Hoe wordt er in Thailand omgegaan met dementie van buitenlanders?

Door Ingezonden Bericht
Geplaatst in Lezersvraag
Tags:
9 januari 2019

Beste lezers,

Aangezien het merendeel van de in Thailand aanwezige buitenlanders ouderen zijn, is de kans op het optreden van dementie aanwezig.
Mijn vraag is: Hoe wordt er omgegaan met dementie van buitenlanders? Is terugsturen naar het thuisland de enige optie?

Graag antwoorden uit de praktijk.

Groet,

Frans

Over deze blogger

Ingezonden Bericht

24 reacties op “Hoe wordt er in Thailand omgegaan met dementie van buitenlanders?”

  1. Ger-Korat zegt op

    Graag antwoorden uit de praktijk vraagt Frans maar geeft zelf geen enkele nformatie waarom hij dit vraagt. Nou de praktijk: er is geen opvang van overheidswege en in in Thaikand is het ieder voor zich dus je bent afhankelijk van naasten. Wat die besluiten kan verschillen maar de gangbare Thaise praktijk is dat als het familie betreft dat men zorgt aan huis tot het einde. Van terugsturen naar Nederland nog nooit gehoord of gelezen dus ja dat zal dan ook de praktijk zijn dat dit meestal niet gebeurd. Als we het over dementie hebben dan mag je de groep ook wel uitbreiden tot alcoholisten-tot-hun -dood met de daarbij behorende aftakeling welke lijken op dementie; daarvan zie ik voorbeelden in Thailand.

    • frans zegt op

      Ik heb de vraag met opzet breed gekozen om te zien of er ook andere benaderingen zijn dan zoals door Hans van Mourik hieronder beschreven.
      Het betreft iemand zonder partner, maar wel familie in Nederland.
      Ik voel geen verplichting om dit soort mantelzorg op me te nemen, ben nog redelijk gezond, maar moet het rustig aan doen.
      De omgang van Thai met demente personen ken ik uit de nabije omgeving. Zelfs iemand die ’s nachts aan de ketting werd gelegd omdat er een drukke weg vlakbij was. Dat is trouwens toch zijn dood geworden.

      • Ger-Korat zegt op

        Beste Frans, in de reactie van Hans van Mourik kun je ook lezen dat ten tijde van zijn hulp en het overlijden 5 jaren voorbij gingen. Ja dit is dan een voorbeeld van een lange periode waarbij vanaf het begin al problemen optraden voor Hans als buitenstaander, laat staan voor de familiem en dan zeker 5 jaar lang dag en nacht. Zelf denk ik dat je dan beter kunt besluiten om de alleenstaande persoon naar Nederland over te brengen, vraag me trouwens al af hoe je dat voor elkaar zou moeten krijgen met iemand die daar geen voorstander van is, ook al een probleem erbij dan.

  2. Hans van Mourik zegt op

    Ik heb 5 jaar geleden,iemand geholpen die dement is.
    Hier in Changmai,maar hij woonde met zijn vriendin iets buiten Changmai.
    Gisteren kreeg ik het bericht van zijn vriendin dat hij op 06-01 gestorven is.
    Misschien heb ik toen niet gehandeld maar vertel het toch maar.
    Van zijn vriendin kreeg ik toen door,dat er post was van de SVB, pensioen,de bank.
    Of ik haar helpen kon.(wist dat hij dement is).
    Heb eerst die post gekeken en toen gevraagd naar al zijn papieren (grote puinhoop) .
    Uren mee zoet.
    Eerst de SVB gebeld,men weet hoe dat gaat van een ander laten ze niets los.
    Dus iets gedaan wat niet mocht, zijn paspoort gevraagd daar zie ik al zijn gegevens.
    Toen de SVB gebeld met naam van die persoon( dus ik ben hij)
    zijn vriendin wou graag dat zijn uitkering direct naar zijn rekening in Thailand gaat.
    Ik weet niet hoe dat moet dus gevraagd.
    Een brief geschreven voor hem en door hem laten ondertekenen.
    Zo ook met zijn pensioen.
    Met de bank was die zijn pincode kwijt, dus nieuwe pincode opgevraagd.
    Na maanden heen en weer gecorrespondeerd per brief is alles voor elkaar.
    Weet dat hij op zijn spaarrekening nog geld heb opzitten, maar kan niet het overzetten naar rekening,hij kan niet internet bankieren.
    Maar heb wel al zijn correspondie die ik gedaan heb op mijn computer vast gezet en zijn vriendin een USB stick gegeven.
    Eind conclusie.
    Verstandelijk gezien moet hij eigenlijk terug,want als ik er toen over had ,werd hij verschrikkelijk boos,begon mij ook te slaan,gelukkig bleef ik rustig,naar zijn vriendin luisterd hij wel redelijk,maar die wil hem ook niet kwijt,mijn vermoeden hij onderhoud haar,zij verzorgd hem goed.
    Maar ik ben ook een mens met gevoelens,vond het voor hun wel zielig.
    Heb nog zelf sterk over naar gedacht toen ,om de Nederlandse Ambasade om raad te vragen maar heb het niet gedaan.
    Stond voor een dilema.
    Hans van Mourik.

    • stevenl zegt op

      Zoal;s je het beschrijft denk ik dat je de juiste weg hebt gekozen Hans. Wat zou hij hebben in Nederland? Nu is hij hier gebleven en verzorgd.

    • lung lala zegt op

      ik denk dat je juist hebt gehandeld Hans, hier werd hij waarschijnlijk menselijker behandeld dan in Nedeland, waar te weinig en ondeskundig personeel is om maar te zwijgen van de te vaak afwezige familie

    • HansG zegt op

      Het doel heiligt de middelen.
      Ik hoop dat er meer van zulke mensen zijn.
      Eigenlijk zouden Belgen en Nederlanders dit vooraf met elkaar moeten regelen.

      Maar ja, wie kun je vertrouwen?
      De meeste mensen zijn niet zoals jij, Hans.
      CHAPEAU!

    • Stan zegt op

      Ik vriend van me verblijft al jaren in Thailand en is nu meer dan tien jaar volledig afhankelijk van hulp voor verzorging, verplaatsing en eten. Dit na een ongeval met ernstig blijvend letsel. Hoewel hij door zijn ellende nors van karakter kan zijn, wordt hij al die jaren liefdevol verzorgd door zijn inwonende vriendin. Een verzorging welke hij in België onmogelijk kan genieten, gezien de werkdruk in de verzorgingssector, om nog maar niet over de verblijfskosten te spreken.
      Ik betreur dat hij koppig weigert met deze lieftallige dame te huwen, zodat zij toch enigszins een pensioentje zou kunnen genieten mocht hij “heengaan”.
      Natuurlijk heeft een Thaise partner er belang bij om haar geliefde goed te verzorgen zo blijft het pensioen ook komen. Maar louter om de centjes is zoiets niet vol te houden. Er is hun levenswijze volgens Boeddha welke hen deze opofferende taak met liefde doet waarmaken!
      Ik denk dat de meesten onder ons, welke hun thuisland definitief vaarwel hebben gezegd, er niet van dromen om als demente persoon teug te keren naar een klein kamertje ergens in een home.
      We moeten aanvaarden dat ons leven eindig is. En voor velen mag dit in Thailand zijn.

  3. Dirk zegt op

    Zoals Ger als schreef , als dementie manifest is, dan ben je afhankelijk van je naasten. Kan er dan een regeling getroffen worden voor visa verlenging , bankzaken , zorgverzekering etc. ik zou het echt niet weten.
    Wellicht dat er blog leden zijn, die zoiets van nabij hebben meegemaakt en een tipje van die sluier kunnen oplichten. Dementie blijkt een sluipende ziekte te zijn van kwaad tot erger, als je dit overkomt in hoeverre ben je dan nog wilsbekwaam om te beslissen tot terugkeer naar het thuisland. Ook als je kerngezond bent is terugkeer soms moeilijk, omdat de schepen daar verbrand zijn, laat staan in zoń situatie met het ziektebeeld dementie. Het is geen wiskunde, dus een eenduidig antwoord is uitgesloten, zal per situatie een beslissing in genomen dienen te worden, afhankelijk van het voortschrijdend ziektebeeld, vaak door anderen…

  4. Hans van Mourik zegt op

    Hans van Mourik,zegt.
    Hij was thuis en zijn vriendin in de badkamer.
    Toen ze klaar was, lag hij op de grond.
    Ze heeft toen de ambulance gebeld,nadat de ambulance daar was,kwam later ook een arts met poltier aan.
    Moet wel want alleen arts kan je dood verklaren.
    Misschien niet goed wat ik verteld, maar het is beter dat hij gestorven is.
    Wat als hij een attack heeft gehad en overleefd, dan kwamen er nog meer problemen.
    Heeft geen ZKV en echt rooskleurig financieel ook niet.
    Hans van Mourik

  5. Hans van Mourik zegt op

    Hans van Mourik zegt.
    Hier in Changmai, heb je ook een verzorgings tehuis.
    Ben 2 jaar geleden geweest,rondleiding + informatie.
    Dement complete verzorging apart gebouw,met camera toezicht indien de patient in de kamer aanwezeg is gaan alle deuren dicht.
    Indien de patient naar recreatie wil,kan ook dan gaan alle deuren dicht daar.
    Kosten toen 43000 Th.B .P/M kost en inwoning.
    Smorgens westers ontbijt,Lunch keuze uit wester, savonds ook.
    ze gaan 1x in de week ergens naar toe vrijwillig,soms wandelen.
    Visum tegen bij betaling wordt voor jou geregeld, zij houden het bij.
    Luiers medicijnen zelf betalen.
    Hans van Mourik

  6. Leo Bosch zegt op

    Heb in het verleden wel eens advertenties gezien (ik meen in “Der Farang”) van particuliere instellingen voor westerse ouden van dagen.

    Mogelijk doen zij ook iets voor westerse dementerende bejaarden. Je zou eens bij de redactie van dit tijdschrift naar adressen kunnen informeren.

    Overigens, er zijn in Thailand wel degelijk tehuizen voor Thaise ouderen, mogelijk particulier, dat weet ik niet.
    In Banglamung (Chonburi ) is zo’n tehuis.

  7. erik zegt op

    Ik heb eens gelezen dat bij dementie de taalvaardigheid afneemt tot uitsluitend de moedertaal. Dat zal voor velen van de lezers hier het Nederlands/Vlaams zijn.

    Is er dan helemaal geen communicatie meer als je gewend bent met de partner Thais of Engels te spreken? Het is voor demente mensen die af en toe een helder moment hebben sowieso al lastig om iets te zeggen. En wordt dat dan nul?

    En maakt het dan uit waar ik ben?

    Om op de vraag terug te komen: ik denk dat Ger gelijk heeft. De familie moet de opvang en verzorging doen maar ook de papierwinkel. Dus maak op tijd alles in orde en sein een betrouwbare vriend in om het samen met de partner te regelen als jij zelf niet meer in staat bent dat te doen.

  8. Heere Smit zegt op

    Ik heb jaren geleden op de Duitse zender een documentaire gezien over een tehuis voor ouderen voor Duitsers. Dat zag er allemaal heel goed uit. De verzorging was liefdevol. Overigens is dit thema al eerder aan de orde geweest. Met een beetje googelen kom je een stukje verder…
    https://www.thailandblog.nl/lezersvraag/verzorgingshuis-bejaarden-bangkok/

  9. Edvato zegt op

    In Mae Rim (ligt ongeveer 20 km van Chiang Mai) is een voormalig resort omgebouwd tot een verzorgings resort voor mensen met dementie. Ze kunnen hier wonen met hun partner. De naam is Away. Eveneens is in Chiang Mai een geriatrisch ziekenhuis. Wellicht dat ze u verder kunnen helpen.

  10. Leon zegt op

    Iedere keer als ik in Thailand ben dan ga ik bij iemand op bezoek. Hij is dement. De situatie wordt steeds erger. Tot op enig moment ook de verzorger redelijkerwijs niet meer haar werk kan doen. Dan gaat hij naar een staatsziekenhuis. De situatie wordt niet beter. Enige tijd wordt hier mee doorgegaan tot dat we het ziekenhuis mededeelde dat het geld op was. Deze boodschap is daar kennelijk goed aangekomen. De volgende dag telefoontje gehad dat de persoon is overleden. Alle papieren geregeld, en crematie gedaan.

    Bovenstaande is een kort verslag van een werkelijke situatie onlangs. De situatie was uitzichtloos en de indruk bestond dat het ziekenhuis er alleen nog maar zoveel als mogelijk aan wilde verdienen. Onderzoek hier, medicijn daar. De rekening is gewoon NIET te controleren.

    Conclusie: Ben je dement, dan ben je aan je naasten overgeleverd. Maar dat is in Nederland ook zo.

  11. erisverpleging zegt op

    Heb tijdje terug op Duitse Tv een progr gezien over een huis, gericht op zwitserse dementie/alzheimer lijders, ergens rond ChMai (kan best dat wat HvM noemt zijn) waar ze tegen veel lagere kosten als thuis een veel betere (lees; Thais persoonlijke) verzorging kregen.

  12. Jasper zegt op

    Er zijn 2 opties: of je Thaise partner verzorgt je, of je komt in een inrichting terecht. In beide gevallen kost het geld. Kende een man, volkomen kinds, 1 x per jaar met de hele Thaise familie naar de ambassade voor de in leven zijn verklaring, en eventueel paspoort vernieuwing. De geldbuffel werd goed verzorgd.

    Als er niet voldoende geld is houdt het vrij snel op: vroeger of later is er overstay en zal men (omdat het een ziek mens betreft) contact opnemen met de ambassade, die dan weer de naaste familie contacteert. Die zal dan stappen moeten ondernemen.

  13. Hans van Mourik zegt op

    Ik ben daar 3x geweest,waarvan 1 x met goede kennis ik noem hem Jan 1 been.
    De bedrijfsleidster is een vrouw uit Californie(San Franciso).
    Heb haar ook verteld dat van de folders die ik toen van haar kreeg heb in met google laten vertalen in het Nederlands.
    Toen ze het zag wou ze graag een copie van maken,uiteraard afgegeven.
    Het terrein bestaat uit 4 gebouwen.
    !) recreatie ruimte.
    2)Mensen die willen tijdelijk verzorging nodig hebben Lopend patient,
    of voor vast, maar hun zelf redelijkkunnen redden.
    3) gebouw voor mensen die een attack hebben gehad 24.uurs verzorging.
    4) Mensen die dement zijn of alzheimer(weet het verschil niet).
    Vlak op het grote terrein is ook een staatsziekenhuis, ben met haar ook langs geweest.
    Wat mij op gevallen waren alleen maar buitenlandse patienten..
    Heb met haar nog over gehad,indien mij wat mankeerd wil ik naar het RAM omdat ik een ZKV heb,dat kan ,maar meesten gaan hier naar toe i.v.m. met de prijs.
    Waarom deed ik dit,,omdat bij mijn familie dementie voorkomt en weet wat het is.
    Voor de liefhebbers bij belangstelling, hier de webside.
    http://www.mckean.or.th/?page_id=10
    Hans van Mourik

  14. Hans van Mourik zegt op

    Antwoord voor Frans.
    Ik had daar ook met een Zweeds oude vrouw gesproken,achter een rollator,maar niet dement.
    Vroeg of ze hier woont,bijna wel en hoe ze hier komt.
    Haar zoon die in Zweden woont heeft haar hier naar toe gestuurd voor verzorging.
    Ik als Jan de Hollander gelijk gevraagd wat het kost.
    Wist ze niet haar zoon regel alles.
    Dus als er iemand is die het financiele gedeelte oplost,moet het volgens mij opgelost kunnen worden.
    Ik denkt dat deze vrouw misschien alleen maar hulp nodig heeft voor het douchen ,naar bed brengen..
    Heb ook aan de bedrijfsleidster gevraagd wat het voor deze persoon kost.
    35000 Th.B. P/M
    Hans van Mourik.

  15. Frits zegt op

    Mensen op leeftijd die in TH verblijven doen er goed aan een kijkje te nemen in hun familie-ziektehistorie. Als bij naaste verwanten (broers/zussen) en/of wat verder weg ooms/tantes/neven/nichten dementie voorkomt (of enig andere ziekte of aandoening), dan mag men gerust aannemen dat je bevattelijker bent eveneens die kwaal/ziekte/aandoening te gaan ontwikkelen. Natuurlijk: allemaal gevoelsmatig, maar niet onbetrouwbaar.
    Mijn advies is dan ook: verkeer je in een dergelijke situatie maak dan goede afspraken met jouw TH partner, zet die afspraken zo nodig op papier, licht een goede kennis/vriend etc in.
    Vergeet daarbij niet iemand zo nodig te machtigen jouw bankzaken te regelen. Of: ga bv over op een en/of bank onv jouw TH partner, zodat zij/hij kan blijven (internet)bankieren. Of: zorg er van tevoren voor dat SVB en pensioenfonds elke maand al de uitkeringen op een TH en/of bankrekening storten.
    De TH Immigration is wel de laatste die niet zal meewerken: indien een dement persoon niet naar hun kantoor kan/wil, komen zij thuis de paperassen in orde maken. Zolang iemand voldoet aan de voorwaarden is er geen probleem. Dus zorg ook op dit vlak dat op termijn er geen belemmeringen opdoemen.

    • frans zegt op

      Beste Frits en anderen.
      In mijn eigen familie komt dementie voor, daarom meen ik het begin hiervan bij de bewuste persoon te ontdekken. Daarbij wordt hij wantrouwig naar derden.
      Hij zal zeker zijn bankzaken niet vrijwillig uit handen geven, hooguit (dwingend) vragen om andere papierwinkel voor hem te regelen.
      Hij weigert echter ook de contactgegevens van zijn naaste familie in Nederland te geven.
      Ik heb voor mezelf besloten afstand te houden, dit wordt een weg bergaf waarvan het einde nog lang niet in zicht is.

  16. Chander zegt op

    Voor chronisch zieke Nederlanders even dit ter info.

    https://www.zorginstituutnederland.nl/Verzekerde+zorg/l/leveringsvormen-instelling-vpt-mpt-en-pgb-wlz

  17. Boonma Somchan zegt op

    The Salvation Army is ook actief in Thailand oa ten behoeve van dakloze farang vanzelfsprekend is er een korte lijn met de Thai tourist police


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website