Beste lezers,
Ik zit met een situatie waar ik niet zoveel van begrijp.
Wanneer ik met m’n vriendin op Skype ben. Dan zie ik haar familie voorbij lopen, maar er wordt niet gegroet van hun kant. Ze weten dat wij op Skype zijn. Maar ze lopen gewoon door, zonder te groeten.
Ik let meestal wel op of er iemand langs kom en groet dan. Maar kan meestal niet zo snel. Want dan zijn ze al weer uit beeld. Met songkran was haar zusje er ook. Maar die staat met de rug naar mij en m’n vriendin toe en praat wat met haar. Maar een groet kwam er niet.
Ik ben dit niet gewent, maar misschien dat het in Thailand een gewoonte is? Wij zijn twee verschillende culturen en probeer me ook zoveel mogelijk aan te passen. Maar vindt dit toch wel een beetje vreemd. Omdat het normaal gesproken toch een heel vriendelijke cultuur is.
Wie kan mij hier een antwoord op geven?
M.v.g.
Harold
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Expats en pensionado30 januari 2025Overzicht data Consulair Loket op Locatie eerste helft 2025 in Thailand en Cambodja
Lezersinzending28 januari 2025Verslag van mijn 3-daagse fietstocht naar Doi Inthanon (lezersinzending)
Thailand video's28 januari 2025Genieten in Klong Wan: een pareltje in Prachuap Khiri Khan (video)
Visumvraag28 januari 2025Thailand Visa vraag Nr 015/25: TM30 bij re-entry
Ik vind het wel een leuke vraag, en ben ook benieuwd naar de reacties hierover, dit is echt een onderwerp waar zelfs de doorgewinterde Thailandganger nog wat van kan opsteken.
Toen ik vroeger voor het eerst met Thailand in aanraking kwam had ik precies de zelfde vragen, nu tientallen jaren later heb ik in sommige situaties het nog wel eens.
Waarom doet een Thai soms zo koeltjes, of zegt geen dank je wel in de winkel, of omhelst men nooit zijn naaste familie, er zijn vaak verklaarbare redenen voor.
Het is wel zo dat het veranderd als net zoals mijn vrouw nu al heel lang in Nederland woont zich heeft aanpast aan de Nederlandse gewoontes.
Maar bijvoorbeeld nooit gedag zij bij het verlaten van een winkel, ook als zij naar haar werk ging zomaar weg was zonder gedag te zeggen, toen heb ik haar weleens gevraagd waarom ze nooit groette als ze weg ging, en zij gaf dan als verklaring dat een Thai dit nooit doet omdat dit voor hen het een soort van afscheid is.
Zo ook heeft de Wai zo ontzettend veel verschillende, ja hoe zal ik het zeggen regeltjes, bijvoorbeeld een ouder iemand groet nooit als eerste een jonger iemand, dan is de hoogte van de handen belangrijk hoe hoger hoe meer aanzien en ga zo maar door.
Je kunt nog uren verder uitweiden over de cultuur gebruiken, gewoontes, maar je moet natuurlijk ook niet vergeten dat net als in elk land op de wereld er beleefde en onbeleefde mensen wonen, dus dit kan ook een reden zijn.
I k zou mij er niet teveel aan storen, je kan het haar natuurlijk vragen maar mijn ervaring is dat je met dit soort vragen vaak een ontwijkend antwoord krijg, waar niet veel verder mee komt, (ik hou het maar op de Oosterse mystiek )
Ik denk dat het meer beleefdheid is.
Ze willen zich niet met het prive gesprek bemoeien. Ze zullen waarschijnlijk doen alsof ze niet eens weten dat jij hen wel ziet.
Ik zou er niets kwaads achter zoeken.
Precies wat Arjen schrijft. Ze willen jullie niet storen. Ik heb jarenlang met Thais en andere aziaten gewerkt bij een Duitse Luchtvaartmaatschappij en weet je wat zij vreemd vonden? Dat Duitsers zich voor alles verontschuldigden en dat er zoveel waarde gelegd werd op het zeggen van alsjeblieft en dankjewel.
Dat doen Indiërs bijna nooit en Thais evenmin. Soms wordt er zich bedankt, maar heel vaak ook niet en je bent er niet minder beleefd om.
Trouwens gisteren zei mijn vriendin me nog dat ze het stom vond dat in ons vroegere dorp de mensen zich steeds begroeten met sawasdee. Ze zei, ze zien zich toch iedere dag. Dan is dat niet nodig.
Het woord sawasdee, zoals ik dat ergens gelezen heb, betekent “Heil”. Net zoals bij de Romeinen vroeger en de Nazi’s in de tweede wereldoorlog. Het werd ook door een vroegere regering ingevoerd, nog niet echt lang geleden.
Dus, wat het niet groeten van hun betreft, wees gerust en wat jou betreft, probeer het niet te doen, want ze vinden het wel aardig, maar niet nodig. Je moet sowieso bedenken, dat jij nooit deel van de familie zult worden. Je zult worden geduld, maar nooit tot de binnenste kring behoren. Dus doe je gewoon niet al te veel moeite. Het maakt de verhouding tussen jou en je vriendin er niet beter of slechter door.
Wat je wel kunt doen, later in Thailand, ouderen altijd als eerste groeten. Winkelpersoneel en bedienden in een restaurant, tankstation, vliegtuig of waar dan ook, kun je weliswaar met een sawasdee begroeten, maar zij moeten normalerwijze als eerste beginnen. Zij begroeten je met een waai en jij groet terug door met je hoofd te knikken. GEEN WAAI. Ook niet bij kinderen! Je begint daarmee pas bij mensen op dezelfde sociale ladder en buitenom tegenover oudere personen. Is in de winkel het personeel ouder dan jij, doe je het ook niet.
In deze zin.. chockdee krab!
Ik ben geen taal purist hoor (een beetje), maar het is sa wat dee, en betekent vlgs Thai-language.com:
sa wat dee [a polite greeting or farewell used when meeting or parting] hello; goodbye; good morning; good afternoon; good evening; good night; greetings.
cho:hk dee khrap [spoken by a male] “Good luck!”
Daarnaast is het in de meeste huizen niet erg private. men leeft dicht op elkaar en dan moet je leren niet alles te horen om privacy van gezinsleden te waarborgen. De familie probeert dus eigenlijk jou en je vriendin zoveel mogelijk privacy te gunnen. Wees daar dankbaar voor en zoek er niet te veel achter.
Interessante vraag, en interessante reacties.
Loop onlangs bv in Chinatown en kruis daar een bekende. Loopt je zo voorbij zonder goeie dag te zeggen. Laat staan een knik of enige reactie van (h)erkenning. Zou het leuk – zo niet vanzelfsprekend – vinden even te groeten met het klassieke ‘Hello, how dou yo do?’. Om dan het verwachtte antwoord ‘I am fine, thank you, how about you’ te krijgen. Maar gewoon niets, mekaar straal voorbij lopen. Het lijkt zelfs op totaal negeren. Inertie. Vreemd.
Als je dan achteraf de persoon tegenkomt, en het hier even over hebt. Krijg je als antwoord ‘I see you and you see me already. Why to say hello, I walk here you go there so what?’. Men bedoelt had jou wel gezien, waarom mekaar aanspreken als je niets bijzonder te zeggen hebt.
Tja. Hou het maar op cultuurverschil, hier schuilt niets kwaadaardig achter. Toch voelt het steeds weer vreemd aan.
Ook interessant wat Sjaak schrijft. Er is degelijk sprake van beleefdheidsnormen en -vormen. mooi uitgelegd.
Soms heb ik het gevoel wanneer een bekende me straal negeert het ook gewoon is omdat ie gewoon niet durft gedag te zeggen of niet weet op welke manier het juist hoort. In dat geval kan men inderdaad beter doen als of men mekaar niet ziet, om gezichtsverlies te vermijden! Gezichtsverlies is heel belangrijk in de Thaise cultuur. Wat misschien ook een antwoord op de posting kan zijn.
Inderdaad zoek er niet te veel achter.
Wat ik alleen niet begrijp is… waarom vraag je het niet direct aan je vriendin? Ik mag aannemen dat je haar al wat langer kent dan een week?
Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Heb je het weleens gevraagd aan je vriendin? Als ik met mijn partner aan het skypen ben en er is familie op bezoek dan kom iedereen wel even naar de laptop om mij te begroeten. Ze zijn altijd enthousiast als ze mij zien. Vooral mijn schoonmoeder. Ze is een schat van een mens. Misschien is het geen gewoonte in Thailand en ben ik een geluksvogel die het gewoon goed getroffen heeft met de schoonfamilie. Maar ik sluit me aan bij eerdere reacties. Trek je het er niet teveel van aan. Maar als je er mee zit dan moet je het zeker aan je vriendin vragen. Als je dat eerder had gedaan dan was misschien overbodig om deze vraag hier te stellen op de Thailand blog.
Ik doe nooit een wai, niet aan familie of ne monnik, ik ben en blijf ne farang, en mijne wai is misschien niet goed genoeg, of slecht uitgevoerd.
En inderdaad in een winkel zegt een thai nooit Dank U, dat doe ik dus wel, dit is europees
Maar de cultuurverschillen zijn groot, groter dan wij soms denken, en de aziaten denken anders dan wij uit de lage landen, ik heb dit hier geleerd, en mijne wai blijft dus achterwege, ze hoeven voor mij ook gene wai te doen, een simpel goeidag, Sawadee, is genoeg
Wij Nederlanders worden ook vaak voor lomp versleten omdat wij zeggen waar het op staat. Deze thaise houding is misschien ook een vorm van lompheid of ongeinteresseerdheid in de ander?
Groeten doen ze inderdaad zelden maar ook dank je wel kan er niet vanaf als je de familie mee uit eten neemt.
ik heb geregeld de familie van mijn vriendin ( zusters met aanhang en gelijk ook maar een buurvrouw met kinderen ) mee uit eten genomen bij Shabu Shi maar echt , geen bedankje kon er vanaf !! En het is daar niet echt heel goedkoop voor Thaise begrippen.
Heb tegen mijn vriendin gezegd dat ik d’r familie niet meer mee zou nemen als er geen bedankje vanaf kan.
Nu komen ze allemaal stuk voor stuk naar mij toe om me te bedanken en dat vind ik ook niet meer dan normaal
John
ik vermoed dat de vraag komt van iemand uit isaan?
niet te druk om maken.
ik heb hetzelfde.al jaren.
De familie incl. kinderen zeggen nooit vriendelijk gedag.
ze kijken je maar amper aan wanneer ze voorbij lopen.
De laatste 2 jaren geven ze mij een amerikaanse hug.zullen ze wel van de tv gezien hebben.
ik zou eerder ongerust worden , wanneer iedereen vriendelijk wordt want dat gaat geld kosten.
De gewoontes zijn iets anders dan in bijv. bangkok.
Is het je welleens opgevallen dat wanneer iemand zijn hoofd stoot of valt, hij daarna begint te lachen.
er zal voor dit alles wel een reden zijn:veel success met je ontdekkingstocht in thailand gewenst.
Mee luisteren en mee kijken op medium, doet men hier niet is gewoon onbeleefd, dus zijn die niet mee kijken zijn beleeft.
Mijn schoonouders ( Amphawa ) zeggen zelfs dooei als we even erop uit trekken. Zijn dan ook al in Nederland geweest ( 3 maanden ) weten en kennen dus onze gewoontes. Wai ja alleen naar oudere op het zelfde level ( klinkt raar maar TIT ) en naar kinderen en jongere geen wai. Tussen vrienden zeggen we hier waditssa zonder wai. Of hello.
En een glimlach met een hoofdknikje vinden ze altijd leuk.
En je bent en blijft een buitenlander betekend dat je het niet verkeerd kunt doen. Gewoon blijven glimlachen.
Groeten
” Met songkran was haar zusje er ook. Maar die staat met de rug naar mij en m’n vriendin toe en praat wat met haar. Maar een groet kwam er niet.”
Heeft hier niks met cultuur, niet willen storen of wat ook te maken.
In dit geval is dat zusje gewoon onbeschoft.
Die bestaan ook in Thailand en geloof maar dat er zulke genoeg hier rondlopen.
Aan de ene kant zijn er natuurlijk de, als ik het zo mag zeggen, cultuurverschillen.
Aan de andere kant zijn er natuurlijk de aangeboren onbeschoftheid, aangeleerde lomperigheid, opgedrongen superioriteitsgevoel, leeftijdgebonden hufterigheid en niet te vergeten het beroerde “face”..
En nu na acht jaar in Thailand denk ik dat de laatste alinea wel degelijk aan de top staat.
Ik zou het zo willen stellen, en dan in het Engels: The Thai have oodles of face, but only a little honour.
Vrij vertaald: De Thai hebben bergen met gezichtsverlies, maar slechts een klein beetje echt eergevoel.
Wat betreft de Wai, kan ik alleen maar de raad geven een fikse wai te geven als je meent onbeschoft of onheus bejegend wordt, de toppen van de vingers net onder de kin is prima.
Dat is een enorm gezichtsverlies voor de “bewaide” als deze je niet volgens de cultuurregels heeft “gewaid”.
Echt het helpt.
Misschien ben je helemaal niet welkom en laten ze dat duidelijk blijken.
Ik vind dat helemaal niet zo vreemd. Ik ga me ook niet zomaar met een skypegesprek van een ander bemoeien, tenzij die bijvoorbeeld zegt: “kijk, ik heb …. aan de lijn.” Maar het lijkt me eigenlijk veel logischer om het aan je vriendin zelf te vragen.
Thai zijn niet zo uitbundig in begroeten, de meeste Aziatische volkeren niet. In dit geval beschouwen ze het als iets prive van je vriendin. In NL en wellicht ook andere landen wordt er bij het weggaan na bezoek uitbundig afscheid genomen aan de deur, getoeterd en gezwaaid bij het weg rijden en op de hoek van de straat ook nog eens toeteren, die gekkigheid kennen ze niet, wen er maar aan. Het is een wai en verder niks, kijken niet meer op of om. Kinderen die uit school komen maken een wai als ze thuiskomen en dat is het. Ook ’s morgens is het niet gebruikelijk om elkaar goedemorgen te wensen, althans zo gaat het bij ons in de Isan.
Moderator: het is de bedoeling dat u een reactie geeft op de lezersvraag.
Bij tesco krijg ik altijd een Wai van de kassajuf. Ik zeg thanks. Bij seveneleven niks, geen blik, geen woord. Ik doe dan net hetzelfde tegenover hen. Foert.
Ik moet mij aanpassen aan hen.. wel ze hebben het gehad.
Die Wai vind ik niet gepast voor een westerling. Dat is iets van hen. Wij groeten zo niet en dat komt altijd gekunseld over indien iemand dat toch doet.
In mijn geval komen ze zwaaiend langs om later close up te groeten, zowel kinderen als kleinkinderen. Dus…
Nu ik heb hier helemaal geen probleem mee, mijn ondervinding is dat iedere Thai die ik tegenkom mij netjes groet. of ik groet eerst, en word terug geroet.
Alle familieleden groeten mij in het Engels mijn vrouw heeft ze dat geleerd , en weet dat het een kwestie van beleefdheid is, dus good morning/ of dood Evening naar gelang de tijd van de dag.
En vind dat de fellang over het algemeen zich slechte gedraagt wat groeten betreft, loop je in de ,,The Mall”” groeten de meeste fellang je niet, en lopen met op geheven hoofd je voorbij, denk dan of? je vind dat je het beter gemaakt hebt, met zo een te jong vrouwtje, of je schaamt je , om de zelfde reden, en dat wij denken ha , weer zo een oude viezerik , ik groet zelf meestal wel, en bij geen respons. denk ik doe gewoon, doe je al gek genoeg, en waarschijnlijk, een gebrek aan je opvoeding.
Heel herkenbaar. Ik was ook zeer verbaasd dat de Thai zo super vriendelijk zijn, maar zo heel weinig groeten. Gelukkig kwam ik er snel achter, dat het niet aan mij ligt, want ik zie bij mijn Thaise vriendin het zelfde. Toch een echt cultuurverschil. Mijn vriendin legt mij uit: “een Thai groet alleen als je elkaar heel lang niet gezien hebt. ” Maar hoe hiermee omgaan als veelvuldig groetende Nederlander? Ik ben over gegaan in het groeten in het Engels en Nederlands. Hello, goodmorning, bye bye, doei doei. Ik voel mij daar het prettigst bij. De Thai vinden dat erg interessant maar groeten ook dan dus niet terug. Alleen bij uitzonderingen waarbij naar mijn mening veel respect nodig is zal ik mijn handen vouwen. Met skypen maak ik hetzelfde mee als Harold in zijn lezersvraag. Ik heb een heel goed contact met mijn schoonfamilie. Maar het contact tijdens Skypen is afhankelijk van mijn vriendin of de familie betrokken wordt bij het gesprek. Mijn schoonouders zijn wel vaak erg spontaan. Dus Harold. Vraag je vriendin om even hallo te zeggen tegen haar familie. Vergeet verder niet dat naar mijn ervaring de schoonfamilie veel minder belangrijk is voor broers en zussen dan wij gewend zijn in Nederland. Schoonouders vinden de aanhang weer wel belangrijk. Maar dat is mijn eigen constatering binnen Thaise families. Ik ben heel blij met Thailand en hun cultuur. Constateren, accepteren en zelf assertief zijn is mijn advies.
Als ze iets nodig hebben,geld of eender wat kunnen ze wel vriendelijk zijn en glimlachen.
Dus het is dus allemaal niet moeilijk te begrijpen he.
Over dit onderwerp heb ik er ondertussen mijn conclusies uitgetrokken en stoor mij er verder niet meer aan.
Groetjes Gino