en probeer gezamenlijk een juiste inschatting te maken. Loop je veel risico: blijf in NL/BE. Loop je weinig risico: ga, maar bedenk dat altijd wel iets kan gebeuren, en wil je dat niet: blijf. Ik hou het op 8 maanden naar TH, 4 mnd in NL. Dat komt ook omdat ik ouder ben dan 70 jaar en geen zin heb me mateloos te ergeren bij een zoektocht naar een juiste zkv. Dat Thailand haar eigen mensen niet eens allemaal adekwaat kan verzekeren zegt toch genoeg over de staat van dat land. Thailand is verder prima, maar niet perfect. En dat laatste is wat veel mensen er van maken omdat zij de realiteit niet onder ogen durven te zien. En die realiteit is dat je het allemaal zelf moet uiutzoeken en vaak uitzieken.
Dat is waar John. Het ligt in mijn karakter om me eerst goed te informeren en dan pas een beslissing te nemen. Dat is de kracht van dit blog, veel lotgenoten die advies kunnen geven. Er is niks mis met heel lang nadenken, vind ik.
@ Johan, ik heb een aantal ct-scans ondergaan en deze kosten ongeveer 13.000 baht.
Biopsie in het staatszieknhuis 12.000 en in het BKK hospitaal 87.000.
” Eventueel kunnen we bij onheil -indien mogelijk- snel weer naar België verhuizen om daar medische zorg te krijgen.”
Ik heb niet alle reacties gelezen, op dit moment zijn het er 50. Maar ik heb erg veel moeite met deze zin. U bent van plan naar Thailand te verhuizen. Prima, Thailand zal op dit moment aantrekkelijker zijn dan in België te blijven. Maar accepteer dan ook de gevolgen van uw beslissing en laat niet anderen voor uw kosten opdraaien als u onverhoopt niet in Thailand de behandeling of zorg kunt krijgen die u nodig vindt. Als u wilt vertrekken, ga dan ook maar wees dan ook mans genoeg om de consequenties te dragen. Wat u hier schrijft vind ik ronduit opportunistisch.
Let op,
Belgische gepensioneerden, met een Belgisch pensioen, officieel wonende in Thailand, hebben nog altijd “Bijdrage ziekte- en invaliditeitsverzekering”. Dit bedrag wordt rechtstreeks van hun pensioen afgehouden.
Maar omdat ze in Thailand wonen, kunnen ze in Thailand geen gebruik maken van die Belgische sociale zekerheid. Ze betalen dus eigenlijk, voor niets.
Ze kunnen er wel terug gebruik van maken, in Belgie.
Dan kan ik best begrijpen dat als je jaren betaald, je er ook gebruik van mag maken.
Ik kan je redenatie volgen als de Belgische overheid dan ook aangeeft, wonende in Thailand, hoef je ook niet meer bij te dragen aan de Belgische “Bijdrage ziekte- en invaliditeitsverzekering.”
Beste G.J.Krol,
Natuurlijk ben ik opportunistisch, dat zijn we allemaal.
Ik ben Belg en ik zou het volste recht hebben om vanuit Thailand terug te keren naar BE voor zorg.
Ik heb lang genoeg mijn bijdrage geleverd, gewerkt en belastingen betaald.
niet vergeten , die persoon betaalt waarschijnlijk nog belastingen in Belgie , dus heeft hij er recht op
als je niet weet hoe de situatie van deze persoon is moet je zo een uitspraken niet doen .
Als Belg betaal je op jouw pensioen nog steeds belastingen , dus zo iemand heeft het recht om terugbetaalde verzorging te krijgen in Belgie
Ik ben 70 en mijn verzekering kost 3000 euro per jaar dus 250 euro per maand, zal voor jou iets goedkoper zijn omdat je wat jonger bent. Geen uitsluiting van kwalen die je krijgt in je verzekeringsperiode en je wordt er ook niet uitgegooid met 75.
Alleen inpatient verzekerd tot 500.000 euro per jaar, ook dagbehandelingen en nierdialyse zijn verzekerd, geregeld via Mathieu in hua hin.
Toen ik hier ging wonen heb ik hetzelfde dilemma gehad, had wel aardig wat spaarcentjes, maar dit geeft toch een rustiger gevoel.
Bedankt voor je advies, Han.
250€, dat wil en kan ik nog wel ophoesten. Misschien moet ik toch maar eens gaan praten met die Mathieu in Hua Hin.
kan je mij laten weten welke maatschappij dit is ?
Ik heb al eens eerder de suggestie gedaan om met meerdere personen elk een maandelijks bedrag in een potje te storten en dan een verzekering af te sluiten die dan bijvoorbeeld de eerste 1 miljoen baht niet betaalt, maar dat dit uit het potje gaat. Dat zou de premie per maand heel veel kunnen verlagen. Vooral als een verzekeraar prijsafspraken heeft met een aantal ziekenhuizen en ieder van die personen van die prijsafspraak gebruik kan maken.
Wat een onzin is dit? Je zal maar pech hebben dat dat spaarpotje net leeg is wanneer je een ernstige medische kwaal hebt.
Trouwens, bij AA insurance kan men ook instappen in zogenaamde ‘groepskorting’ maar dan heb je ook het risico dat, als er een aantal personen in je groep een grote claim indienen, je de korting ziet verdwijnen en je op het einde van de rit zelfs nog meer betaalt.
Sorry Adriaan maar aan dergelijk verhaal doe ik helaas niet mee.
Soms heb je geen keuze, ik ben 74 en heb een medisch verleden (hartinfarct 15 jaar geleden)
dus geen enkele kans om me te verzekeren hier.
Heb een spaarpotje en maar hopen dat het ooit genoeg zal zijn.
Laat het potje trouwens liever aan mijn lieve vrouwtje na.
Beste Johan ,
Je idee is prima , en de te sparen som zelfs aan de hoge kant .
Ik woon nu reeds meer dan zes jaar in Hua Hin en drie jaar geleden kreeg ik een beroerte , ik had toen de goedkope Assudis verzekering (450 euro per jaar ) die nu niet meer bestaat in Thailand , en jawel die betaalden mijn ziekenhuiskosten helemaal , dat was geen probleem en spijtig dat die goedkope verzekering niet meer bestaat.
Toen ik ging horen bij een andere verzekering hoeveel het me zou kosten werd ik duizelig ! Ik hoorde ook van andere Belgen dat sommige verzekeringen je eruit gooien als ze nog maar iets vermoeden over een verband met een vroegere kwetsuur /aandoening .
Ook het vermelden waard is de prijs die steeds stijgt naarmate men ouder wordt , je hebt dezelfde leeftijd als ik , dus 66 en dan kost die verzekering al wel wat , en komt men dikwijls uit op minstens 70.000 Baht per jaar en dus elk jaar stijgende en na enkele jaren zit je gemakkelijk over de 100K !
Ik baal ervan , mijn ervaring leerde me alvast over prive ziekenhuizen dat men alvorens je te onderzoeken ze het belangrijker vinden eerst je verzekering te contacteren en bevestiging van betaling te krijgen , dit maakte ik persoonlijk mee in het Bangkok Hospital in Hua Hin waar ik me aanmelde met een beroerte , toen men de JA kreeg van de verzekering was het 5 uren later en men zei me dat ze ’s anderendaags gingen opereren , ik moest er dus de nacht doorbrengen .
“s morgens pakte ik er men biezen en ging naar het Hua Hin hospital naar de spoed , direct werd ik daar onderzocht incl. CT scan zonder enige admistratie verrricht te hebben , mijn echtgenote verzorgde dat intussen . Een half uur later werd ik geopereerd en later werd ik wakker op de IC , niet zo prettig daar die IC , veel lawaai omdat er verschillende ongevallen binnen gekomen waren . Maar enkele uren later mocht ik naar een prima prive kamer waar ik vijf dagen prima verzorgt werd , een kamer met alles erop en eraan , sofa waar men vrouw op kon slapen en eigen badkamer , ook frigo en tv .
Kostprijs van dit alles , dus alles incl. operatie , onderzoeken , goede 5 dagen verpleging en medicatie 62500 baht !
Dit om U een gedacht te geven van het verschil , het Bangkok hospital rekende men verzekering voor die ene nacht zijnde iets meer dan 30.000 Baht aan !!! Was wel een mooiere kamer maar niet veel mooier .
Een vriend van me met dezelfde goedkope verzekering bleef wel met zijn beroerte in het BKK hospital , werd er geopereerd en toen direct na de operatie haakte de verzekering af , de limiet ( 450.000 baht ) was bereikt , dit om het verschil te schetsen .
Dus wat doe ik nu ?
Mijn verzekering is niet meer en een nieuwe verzekering vind ik te duur , dus wat jij zelf aangeeft doe ik nu , ik spaar een potje bij elkaar , en dat potje moet zo groot niet zijn hier met het Hua Hin hospital , ik denk dat 500 tot 800 K voldoende is , en die heb ik altijd staan .
Mijn vrouw en kleinkinderen die bij me inwonen zijn Thai , en die worden verzekert via het heel goedkope Thaise overheids systeem .
Hoop je geholpen te hebben met je prima idee
Beste Johan (BE),
het lijkt me dat jij je goed wil informeren voor de grote stap te zetten. Dat is een heel goed idee. Ik geef je dan ook de raad het dossier “Uitschrijven voor Belgen’ eens te lezen. Daar kan je veel nuttige informatie vinden. Het dossier is te openen hier op het TB aan de linker zijde.
Bedankt. Lung Addie!
Ik ga zeker het dossier “Uitschrijven voor Belgen” eens lezen. Jij bent zelf de auteur, zie ik.
Tot mijn vreugde zie ik dat ook adviezen van Ronny over visumperikelen daar terug te vinden zijn. Ik ben altijd nogal een digitale kluns geweest 🙂
Beste Johan,
ja, deze dossiers, zoals van Ronny Latya (ook een Belg) betreffende Immigratie, en dit van mijzelf betreffende Uitschrijving, zijn heel nuttig. Deze bevatten enkel zaken steunend op officiele wet- of regelgeving en niet op toogpraat. Aangezien sommige zaken wel regelmatig wijzigen moeten we dit ook bijhouden en eventueel aanpassen.
Het grote probleem is dat sommige mensen de teksten niet correct begrijpen of er hun eigen interpretatie aan geven. Zo bestaat er een hemels groot verschil tussen MOETEN en KUNNEN. Bv. : Inschrijven bij de ambassade KAN maar MOET niet. Met alle gevolgen vandien in dien je het niet doet.
Zo lees ik nu dat er een persoon is die een ‘OFFICIEEL’ bewijs van woonst voor de pensioendienst nodig heeft. Ik weet, en dat staat in mijn dossier, dat je de pensioendienst op de hoogte moet brengen van je nieuwe woonadres, dit is enkel omwille van het sturen van het jaarlijks levensbewijs, maar dat dit een OFFICIEEL document, afgeleverd door bv de ambassade-immigratie of Ampheu MOET zijn, daar heb ik geen weet van. Ik vroeg dus, ter eventueel aanvulling van mijn dossier, aan deze persoon mij een copy van die brief te sturen zodat ik zelf kan uitmaken wat ze precies vragen….. Resultaat: tot heden geen copy ontvangen, dus ….. ???? Kan enkel veronderstellen dat het fout is en ze gewoon een bevestiging van het nieuwe adres vragen. Zo een brief heb ik trouwens ook vroeger ontvangen maar geen OFFICIEEL bewijs werd hierin gevraagd. Tenslotte is het je eigen verantwoordelijkheid indien je een fictief of fout of geen adres meedeelt: je ontvangt dan het levensbewijs gewoon niet en de uitbetaling van je pensioen stopt.
Vriendelijke groeten.