Beste lezers,
Er zijn van die Thaise woordjes die je te pas en meestal te onpas hoort. Het vreselijke ge-KA en geKAP OP TV en nieuws waar de reporter elke adempauze van de interviewer gebruikt om er vlug een KA of Kap in te gooien. Ka’s en KAP’s die totaal niet bijdragen tot de discussie. Waarom doen ze dat eigenlijk?
Een andere zin waar ik maar niet achter kom wat het betekend is SANAPSANOEN. Je hoort dat alsmaar en niet in context met het verhaal. Het wordt er volgens mij gewoon even tussendoor gegooid om voor de Thai een korte denkpauze in te lassen? Wie kan mij hier uit de brand helpen?
PEE is ook zo’n woord wat meestal veel gebruikt wordt als het de bedoeling is geld emotioneel af te dwingen of als de farang de rekening van het restaurant toegespeeld gaat worden. PEE is in het Engels PIS en als ik dat weer veel hoor dan krijg ik het gevoel al weer snel in mijn zak gepist te worden. Hebben jullie dat ook?
Met vriendelijke groet,
Marcus
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
- Lezersinzending21 december 2024Controleer de voorwaarden van je Nederlandse levensverzekering bij emigratie naar Thailand (lezersinzending)
- Leven in Thailand21 december 2024Nog meer buren (lezersinzending)
- Visumvraag21 december 2024Thailand Visa vraag Nr 228/24: Visum en huwelijk
- Gezondheid21 december 2024Vraag aan huisarts Maarten: Hoofdpijn na krachttraining
Sanapsanoen (dooi) betekent gesponsord (door). Met Pee bedoel je waarschijnlijk de algemene aanspreekvorm voor een ouder iemand; dat is respectvol bedoeld. Kha en khap zijn beleefdheidsvormen die inderdaad erg veel gebruikt worden. Die vormen zijn helemaal vastgebakken is de taal in elke zin.
Laten we blij zijn met de beleefdheidsvormen in deze taal. In het Nederlands, dat maar al te vaak Huilands is geworden, is het jij en jou en heh en hee en zo meer. Ik druk me iedere dag uit in het Thais, het is de voertaal in ons huis, en ik geniet er van. Laten ze dit vooral bewaren.
Als je dat al in het Thai vervelend vindt, dan zul je het vietnamees wel helemáál niet kunnen horen… daar wordt meer gekaht dan in het Thai en op een vreselijke manier…. of was het nou het Cambodjaans?
Trouwens in Azië wordt vaker het woordeinde Kah gebruikt… in het Japans bijvoorbeeld kun je dan zien of de zin een vraag is of niet.
En als je bij het Thais oplet, zul je ook vaker loh? horen (zoiets van, echt? werkelijk? En het woordje “dai” dat “mogen” betekent en wordt vaak gebruikt…
Ka (voor vrouwen) en Krab (voor mannen) is een beleefdheidsvorm die je regelmatig na een zin uitspreekt. Ook betekent het Ja als je ergens mee instemt. Voor de vrouwelijke variant heb je zelfs drie verschillende ka’s met idem toonhoogte.
Volgens de evenknie is het gebruik van de woorden Ka en Kap volstrekt uit de hand gelopen, en volgens haar, worden deze woorden te pas maar vooral te onpas gebruikt.
Iets wat “in den beginne” soms gebruikt werd als een aanduiding van beleefdheid is verworden tot een “gebrek aan woorden”, een mankement aan het vermogen tot juist communiceren.
Wat haar echter het meeste irriteert is dat de woorden Ka en Kap, en zelfs het meer beleefde Kapom, inmiddels onder invloed van de soapseries worden verbasterd tot Cha, Chap en zelfs Chapom.
Ik moet zeggen dat zelfs mijn oortjes hebben te lijden onder dat gecha en gechap.
Afschuwelijk!
Dit is ook de mening van mijn vrouw en een aantal niet te dome Thai in mijn leefomgeving. Mijn dochters hebben het wel eens getelt. Een interview ,radio of TV en hoeveel keer de reporter de adempauze van de geinterviewde gebruikten om er vlug even een KA in te gooien. En af en toe 50 ka’s maar geen enkele andere inbreng. En dat is inderdaad Ka om maar wat te kunnen zeggen. Dom dus.
Hoe kom je er bij dat PEE een woord is om emotioneel geld af te troggelen?
Hoe kom je aan die slechte ervaring?
Het is een woord wat gebruikt wordt als beleefde aanspreek titel voor mensen die ouder dan jou zijn.
Dit woord hoort in het begin van het standaard pakket “omgaan met de Thaise cultuur”.
Verwar ‘pi’ als de oudere dan maar niet ‘pi’ als geest, de uitspraak is vrijwel de zelfde. Ik word ‘poe’ genoemd en dat betekent ‘de oudere’ maar ook wel ‘die ouwe’ dus ik twijfel wel eens….. In de Isan wordt ‘uh’ gebruikt in de keelklank als bevestigend grommetje en dat komt ook wel eens hard over.
Ach, ik hoorde ooit Amerikanen zeggen dat wij Nederlanders een oorlogstaal hanteren als we ons G GR CHR SCH SCHR spreken. Zo is er overal wat hoor.
Poe betekent grootvader (van vaders kant).
Moderator: Graag een reactie op de lezersvraag.
Voor zover mij geleerd: Het Thais kent geen meervoud (dus worden woorden herhaald om meervoud aan te geven) en kent geen hij of zij oftewel mannelijk dan wel vrouwelijk. Nu zeggen vrouwen dus in elke zin Ka en mannen Kap om aan te geven dat degene die spreekt een … of een … is. Verder wordt Ka ook gebruikt om ja te zeggen en Kap om iemand gedag te zeggen. Zo heb je ook nog kapong wat zoiets betekent als kap khun krap(ka) of vertaalt dank u wel. En zo zijn er nog tientallen wat deze klankentaal zo moeilijk maakt.
Kleine correctie Bob. Alleen woorden als maak maak worden herhaald om meervoud aan te duiden. Normaal duid men het een nummer aan of het is de zin duidelijk dat het om meervoud gaat.
In het thais kent men wel hij en zij en Ka en Kap zijn echt beleefdheidsvormen.
Ten slot waar jij kapong hoort betekent; ” ik heb het begrepen ” ; veel mensen denken inderdaad dankuwel maar dat klopt niet.
De woorden khrap (ครับ) en ka (ค่ะ) worden idd veelvuldig gebruikt door de Thai om uitdrukking te geven aan hun respect en beleefdheid…
Dikwijls woord ook het woord na (นะ) hierbij gebruikt….je krijgt dan na khrap (voor man..นะครับ) en na kha (voor vrouw…นะค่ะ)…. Het gebruik van het woord “na” geeft nog meer uiting aan respect en beleefdheid…
Khrap en kha worden eveneens toegepast om een ja-bevestiging op een vraag te geven…
Bijvoorbeeld: ไปไหม…pai mai…? Ga je…?? Dan kun je dus antwoorden met voor man khrap en voor vrouw kha….daarmee bevestig je dus dat je gaat…
Om het nog “leuker” te maken worden de woorden khrap en kha ook nog gecombineerd met het woord phom (ผม)…je krijgt dan khrap phom (ครับผม) of kha phom (ค่ะผม)…phom betekent eigenlijk “ik”…maar in combinatie met khrap en kha betekent het uitdrukking van meer respect en beleefdheid….
Bijvoorbeeld: khrap phom / kha phom….meneer / mevrouw
Sawaddii khrap phom…(สวัสดีครับผม)….hallo meneer…
Hopelijk is het zo wat meer duidelijk wat de woorden khrap en kha betekenen…
Geen deskundige, maar volgens mij betekend na kha / Na khrap zoiets als ok? Als in ik ben vroeg thuis ok?
Kha phom / Khrap phom is weer bevestigend, bijvoorbeeld een politieagant beantwoord een order van zijn meerdere met khrap phom, yes sir.
En die kap en ka worden dan nog overdreven uitgerekt. Ga maar eens maar een markt.
De verkoopsters nodigen je uit hun koopwaar te bekijken en noemen die koopwaar onbegrijpelijk kort, maar wel gevvolgd door KAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA ! Op TV vind ik het ook erg storend. Ze zitten met twee reporters naast elkaar en beurtelings verteld de ene wat nieuws, gespekt met de nodige ” na kaa”
terwijl de ander voortdurend ka ka ka ka zegt. Om gek te worden.
Kijk dat is nu volgens mij net wat Marcus bedoeld. Hij zal vast weten wat door hem aangehaalde woorden betekenen maar dat hij zich simpelweg irriteerd aan het overvloedig gebruik hiervan.
Nu spreek ik geen Thai maar soms kijk ik eens mee met mijn vriendin, daar zitten ook nieuws en praat programma’s bij waar men het wereldrecord Kha en Khabs probeert te verbreken. En van dubbel presentatie zie ik de meerwaarde ook niet in, krijg daar een CNN/Fox gevoel bij ( Amerikaans geleuter waar men meer lijkt te “spinnen” dan nieuws te presenteren).
Inderdaad om gek van te worden. Ik kan trouwens haast perfect KA-en tegelijk met de person op TV, meestal een vrouw door gewoon KA te zeggebn als de andere person ademhaalt. Mijn vrouw krijgt het dan op haar zenuwen van dit stereo ge KA-kel 🙂
Het woord “pee” heeft ook verschillende betekenissen…
ปี่… Spreek uit als pee….betekent jaar
ปี่….spreek uit als pee…..betekent fluit
พี่….spreek uit als phee…betekent oudere broer of zus
De Thaise taal kenmerkt zich door 5 verschillende toonsoorten….het is dus essentieel om de juiste klank aan het woord mee te geven…
Ikzelf volg al 6 maanden een Thaise taalcursus….lezen…schrijven en spreken…..is ontzettend leuk om te doen…!!!!
Beste mensen, Jan – net als al die anderen personen hier – bedoelt: pie, niet pee.
Overigens is mij die ‘h’ bij bijv. “pie sauw” nooit opgevallen. Weet je zeker dat daar een ‘h’ tussen hoort?
Als je spreektaal gaat uitschrijven in het Nederlands, gebruik dan niet de Engelse uitspraak.
Sorry foutje bij mijn laatste mailbericht….
Het woord jaar schrijf je als ปี (en dus niet als ปี่)
Beste pee Marcus. Of moet ik zeggen nong Marcus.
“Pee” en “Nong” zijn net als “Ka” en “Kap”, best wel belangrijke woorden in het Thai.
Als je een oudere man of vrouw wilt aanspreken en je kent de naam niet, dan volstaat het woord “Pee” om de aandacht te vragen. Ken je de naam wel, dan staat het respectvoller (of beleefder, net zoals je wilt) als je met “Pee” begint, gevolgd door de naam van de persoon.
Het zelfde geld voor het woordje “Nong”. Dit woordje gebruik je echter als de persoon jonger is dan jouw leeftijd. Zelfs kinderen gebruiken onderling deze titel toevoeging. Als je in een restaurant wilt afrekenen en je wilt de aandacht van de bediende, dan roep je hem of haar aan met ….”Nong”? Als je het nu goed begrepen hebt, had je al eerder geconstateerd dat deze persoon, jonger is dan jouw leeftijd. Als de aangesprokene nu een ouder persoon zou betreffen, dan zou je nu, voor paal staan.
Wat de woorden “Ka” en “Kap” betreft. Ik bezig het woord “Kap” omdat ik van het mannelijk geslacht ben. Het komt voor dat ik, ‘Ka” gebruikt, maar in dat geval imiteer ik een ladyboy.
Overdreven veel gebruik ik echter het woordje “Kaphom”. Ik zelf heb dan de grootste lol om mijn overdreven gedrag, maar het draagt er wel aan bij, dat de ander het gesprek als prettig ervaart. In ieder geval, is me dat zo opgevallen. Daarbij geef ik ze de gelegenheid, om mij te verbeteren. Waardoor het gesprek nog ontspannender wordt.
Groetjes, Simon
Sommige Nederlanders mogen dan wel geïrriteerd raken door de vele ka’s en kaps. Andere nationaliteiten worden gek van de vele uhs, harde g’s en ja ja’s en hè….onze eigen stopwoorden vallen ons niet eens op.
Zelf vindt ik de Thais wat taalgebruik en omgangsvormen betreft huizenhoog boven de Nederlanders uitsteken,vooral de beleefdheidsvormen die in acht worden genomen,zodra er bijvoorbeeld met een oudere persoon gesproken word.Kom daar hier maar eens om.
Dat het moeilijk is om aan deze omgangsvormen te wennen,dat is zeker waar.het oeverloze “Khrap”en “Ka”gaan soms wat irriteren.
Maar misschien komt dat ook vaak door onze beperkte(tenminste,als ik over mezelf spreek)kennis van het Thais,en spreekvaardigheid van deze toch moeilijke taal.
Spreek het nu redelijk,genoeg om me verstaanbaar te maken in het dagelijksThaise leven,indien nodig,maar vloeiend zal het wel nooit worden.
En ga ik soms weer eens naast mijn schoenen lopen wat Thais spreken betreft,dan herinner ik mij al snel weer de Thaise tonale “tongtwister”die mijn vrouw me ooit leerde.Ongeveer hezelfde zinnetje als ons Nederlandse,”Sluwe Sjaantje Sloeg De Slome Slager”,en dan zo snel mogelijk uitspreken.
Het gaat als volgt,en bevat slechts vier Thaise woorden,nl …. Khray Khaay Khai Kai?
Vrij vertaald staat er:Wie heeft het ei van de kip verkocht?Of in het Engels:Who Sell Egg Chicken?Maar alle vier woorden hebben een verschillende toonhoogte,en zeg je ze snel achter elkaar,dan kun je het als beginnende Farang wel vergeten,je struikelt al bijna meteen over je eigen woorden.
Probeer het maar eens,en dan steeds sneller…:)
Heeft lang geduurd voordat ik het foutloos kon zeggen,en mijn vrouw niet meer met haar hoofd schudde over zoveel misbruik en blunders in haar mooie taal.
En af en toe probeer ik het nog wel eens,en vaak lukt het dan natuurlijk weer niet,dus waarschijnlijk zal ik wel nimmer Cum laude afstuderen.
Groeten,SevenEleven.
Kleine correctie: niet alle vier woorden hebben een verschillende toon. Kip en ei hebben dezelfde toon, maar een andere beginletter.
Bedankt voor de correctie Kees,je hebt helemaal gelijk.Wat het uitspreken van het zinnetje voor mij echter niet makkelijker maakt:)
Groet,SevenEleven.