Lezersvraag: Erfrecht van een Thai/Belg kind
16 juni 2013
Beste lezers,
Een vriend van me is sinds 2005 wettelijk samenwonend met een Thais meisje (ze gaan deze zomer voor een huwelijk onder gemeenschap van goederen).
Ze hebben samen een zoontje van 2 jaar, geboren in België, dus de Belgische nationaliteit, dit is voor beiden hun eerste kind. De moeder heeft grond gekocht in Thailand en is van plan om ook nog een bouwgrond te kopen daar.
Hoe zit het met de erfenisrechten van het kind, in geval de moeder komt te overlijden?
Daar het de Belgische nationaliteit bezit, kan het geen gronden op zijn naam hebben in Thailand, maar heeft het kind het recht om deze gronden te verkopen?
Vriendelijk groet,
Leon
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand25 december 2024Minimumloon stijgt in proefregio’s naar 400 baht per dag
Thailand video's25 december 2024Lachen met kerst in de tropen met Don en Ron (video)
Column25 december 2024Tweede kerstdag: Een vreemd fenomeen…..
Nieuws uit Thailand25 december 2024Thaise overheid helpt ouderen met financieel steuntje in de rug
Let op, want via Thai erfrecht kunnen ouders van je Thaise vrouw/vriendin aanspraak maken op 50% van de erfenis.
Laat alles goed beschrijven bij advocaat in Thailand !!
Dag Leon ,normaal zou je kind ook de Thaise nationaliteit moeten hebben want het is geboren met een Thaise moeder ,mijn zoon is hier gefabriceerd ,en in Thailand geboren ,en na 2 maand ben ik hem aldaar gaan aangeven op de Belgische Ambassade ,dus zowel langst moeders zijde de Thaise indenditeit en alsook langs mijne kant de Belgische ,dus via Thaise paspoort zou hij automatisch erfgenaam zijn .
Martin
Beste Leon,
Als je niets bezit, kun je ook niets verkopen! De moeder zal ervoor moeten zorgen dat haar zoontje kan gaan bezitten. Ik heb het in de kennissenkring van mijn vrouw meegemaakt bij inderdaad Nederlandse kinderen van Thaise vrouwen. Het is te doen, maar een moeilijk traject, kost tijd, geld en geduld, maar niet onoverkomelijk. Het is ook nog eens aanbevelenswaardig als de moeder en haar familie goed met elkaar over weg kunnen. Besef tevens dat de zoon niet over een jaar of 30 opeens ten tonele kan verschijnen met een of andere claim op een stuk grond. Hij moet er wel wat voor doen! Als niet-Thai heeft hij niet zomaar toegang, en vaak helemaal niet.
Om te beginnen zou de moeder haar kind kunnen inschrijven bij de “burgerlijke stand”, de ampur van haar woonplaats. Dat kan ze alleen als ze zelf een blauwe tabienbaan heeft. Dus een Thaise adres. En uiteraard een Thaise ID. (Naar een paspoort worden Thai zo goed als niet gevraagd). Een blauw tabienbaanboekje en een Thaise ID-kaart zijn onmisbare administratieve ingrediënten in de Thaise samenleving. Maar dat weet de moeder zelf wel. Zijn één of beide dingen afwezig, dan gaat het verhaal niet op. Maar moeder zal beide wel hebben, anders had ze op eigen naam geen grond kunnen kopen; welke koop naar Thailands recht legaal is verlopen, en waarvan de moeder de rechtgevende eigendomspapieren bezit, (en dus niet in bewaring bij de bank!)
De moeder schrijft haar zoontje aldus in op haar eigen Thaise adres. Het kind krijgt daarna zelf een blauw tabienbaanboekje. Het is nu in het bezit van een formeel Thai’s adres op eigen naam! (Dus niet een geel boekje- dat is voorbehouden aan farang, die slechts inwonen bij hun partner, waarvan akte). Je leest dus het verschil: het kind wordt zo goed als aangemerkt als Thai. Niet helemaal, maar al wel een heel eind. Dat wil niet zeggen dat het de Thaise nationaliteit krijgt. Is niet aan de orde. De moeder ‘deponeert’ slechts ter ampur haar zoon in de Thaise administratie en archieven. Uiteraard alle geboortepaperassen van het kind op orde hebben, inclusief vertalingen, stempels, handtekeningen en legalisaties.
Op een andere plek van dit blog valt te lezen, bij benadering, hoe het Thaise erfrecht in elkaar zit. Als het zoontje is ingeschreven, etc., is het raadzaam te overwegen een testament in Thailand op te stellen, en die in kopie te doen bewaren bij dezelfde ampur. Zo men wil kan idem een kopie in bewaring gegeven worden bij de advocaat met wie het testament is opgesteld. Zo af en toe in de loop der jaren tijdens vakanties even langs gaan bij ampur (en advocaat), houdt de herinnering levend! Alhier niet onbelangrijk.
Vervolgens komen absoluut belangrijke en niet te onderschatten volgende stappen:
1) rond de leeftijd van 15 jaar zal de moeder met haar zoon weer naar de ampur moeten, en voor de zoon een eigen Thaise ID dienen aan te vragen.
2) Het zou mooi zijn als de zoon de Thaise taal machtig is, en er bij aanvraag van de ID blijk van geeft, maar zeker nadien. Hij moet elke 5 jaar terug naar de ampur.
3) Een goede verstandhouding met moeder’s familie is ook nooit weg.
Zeker als de moeder is komen te overlijden. Hij heeft moeder’s familie nodig zijnde ‘witness’ van zijn Thai bestaan (juist als hij in België woonachtig blijft), van zijn familielidmaatschap en van zijn juridisch rechtmatige claim. Bij dit laatste wil wel eens een stevige schoen wringen. Hoe meer familie mee beweegt, hoe soepeler het proces verloopt. Let wel: zoals vermeld moet de zoon om de 5 jaar zijn ID-kaart verversen. Is moeder onverhoopt op diens vroege leeftijd onverleden, (iemand van) de familie zal hem moeten bijstaan ter ampur.
De vraag is nu heeft hij, over een jaar of 30/40/… meer (juridische) poten om op te staan, als hij de grond van zijn overleden moeder claimt? Gaat het allemaal lukken?
Ik weet het niet. Zo ver zijn de kennissen met hun kinderen nog niet.
Bedenk: Thailand, zacht als zijde, echter buigzaam als bamboe. Geldt ook nog voor de toekomst. Maar wie zal zeggen welke kant Thailand op neigt in al die jaren??
Wat is nou de rol van de vader? Die moet een beetje terzijde blijven staan, volgens mijn vrouw. Grond en farang- dat gaat niet goed samen.
Vrij goed overzicht en info maar het belangrijkste is dat de moeder ervoor zorgt dat haar zoon de Thaise nationaliteit krijgt, als hij die heeft kan ze de eigendom/grond onmiddellijk op zijn naam zetten en is alles voor de toekomst geregeld, aangezien de moeder als voogd wordt aanzien kan zij zolang haar zoon minderjarig is in zijn naam optreden, hierbij een belangrijke opmerking; zij kan de grond niet meer verkopen noch de chanot gebruiken als onderpand om bvb geld te lenen bij de bank.
Ter info; ik heb hier eigendom gekocht en laten registreren op naam van mijn B/TH kinderen zij en de moeder hebben een blauwe tanbien op dit eigendom ik heb een gele.
Daar heb een vraagje aan je. Je vrouw heeft de blauwe= O.K., Maar jij een geele ?. Die geeft toch helemaal geen recht op grond bezit ?. Of ben ik verkeerd geinformeerd ? Vr.gr.Martin
Gele tambien baan heeft niets te maken met grondbezit dit is gewoon bewijs van domicilie, ook blauwe is geen bewijs van eigendom ook enkel domicilie.
je hebt het uitstekend verklaard. Een tien met een griffel van mij !
Zeldzaam te bemerken hoeveel farangs achteraf op Ideen en met vragen komen, die eigelijk voor het kinderen krijgen zouden kunnen beantwoordt worden ?. Niet toch ? (grins)
Groten. martin
Een thaise moeder kan volgens mij haar minderjarig kind aangeven bij de thaise ambassade in haar woonland om op die manier de thaise nationaliteit voor haar kind te verwerven. Je hoeft daarvoor helemaal niet naar Thailand te gaan. Ik dacht dat tegenwoordig ook die thaise ambassade later een ID kan afgeven. Om dit bevestigd te krijgen lijkt me een bezoek of telefoontje naar die thaise ambassade wel noodzakelijk.
Volgens nederlands recht is het erfrecht van toepassing in het land waar je geboren bent (nederland dus) en woonachtig bent. Na 10 jaar verblijf in een ander land kan het erfrecht van het nieuwe woonland worden toegepast. Daarbij blijft het altijd mogelijk een testament op te stellen naar nederlands recht, behalve voor onroerend goed dat altijd in het land waar het staat moet worden geregeld. Ik weet niet hoe dat anders is geregeld in Belgie.
Toen ik voor mijn thaise zoon, opgegroeid buiten thailand, op zijn 21e jaar in thailand de thaise nationaliteit wilde verwerven bleek dat net te laat te zijn. Mij werd toen verteld dat ik dat eerder gemakkelijk via de thaise ambassade in nederland had kunnen regelen.
Paul,
Het heeft ook niks te maken met het erfrecht van een Thais jongentje wat in Belgie geboren is en dus gewoon een Belg is.
Die heeft gewoon nergens recht op. Je praat over Thaise vrouw / vriendin.
Die vriendin heeft helemaal nergens geen recht op.
Een officieel huwlijk door Thailand erkend is alleen belangrijk.
Als er kinderen zijn van je Thaise echtgenoot (en haar vorige Thaise echtgenoot is overleden) komt de hele familie zeker niet meer in beeld. Mijn vrouw heeft twee zonen. Het door mij gekochte huis staat op haar naam. De vader van die zonen is overleden.
Ze hebben allebei mijn achternaam aangenomen. Mocht mijn vrouw eerder overlijden, mag ik volgens de Thaise wetgeving nog een jaar in dat huis blijven wonen.
Voor die tijd moet ik het verkopen. Een buitenlander mag geen eigendom hebben.
Alleen met speciale constructies. Voor mij is het simpel, ik geef mijn huis gewoon weg aan die twee zonen en blijf daar gewoon tot ik de pijp aan Maarten geef.
Cor van Kampen.
Een vrijstaand huis met land kan wel vererven naar een buitenlander, echter het moet binnen een jaar daarna verkocht worden. Ik denk dat je dit bedoeld als je shrijft dat je er dan nog een jaar kan wonen, In plaats van verkopen kan je het ook dan over laten schrijven op naam van de twee kinderen met een beding dat je er tot je dood kan blijven wonen.
Volgens het thaise huwelijksrecht is eigendom verkregen tijdens het huwelijk altijd eigendom van beide partners, ongeacht op wiens naam het staat of wie het betaald heeft. Het is dan ook zaak als je getrouwd bent buiten thailand om dat huwelijk ook in thailand te laten registreren.
Als je dan een testament gaat maken onder thais recht voor onroerend goed, wat ik altijd aanraad, kan je ermee doen wat je wilt. In mijn geval heeft mijn vrouw tijdens ons huwelijk onroerend goed verkregen wat zij op haar manier wil laten vererven, waarbij ik mondeling heb toegezegd dat ik daar niets mee te maken wil hebben en afstand zal doen van mijn rechten ingeval zij voor mij overlijdt. In ons geval hebben wij in beider aanwezigheid in goed overleg onze testamenten geregeld met de advokaat en ik vertrouw erop dat e.e.a. conform onze wensen ongewijzigd wordt uitgevoerd.
Een zeer interressante konstruktie. Vraag: hoe ga je dat doen. ?
Jij schrjift namelijk:
Mocht ik eerder dan mijn vrouw overlijden, mag ik volgens de Thaise wetgevening nog een jaar in dat huis blijven wonen.
M.vr.gr.Martin
@Cor van Kampen.
Jij hebt helemaal geen huis gekocht.
Zoals jezelf zegt, het staat op haar naam dus zij is de eigenaresse.
Als ik goed ben geínformeerd erven haar beide zoons het huis als zij komt te overlijden.
Ik zit zelf namelijk in een soortgelijke situatie.
Dus bij haar overlijden heb je ook niets te verkopen, want als je als buitenlander geen huis mag bezitten, kan je het ook niet verkopen.
En als je eerder dan je vrouw komt te overlijden, wil je er nog een jaar blijven wonen?
Dat zal wel lekker gaan meuren.
Leo Bosch