‘Wij hebben nu eenmaal andere genen’
Zelf ben ik nogal nieuwsgierig van aard en de vraag is: Wat zou er achter de Thaise glimlach zitten? Een vraag die bijna zeker iedere lezer een keer bij zichzelf zal hebben gesteld.
Velen hebben de hoop opgegeven om daar ooit achter te komen. Je leest veel over barmeisjes, over geluk en ongeluk die de falang heeft gehad, het familieleven van de Thai of als falang wonen in Thailand. Ik geef drie voorbeelden van de vele verschillen die er in mijn ogen zijn .
- De familiebanden zijn veel sterker zijn dan bij ons.
- Ze doen weinig zelf aan sport; zeg maar gewoon bewegen op eigen kracht.
- Velen houden er naast het boeddhisme bijgeloof op na.
Waar is de moeder?
Om te beginnen met de familieband als voorbeeld. Nu enkele jaren geleden maakt de oudste zoon zijn Thaise vriendin zwanger. Dat is nog geen verschil met wat in Nederland ook kan gebeuren. De baby wordt geboren en het huis is groot, dus geen probleem.
Kom ik na een aantal maanden terug, de baby is dan inmiddels een half jaar oud, en op mijn vraag aan mijn vriendin (oma) waar de moeder is, haalt ze haar schouders op en zegt: weg. Ik vraag niet verder, want het is niet mijn probleem. Nu jaren later is de baby van toen een kleuter en zit op school. De moeder van de baby is nooit meer terug gekomen, ze heeft nooit meer gebeld of iets van zich laten horen.
Nu is het wel mijn probleem. Ik voel mij medeverantwoordelijk dat het kind een goede opleiding krijgt. Gelukkig blijft mijn opa rol beperkt tot financiële steun. Moedig en zeker niet makkelijk voor een moeder om de baby achter te laten met de gedachte, dat ze zelf niet goed voor de baby kon zorgen. En het kind in goede handen achter te laten. Zodat het een betere start in het leven kan maken.
Als ze naar de buren gaan, pakken ze de brommer
Tweede punt: sporten/bewegen zit ook niet in de genen. Als ze naar de buren gaan, pakken ze de brommer. Of zomaar op een veldje voetballen. Ja, ook ik zie de jongens wel eens voetballen op het veld naast het schoolplein. Maar zodra ze brommer kunnen rijden en dat is bij een jaar of tien stoppen ze ook met bewegen. Behalve bij het schakelen en gas geven met de brommer dan uiteraard.
Op heel de wereld in allerlei sporten hoor ik nooit de naam van Thailand. Als excuus zou kunnen zijn het warme klimaat en geldgebrek, maar in Afrika is het ook warm en arm en daar komen toch de meeste marathonlopers vandaan. Dus ik houd het maar op: het zit in de genen. Waarom bewegen als je er geen geld voor krijgt?
De oudste dochter wast mijn voeten
Laatste: bijgeloof. Kijk maar eens in een willekeurige taxi. Allerlei versiersels moeten de taxi beschermen. En zo zijn er vele voorbeelden te noemen. Ook bij ons hebben sommige katholieken die beschermengelen nodig, dus daar kan ik nog wel iets van begrijpen.
Iets anders is de dag voordat ik naar huis ga naar Nederland. De oudste dochter wast mijn voeten voor een behouden thuiskomst. Het laatste denk ik dan maar, want ik heb het nooit durven vragen.
Ingezonden door Piet de Vos
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Immigratie infobrief22 november 2024TB Immigration Infobrief Nr 056/24: Airport Don Muang – Binnenkomst op Visa exemption
Belasting Nederland22 november 2024Thailand belasting vraag: Wanneer moet ik een TIN -nummer aanvragen?
Lezersvraag22 november 2024Developer gezocht voor een mobiele applicatie
Lezersvraag22 november 2024Wat kost een elektrisch doorvoerapparaat in Thailand?
Sporten/bewegen :
De nationale sport Muay Thai wordt vanaf jonge leeftijd beoefend en is niet voor watjes !
Krabi krabong muay thai boran lessen als gymnastiek op school dit is veel leuker dan trefbal of apekooien
Golfen, zeilen, paardrijden stijldansen volleybal voetbal en fietsen on off road er is zelfs een tour esan
thailand is ook een geliefde plek voor allerlei vormen van schietsport
Ja tempo is lekker relax dat verklaart misschien de toename van overgewicht obesitas
citaat: “ze doen weinig aan sport ” ….??? Heeft de schrijver al eens binnen Thailand gereisd ? s morgens van zonsopgang en ’s avonds na 16.00 h worden veel sporten beoefend rondom meren, recreatieparken, sportaccomodaties en meer.
Mij valt het juist op dat er veel mensen sporten , tot velen boven de 60/ 70. Veel joggers, wandelaars, fietsers (nu sterk in opkomst), aerobics bij grote winkelcentra, ziekenhuizen, parken etc, voetballers, en vele andere sporters. Het lijkt wel hun cultuur denk is en/of ze zijn zich net zo bewust van hun gezondheid als wij.
Opvallend vindt in vaak dat er ook veel oudere mensen actief zijn. Kijk maar eens rond in Khon Kaen, Nakhon Ratchasima, Udon Thani, Chiang Mai en meer. Maar ga dan niet overdag kijken want dan is het te warm/heet om te sporten en zie je niemand ,maar op de tijden die ik genoemd heb. Kijk eens in Nederland naar actieve sporters, wandelaars, fietsers (als sportieve beweging) van boven de 40 : ook een beperkte groep en dan alleen als het lekker weer is ( zomermaanden )!
Omdat men iets niet weet, betekent dat nog niet, dat het niet bestaat. Om een paar voorbeelden uit Thailand te noemen, natuurlijk het al genoemde thaiboxen; badminton, en horse racing. Ga het na!
Wat een onzin! Thai doen juist veel aan sport. Sport is een geintegreerd onderdeel op alle scholen, tot aan highschool en university toe. Thailand staat in de top met o.a. badminton en volleybal. En wat te denken van Thai boxing? Zeer populair! Uw stelling is dus pure onzin!
Ik lees dat je terug ging naar huis in Nederland. Ik begrijp daar uit dat je niet in Thailand leeft en Thailand ervaart als bezoeker. Ik heb 20 jaar in Thailand gewoond en gewerkt in bijna elk district met arm of rijk, op het platte land of in de grote stad. Ik ben ook leergierig geweest door te observeren, luisteren, ruiken, proeven, voelen, nadenken en proberen te begrijpen. Ik was er als vrijgezel met wat geld op zak, ik was er getrouwd en 9 jaar later gescheiden en kreeg in Thailand de 3 nog jonge kinderen toegewezen die ik als 50+ ser alleen heb opgevoed. Ik heb er eigen bedrijven gehad of bij Thaise bedrijven gewerkt in verschillende sectoren en 18 jaar zelf auto gereden. Als een Thai tegen mij zegt dat ik als buitenlander niets af weet van de Thaise cultuur, dan moet ik hard lachen. Tijden en gewoontes veranderen ook in Thailand. Ik weet nog dat ik de eerste racefiets uit Nederland meenam en veel bekijks kreeg. Nu worden er wedstrijden georganiseerd en is er ook veel belangstelling voor recreatief fietsen. Ik las net dat het Thaise voetbal elftal een grote kans heeft om zich te kwalificeren voor het WK. Er wordt best veel getennist, voet volleybal in elk dorp tegen de avond als het wat afkoelt, ook lopen en trimmen, motorcrossen, ik kan zo nog lang doorgaan. Maar ik ben het er mee eens dat de Thai voor elke afstand vanaf 50 meter de bromfiets pakken in plaats van te lopen of fietsen. De kinderen worden op de brommer of met de auto naar school gebracht terwijl mijn kinderen 10 km moesten fietsen van mij want dat moest ik vroeger ook. Mijn kinderen hebben het overleefd en ze zijn sterk en gezond en niet te dik. Ik herinner mij van 25 jaar geleden dat het zeldzaam was als men een Thai met overgewicht zag maar toen werkte men nog 6 of 7 dagen per week en 12 uur per dag. De meeste Thai werken nu maar 40 uur per week. Hoeveel feestdagen telt Thailand niet door het hele jaar? meer dan wij hebben. Men heeft in de loop der jaren veel meer vrije tijd gekregen en heeft zich gemotoriseerd. Men koopt het kante en klare eten heel goedkoop op de markt waardoor ze zich thuis passiever gedragen. Ik weet nog dat ik de eerste TV kocht in een dorp! Een zwartwit TV met 2 auto accu’s, een accu oplader en een goede fiets want de accu’s moesten een dorp verder op om de beurt worden opgeladen. Ik kocht de TV voor een oma die niet meer kon lopen maar wat gebeurde er? Het huis zat altijd vol om naar de TV te komen kijken. ik probeer eigenlijk uit te leggen dat wat jij over Thailand schrijft, toch wel iets genuanceerder is.
De sport waar Thaien in uitblinken is toch wel Tawkraw (Sepak Tawkraw), een bal met gebruik van voeten en hoofd over het net spelen. Zie dat behalve op het platteland ook in Pattaya, bv. op South Pattaya Road tegenover de tempel. Verder Beach volleybal op het strand van Jomtien, jogging en fitness in het park in de Pratummak Hills in Pattaya en natuurlijk ook in het Lumpini Park in Bangkok, waar een open lucht fitnesscenter is en aan het begin van de avond ook massaal, door jong en oud, aan aerobic wordt gedaan. En natuurlijk het al genoemde Muay Thai.
klopt dat thiase jongen op zeer jonge leeftijd muay thai gaan beoefenen,daar waar veel buitenlanders het pas gaan doen nadat ze Thailand bezocht bezocht hebben en de microbe te pakken hebben.
Toch worden de meeste buitenlandse muay thai vechters betr dan de meeste thai en verslaan hen dan ook op thais e bodem en derbuiten.
het klopt ook dat er in zowat geen enkele sport thais meedraaien in d e top tien.Kan toch geen toeval zijn voor een land met meer dan 80 miljoen inwoners???
Ja hoor weer zo’n bericht over; Hoe kunnen we het beste de Thai in een kwaad daglicht zetten en ons Nederlanders verheerlijken….Beetje moe wordt ik van dit soort berichten die gewoon nergens op slaan…Hoezo andere in de genen:
Punt 1 :En al die moeders in Nederland die er gewoon tussenuit gaan niks meer van zich laten horen, baby op de stoep leggen, de speciale babykleppen die er op steeds meer plekken komen….is dat anders dus. Dacht het niet dus opmerking : wij hebben nu eenmaal andere genen is bij deze ontkracht
Punt 2 :Overal met de brommer naar toe niet bewegen. Hier in Nederland brengen de ouders hun kinderen met de auto naar school al wonen ze op 200mtr afstand. Hier in Nederland zit de jeugd en volwassenen uren en uren elke dag op de pc/tel/laptop spelletjes te doen. : wij hebben nu eenmaal andere genen is bij deze ontkracht.
Bijgeloof: hier in Nederland hangt op massa plaatsen nog steeds een kruis waarop ook nog vaak een fictief figuur is afgebeeld. Of men heeft het over god…een bedenksel van een bepaalde groep….dát is pas bijgeloof. wij hebben nu eenmaal andere genen is bij deze wederom ontkracht.
‘Moedig’ om de baby achter te laten??? Zou ‘laf’ of ‘een gebrek aan verantwoordelijksbesef’ niet een betere kwalificatie zijn?
Ik ben opgegroeid in een klein dorp in Zeeland, daar waren 50 jr geleden de familiebanden en gemeenschapszin net zo sterk aanwezig als men nu in Thailand tegenkomt. Familie hielp elkaar en men hielp ook de buren indien nodig, dit is voor een groot deel verdwenen in NL, ieder leeft voor zichzelf, maar de zgn gluurprogramma’s op tv zijn razend populair.
Achter de glimlach gaat zeker heel veel schuil. Ik weet alleen van uit hun cultuur en wat ik er allemaal van heb mogen lezen, ook zelf ervaren.
De glimlach, of wel de lach, zoveel meer tot zich heeft.
– Sociale vlak
– Geen gezichtsverlies
– tolerantie
– ontwijken van moeilijke of
ongemakkelijke situaties. Of Verkomen
van.
– verbloemen van.
De thai zal in tegenstelling tot ons als voorbeeld altijd eerder glimlach of een lach geven, en hierbij ” mai pan rai ” zeggen. Ofwel geen probleem. Of kor thot khap/ka als in sorry. Dan stem verheffen of boos worden. Dit is uit thais begrip een teken van zwakte.
Ook zal de Thai niet zo gauw laten blijken dat ze iets helemaal niet willen. Of het leuk vinden. Ze ook vaak zeggen ” Up2You ” En dit met een lach verbloemen. Dit word dan ook met een lach verbloemd. Ook is het een volkslag wat van ” sanook ” houd.
En zullen er alles aan doen om het na je zin te maken. Ook zijn ze erg gastvrij.
De lach heeft dus zeker velen betekenissen. Ook gaat er zo veel schuil achter. Thai praat dan ook niet zo gauw over hun verdriet of hun problemen of dat ze er over klagen.
Zeg nu zelf, wat zie je liever iemand die na je lacht. Ook al voelt hij/zij zich helemaal niet in de stemming. Of iemand die chagrijnig is en je aankijkt van wat moet je.
Ja familie banden is ook uit hun cultuur zeker hechter en veel sterker. Is dan ook als je hun cultuur beter begrijpt ook vanzelf sprekend.
Vast ook uit het feit dat ze elkaars hulp nodig hebben. Want Thailand is zoals nederland geen zorg staat, zoals wij dat kennen. Er zal beslist wel steun zijn of dergelijke maar niet zoals wij dat kennen.
En binnen je eigen familie je ouders je hulp op financieel gebied niet nodig hebben. Of je tante.
(Zijn thaise lui)
Of de thaise lui zijn? Eerder een brommer pakken, Of echt lui volk zijn. Ik denk eerder dat ze relaxer en gemakellijk ingesteld zijn. Ze maken zich niet zo druk. Althans niet zoals wij. Afspraak is bij ons afspraak. Bij thai hoef je er niet van staan te kijken dat ze niet opkomen dagen. en ook meer van dag tot dag leven. Als je dus iets afspreekt met ze en ze komen niet op tijd of helemaal niet. Is dat voor hun normaal. Ook afhankelijk van welk werk ze doen. Zelfstandig of voor een baas.
Dat ze niet sporten geloof ik niet want je hebt velen fitnes opties. Alleen zie je niet zo opvallend. Eerder afgelegen.
Muay Thai is inderdaad geen sport voor mietjes. Heb dan ook alle respect voor deze sport. Heb in Sa kaew, Udan Thani, chaiyaphum met eigen ogen gezien hoe deze jonge ventjes al van 11 jaar oud al behoorlijk deze sport zie uitoefenen. Zowel illegale tournament als legaal. Of training scholen.
Ik heb zelf alleen kickboxen gedaan en al bijna 18 jaar niks meer aan gedaan en heb een keer sparring gedaan met zo’n getrainde thaise muay thai boxer. Maar deze thai hield zich in. Maar goed ook lol.
Ik zou ook zeker niet ongetraind met een in gevecht willen.
Zelfs thaise dames oefen deze sport fanatiek.
Ook werken ze meer uren en dagen dan de meeste fallang. En dat is opzich ook alleen al een hele fitness.
Waar de meeste thai wel lui in zijn is leren. Althans tot vergelijking van hun buurlanden. Ook zouden thaise bedreven zijn in leugens en dit ook door hun buurlanden bevestig word.
Maar nogmaals als je jezelf meer verdiept in hun cultuur begrijp je ook beter waarom.
Beste Piet, je haalt je eigen bewering onderuit door te stellen dat in Thailand familiebanden sterker zijn, en je staaft dit door op te merken dat een moeder haar baby achterlaat. Uiteraard ga je dan de mist in! Zo ook met jouw kennelijke conclusie dat Thai mensen weinig tot niet bewegen. Ik ga niet het tegendeel bewijzen. Ik zeg slechts dat het jou mankeert aan vermogen tot goed observeren. En tot slot kan ik je mededelen dat Thailand niet boedhistisch is, maar dat het animisme waarbinnen ruimte voor veel bijgeloof de hoofdtoon voert.
Kortom: hou het bij jouw beschrijvingen persoonlijk, en ga niet zeggen dat iets is omdat jij dat zo vindt. Zaken liggen veel complexer en zijn vaak genuanceerder. Daarbij zijn genen nu eenmaal niet anders, wel meestal de omstandigheden waarbinnen mensen in andere leefsituaties opereren.
Met sterkere familiebanden werd de band met familieleden buiten het kerngezin bedoeld. Met genen heeft dat natuurlijk niets te maken, wel met het verzekeringsprincipe: Een grotere groep zorgt ervoor dat een gerealiseerd risico bij een individu, kan overkomen worden. De hele familie was ook bij ons veel belangrijker tot een sociale zekerheid op poten gezet was dat het gezin (echtparen en hun kinderen) dekte. Inmiddels is ook onze sociale zekerheid nog iets meer op het individu gericht, zodat ook huwelijksbanden en bijgevolg ouder-kindbanden gemakkelijk verbroken (op bezoekrecht na) raakten. Genen veranderen niet gauw, maar op zeer korte tijd bleek een samenlevingsvorm (clan/sibbe/familie genaamd) met traditie van duizenden jaren, op 100 jaar zo behoorlijk overhoop gegooid dat men ze al vergeten is.
Ook het omgekeerde deed zich deels voor. Zolang minstens 1 ouder (zeg maar de vrouw) thuis werkte, was de gezinsband onverbrekelijk. Met uit werken gaande vrouwen, werden echter de grootouders ingeschakeld en naarmate de kinderen ouder werden en vrouwen tot hun pensioen bleven werken, raakte niet alleen de leerplicht maar ook de ‘verwachte’ studieduur uitgebreid. Betere(?) scholing “wegens de noden van de economie”… en van het gezinsbudget; ook handig voor de alleenstaande ouder.
Bij het begin van de Eerste Wereldoorlog had België 7,5 miljoen inwoners; honderd jaar later net 11 – een stijging met 47%. Thailand had 8.2 miljoen inwoners en 65 miljoen in 2014 – een stijging van bijna 700%. Dat verklaart waarom zovelen wegtrokken uit het agrarisch ouderlijk milieu. Vanzelfsprekend moet dan de familiale steun als ergens iets schort, kinderen doen verwijderen van de ouder(s).
Hallo.
Ik zou graag reageren op het eerste gedeelte van dit item.
Mijn Australische vriend in Udon Thani zit met hetzelfde probleem. Oudste zoon van zijn vriendin is er in een dronken bui in geslaagd om een meisje uit een dorp buiten de stad zwanger te maken. Niemand kent haar van haar nog pluimen, maar haar familie eist nu dat de twee gaan trouwen, om de eer te redden, en om de baby een toekomst te geven, ik denk eerder dat het financiële aspect nu om de hoek komt loeren.
Dus nu komt mijn vriend ongevraagd in het verhaal… de zoon was, dronken, zo vrij om zijn vriendin voor één nacht te vertellen dat papa een hele goede job heeft in Australië, and a very big house…
Moet je juist tegen een Thai vertellen natuurlijk, ze horen niet liever…
Had vorige week een gesprek met hem, en hij was in alle staten. Rudy zegt hij, ik ken de oudste zoon met moeite, komt bijna nooit naar huis, dat meisje of haar familie heb ik nog nooit gezien, en nu eist de familie van de dochter die trouwpartij, plus onderhoud voor die baby… de zoon heeft geen geld, mijn vriendin en haar familie nog veel minder, het huis is te klein voor nog een gezin erbij, dus er moet een aanbouw komen, en naar wie kijken ze nu allemaal om dat te betalen denkt ge?
Ik heb getracht hem te kalmeren, wat niet echt lukte, en ik kan hem verstaan… de enige goeie raad die ik hem kon geven was, ofwel verhuis je met je vriendin naar de andere kant van het land, ofwel keer je definitief terug naar je land, en dan zie je wel… klinkt cru, maar zo is het nu eenmaal hier.
Moraal van het verhaal.
1. De meeste Thai zijn hier op jeugdige leeftijd volwassen, en weten heel goed dat sex hebben met mekaar meer is dan wat kriebelen en lichaamssappen uitwisselen.
Er kan ook een baby als resultaat zijn, en daar moet voor gezorgd worden, maar daar staan ze totaal niet bij stil… mai pen rai.
2. Die familieband is bij veel jongeren bijna onbestaande, zeker in de steden. Die band is bij oudere Thai veel groter dan bij de jeugd. ook enige vorm van respect is bij het merendeel van de jeugd ver te zoeken, zonder te willen generaliseren.
Een baby maken, en dat kind dan gewoon achterlaten, of veronderstellen dat oma en opa er wel zullen voor zorgen, is in mijn ogen gemakzucht en onverschilligheid, en een totaal gebrek aan respect voor hun ouders of grootouders.
Mijn vriendin heeft haar dochter ook jaren moeten missen, ik heb haar twee jaar geleden terug binnengehaald, voor een dure school gezorgd, de beste opvoeding, eten drinken onderdak bij ons.Mijn vriendin was dolgelukkig.
Drie maand geleden is ze het afgestapt, zonder boe of ba, terwijl we sliepen, kledij meegenomen, bijna alles ook de schooluniformen waren door mij betaald, de schoolboeken, die ik twee keer per schooljaar moest aankopen heeft ze achtergelaten… niemand die weet waar ze is, of ze nog naar school gaat, waarschijnlijk niet.
Gisterenmorgen, ik sliep nog, lag ze hier te slapen tot mijn stomme verbazing.Mijn vriendin had ze binnengelaten, want het is toch mijn dochter, moest daar even van bekomen.
Dochter is zeventien, staat ondertussen vol tattoos, en dweilt ganse nachten de bars af, wat ze daar doet kan ik me heel goed voorstellen.
Moraal van het verhaal, de familieband van mijn vriendin naar haar dochter toe is heel sterk, en die dochter weet dat, de band van de dochter naar haar moeder toe is in mijn ogen bijna onbestaande.
Rudy.
Kijk voor de aardigheid eens in al die fitnessruimten van Tony’s gym. Die man is daar goed rijk van geworden. Daar wordt menig zweetdruppeltje de vrije loop gelaten. Ik zie zat mensen aan sport doen, maar ook veel die te lui zijn om naar de hoek te lopen.
Verschil zal er altijd wel blijven en dat maakt het leven ook interessant.
Wat denk je van de mensen die op het land werken? dat is puur sport.
Wat denk je van Kickoboxen???
Wat denk je van de Puhket Marathon. Moet maar eens kijken hoeveel Thai daar meelopen
Tennisen? enkele jaren geleden was er een hele goede Tennis profspeler.
Ik denk dat het met de jeugd hetzelfde is als bij ons. Te lui om achter de computer vandaan te komen
Het lijkt misschien zo, maar ik denk niet dat er veel verschil is met Europa
Waarom zijn er veel Thaise vrouwen op zoek naar een ” goede” buitenlandse man? Waarom zijn er veel mannen uit allerlei landen op zoek naar een ” goede Thaise vrouw”? Er zijn zoveel argumenten aan te voeren en sommige dingen zijn niet in woorden uit te drukken. Het is heel persoonlijk. Maar bij veel van die Thaise vrouwen gaat het om de ” zekerheid” die ’n buitenlandse man kan bieden (dat denken ze) en de Buitenlandse man wordt geacht op een betere manier met zijn vrouw om te gaan. Een buitenlandse man komt pas in aanmerking als hij iets te bieden heeft, vooral die zekerheid en daarbij gaat het niet alleen om de betreffende dame maar ook om de nog in leven zijnde direkte familie leden. De buitenlandse man krijgt een hoop verantwoording! Dus een Thaise dame trouwen om je verantwoording hier in het Westen te ontlopen, dat werkt niet. Warme familiebanden zijn meestal gebaseerd op afhankelijkheid en verantwoording maar ook op respect en acceptatie.
Betreft sport en beweging is er veel ” beweging” in Thailand naarmate ze zich er bewuster van worden dat hun levensstijl aan het veranderen is. Ze werken veelal minder en hebben meer vrije tijd. Eetgewoontes veranderen, meer achter de computer en voor de TV. De Thaise overheid maakt regelmatig propaganda betreft normen, waarden, gewoontes, rechten en plichten. De ” Thaise Cultuur” die vaak gebruikt wordt is zo oud als een meubelstuk antiek genoemd mag worden. Die Cultuur is een droom die geen realiteit meer is. Vanaf het moment dat ik de eerste TV kocht in een klein achteraf dorp waar nog geen elektriciteit was 27 jaar geleden, veranderde hun leven. Ze zagen dingen die ze nooit eerder hadden gezien. Op dat moment veranderen behoeftes en komen er nieuwe wensen. Op dat moment ontstaat er behoefte naar meer luxe die geld kost. Ik herinner mij de eerste pickup truck’s van Singer met koelkasten en TV’s op de achterbak, mooie folders en instructies over ” op afbetaling kopen”. De mensen wisten niet van op afbetaling kopen en zulke verplichtingen, er ontstond een noodzaak om meer geld te hebben. Hoe kon men aan meer geld komen? in de stad werken maar ook gokken en lenen. Ineens ontstonden de problemen. Na 3 maanden geen aflossing betalen werden de spullen door Singer opgehaald maar ook de bromfiets, de auto…. om die weer terug te krijgen moest men ineens een veel grotere som geld op tafel leggen. Als men dat niet kon bij de auto b.v. dan verloren ze de aanbetaling en ook de aflossingen die ze al hadden gedaan. Men besefte ook niet dat spullen ouder werden naar mate men vaker aflosten. Dat betekend dat de garantie verdween en onderhoud verwacht kon worden. Ook dat spullen ” afgeschreven” werden en dus in waarde verminderde. Dat was allemaal nieuw voor de Thai. Die ontwikkeling is op het Thaise platte land heel snel gegaan maar wie kent Bangkok van 30 jaar geleden? en hoe ziet het er nu uit?
Ondertussen heeft Thailand nog steeds geen sociaal stelsel en zekerheden bij ziekte, werkloosheid, invalide en ouderdom. Waarom zijn overheidsbaantjes (uniformen) in Thailand zo populair ook al verdiend men in het bedrijfsleven of eigen bedrijf vaak meer. De Thaise overheid geeft wel die zekerheden van een sociaal stelsel.
Na mijn scheiding van 16 jaar gelden en het alleen opvoeden van mijn 3 kinderen en het bereiken van mijn pensioengerechtigde leeftijd ben ik weer toe aan een relatie met een Thaise vrouw. Mijn normen daarbij bevatten buiten haar uiterlijk en karakter, ze mag geen schulden hebben en geen verantwoordelijkheid naar andere familie leden in het ruime begrip. Liefst heeft ze helemaal geen familie en heeft ze een overheidsbaan dus pensioen. Al bezit ze helemaal niets en gaat ze met pensioen als ik arriveer, ik wil graag bij ” nul” beginnen. Hopelijk betekend dat ” met een schone lei”. Maar ik besef dat ik hiermee de lat wel heel erg hoog leg. ik spreek Thais en heb er al 20 jaar weten te overleven waarvan 16 jaar zonder Thaise vrouw, ik ben dus behoorlijk onafhankelijk. Dat is een groot voordeel, ik ben niet “uit nood gedwongen”….