In Thailand of Cambodja werken op de rijstvelden kan dat?
18 december 2022
Beste lezers,
Ik ben een man van bijna 63 jaar. Loop al jaren met dat idee droom er zelfs vaak over, om de rest van mijn leven in Thailand of Cambodja op de rijstvelden te willen werken om mijn 1e levensbehoefte te kunnen betalen. Na 40 jaar huwelijk is de room er af en zou mijn laatste jaren daar mijn leven willen beëindigen. Heb eigenlijk de keus daarin al gemaakt.
Voordat ik de knoop door hak wil ik wel weten kan dat ? Daar zou ik graag iets meer van willen weten, dat is de reden dat ik mij aangemeld heb.
Groet,
Fred
Redactie: Heb je zelf een vraag aan de lezers van Thailandblog? Gebruik het contactformulier.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand30 december 2024Dokters (lezersinzending)
Belasting Nederland30 december 2024Thailand belasting vraag: betreft pensioen afkoop
Gezondheid30 december 2024Vraag aan huisarts Maarten: Complexe gezondheidsklachten in het buitenland en kan Ivermectine mij helpen?
Visum Kort Verblijf30 december 2024Schengenvisum vraag: Met mijn kleinzoon naar Nederland
Ik woon tussen de rijstvelden en daar zie je eigenlijk nooit meer iemand op werken.
Het is zoals met het graan in het westen ….alles gebeurd machinaal.
Als je op de rijstvelden wil gaan werken zal een tractor of machine besturen de enige mogelijkheid zijn.
Officieel is dit werken en voor dat werk kan je geen werkvergunning bekomen.
Tot zover het officiële gedeelte.
Maar denk niet dat daar iemand zal van wakker liggen als je op die velden staat te werken.
Denk eerder dat de Thai benieuwd zijn hoelang die “farang” het gaat volhouden… 😉
Ik heb het dan over Thailand natuurlijk….
Alsof dat zo leuk is. Werken op een rijstveld. En u wilt uw leven beëindigen? Moet dat ook op een rijstveld?
Ik ben echt niet van plan om op een rijstveld te gaan werken.
Aan mijn tuin heb ik al genoeg. Ik begin er aan om 6-7 uur en tegen 9-10 uur is het al te warm voor mij.
Ik zie ze geregeld bezig tijdens de oogst hier in LatYa-Kanchanaburi. Is een vrouw bij die denk ik een eind in de 70 is, maar denk niet dat iemand van ons haar zou kunnen volgen met de werkzaamheden.
Ik ben inderdaad niet van plan mijn leven te beëindigen. Toch niet op die manier als ik er wat kan aan doen. 😉
Niet iedereen is intellectueel en dan al op de hoogte van Visa etc hé ? Alle respect hoor , daar niet van ! Er zijn heel veel “farang” met een dikke portefeuille die “leven en wonen” in Thailand en geen vinger uitsteken die bovendien jonger dan 60 jaar zijn … als dat die man zijn wens is, wat is daar mis mee om in dat water te staan onder de brandende zon en rijstkorrels te plukken ? Een werkvergunning??? Hij is 63 jaar, we zitten niet in Nederland of in België hé? … en hoelang de farang het gaat volhouden ….hij lijkt mij heus wel te weten waar hij aan begint vermoed ik.
“officieel is dit werken”….
Ik verwacht ook van niemand dat men voordien wat weet over o.a. visum en werkvergunning.
Waarom denk je dat ik daar anders dagelijks tijd in steek om er vragen over te beantwoorden?
Je hoeft daar echt niet de “intellectueel” voor te zijn in de zin zoals jij het bedoelt.
De man vraagt info en ik geef hem relevante info daarover hoe het officieel zit.
Je mag als buitenlander niet werken in de landbouw of het moest als toezichter zijn.
“Tot zover het officiële gedeelte” sluit ik daarmee dat gedeelte van mijn reactie af.
Als je dan een beetje begrijpend kan lezen, dan zeg ik daarmee wat de officiële versie is en het daarbij laat. Ik vervolg dat ik echter niet denk dat er iemand zal van wakker liggen van het feit dat hij in een rijstveld gaat staan ploeteren.
Mijn reactie op dat zwaar werk en dat Thai met belangstelling zullen kijken wat die “farang” ervan terecht gaat brengen en vooral hoelang sluit ik af met een smiley.
Waarschijnlijk moet aan verzuurde mensen steeds uitgelegd worden wat dan daarmee bedoeld wordt….
Samengevat geef ik hem de info waar hij achter vraagt en wat hij daar mee doet maakt mij op zich echt niet uit. Maar hij heeft ze alvast gekregen.
In ieder geval zal hij er meer aan hebben dan gans je uiteenzetting die vooral naar mij gericht is en je kan samenvatten in een “F..ck the rules” en doe maar advies voor hem.
Daar heeft hij inderdaad wat aan als info….
Tot het eens mis gaat en dan horen we zulke “f..ck en doe maar” typetjes niet meer en kan de vraagsteller zijn plan trekken ….
Dat gaat echt niet lukken ,je verdient er de kost totaal niet mee en ten 2e ook erg zwaar werk.
Bedenk iets anders of wacht nog paar jaar ,want ervan leven gaat echt niet !
ER zullen vast wel-want zo ongeveer elke denkbare aberratie komt ergens wel voor bij zo´n farang- hele specifieke rijstsoorten zijn die hele specifieke zorg etc nodig hebben of veronderstelde speciale kwaliteiten.
Elke rijstboer moet met een of ander baantje bijverdienen om de minimale kosten van levensonderhoud te kunnen voldoen. Jij als farang mag het vast wel ergens doen, Camb is vermoedelijk stukken makkelijker met werk, maar je levensonderhoud zal je toch ergens anders uit moeten bestrijden. Ga je nu al-dus jaren voor je 67 wordt en AOW verkrijgt, dan worden die jaren ook nog van je AOW afgetrokken-al valt er dan nog steeds best wel simpel van te leven met -10/12%
Als dit werkelijk iets is waar je van “droomt” bij wijze van spreken , en je wil dit beslist doen… dan zou ik proberen contact te leggen met plaatselijke rijstboeren, trachten je situatie uit te leggen én de daad bij het woord voegen , plaats nemen tussen andere en meewerken.
Machinaal oogsten …, er zullen in Thailand of Cambodja nog heus wel kleine traditionele boertjes zijn die nog traditioneel werken en je wellicht graag zien komen.
Ik vermoed dat je weet wat fysiek werk precies inhoudt en als dat een droom is dan moet je daar voor gaan ! ! ! Advocaten, ambtenaren, pennelikkers zie ik dit niet doen … en “werkvergunning” in de Isaan, “het Hol van Pluto” ??? aub zeg… D O E N!
Veel succes alvast!
In Thailand is dit verboden, en als je het doet zou je wel eens sneller dan gepland terug in Nederland of Belgie kunnen staan, voor Cambodja heb ik geen idee…maar lang volhouden en tegen een loon van pakweg 6-7euro per dag ga je denk ik niet doen 555
Officieel ligt het moeilijk Fred in Thailand.
Met een Thaise partner ligt het wat makkelijker, maar daar heb je meer financiële inspanningen voor nodig natuurlijk.
Cambodja geen idee.
Hier een lijst wat verboden is in Thailand.
Zoals je ziet zijn veel ‘leuke’ werkzaamheden niet mogelijk voor buitenlanders.
Hoewel er wat mogelijkheden zijn.
https://bit.ly/3j3an8o
Krijg meer de indruk dat een oriëntatie vakantie meer op zijn plaats is om je project wat meer inzicht te geven.
Succes
Ook ik heb het alleen over Thailand:
Het voorzien in levensbehoefte door op een rijstveld te werken kan je volgens mij wel vergeten vanwege o,a. het weinige aantal dagen dat een rijstboer mensen inhuurt om te werken op een rijstveld. Afhankelijk van het gebied zijn er of 1 of 2 oogsten per jaar mogelijk, maar het is zeker geen dagvullend dagelijks werk. Tevens is de kosten vs opbrengst verhouding niet erg positief, deels vanwege kosten voor mest en huur van machines (bemand of onbemand). Buiten dat zijn er o.a. Visum eisen om in Thailand langer te mogen verblijven en ik adviseer je om daar eerst wat op deze blogsite over te lezen (via de zoekmethode).
Beste Fred, ik koop nu mijn 1e levensbehoefte bij Lotas’s voor 98 Baht voor 5 kilo rijst, maar goed ik erken, op een rijstveld is best wel uitdagend werk, ik kan het weten, maar lonen doet het niet, ik zou zeggen leef je droom dat deed ik ook !
Beste Fred,
Mooi vooruitzicht dat je hebt, maar idd wordt het oogsten machinaal gedaan zodat de rijst meteen in zakken verpakt wordt.
Hier in Surin worden die zakken echter leeggemaakt op de rijweg op blauwe zeilen om te drogen en te keren gedurende enkele dagen.
Daarna terug verpakt en verkocht of opgeslagen in de eigen “rijstschuur”.
Dit gebeurt nog allemaal manueel.
Ik twijfel niet aan je fitheid, maar bedenk wel dat je bij 40° niet even actief kan zijn dan bij 25° war wij gewend zijn.
Toch hoop ik dat je je toekomstplannen kan verwezenlijken hier in het prachtige Thailand of het buurland Cambodja.
Veel succes gewenst,
Jozef
Fred, rijstvelden bewerken is arbeidsintensief als het goed gebeurt zonder veel machines. Vele rijstboeren geven het hier op omdat e.a. niet rendabel meer is. Je kan geen grond of rijstvelden kopen als buitenlander, pachten kan wel. Het lijkt mij moeilijk – zo niet onmogelijk – om daar in 1e levensbehoefte in te voorzien. Mocht je toch willen doorzetten ga dan naar een gebied waar het hele jaar door water is om meerdere oogsten per jaar mogelijk is. Kennis van de Thaise taal lijkt mij noodzakelijk om te kunnen communiceren met andere rijstboeren o.a. over het water. En zoals al aangestipt, werken zonder vergunning en de temperatuur zijn wel serieuze puntjes.
Dit moet het ultieme ‘Zwitserleven-gevoel’
zijn: na je 60e dagelijks met kromme rug
op een rijstveld in Thailand werken.
Beste Fred,
Als je daarvan droomt ga dan eerst maar een paar maanden gezellig wonen tussen de rijstvelden.
Groet,
Jan
Beste Fred,
ik zou dit wel een ‘kwade droom’ noemen. Op je 63 ste, in de rijstvelden gaan werken, in Thailand of Cambodja, om dan nog aan je 1 ste levensbehoeften te voldoen, is wel het laatste waar je zou moeten van dromen, tenzij je een sadist voor jezelf bent.
Hoelang denk je dat dit gaat volhouden om, voorovergebogen, uren in een meedogenloze brandende zon te gaan werken, dat vraag ik me wel af.
Ook al zal er weinig reactie komen op het feit dat je dit zou doen: het is wettelijk niet toegestaan in Thailand. In Cambodja weet ik het niet. Maar ik zou je toch de raad geven van iets anders te dromen dan in een rijstveld te gaan werken.
Indien je dit zal doen, zoals je zelf schrijft, in de ‘laatste jaren’ van uw leven, dan zouden die ‘laatste jaren’ er veel sneller kunnen komen dan je denkt, maar dan is mogelijk ook uw probleem opgelost.
Om in de 1e levensbehoefte te voorzien ? Vergeet niet dat om elk jaar je jaarverlenging te krijgen, je 65,000฿ per maand als inkomsten of 800,000฿ op de bank moet aantonen of een combinatie hiervan, samen 800,000฿ per jaar. En…..van 65k฿ per maand, kun je hier in Thailand goed leven.
Je wilt met het werken op de rijstvelden in je eerste levensbehoefte voorzien. Als arbeider verdien je bij mij in de buurt 300 Baht per dag (met lunch) tot 450 Baht per dag. Voor een buitenlander is dat te mager om te overleven. Bovendien is het erg seizoens gebonden en is het oogst seizoen hier rond Udon Thani maximaal een maand lang. Dus als arbeider is het niet te doen voor levensonderhoud. Ook vraag ik me af of de lokale mensen je willen huren, want ik kan je garanderen dat je niet de efficientcy hebt van de lokale mensen (bij verre niet) en ze dus niet geintresseerd zijn om je te betalen voor het oogsten.
Zelf een rijstfarm beginnen? Ik heb het een keer uitgerekend of het interessant was, want mijn schoonouders zijn rijstboeren. Als je de arbeid moet huren voor ploegen, zaailingen trekken, planten, oogsten en dorsen met de machine dan zit je iets boven break-even. Maar omdat je geen ervaring hebt met rijst verbouwen zul je eerst door een leerproces moeten en dat gaat gepaard met fouten (en dus geen inkomsten).
Als je mocht besluiten om het toch te doen wens ik je succes, maar ik raad het je af.
Hoeveel denk je daarmee te gaan verdienen?
Immers, je wilt daarmee je eerste levensbehoeften betalen.
Heb je het plan om als arbeider te gaan werken? Verdiensten 100-200 euro per maand?
Maar helaas: je mag niet werken in Thailand, tenzij je een paar miljoen baht investeert en 5 Thais in dienst neemt.
Of wil je zelf grond gaan kopen? (Wat niet kan.)
Zoek je een regio waar eenmaal of tweemaal per jaar geoogst kan worden?
Als je in de rijstvelden wil gaan werken om je ” levensbehoefte ” te kunnen financieren en niet als hobby ben je volgens mij ver van huis.( en heb je hopelijk een grote spaarboek)
De meeste Thaise mensen willen er niet meer werken, omdat de verloning te weinig is en zoals hierboven aangehaald, zowat alles tegenwoordig machinaal gebeurt.
Je zeg niet als je een Thaise partner heb , die al in bezit is van meerdere Rai’s rijstgrond. Indien niet, denk ik dat het bij een droom zal blijven.
Maar dromen moet men najagen. Hopelijk kom je droom uit.
Mogelijk heb je een romantisch gevoel daarbij.
Nou vergeet dat gevoel maar, die rijstboeren doen het niet voor hun plezier.
Het is zware seizoenarbeid.
Dat wil zeggen: in een korte periode moet er heel veel gebeuren op het land en dan is het gewoon zwaar werk en hard doorpezen bij 40 graden in de schaduw. Alleen is er geen schaduw …..
Je moet dagen lang in dezelfde houding werken en dat sloopt je rug.
Buiten het seizoen is het sappelen, is er niets te doen en zijn veel boeren ineens chauffeur op een rietsuiker-vrachtwagen, werken in de bouw of liggen ze elke dag dronken op een tafel voor het huis.
Daarnaast stikt het in de ochtend en avond van de muggen en liggen en tussen de rijst cobra’s op hun maaltje te wachten.
En O ja, in Thailand mag jij helemaal niet als rijstboer werken.
Als ze je betrappen krijg je een fikse straf en na afloop wordt je het land uitgezet met een verbod of de komende 10 jaar niet terug te mogen komen.
Dus succes met je droom najagen.
DOEN!!
Ga je eerst oriënteren.
Ik woon in de Isaan. Oogst 1 keer per jaar. Er zijn echter genoeg plaatsen met 3 oogsten per jaar, bijv. Suphanburi.
Ik “werk” al een paar jaar mee op het land van de ouders van mijn vriendin. Is erg leuk werk. Maar er een bestaan van te betalen gaat echt niet lukken. Niemand die er moeilijk over doet dat je helpt.
zal het wel niet mogen.
Veel succes.
Nou, nou een vriend van mij zou ook eens een handje toesteken. In Ayuthaya, geen Esan. In de kraag gevat en stond een dag later op Don Muang voor de terugvlucht naar Nederland,
Straf: toen nog geen boete, nu wel. Hij kreeg inreisverbod voor 10 jaar.
Mijn buurman. een Deen, heeft z’n eerste visumverlenging vorige week gekregen met de mondelinge waarschuwing erbij! Forse boete en inreisverbod.
Werken in de rijstvelden van Cambodja? In 2008 na het overlijden van mijn vrouw ben ik naar Thailand en Cambodja afgereisd. 50 km voor de grens trof ik een mannetje in de bus die in het Khmer mij vroeg met hem mee te gaan naar zijn familie, ik ben meegegaan en ontmoette zijn familie, zoon 18 dochter 16 jr. dochter sprak een klein beetje engels. Ter ere van mij werd een kip geslacht en dronken we alleen een bekertje warm bloed. Kon je niet afslaan. Dat zou een belediging zijn. Dus avondeten was kip met veel groenten. Heerlijk. Niet zo pittig als in Thailand. De Boer waar hun gezin voor werkte was enthousiast dat ik ook mee werken wou. Dus rijstplantje poten de hele dag voorover gebukt. en in winterkleding met bivakmuts op zodat de zon niet tot de huid door kon dringen. 40C. `S Avonds geen rug meer over dus mocht ik de volgende dag met de koeien lopen. Ik heb 10 dagen gewerkt in de rijstvelden en gelopen en kreeg omdat ik Buitenlander was 10 dollar. Het gezin kreeg per maand 85 dollar. voor werk van 6 – 18 uur. Moeder mocht om 16 uur naar huis. Rijst moesten ze bij de boer kopen (veel duurder dan op de markt). Mierensoep gegeten en veel kikkertjes gevangen en gegeten. Het eten mocht niet veel kosten. Werken in de rijstvelden is een hele zware en gevaarlijke (veel slangen en nog veel meer muggen) opgave. Gelukkig gaat het in een lager tempo maar dat mag ook wel met die hitte. In Thailand verdiend men veel meer dan in Cambodja. Veel Cambodjanen werken in Thailand voor 300 Bath per dag. In Cambodja meestal 100 Dollar per maand. Ik ben in 2009 getrouwd met een Cambodjaanse en wonen nu beiden in Duitsland.
In Nederland wou de IND haar niet hebben waarschijnlijk omdat ze 40 jaar jonger is dan ik. Duitsland was totaal geen probleem. We moesten alleen nog een keer trouwen in Cambodja. Dit was mijn verhaal over het werken op en in de rijstvelden van Cambodja. Geen aanrader dus.
Mooie anekdote maar ik zie een gebrek aan eigenwaarde bij het drinken van het bloed.
Er komen twee culturen samen en dan moet er ruimte zijn om nee te zeggen. Als de ander dat begrijpt dan is dat een vorm van acceptatie.
Je rug verzieken is ook zoiets. Daar zijn machines voor uitgevonden en dan zou ik liever 9 dagen besteden om uit te zoeken op welke wijze daar in dorpsverband een permanente draai aan te geven ipv ieder jaar weer hetzelfde uiterst vermoeide werk. Zelfs in 2008 waren er mogelijkheden en zelfs gesubsidieerd vanuit de Nederlandse overheid. NGO’s kunnen daarin ook helpen maar het is een kwestie van aandacht zoeken en vragen.
Nogmaals, ik snap de onvergetelijke ervaring, maar mensen jaarlijks laten aankloten tegen een hongerloon is niet het antwoord op het echte probleem.
Tot slot, 40 jaar verschil in partner is denk ik wel vrij bijzonder en als twee mensen gelukkig zijn mag je er zelfs niets over denken. Maar wel vragen…betreft het de dochter van de betreffende boer?
Afgezien dat je als buitenlander geen workpermit zult krijgen,vermoedt ik dat je bij een overtreding van deze wet, op het rijstveld snel je droom gaat verliezen.
Zelfs bij de aanvraag van een workpermit voor een dergelijk werk,zal iedere bevoegde ambtenaar met de ogen rollen,en twijfelen of deze aanvraag serieus bedoeld is.
Zelfs voor een jongere Thai is werken op een rijstveld,afgezien dat hij ook nog voor een slavenloon moet werken,een haast onmenselijke job.
Maar goed je hebt mensen met vreemde dromen,die als je niet van armoede gedwongen bent om een dergelijk werk te doen, erg dicht bij masochistische wensen liggen .555
Jammer dat we denk ik nooit in de verdere uitleving van deze droom iets lezen zullen op dit blog,maar denk dat je na hooguit twee maanden van deze droom weer goed genezen bent.
Beste Fred,
Lees en herlees nog es paar keer de reviews van Lung Addy en Rens!!
Het is beulenwerk en je beult je zelf af.
Noem het zelfkastijding.
Ik heb ‘ns (voor de foto en video) bij familie van Chaantje in de buurt van Thoen meegeholpen om rijst van ‘t land te halen. Met zo’n getande sikkel de droge, stugge én harde rijststengels te snijden.
Ik kreeg rubber laarzen en stond in de blubber onvast te glibberen. Na ‘n kwartiertje ‘fröbelen’ kreeg ik m’n rug bijna niet meer recht en m’n voeten waren beurs geworden in díé klamme rubberen “botten”
Wat denk je wanneer je jonge rijstplantjes nóg dieper dan je voetzolen in de blubber moet steken.
Het enige waar ik nóg aan terugdenk, is het gezamelijk eten, met 25 buren, vrienden en familie, en aan de Thai whisky na ‘t werk in de schaduw van ‘n boom.
Fietsend hier door Isan zie ik oude vrouwkes met ‘n rug op 90* graden-hoek.
Hoe denk je dat ze dáár aankomen?
Juist: van dat werk in de rijstvelden, dat door jou geromantiseerd wordt.
Pas op Fred, dat de rijst-akker niet jouw laatste akker wordt.
Maarrrr: ‘n mens moet wat te dromen hebben.
Wij hebben een rijstveld van 2 Rai in Isaan
De rijst wordt nog met de hand gesneden
Op reisbureau zie je mooie foto’s van gelukkige blije mensen in rijstvelden .
De werkelijkheid is helaas iets anders.
Het is zoals suikerriet kappen zwaar werk dat alleen de allerarmste nog willen doen.
300 baht per dag of minder voor in de brandende zon voorover te moeten staan.
Ik ga wel eens kijken op ons rijstveld wanneer de familie aan het werk is en ben blij dat ik na 2 uur weer terug naar ons huisje kan