Beste lezers,
Toen ik een paar maanden geleden met mijn vriendin de Isaan bezocht, wij wonen in Pattaya, zag ik het neefje van haar niet meer. Ik maakte mij al zorgen, maar zij vertelde mij dan hij een tijdje geleden monnik was geworden voor een bepaalde periode. Maar hoe zit dat nu precies? Ik snap er niet veel van, dus misschien kan iemand het mij uitleggen? Ik weet dat het een grote eer is dat een jongen een tijdje monnik word, maar hoe zijn de regels daaromtrent?
Wanneer gaat een jongen het klooster in? En waarom? Doen alle Thaise jongens dat? Voor hoelang? Moet daar voor worden betaald? De zus van mijn vriendin is straatarm, dus ik neem aan dat ze daar niet voor hoeven te betalen? Hoe gaat het dan met school?
Kortom veel vragen?
Groet,
Ferdinand
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
- Leven in Thailand27 december 2024De hond (lezersinzending)
- Achtergrond27 december 2024Borderrun Thailand (lezersinzending)
- Lezersvraag27 december 2024Ervaring met bouwen in Pai?
- Lezersvraag27 december 2024Hoe zeker ben je van jouw juridische rechten op het onroerend goed in Thailand?
Beste Ferdinand
Er zijn twee mogelijkheden.
1. De jongen in kwestie is 20 jaar of ouder.
Hij doet zijn intrede als monnik. Dat is in Thailand eigenlijk een gebruik voor elke jong volwassen man.
Dat kan met een feest gepaard gaan. Ook wordt het ook wel gedaan met meerdere mannen.
Dan betaald het dorp of dorpen het feest.
Het intrede gaat zelf gepaard met veel rituelen in de boot van het tempelcomplex. De monniken zelf bepalen hoelang ze als monnik willen blijven.
Ook oudere mannen treden wel in maar die zullen veelal langdurig blijven.
2
De zoon in kwestie is jonger.
Hij wordt dan NEEN. Dat komt veel voor bij arme gezinnen. De neen wordt dan gevoed door de tempel en krijgt dan ook een opleiding betaald door de tempel.
De jongen in kwestie kan ook gewoon uittreden.
Dan valt hij weer onder ouderlijk gezag. En zal dus weer ten laste komen van zijn ouders.
Als de neen 20jaar wordt zal hij monnik worden.
En dan kan hij er voor kiezen om monnik te blijven of uit te treden.
Meestal gebeurt dat laatste zelden. Immers monniken staan in Thailand hoog aangeschreven.
Groet
Er zijn meerdere redenen om monnik te worden.
De eerste is: dump je kinderen in het klooster in de lange schoolvakantie, dan kunnen ze weinig kwaad doen.
Een andere reden is dat jongeren een tijdje het klooster in gaan, is dat het goede karma dat ze daarvoor opbouwen is bestemd voor de ouders, of grootouders die ze hebben verzorgd als kind.
Voor het huwelijk wordt ook het klooster in gegaan, om te bewijzen, dat je een waardig mens bent om mee te trouwen.
Bij crematies worden kinderen vaak heel even monnik, ter ere van de overledene.
Mogelijk zijn er nog meer redenen, om het klooster in te gaan, maar ik ben geen specialist op dat gebied.
Doen alle Thaise jongens dat?
Nee.
Moet ervoor worden betaald?
Nee, dat is niet verplicht, maar normaal gesproken komt er wel een “vrijwillige” donatie aan te pas.
Ook monniken krijgen onderwijs, soms op een gewone school, maar normaal gesproken op een speciale school voor monniken.
Mogelijk, dat het onderwijs op een gewone school wat uit de tijd is geraakt, nu er bijna overal goed transport is.
Ik neem aan, dat heel vroeger het onderwijs in de tempel plaats vond en door een monnik werd verzorgd..
Je hoefde toen niet veel over de wereld te weten.
Lezen en rekenen en de leringen van Bhoeda volstond wel.
Beste Ferdinand,
Dit gaat gepaart bij elke familie die een jongen heeft(uitzondering daar).
Je zou het kunnen zien als in ‘dienst gaan waar jongeren ‘discipline en respect leren ‘in
alle facetten’ van het leven.
Niemand betaald dit en ook het feest niet(draaid de familie voor op).
Het is in Thailand een ‘groot goed’ als je dit hebt gedaan, geen alcohol, sex, drugs, en alles wat
er in het dagelijkse leven aan verleidingen zijn(afkik55).
Het is ook een opleiding om als ‘man’ thuis te komen met wijsheid.
Hier wordt geleerd om nederig te zijn en te ‘voelen dat jij van een ander afhankelijk bent.
Je moet dan hopen dat je dan ook elke dag goed te eten krijgt van de bewoners rond de tempel,
om elke morgen vroeg, ‘deur na deur’ eten verwacht”te krijgen.
Ik vind dit een heel goede toevoeging in het Taise leven, waar mensen al aan de rand van hun bestaan leven.
Met vriendelijke groet;)
Erwin
Ik krijg steeds minder respect voor het Thaise boedhisme, 20 jaar geleden heb ik nog nooit een monnik in de Big-C of 7/11 gezien. Nu struikel je erover en rijden ze gezamelijk terug naar het klooster in een nieuwe pickup met google maps op hun Iphone. Ook oudere en echte monniken. Mijn vrouw kan al dit ook niet waarderen en heeft zich aangesloten bij een tradidionele boedhistische richting waarbij het materialistische taboe is en ook geen tempels (die zijn voor de mussen om op te ….)
Marius, even afgezien van pick-ups en IPhones vind ik het positief dat boeddhistische monniken buiten de 3 maanmaanden durende regenretraite zich meer in de maatschappij laten zien. Ook de Boeddha was altijd op reis en bezocht zelfs prostituees (courtisanes) om daar een maaltijd te genieten.
Wat ik zie is dat er twee momenten kunnen zijn dat een zoon monnik is:
1. rond de leeftijd van 11-12 jaar voor een korte tijd en ik weet niet zeker of dit intern is. Dit is een soort kennismakingsperiode.
2 rond 20-22e jaar: vaak in het begin van het jaar of andere belangrijke periode. Het moment is vaak afhankelijk van de persoonlijke situatie. Vaak als de school of militaire dienst is afgelopen of juist voor bv trouwen. Een belangrijke stap naar het volwassen worden.
Er is dan binnen de familiekring op de dag van intreding een feest waarbij de ouders en ouderen in de familie belangrijk zijn. De zoon doet dan een soort boetedoening aan de ouders Voor alle zorgen en problemen die hij in het verleden heeft bezorgd.
De aanwezigen knippen ieder een stukje haar af met zegening. Aan het einde wordt hij helemaal kaalgeschoren. Het haar wordt bewaard. Dan een wit kleed aan en hij wordt in optocht naar de tempel gebracht.
Bij de tempel is dan een dienst voor toetreding. Meestal een periode van 3 maanden.
Hoe groots het feest is is afhankelijk van de familie omstandigheden.
Bij de meesten wordt het eten met de familie klaargemaakt. Muziek is vaak een mobiele band die ook de optocht begeleidt.