Beste lezers,
Met veel verbazing lees ik soms de verbitterde reacties op dit blog over Thaise vrouwen als het over geld gaat. Zijn sommige Nederlanders nu echt zo gierig dat het altijd maar over geld moet gaan? En wat is mis om je (betrekkelijke) rijkdom te delen met je partner en haar familie?
De ouders van mijn vriendin wonen in een krot. We zijn nu aan het sparen om er een fatsoenlijk huisje neer te zetten. Ongeveer 90% van dat geld komt op mijn conto. Daar zit ik niet mee, want ik zou – net als mijn vriendin – niet willen dat mijn ouders in een krot wonen. Jij wel?
Als haar familie overkomt naar ons, dan betalen wij alles: reiskosten, eten, kado’s, etc. Ook dat vind ik normaal. Als de familie arm is dan kan je toch niet verwachten dat ze alles zelf betalen? En al zouden ze dat willen ze hebben het geld gewoonweg niet.
Ik ben er juist trots op dat ik ze financieel kan steunen. En ik krijg er ook veel voor terug, zoals zorg, liefde en aandacht.
Ben ik nu naïef of zijn sommige Nederlanders gewoon gierig?
Groet,
Casper
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Lezersinzending21 november 2024Thailand ontdekken… (lezersinzending)
Leven in Thailand21 november 2024Je maakt van alles mee in Thailand (179)
Lezersvraag21 november 2024Weet iemand of de supermarkt Okay in Cha-am nog bestaat?
Lezersvraag21 november 2024Huis kopen met mijn Thaise partner en wat moet ik doen om er te kunnen blijven wonen?
Zo is het Casper, niks mis mee. Ik heb een goed leven en ik wil dat de straatarme familie van mijn meisje ook een fatsoenlijk dak boven hun hoofd hebben en voldoende eten elke dag. Als de situatie andersom was zou ik dat ook eisen voor mijn ouders.
Anders wordt het als familie te lui is om te werken en denkt een makkelijk leventje te hebben via die farang, daar trek ik een streep.
Niets mis mee, tenzij het geeist wordt of als je je eigen financiele toekomst op het spel gaa zetten. Zijn beide situaties niet van toepassing dan maak je hiermee zonder twijfel je wederhelft gelukkig en dat is wat je wil in een goede relatie.
In principe is daar niks mis mee.
Je kan echter niet bij iedereen hier in NL in de portemonnee kijken.
Is ook een kwestie van goede afspraken maken.
Als de Thaise vrouw hier in Nederland de hele dag op de bank zit en de man zich een slag in de rondte moet werken om rond te komen dan is er iets mis gegaan bij het maken van die afspraken.
Met duidelijke afspraken wat er gemist kan worden zonder dat je aan het einde van je geld een stuk maand over houdt kan er best wat gedeelt worden.
Ook afspraken maken met het Thaise thuisfront. Duidelijk maken wat er die kant uit komt. Zorgen dat er geen verkeerde verwachtingen worden gewekt.
En als er een situatie ontstaat van rupsjes nooit genoeg dan ook daarbij duidelijk maken dat het geld ons hier in Nederland niet op de rug groeit en dat daar ook gewoon voor moet worden gewerkt.
Casper: ik ben het helemaal met je eens. Het enige probleem is dat de Thai niet hebben geleerd om maandelijks uit te komen. Het is goed dat je zelf de regie houdt. Wij storten ook maandelijks geld Nasr mijn schoonfamilie, waarom zouden we dat niet doen, we hebben het goed en daar mag de familie van mee profiteren. Als er grote uitgaven moeten worden gedaan dan doen we dat zelf en niet via de familie, zo weet je zeker dat het goed komt.
Dus voor alle zure, gierige Nederlanders er is absoluut niets mis met het ondersteunen met je Thaise schoonfamilie. Wat ze met hun geld doen mogen ze zelf bepalen en als het op is, is het op.
Gies
Natuurlijk is er niks mis mee als je je daar goed bij voelt. Je zegt dat je er trots op bent dat te kunnen geven. Dat is ook de mening van heel veel Thaise partners die hun Thaise schoonfamilie geldelijk bij staan. Hoe meer ze kunnen geven hoe trotser ze zijn.
Hoi Casper,
Nee, geloof niet dat je naïef bent, maar weet zeker dat velen ook niet gierig zijn.
Dat jij een huisje kan betalen/laten bouwen voor haar/zijn familie, en ze allemaal op jou kosten kan laten overvliegen, zegt meer over dat jij de financiën hebt om dit te kunnen doen, wat velen gewoonweg niet kunnen. En helpen waar kan is natuurlijk wel de normaalste zaak.
Het is dus zeker niet altijd gierigheid van de “Nederlanders”. En helpen waar kan.
Denk dat iedereen graag het zelfde zou doen als jij, maar ja…..
Frank
Wat heb je dit mooi geschreven Casper. Ik ben dan wel geen man, en ik heb ook geen Thaise partner maar ik erger me vaak rot aan de verhalen hier. Het gaat bijna alleen maar om geld en hoe je zogenaamd niet afgezet moet worden door je schoonfamilie. Als je geld hebt dan deel je dat met de minderbedeelden. Heel nobel van je.
Ik denk ook niet dat daar iets mis mee is.
Alleen zijn er al te veel schrijnende gevallen bekend dat als het geld minder wordt of op raakt, ook de liefde,zorg en aandacht verdwijnt.
Of dat er ook veel Thaise vrouwen zijn die alles met voorbedachte rade doen en zodra ze alles hebben de man in de steek laten en evt een andere man zoeken.
Let wel…… Ik zeg niet dat alle Thaise vrouwen zo zijn of denken!
Beste Casper,
Als jij je er goed bij voelt is er niks mee, ik geef ook het nodige aan de familie van mijn vriendin, buiten wat geld als ik daar verblijf schaf ik zo elke keer wat nieuws voor ze aan.
Zoals een nieuwe wasmachine laatst een nieuwe grote koelkast de oude was al 25 jaar oud en koelde nauwelijks meer.
Ik krijg daar ook heel veel voor terug vooral oprechte dankbaarheid.
Mijn vriendin is nu bezig met het halen van haar inburgering, en hoopt dan hier een baan te vinden zodat zij haar moeder met meer kan ondersteunen dan de 5000 bath die ze nu kan maandelijks bijdragen, ik vind het allemaal prima en ook begrijpelijk.
Heb haar alleen verteld dat ze eenmaal in Nederland wel haar eigen ziektekosten verzekering moet gaan betalen als ze een baan heeft en ook een beetje compensatie voor wat ik gekort wordt op mijn AOW, en wat sparen om jaarlijks toch de familie te kunnen bezoeken.
Ik bedoel maar of zij nou wel of niet in mijn huis woont maakt voor mijn hypotheek niks uit, en voor 1 of 2 mensen koken ook niet want nu gooi ik vaak eten weg, bovendien is zij een meesteres in het maken van wat lekkers van restjes.
Ik heb dit ook rustig met haar door gerekend en dan zou zij, als ze een baan heeft, maandelijks minimaal 10.000 bath kunnen sturen, hier kunnen sparen en mij volledig kunnen compenseren voor de gestegen uitgaven en gekorte AOW.
Dus eigenlijk een win win situatie, en nu zullen er wel weer mensen zijn die zeggen ja maar als ze geen werk vind………., ik zeg dan Thaise vrouwen hebben een heel goede werkinstelling en zijn niet te beroerd om ook “minderwaardig” werk aan te pakken.
Maar toen zij hier was en geen woord Nederlands sprak en ik toen al zag hoe zij met oude mensen omging in het verzorgingshuis van mijn moeder dan denk ik die redt het hier wel.
Dus doe gewoon wat jou goeddunkt.
groet Rob
De familie ondersteunen is een goede zaak. Zeker als de ouders geen inkomen hebben. Maar pas op met klakkenloos geld geven. Omdat ze dan zelf niets meer ondernemen. En de overige familie het komt opeisen. Wat heel vaak gebeurt!!! Geeff geld als er wat nodig is. Of beter koop zelf de koelkast tv of wat dan ook. Het is natuurlijk flauwekul om je schoonfamilie in echte armoede te laten leven als je ze kunt helpen. Maar zomaar geld geven kan leiden tot drank of gok problemen.
Als je er absoluut van overtuigd bent dat je vrouw/vriendin innig verliefd op jou is is geld slechts bijzaak. Dan heb je gelijk. Echter ik heb in mijn 30 jaar in Thailand steeds weer moeten vaststellen dat het in de grond van de zaak feitelijk altijd om geld gaat. Verreweg de meeste farangs hebben dat pas in de gaten als het te laat is. Thaise meisjes en vrouwen uit families met een gezond financieel klimaat gaan niet met farangs om. Veel geluk en voorspoed gewenst.
Beste Bert,
er kan dan maar 1 conclusie getrokken worden en dat is dat het ligt aan je belabberde keuze en intuitie voor wat betreft het uitkiezen van je partner! Beter is dan om eerst aan jezelf te werken om te zien of je beter in staat kan worden om de juiste partner aan te trekken. Dit heeft NIETS met Thailand te maken. Je zult in ieder land vrouwen aantrekken die uit zijn op je geld. Heel Nederland, zoals in vele andere landen ook, zit er vol van.
Succes!
Bert, onzinnige stelling. Ik ben bekend met Thai-Farang relaties waar de Thai financieel meer draagkracht heeft dan de Farang. Gr. Paul
Wat een onzin, Bert. Mijn schoonfamilie behoort tot de Bangkok middenklasse en heeft er een hekel aan om bij mij en mijn vrouw om geld aan te kloppen. Vrouwen uit families met een gezond financieel klimaat gaan zeker met buitenlanders om maar open en op een heel andere en meer gelijkwaardige manier. Dan zijn ook geldzaken normaal en zonder emotie en bijbedoelingen bespreekbaar.
Beste Casper,
Je hebt in mijn visie helemaal gelijk. Je bent niet naïef en veel Nederlanders zijn gierig in die zin dat ze niet willen delen met hun Thaise familie. Natuurlijk gaat er regelmatig iets fout in relaties en heeft dat gevolgen wat geld en bezit betreft. Maar bijna altijd krijgt dan de Thaise wederhelft volledig de schuld terwijl toch beide partijen verantwoordelijkheid dragen. Dat mis ik in de verhalen erover. Als je niet je eigen gedrag eerlijk ter sprake wil brengen zwijg dan liever.
Beste Casper,
Als er sprake is van een stabiele relatie dan is er totaal niets mis met geld te geven aan je partner, in de vorm van contanten, financiering, of het betalen van de rekeningen.
Zoals je terecht zegt moeten de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen, het kan ooit omkeren en dan zouden we het ook fijn vinden als er aan ons gedacht wordt.
Wat wel ergerlijk en verwerpelijk en ziekelijk is, en wat bijna altijd fout afloopt, en ik lach ze dan allemaal lekker uit, zijn de mannen die geld geven aan Thaise dames die nog helemaal niet als hun echt vaste partner kunnen beschouwd worden.
Ze leren ze kennen, al of niet in een bar, ze denken dat ze iets hebben samen, de Hollander of Vlaming keert terug naar huis, en dan begint een oerdom spel van financieren en financieren.
Ze staan er niet bij stil dat ze 80% zeker niet de enige financierder zijn, maar zelfs al zijn ze de enige die geld overmaakt.
Is het nu zo moeilijk, zowel voor de dame als voor de Westerling, om af te wachten of de relatie de goede stabiele richting uitgaat alvorens aan een niet aflatende financiering te beginnen.
Dit soort van heren zijn uiteraard gewoon bang dat de relatie zal verbroken worden en daarom financieren ze hun dames vanop afstand. Pure afkoop!
Hilarisch en triest en verwerpelijk tegelijk!
Het is telkens mijn natte droom dat deze mannen financieel volledig kaalgeplukt worden tot ze dakloos zijn in hun Hollands of Vlaams stadje.
De man op zijn domst zeg ik, en daarna maar klagen over de Thaise vrouwen.
Ik klaag niet over Thaise vrouwen hoor, ik vind ze prima en zal enkel financieren als we samen dingen doen en dus niet als ik in mijn eigen land ben en er nog helemaal geen vaste relatie bestaat!!
Moderator: reageer op de lezersvraag en niet op elkaar dat is chatten.
Beste Casper,
Ik deel je mening volledig (zelf ben ik Belg, ik denk niet dat nationaliteit hierin een belangrijke factor is, het zijn eerder de cultuurverschillen die voor problemen kunnen zorgen).
Toen mijn vrouw 2 jaar geleden naar Belgie overkwam wisten we waar we aan begonnen … zij had geen inkomen meer en het kwam er op aan dat ik haar moeder 200 euro per maand gaf en ook voor haar onderhoud instond. Dat betekende dat we een langetermijns strategie nodig hebben voor haar integratie (sociaal leven opbouwen, de taal leren, en professioneel leven geven).
Zoiets is pas een probleem als een van de betrokkenen er een probleem van maakt. Dan bedoel ik: wij als westerling zijn te gierig (ik gebruik voor de eenvoud even jouw woorden 🙂 ) of de Thaise familie ziet de Westerse man als een ATM machine.
Persoonlijk heb ik het geluk dat ik ben getrouwd met een vrouw die perfect inziet dat een westerse man geen ATM machine is en haar familie begrijpt dat ook. Ze vragen me geen geld, ze weten dat wij westerlingen ook wel onze financiele limieten hebben. Maar je moet het geluk hebben dat iedereen op dezelfde manier over geld denkt of op zijn minst bereid is compromissen te maken over wat al dan niet (financieel) mogelijk is. Het is als het ware een brug slaan tussen de Westerse cultuur en de Thaise cultuur en een evenwicht vinden tussen deze 2 culturen die qua geldzaken (en veel meer dan dat) toch niet gelijklopen. Mijn vrouw en ik, en haar familie ook trouwens, hebben de moeite genomen elkaars cultuur te bestuderen en daar ook open over te praten.
Dat is mijns inziens de enige manier waarop je kan voorkomen dat er problemen komen.
Ik kan de lezers van Thailandblog van harte aanbevelen om het boek Thailand Fever te lezen (ISBN: 1-887521-48-8, auteurs: Chris Pirazzi en Vitida Vasant), en dit ook samen met hun partner te doen. Jullie relatie zal er een stuk sterker en rijker uitkomen. En als je als westerling het gevoel krijgt dat zo’n culturele verschillen niet bespreekbaar zijn en je merkt dat je er inderdaad enkel bent om geld te geven zonder dat er iets voor in de plaats komt, trek dan je conclusies.
Met vriendelijke groeten,
Bruno, Kanyada en … (12-2016!)
Beste Casper
Ja als je genoeg geld heb kan je dat doen.
Ik kan het van mijn AOWtje en klein pensioen niet betalen om haar familie over te laten komen.
Dus scheer niet iedereen over een kam. Het is meestal geen gierigheid, maar het niet hebben van de nodige pecunia.
groet compuding
Er is niets mis om geld te geven voor een specifiek doel. Ik heb mijn schoonzuster geld “geleend”” om zaken aan te schaffen om warme sojamelk te maken en te verkopen. Voor ruim 600 euro werd ze financieel onafhankelijk van haar altijd dronken en slaande echtgenoot. Het geld kon ze binnen 6 maanden terugbetalen maar ik heb gezegd zet het op een bankrekening voor als er iets kapot gaat. Nu tien jaar later gaat alles nog steeds goed met haar en haar 3 kinderen. Voor mijn zieke (kanker) schoonmoeder heb ik alle ziekenhuiskosten in privé ziekenhuizen betaald …helaas toch veel te vroeg gestorven. Na het eerste bezoek in haar dorp direct een wasmachine voor haar gekocht omdat ze zo’n typische Isaanse vrouw was die 18 uur per dag bezig was… niet omdat ze er om vroeg…ze vroeg nooit wat voor zichzelf maar uit respect voor haar en mijn eigen moeder
Omdat ze in een hut woonde heb ik geld gegeven om een huis te bouwen ….haar man moest het grootste huis van het dorp hebben…de grond werd niet goed vlak gemaakt na deels opgehoogd te zijn en na 6 maanden zaten er scheuren in muren en zaten deuren klem….Hij is een typisch geval van iemand die me als een geldkraan beschouwde voor zijn grote plannen. Daar nooit ingetrapt ..van de Simsot kocht hij een nieuwe pick up truck die hij na enkele maanden weer kon inleveren omdat hij de termijnen niet kon betalen… Bij zijn ziekenhuis opname heb ik wel gewoon betaald.
Voor ander zaken dus niet wat betekende dat ik niet meer welkom was in “zijn” huis en ook niet naar het grondstuk mag waar zijn veel te lieve vrouw ligt begraven…
Een nicht heb ik twee keer 3 maanden op een toeristenvisum naar NL laten komen waar ik haar elke dag geholpen heb om Engels te leren …de investering voor beide kanten waard ..ze won vorig jaar een prijs als beste studente van haar universiteit en mailde me gelijk, zelfs voor ze haar ouders informeerde.
Geld geven is niet verkeerd als zuinige Hollander maar laat er wat mij betreft altijd een haalbaar doel aan verbinden en een doel op langere termijn….onafhankelijk worden/zijn
Wees voorzichtig met trouwen en daarna in NL wonen ….ben onlangs officieel gescheiden van een vrouw die aardde naar haar vader….. Onze dochter woont bij mij en is daar gelukkig heel gelukkig mee
Verder een dure grap, een flinke hap uit mijn spaargeld….nou ja met die lage rente doet het minder pijn…:)
Nooit meer doen dus trouwen met een Thaise
Casper ik ben het gedeeltelijk met je eens.
Voor mensen zoals jij die zwemmen in het geld is het geen probleem.
Maar er zijn ook mensen die zelf de eindjes aan elkaar moeten knopen.
Wij sparen hard om eens in de 3 jaar een maand naar thailand te gaan.
De rest sparen we om ooit naar thailand te kunnen emigreren.
Hopelijk begrijp jij dat door de rijke farangs de gewone relaties niet geaccepteert worden.
Iedere farang is toch schatrijk? Dit geld zeker richting de fa milie en vrienden.
Hoi Casper, prima stelling, doch alles naar draagkracht en in rede. Ja, Thailand kent geen door de staat georganiseerde zorg zoals wij die in NL en B hebben. Daar is het nog als vroeger de kinderen nemen de zorg voor de ouders op zich. “Familie draagt elkanders lasten”. Prima systeem, zolang allen hieraan deelnemen, maart als een dochter of zoon zich echter met een buitenlandse partner verenigd al dan niet in Thailand, dan wordt de gelijkwaardigheid behoorlijk uit evenwicht gebracht. Het kan niet zo zijn dat de “Farang” continue maar even de financiële problemen oplost.
Duidelijkheid is dan op zijn plaats. Ook wij sturen maandelijks geld naar Pa & Ma in Thailand, ook wij geven daarnaast een onregelmatige bijdrage aan woningverbetering. Maar geen geld als neefje X zijn brommer in puin gereden heeft, of nichtje Y opnieuw haar iPhone zwemles heeft gegeven. Er moet duidelijkheid zijn waar de Farang wel en niet in bijdraagt.
Begin niet aan een relatie met een Thaise partner als je niet bereid bent “te intergreren” dus accepteren van in de cultuur verankerde gewoonten. Ook als je (jullie) in NL of B wonen verbindt je je door je relatie aan de Thaise cultuur en maatschappelijk geaccepteerde gewoonten.
Niets vreemds, wij verwachten immers ook van mensen die naar Europa komen, dat zij zich openbaar naar onze zeden en gewoonten gedragen, dus zich aanpassen.
Elke Farang met een Thaise partner, dient zich dit goed te realiseren. Communiceer over de mogelijk- en onmogelijkheden. Maar nooit een bijdrage leveren is grof en onbetamelijk en op lange termijn vaak de oorzaak achter een breuk in de relatie. Heeft niets met op geld belust zijn te maken, maar alles met ontkenning van een morele plicht.
Geef naar draagkracht elke maand iets, niet om te verbrassen aan drank of loterijen, maar een echte ondersteuning in het dagelijks onderhoud. Zoals Casper terecht opmerkt, je krijgt het dubbel en dwars terug in de vorm van voldoening, zorg, aandacht, liefde en waardering.
Paul Schiphol
Beste Casper,
ik ben het helemaal met je eens en verbaas me zelf ook nog weleens over de mentaliteit, die de mensen hier laten zien!
Het is ALTIJD een eigen keuze om in zee te gaan met iemand uit een andere cultuur en geconfronteerd te worden met de gevolgen daarvan. Over het algemeen is het een gebrek aan kennis van de Thaise cultuur, die in vele opzichten beter en prettiger is dan de onze, waardoor er allerlei misverstanden en mis communicaties onstaan. Ook heerst er een cliche gevoel van buitenlanders, die met arme meisjes van het platte land in zee gaan en “opgelicht”worden.
Ik heb zelf een Thaise vriendin, die een normale baan heeft, niet van hoge afkomst en hard werkt voor haar geld. Ze ondersteunt zelf haar familie en betaald regelmatig voor mij. Ik kan me heel goed voorstellen, als dat niet mogelijk is, dat je zelf veel meer bijdraagt. Het moet tenslotte een win-win situatie zijn en je krijgt er ongetwijfeld enorm veel voor terug!
Succes!
Groet,
Marcus
Als je het financieel kan behappen moet je toch zelf weten wat je met je geld doet en dan waarom niet je schoonouders helpen met een huisje of iets
De meeste hebben waarschijnlijk moeite om met hun met zweet verdiende geld iemand te steunen waar je een goed gevoel mee hebt en van houdt
Prima zo ga je gevoel achterna
En ga je een keer nat dan heb je toch een fijne tijd gehad
zekerheid heb je (bijna ) nooit
gr Bapper
Zolang deze financiële hulp in grenzen blijft,en je zelf niet het gevoel hebt uitgebuit te worden,zal iedereen het met je eens zijn. Veel farangs zijn echter uiterst voorzichtig,omdat er helaas genoeg voorbeelden zijn van farangs die in het begin alles positief gezien hebben,en toch op die manier alles verloren hebben. Iedereen zal begrip hebben dat je zorgt voor een goede behuizing van je schoonouders,en dat je af en toe ook andere kosten overneemt,zolang deze in normale grenzen blijven. Onder normale grenzen bedoel ik, dat men goed overlegt waar het noodzakelijk is,en dat men niet de indruk gaat wekken dat het bij jou allemaal makkelijk gaat. Het makkelijk beslissen inzake financiële hulp,kan tot gevolg hebben,dat de groep van hulpbehoevenden steeds groter gaat worden,en dat je in de familie een plaats gaat innemen van een wandelende ATM automaat. Ook als je iemand ondersteunt met een maandelijks bedrag,moet de hoogte van dit bedrag rieel blijven t.o.v de Thailandse inkomens verhoudingen. Iedereen is vrij om iemand te helpen met een maandelijks bedrag van bijv 300Euro,wat voor velen van ons niet veel schijnt,alleen moet hij niet uit het oog verliezen,dat dit bedrag reeds meer is als het Thailandse minimumloon waar velen een maand hard voor werken moeten. Dergelijke bedenken waarvan ik nog meer voorbeelden kan noemen, geven bij sommigen misschien een Idee van gierigheid,hoewel het met deze niets te doen heeft.
Nee hoor Casper je bent niet naief, je doet wat je gevoel je in geeft en dat maakt je een gelukkig mens, nu dat is belangrijk.
Dat het ook anders kan lees je maar al te vaak, daar hoef je niet naief of slim voor te zijn, dat heeft min of meer te maken met wie je tegen komt en welke mensen het beste met je voor hebben, en waar ben jezelf tevreden mee.
Geniet ervan,
Groet Sonja en Henk.
In het algemeen is het in Nederland niet gebruikelijk, dat je je familie ondersteunt, tenzij in extreme gevallen.
Er is niets mis met de ouders van je vrouw wat ondersteunen, dat betekent echter niet, dat je een paleis voor ze moet bouwen.
Dat paleis zal dan nooit groot genoeg zijn en nooit genoeg ingericht zijn.
Mensen die hun hele leven in armoe hebben geleefd, raken volslagen de weg kwijt, als je al te enthousiast de geldkraan opendraait.
Het is ook niet zomaar, dat de staatsloterij de mensen die de hoofdprijs hebben gewonnen adviseert over hun prijzengeld.
Dat voorkomt, dat ze na een paar jaar opeens diep in de schulden terecht zijn gekomen.
Allemaal leuk en aardig die mensen meestal vrouwen geliefden en hun fam te helpen. Maar is het niet gewoon wate naar de zee dragen? Je komt uit NL hier aan na een mislukt huwelijk in NL tref je ergens een Thaise mooie vrouw.
Je maakt afspraken leerd haar engels verstaan en spreken.
Je vergeet even dat je in NL op een oude fiets reed en in een goedkoop huurhuis woonde. Het eerste jaar hang je de grote jongen uit je hebt je aow en een aanvullend pensioen samen 1800euro in de maand netto.
Na 1 jaar komen er vragen waarom je geen Vigo koopt en grond koopt en een huis er voor haar en jouw op bouwd. Als da gefinancierd is met jouw inkomsten betaal jij da allemaal.
Zij verwent je door bij elke gelegenheid te zorgen dat je bierglas op tijd gevuld wordt. Dan vraagt ze of je haar familie geld kan en wil lenen.Ze betalen de lening 2x wat terug en dan nooit meer.Je bent dus dan de gebeten hond want je houd niet genoeg van haar en haar familie verwijten e je dan.Misschien had je je huis in NL verkocht en dat geld ook mee naar Thailand genomen.Soms wel 8 Miljoen tb.Na enkele jaren ben je bedankt zij zit in het huis en jij kan vertrekken geld weg huwelijk weg eigenschuld dikkebult .
Voorbeelden te over.Conclusie doe gewoon koop op je ouwe aow leeftijd geen dure auto en zeker geen huis voor een vrouw die je immers maar kort kent.
Want is er geen geld is er geen liefde een oud zeemansgezegde.Geniet van het leve want soms duurd het maar eve.Zelf woon ik al 10 jaar gehuwd in Thailand maar heb nooit bijdrage aan haar familie hoeven doen en de met haar gemaakte afspraken zijn we beide nagekomen.
Ik vind Casper wel naïef. Ga uit van je eigen situatie. Maar ben wel voorzichtig. Waar rook is ook vuur. En deel dat niet met andere.ik ga hier ook niet over mijn situatie schrijven. Maar je moet zelf doen wat je wilt doen. Maar voor die mensen die bedonderd zijn. Die zullen wel klagen. Maar ik denk ook niet dat het dan om geld gaat. Ze hebben de liefde van hun leven gevonden . En zijn er voor de volle 100% Voor hun liefde gegaan. Als dat dan uit elkaar valt doet dat heel zeer en ga je kijken hoe goed je er voor ben geweest. Laten ze je vallen als een baksteen. Nederland is heel goed om iedereen in het zelfde hokje te duwen. En alles over een kam te scheren.Doe waar je zelf gelukkig van wordt . En luister niet zo veel naar andere. Klagen kunnen de Hollanders als geen ander.
Ik ben het volledig met je eens. Zo lang alles maar in balans blijft.
Het maakt mij zo gelukkig als ik al die stralende gezichten van haar familie zie.
Groet, Tom
Er is op zich natuurlijk niets mis mee om je familie te helpen,zeker omdat ze het meestal niet zo goed hebben.
Ik hoop dat je net als ik het geluk hebt dat je een eerlijke en betrouwbare partner hebt.
Om te stellen dat veel nederlanders gierig zouden zijn zou ik toch mee oppassen. Ik woon inmiddels 7 jaar in Thailand en heb heel wat Farang vrienden en er zijn er toch echt veel bij die behoorlijk bij de benen zijn genomen. Sommigen zijn alles kwijt geraakt want de familie had nooit genoeg.
Een zekere scepsis is vooral in het begin van een relatie wel aan te bevelen.
Het heeft vaak ook geen zin om naar onze maatstaven te denken. Mijn partner heeft zijn ouders een apart huisje met toilet , douche enz. gebouwd maar ze gebruiken het nooit. Ze doen nog steeds hun behoeftes ergens op het land en wassen zich door bakjes water over zich heen te gooien. Kookplaat wordt ook niet gebruikt, liever op houtskool, bed is maar enkele malen gebruikt tot moeder eruit viel enz. , enz.
Veel succes en geluk
Moderator: Graag de discussie bij Thailand houden.
Een goede kennis van mij heeft al ongeveer 30 jaar een relatie met een thaise vrouw , ze zijn ook al meer dan 25 jaar getrouwd en hebben samen een dochter die op dit moment zwanger is. Dus hij word opa.
Ze wonen al die jaren ook in Nederland en de thaise vrouw werkt ook. Samen maken ze af en toe geld over voor haar oude moeder.
Echter zijn er ook nog broers die mee profiteren van het geld wat zij over maken, en gaan dan niet werken.
Nu heeft zijn vrouw gezegd ,als mijn moeder niet meer leeft dan maak ik ook geen geld meer over, want mijn broers moeten ook maar gaan werken dat moet ik hier in Holland ook.
Even een serieuze reaktie:
Wat een ouderwetse 60-er jaren stelling. Wat is er mis mee dat je vriendin zelf werkt en zelf zorgt voor de financien. Of dat de ouders zelf gaan werken mits mogelijk?
Waar halen de Thaise dames het recht vandaan om te eisen (of vragen) om maandelijkse betalingen sinsods etc ??? Of het onderhouden van kinderen van een one night stand op hun 17e, waar de vader nergens meer te bekennen is?
Probeer eens een relatie met een werkende vriendin en dat je wilt dat de financien strikt gescheiden blijven. Ik denk dat 90% van de stellen uit elkaar gaan 😉
Ik wil niet generaliseren,maar bij veel Thai/ Farang relaties is het geen geheim dat de Farang partner meestal vele jaren ouder is als zijn vrouw. Dat ook bij hoge leeftijd verschillen eerlijke gevoelens kunnen ontstaan is zeker een feit,alleen speelt in het begin de factor geld en de sociale zekerheid een erg grote rol. Iemand die dit ontkent leeft volgens mij in een wereld die ver van de realiteit ligt,en daar zou je rustig van naiviteit kunnen spreken. Je zou zelf alle persoonlijke trots een moment vergeten moeten,en je zelf de eerlijke vraag moeten stellen,waarom uitgerekent een goed uitziende jonge vrouw bereidt is met een veel oudere partner haar leven te delen? De meeste jonge vrouwen,ook in de rest van de wereld,laten bij deze keuze mogelijkheid op zijn minst het financiële aspect,en de sociale zekerheid een rol meespelen. Het is vaak een win/win systeem waarbij de farang goed voor zijn partner en haar familie zorgt,en zij goed voor hem,waarbij eerlijke gevoelens zeker een plaats kunnen hebben. In deze vorm van relatie,waarbij ook eerlijke gevoelens een rol spelen,en beide partijen gelukkig zijn,vindt ik ook een geboden financiële hulp vanzelf sprekend. Anders wordt het als het eenzijdig is,en alleen nog om geld, en bezitten gaat,en daar mogen sommigen rustig iets beter controleren,zonder dat andere dit met gierigheid vergelijken.
Moderator: niet op elkaar maar op het artikel reageren svp.
Gewoon gezond verstand en gevoel gebruiken. Natuurlijk help je je partner en de ouders. Andersom doen ze dat op hun manier ook. Omdat de oudedagvoorziening in Thailand karig is spreekt het voor zich dat de kinderen hen ondersteunen. Niets mis met geld over maken.
Je moet je wel achter de oren krabben als je hele of meedere Thaise maandsalarissen per maand over gaat maken. Dan zou er weleens spraken kunnen zijn van misbruik (wandelende ATM). Het lijkt me ook evident dat je niet-gepensioneerde familie niet sponsort zodat die op hun luie gat kunnen zitten. Of je moet geld teveel hebben.
Geef wat je wilt en kunt missen. Heb je het voor Nederlandse begrippen ook goed dan kun je ook meer geven. Wil je graag een huis(je) bouwen voor je schoonouders? Prima toch als dat een weloverwogen besluit is.
Daarnaast wil menig Thaise partner hier ook graag werken, dat is afleiding, maakt je partner financieel minder afhankelijk en geeft je partner tevens een goed beeld van Nederlandse inkomsten en uitgaven. Beiden een inkomen hebben en beide uitgaven delen. Met die zelfstandigheid en verantwoordelijkheid kom je er in een gezonde relatie wel uit. Als jij of je partner de ouders dan eens iets extra’s willen geven (kado of geld) dan kan dan bijvoorbeeld uit het eigen deel van het inkomen.
Uiteindelijk bepalen je en je partner hoe jullie voorzien in inkomen en uitgaven. Feedback van anderen prima, maar het is jullie leven. Doe wat voor jullie goed voelt en derden hebben daar dan niet over de oordelen.
Er is een aspekt wat familie ondersteuning betreft dat ik nog nooit hier gezien heb. Iets van 37 jaar geleden kocht mijn Thaise vrouw een stuk land buiten een dorp bij Chiangmai. Dat dorp is nu een stad waar dat stuk grond in ligt en is inmiddels 50x in waarde gestegen.
Er is toen veel geharrewar geweest tussen ons en de familie ten tijde van die aankoop. Toen al door schade en schande gepokt en gemazelt was mijn vrouw wel zo verstandig geweest het land op haar eigen naam te zetten. Nu beschouwen we dit als de beste geldbelegging in onze familie en heb ik er spijt van dat we toen niet meer land hebben gekocht..
Moderator: Onleesbaar door de vele schrijffouten, gebruik spellingscontrole.
Hallo Casper,
Het woord gierig speelt de belangrijkste rol in dit verhaal.
Vergeet niet dat de verwachtingspatroon bij een (arme) Thai zeer hoog is.
Als een Thaise vrouw aan haar Thaise vriend of echtgenoot een auto vraagt te kopen voor haar of hem vraagt een nieuwe huis te laten bouwen of kopen en als hij dat weigert, dan is hij voor zijn Thaise NIET gierig.
Maar als de vriend of echtgenoot een farang zou zijn, dan wordt de farang als gierig beschouwd.
In dit geval zal de Thaise vrouw de farang zien als een GOUDMIJN. Bij de Thaise vrouw en haar familie zal RIJKDOM en EER een zeer belangrjke rol gaan spelen nu. Een liefdesrelatie zal in dit geval op de achtergrond raken.
De Thaise familie zal de smaak van de opgeeiste rijkdom te pakken hebben en voor altijd bij hun omgeving willen pronken. Op den duur zal dat zeker ophouden, omdat de farang inmiddels financieel uitgeput is.
Mocht dat stadium bereikt zijn dan zal de Thaise vrouw aangespoord worden een ander goudmijn (farang dus) te gaan boren.
Deze “liefdesrelatie” zal door de Thaise familie op de klippen gedreven worden.
Of door een echtscheiding, of door een “zelfmoord”.
Want de nieuwe goudmijn zal en moet geboord worden, anders moet de Thaise familie teveel gezichtsverlies gaan lijden.
Het kernpunt is, dat de Farang er voor dient te zorgen dat zijn Thaise schoonfamilie niet van hem/haar afhankelijk wordt, dat waren ze voor diens komst ook niet. Als de Farang gezien wordt als een wandelende ATM en toestaat dat vervolgens de halve of gehele schoonfamilie stopt met in eigen levensonderhoud te voorzien en leuke dingen gaat doen ipv. zelf werken, dan lijkt het me dat dit niets meer te maken heeft met wat bijdragen aan verbetering van de levensomstandigheden van de ouders van de partner. Het huisje bij het schuurtje houden is van groot belang. Waar de grens ligt bepaald eenieder zelf, mede afhankelijk van diens mogelijkheden.
Indien de partner overvraagd, wordt het tijd de relatie toch eens goed op de keper te beschouwen.
NicoB