Lezersinzending: Thailand het land van de glimlach maar valt er wel zoveel te lachen?
In hoeverre zie je de Thai glimlachen? Kijk een rond in de BTS, MRT of op straat. Eten in een stalletje? Het wordt zelden met een lach geserveerd.
Dankjewel zeggen of zelfs groeten doen de meeste niet. Ook als je op de Chao Phraya taxi boot kijkt zie je weinig glimlach. De kaartjes verkoopster zie je zelden of nooit vriendelijk kijken.
Loop eens binnen bij de HomePro. Het personeel staat verveeld te wachten op een klant waar mee ze je graag willen begeleiden naar wat je wilt kopen. Het aantal personeelsleden wat er staat is ongekend groot.
Hoe langer je in Thailand woont hoe meer je er aan gewend raakt maar irriteer je er ook aan? Hoe ga je met de volgende zaken om:
- Het voordringen van de Thai bij een bushalte.
- De Thai die net een paar meter voor je gaan staan als je op een taxi wacht.
- De Thai die de bus in willen terwijl je er nog met een aantal passagiers uit moet.
- De Thai die aan komt lopen en roept al luid zijn bestelling terwijl er nog een rij staat te wachten.
- De Thai die tegen het verkeer in rijdt en dan ook nog met zijn motorbike over het trottoir rijdt en denkt dat je aan de kant gaat.
- De Thai die in de bus zit en zijn benen wij uit elkaar zit en zijn armen ook nog eens zodat de 2e stoel ook half bezet is.
- De Thaise dame die voor je zit met de lange haren over de stoel zodat je bijna de haren in je gezicht hebt.
- Het onverschillige gedrag van de medewerkers in diverse winkels.
Ach, er zijn nog zoveel voorbeelden. Maar hoe ga je er mee om? Leg je alles naast je neer of ga je er tegen in?
Ik ben benieuwd.
Ik heb zelf wel een aantal oplossingen die best goed uitpakken.
Ingezonden door Henk
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Thailand algemeen19 november 2024Liefde in Thailand of een dure illusie? (lezersinzending)
Thailand algemeen19 november 2024Vreemde beroepen (lezersinzending)
Visumvraag19 november 2024Thailand Visa vraag Nr 209/24: Is een Electronic Travel Authorisation (ETA) vanaf 1 december verplicht?
Belasting Nederland19 november 2024Thailand belasting vraag: Kun je belasting terugvragen na emigratie naar Thailand?
Ik erger mij niet zo gauw en als er iets eens fout gaat, ja de Thai lacht, maar ik lach harder terug en dan worden ze toch zenuwachtig en lopen ze weg, moet je ook eens proberen. Voor de rest met verkopers heb ik altijd een wuivend vingertje en dat werkt perfect.
En ach het verkeer, het is nu eenmaal chaotisch en ook gewoon dubbel opletten dus.
Vorige week in de Bus van Bangkok naar Pattaya, zat er een falang (dacht Russisch) in de telefoon te praten nogal hard en de luidspreker ook nog aan, dat was behoorlijk irriterend en wat van gezegd, alle mensen om mij heen zeiden ga maar met de taxi als je wilt telefoneren tegen die falang, dus steun uit onverwachte hoek.
Ik ben hier maar te gast, dus zal alles(bijna alles) moeten pikken en anders zullen ze zeggen dat je weg moet gaan. Dus ik leef als gast, moeten ze in Nederland ook gaan doen.
Het valt mij wel op dat een aantal westerse basis beleefdheidsnormen niet zo ingeburgerd zijn in Thailand. Zo heb ik zelden meegemaakt dat men nog even de deur voor je openhoud als je achter een Thai loopt.
Ik denk niet dat het hufterigheid is maar dat dit niet echt aangeleerd is. Daarnaast bemoeien de meeste Thai zich niet met anderen. Dat kan ook knap lastig zijn als je een hartaanval krijgt op straat. De meeste Thai zullen gewoon doorlopen.
Dat een serveerster niet lacht bij het opdienen van een gerecht, verbaast mij niet. Wat valt er te lachen als je 7 dagen in de week moet werken voor 250 euro per maand?
En dan ook nog eens 12 of meer uur per dag.
Dit zou dus inhouden dat vriendelijkheid afhankelijk is van de slechte inkomsten.
Vergelijk het met minimum loon in Nederland in bars en restaurants.
Ook een taxichauffeur straalt geen vriendelijkheid uit. Behulpzaam zijn ze ook niet. De tip die ze krijgen is meestal nog teveel voor hetgeen ze aan extra service geven.
Draai het om zijn we niet gevoelig voor een vriendelijke bediening en geven dan automatisch meer fooi..
Lang ging ik naar een koffie tent.
De medewerker was vriendelijk en lachte altijd.
20 baht fooi was standaard en ze waardeerde dit ook.
Helaas is ze weg. Nu de nieuwe bediening, maar geen lach of zo.
Nog niet eens goedemorgen..
Tja dus na 4 week een andere koffietent.
En dan nog , je Kamer betalen en Geld opsturen naar haar ouders ,
en nog Geld om de hele maand door te brengen , dan Blijft er niets over voor die Thaise Glim(Lach)
Thailand is niet het Land van de Glimlach”, zie mijn stelling hier:
https://www.thailandblog.nl/stelling-van-de-week/land-glimlach-bestaat-niet/
De Thais hebben nog minder te glimlachen dan de buitenlanders.
Ik moet bekennen dat ik me ook wel eens schuldig heb gemaakt aan voordringen (Immigratie) en verkeerde kant van de weg rijden (110 meter verkeerd naar een 7-11, anders 3 km),
Wat te doen, gewoon net als in Nederland:
1 als iemand voordringt of anderszins vervelend doet ben ik geërgerd maar zeg je beleefd: Sorry, zou u alstublieft…etc. Doe ik altijd en nooit een probleem mee gehad.
2 personeel en zo. Vriendelijk ‘goede morgen ‘zeggen en misschien iets als ‘warm vandaag, he’ of ‘heeft u al gegeten?’ en dan ‘zou u me alstublieft willen helpen?’ Altijd voortreffelijk geholpen. Waarom zou dat winkelpersoneel altijd glimlachend op elke klant (of expat) moeten komen toe rennen?
Inderdaad kunnen Thai anders reageren dan Falang. Europeanen reageren ook anders dan Amerikanen. Nederlanders reageren ook anders dan Duitsers etc.
Ieder land en ieder contigent heeft zijn eigen normen en waarden en dat die van ons (NL) nu altijd zalig makend zijn kan ik niet zeggen. Van de Thai trouwens ook niet. Daar komt bij dat ieder mens anders reageert op bepaalde situaties etc.
Ik krijg soms het idee dat datgene wat 10-20-30 jaar zo aantrekkelijk was om naar Thailand te gaan na zoveel jaren toch begint te vervelen en irriteren.
En als iemand voordringt is een kuchje vaak genoeg, snapt iedereen wel wat je bedoeld.
Beste Henk, ik snap het voorbeeld van de Homepro niet. Ja, soms staat men verveelt te wqchten op een klant maar als ze je dan kunnen helpen doen 1 of meerdere personen dat graag. Ik zou ook niet een (nep) lach op mijn gezicht hebben als ik al een kwartier of langer niets te doen heb.
Over het geheel kijken de Thai net zo vaak oprecht vriendelijk, geforceerd/geacteerd vriendelijk, neutraal, verveelt of zuur als de mensen in Nederland of elders. Zou het iets menselijks zijn?? Voordingen zie ik hier soms, ook net als in Nederland. Net als in Nederland is dat soms bewust, soms onbewust, soms asociaal soms uit gemakzucht. Hetzelfde met de breedzitters in het OV, maar als het echt druk wordt schikt men wel in. Merk ik dat iemand geen rekening met de omgeving (mij) houdt dan doe ik iets heel menselijks: beleefd hier op wijzen. In mijn ervaring schikt ben dan vaak in. Het zal vast nog makkelijker gaan als je dezelfde taal spreekt maar met vriendelijkheid en handen en voeten kom je een heel eind.
Dus nee, natuurlijk laat ik niet over me heen lopen. Dat zou ik nergens ter wereld doen, dus hier ook niet. Zelfs al woon ik hier niet maar ben ik slechts een vakantieganger, ik ben geen deurmat of windvaan. Doe menselijk, toon vriendelijkheid en respect en dan kom je meestal heel ver.
Khun Peter: 555 ja ik geef je volkomen gelijk wat die serveerster betreft.
Tino, ik sluit me bij jou opmerkingen aan.
De Thaise glimlach is natuurlijk spreekwoordelijk: Je kunt niet verwachten dat elke inwoner of werknemer m/v de hele dag loopt te glimlachen en dat is ook nooit zo geweest.
Zo ernstig als u de situatie schetst heb ik het tijdens mijn vakanties echter niet mogen ervaren.
Wellicht dat er in het glimlachen een element van wederkerigheid zit. Ik bedoel: Als ik zelf met een kop als een oorwurm rondloop, zal de Thai mogelijk minder snel geneigd zijn zich diametraal te uiten.
Nu mijn perceptie grosso modo niet met de uwe overeenkomt, heb ik mij ook nooit afgevraagd hoe er mee om te gaan.
Om eerlijk te zijn, wijken die punten niet zoveel af, van wat je in Nederland ook kunt verwachten.
En laten we eerlijk zijn, als je 7 dagen in de week met een etensstalletje langs de kant van de weg staat in de warmte, dan wel de brandende zon, of bij Homepro de hele dag rondhangt, wachtend op een klant, gaat het lachen op een gegeven moment ook wel over.
En toch het zijn niet mijn ervaringen.
Wel bij zaken als HomePro, want daar zijn de mensen uitsluitend bezig met omzet halen.
Niet alleen om wat te verdienen, maar ook, omdat de kans waarschijnlijk groot is, dat ze eruit worden geschopt, als ze te weinig verkopen.
Aan verkopers die de hele dag rondlopen, maar niet in staat zijn een klant wat aan te smeren, heeft Homepro namelijk niets.
Maar bij de mensen die je in de loop van de tijd tegenkomt, kun je met beleefdheid en een paar woorden, toch al snel een vriendelijke glimlach tevoorschijn toveren.
Veel van de genoemde voor en oordelen kun je ook eens vanuit een andere invalshoek benaderen.
Bijvoorbeeld: tijdens het (opvoeden) van de kids wordt wel heel veel getolereerd. Ik wil ze niet allemaal over dezelfde kam scheren, maar het is werkelijk soms tenenkrommend wat die kids zich kunnen en mogen permitteren.
Manieren, ho maar. Verwend? tot op het bot.
Waarden en normen wordt hen waarschijnlijk nog enigszins bijgebracht op school en het leger.
Dus wat verwacht je dan van een volgende generatie, men weet niet beter.
Ik kijk er naar, lach er om of loop gewoon weg.
Ik begrijp het niet waarom geniet ik altijd zo als ik in Thailand ben
Ik ben over de hele wereld geweest maar het is wel altijd zo
‘S lands wijs ’s lands eer
Wij wonen nu al weer 10 jaar met veel plezier in Thailand en ben het zeker niet met alles eens, hetgeen ik hierboven lees.
Misschien omdat we in het Noorden (in de buurt van Chiang Mai) wonen ???? De mentaliteit en de denkwijze van de Thai is inderdaad anders, maar, als het je hier in Thailand niet bevalt, waarom ga je dan niet gewoon terug naar je eigen land en mopper je daar verder ??
Weer dat gezever van “als het je hier niet bevalt ga terug naar je eigen land”, wat heeft dat nu met de stelling te maken? Het land van de glimlach is hun handelsmerk. Hebben zij uitgevonden, wij niet! Er zijn altijd uitzonderingen op de regel maar de meesten lachen inderdaad niet meer, zelfs zij die poen hebben!
De meeste commentaren die ik hier lees zijn van ervaren Thailand gangers en ben ik het volkomen mee eens. Na 25 jaar Thailand weet ik het wel, een Thai denkt enkel aan zichzelf en zijn familie, zie bvb maar in het verkeer. Na 10 jaar met veel plezier in Thailand snappen jullie er blijkbaar nog steeds niets van. Ga eens meer bij de lokale bevolking zitten dan zal je weten hoe ze over ons “farang” praten en denken als je wat Thais verstaat. Zet jullie roze brilletjes maar af, Ze zijn in ons niet geinteresseerd en jullie zijn geen uitzondering!
Wat winkels/banken betreft: sommige managers sturen het personeel goed aan en houden dat in de gaten, sommige niet.
In HomeWork (waar ik regelmatig kom) vind ik het personeel vriendelijk en attent.
Een jongeling bij bijvoorbeeld 7-11 moet geleerd worden om ‘goedendag, alstublieft’ etc te zeggen en de klant aan te kijken ipv tijdens het wisselgeld geven ondertussen met een collega te praten en de klant vrijwel te negeren …Komt als onbeleefd over; de manager heeft hier een taak.
Laatst bij het wisselhokje van een grote bank 1000 baht ‘klein gemaakt” … de dame achter het loket bleef gezellig doorkletsen via de telefoon, keek me niet aan, zei niets. Ik ben direct het bankkantoor binnengestapt en heb dit onder de aandacht van de manager gebracht.
Natuurlijk zijn er hier mensen die niet vriendelijk tegen je zijn ,maar als ik dan terug kijk naar mn tijd in Nederland is mn gedachte het zelfde ook daar kwam je mensen tegen die niet vriendelijk zijn.
Deze mensen kom je over de hele wereld tegen en dan denk ik ach laat ze.
De meeste mensen die in ken zijn altijd vriendelijk maar het maakt natuurlijk veel uit hoe je ze benaderd.
Ik zou zeggen maak je er niet zo druk om maar geniet van het leven het is maar zo even.
Gr Wim.
Henk, lach jij nog wel in Thailand ?
Wat heeft dit te maken met de stelling.
Het zijn feiten waar je mee te maken hebt.
En op jouw vraag of ik nog lach kan ik volmondig ja zeggen.
De punten die ik aanhaal zijn stellingen.
En de vraag is zoals je kunt lezen hoe ga je er mee om.
Ik heb zelf oplossingen voor deze punten die vaak ook nog de omstanders aan het lachen maken.
En jawel ik zie ook de zinnige en onzinnige opmerkingen hierboven verschijnen.
Gelukkig zijn er nog reacties die begrijpen waar het om gaat.
En opmerkingen dat het land’s wijs en lands eer is of je moet maar, terug gaan naar Nederland…
Tja die personen lopen over jaren nog tegen deze zaken aan.
Qua opvoeding dient er dus iets te moeten veranderen.
Khun Peter meldt dat je van een serveerster die een mager salaris krijgt niet mag verwachten dat ze lacht.
Immers voor dat geld moet je niet teveel verwachten.
Maar ook dat bedrag is in Thailand een minimum bedrag dus hoe tegenstrijdig”
Ook dat is lands wijs en eer.
Gelukkig zijn er onder mijn Thaise vrienden en kenissen en klanten die hier ook een mening over hebben. En gelukkig zijn dat positieve zaken. In de 7/11 alleen maar bezig met
de telefoon wordt afgestraft.
Mijn vriendin (manager )is streng en rechtvaardig maar 3 x niet groeten of alleen bezig met de telefoon is naar huis.
Lui en niet geïnteresseerd in de klant ? Ook waarschuwen. Uitleg dat de klant uiteindelijk het salaris betaald wordt begrepen.
En vriendelijk zijn kost niets.
Het gedrag van een Thai tegenover U, is het spiegelbeeld van uw eigen gedrag tegen over hem. En eerlijk gezegd, 99 % van alle farang loopt met een arrogante zure smoel rond.
Gelukkig woon ik in een buurt waar in de supermarkt, Central shoppingmall of restaurant nooit met farang in aanraking kom.
Mijn waarnemingen zijn gebaseerd op faranggedrag in de Farangoorden en toerisitische hotspots
Marx zei: “Het maatschappelijk zijn bepaalt het zijn.” Ofwel: de samenleving waarin een mens oogroeit heeft een grote impact op ons denken en handelen. De Thaise samenleving is een jungle en dat vertaalt zich ook in de omgangsvormen. Ik ben al een twintigtal keren in Thailand geweest en mijn Thaise vrouw woont nu een jaar in Belgie. Zij zegt dat in Belgie de mensen veel beleefder en vriendelijker zijn. We hebben het dan ook een stuk gemakkelijker. Eerst het eten, dan de moraal, aldus Bertold Brecht.
Het is de Thaise VVV die verkondigt dat Thailand het land van de glimlach is en dat geloven een hoop toeristen die in Thailand op bezoek komen.
De Thai zelf lacht alleen als er geld verdient kan worden en dat wordt weer verkeerd begrepen door de toerist.
Henk, al een tijdje niet in Nederland geweest zeker? De Thai wordt hier m.i. wel erg negatief weggezet. Onlangs heb ik enige dagen veelvuldig gebruik gemaakt van o.a. de BTS, ik was verrast door het keurige gedrag en de discipline van de Thaise mensen. Men gaf de uitstappende mensen netjes de ruimte, en stapte daarna netjes in. In Nederland staat men te dringen voor de deuren en kijkt men nijdig als de uitstappende passagiers vragen om aub wat ruimte te maken zodat ze werkelijk uit kunnen stappen. Mensen met koffers moeten ‘worstelen’ om eruit te kunnen gaan ! In de songthaew maak ik vaak mee dat het juist de falang is die wijdbeens gaat zitten om zoveel mogelijk ruimte voor zichzelf in te nemen en ze tonen ook niet het fatsoen om ongevraagd op te schuiven. Voornamelijk de Russisch-sprekenden. Met motorbike op het trottoir ? In Nederland zijn er bepaalde bevolkingsgroepen die niet anders doen ! Straattuig worden ze daar genoemd !
Thai denken zelden, het komt er steeds op aan om éérst aan de beurt te komen en ze zijn niet geïnteresseerd in een ander. Voorbeelden zijn legio zoals in eerdere reacties reeds genoemd. De befaamde “amazing smile” wordt net zo goed getoond wanneer ze je in hun achterhoofd verachten…En met de mooie “wai’s” en de keurige uniformpjes staan ze er ook niet bij stil om hun lege plastic bekers en verpakkingen te pas en te onpas naast de weg te droppen…ook al staan er dan vuilnisbakken om de 50 meter. Als je hierover een opmerking maakt dan krijg je (wat dacht je?….juist ja…) de “amazing smile” maar daar zit ook geen greintje vriendelijkheid in…Er is ook niet het minste besef van wellevendheid wanneer ze iets willen en ze gaan gewoon voor. Aan het rode stoplicht rijden ze steevast door en als het groen wordt duurt het een “eeuwigheid” alvorens ze in gang schieten. Ze doen inderdaad of zij allèèn op de wereld bestaan en heersen. Ondertussen zijn ze ook weer meer dan 30 plaatsen achteruit getuimeld op de “corruption index”…Nooit gekoloniseerd, nooit wat geleerd…Wij weten beter, maar passen ons beleefd aan…
Het dunkt me dat hierboven, in het bijzonder in het geplaatste artikel, nogal (en dat onterecht) op de Thai wordt neergekeken.
Er is een groot verschil met vroeger de thai heeft een telefoon d3ze heeft filmpjes muziek en dan ziten ze gewoon op de grond achter de kassa en op een vraag no have
Maar wij zitten op maar de hele dag op onze telefoon te kijken
Mensen de telefoon heeft jullie allemaal in zijn macht
En de gezelligheid gaat lanzaam steets verder weg
De opmerking dat je terug moet naar Nederland zoals Rutte zegt is niet door jezelf bedacht.
Dit kenmerkt ook dat je dus niet nadenkt over de standpunten maar weg loopt voor de problematiek.
Het zij stellingen waar je het dus mee eens kunt zijn of niet.
Het heeft dus absoluut niets te maken of je tevreden bent of niet.
Het klopt dat door deze lichte probleem/aandachtspunten Thailand achterblijf.
Qua opvoeding van de kinderen en ook het opruimen van de afval bakjes en plastic cups voor koffie.
Het feit blijft dat ze dus geen voortgang boeken en de overheid hier ook niets aan kan doen.
De Thai die het wel begrijpt durft en wil er niets van zeggen omdat ze dan inderdaad gezichtsverlies leiden
De glimlach is bij mijn weten al lang niet meer aanwezig in Thailand .
Daar waar ik woon op het platteland dicht bij Chiangmai ook al lang niet meer .
Maar wat wil je ook , de meesten hebben torenhoge zorgen oa door financieele schulden ed .
Wat ik veel erger vind , en mij meer zorgen over maak is dat de agresie onderling steeds groter wordt .
Heb ik vele malen persoonlijk al ondervonden , en niet alleen in het verkeer .
En dat geld zeker voor de verwende jeugd .
Bang voor werken daar wordt je moe van , bang voor de zon is niet goed voor de huid .
Dagelijks voorbeelden genoeg te zien op de Thaise TV stations .
Vuurwapen bezit , hebben meer Thais dan je denkt .
Personeel en staf in vele grote winkel ketens is totaal niet geintereseerd in de klanten .
Handphonetje kijken is een betere dagelijkse bezigheid .
Jan Beute .
het is triest maar kan alleen maar bevestigen dat de veleThais
en zeer zeker in de grotere steden zich onfatsoenlijk en onbeleefd gedraagt. Nu spreidt de gehele wereld een grote mate van ongeïnteresseerdheid ten toon en ook de Thai meent zich een grote mate van onverschilligheid te
moeten aanmeten.
Ook de wat oudere Thais zijn de mening toegedaan dat er zich ten opzichte van gedrag een grote
mate van onverschilligheid plaatsvindt t.o.v. de medemens.
Het land of the smile is echt verdwenen. Ik meen dit te mogen zeggen na ruim 30 jaar ieder jaar enige
weken zowel prive als zakelijk te hebben doorgebracht.
Nou , hier in het dorpje leeft de smile nog .
Mischien omdat je in een klein dorpje altijd de zelfde mensen tegen komt .
Of , omdat ik de enige Farang ben en zij me gewon uitlachen ?
Nee , voor al de ouderen zijn hier heel vriendelijk ,.
Maar ook wanner ik in het grote dorp naar de Tesco of Big-C ga ,
Krijg ik van het personeel altijd een glimlach .
Ik kijk hun ook altijd met een brede glimlach eerst aan
en dan komt er altijd eentje terug .
Ik ga ook ieder jaar 3 weken naar Hua Hin
en daar werkt het ook !
Maar wanneer je zelf zuur kijkt , moet je jij niet verbazen ,
wanneer de Thai niet glimlacht tegen je !
Moet zeggen dat ik vind dat het wel meevalt.
Veel hangt er vanaf hoe je jezelf opstelt. De dames in de Tesco of 7-11 kennen me willen meestal wel een praatje aanknopen als het er toevallig rustig is, ik was onlangs bij een nieuwe Mazda Dealer omdat mijn oude gesloten is en de manager was heel erg vriendelijk. Zelfde bij Homepro of ergens anders.
Dingen die oa Peter zegt over bijvoorbeeld de deur open houden, ik heb eigenlijk nooit meegemaakt dat een Thai de deur voor je dichtklapt. Als ik het zelf doe, deur open houden voor met name de oudere Thai zie je ook dat het wel enorm gewaardeerd word.
Aso gedrag heb je soms in het verkeer, maar goed ik zal ook wel eens dingen doen in het verkeer waar een ander niet blij van word.
Het valt en staat mi gewoon met respect. Ik zie veel Farang ook continu uit de hoogte doen tegen de Thai en dat de Thai daar op hun beurt flauw van worden kan ik me ook wel voorstellen. Als iemand voor 9000 baht per maand bij de 7-11 staat of in een restaurant werkt dan hoef je daar nog niet minachtend over te doen. Het ligt ook een beetje aan je verwachtingen. Dat je als westerling naar Thailand komt en toevallig wat meer geld in je zak hebt als de gemiddelde Thai betekend nog niet dat ze meteen de rode loper uit hoeven te rollen.
Met ‘Het land van de glimlach’ wordt niet bedoeld dat iedereen de hele dag lacht, en al helemaal niet omdat iedereen in zo’n aardige bui is.
Zie het leerzame artikel van Khun Peter, voor wie wat betreft de achtergronden van de glimlach een opfriscursus nodig heeft:
.
https://www.thailandblog.nl/cultuur/thaise-glimlach/
.
Ik geef in een restaurant alléén een tip als er sprake is van enige vriendelijkheid.
Een ‘sawadee’ bij aankomst, of een ‘heeft het gesmaakt’ als je voldaan bent, is voor mij belangrijker dan die glimlach.
Zoals in Nederland soms ‘5% tip’ op de menukaart staat, zouden ze hier ‘Glimlach: 20 Baht’ op de kaart kunnen zetten.
Ik mail net een scan aan vrienden, van mijn oude en van mijn nieuwe paspoort
(gestolen op Koh Chang), met bijschrift: foto 1, ik voor, en foto 2, ik na 10 weken Thailand, Je lijkt jonger zei de receptioniste die de scan maakte, en ik antwoordde: een vriendin zei toen ik terugkwam vorige keer: je lijkt wel 10 jaar jonger. Ik geniet zo dan ik alle ellende van de diefstal vergeet en dat ik nu ()verstand werkt niet meer), 1 dag langer in Thailand moet blijven, en ik geniet, van alle behulpzaamheid en de lach, het plezier dat ik zie als ik mensen observeer, het is geen pose, o soms natuurlijk, zoals wij op andere gebieden poseren, ach ik kan wel uren doorgaan( ja, WAAR HET WESTERSE KAPITAAL REGEERT ZAL DE THAI NET ZO WORDEN ALS WIJ): ik hou van Thailand, en zal er hopelijk nog vele jaren terugkeren en rondreizen.
Hoe reageren wij hier op?. wel we komen niet meer terug komt er weer minder geld binnen kijken ze nog zuurder en dat is uiteraard de schuld van de Thai
In feite erger ik mij enkel aan de personen die het nodig vinden aan ” Thai Bashing ” te doen.
Thai zijn inderdaad geen clowns met een glimlach op hun gelaat geschilderd, doch gewoon een, in het algemeen, uiterst vriendelijk volk.
Tja ergeren aan een stelling, Thailand inwoners bashing.
Je hebt dus duidelijk niet begrepen waar het om gaat. Voor de duidelijkheid : het zijn stellingen waar je in het dagelijkse leven mee te maken hebt. De vraag was dus ook duidelijk gesteld hoe je hier mee om gaat.
Dat kan dus zijn dat je het volkomen koud laat. Of tracht er een wending aan te geven zodat het ook door de Thai begrepen wordt. Of accepteren we gewoon alles.
Dus op geen enkele manier is het bij jou duidelijk geworden en hoop dat je met deze uitleg begrijpt waar het omgaat.
Alle stellingen goed doorgenomen en overdacht.
– Voordringen aan de bus zal zowat wereldwijd het geval zijn, deden wij reeds als kind en dit ondanks onze keurige opvoeding. Landen zoals Engeland waar men keurig in een rijtje staat (vroeger toch ) zijn uiterst zeldzaam. Bovendien zijn op vele bussen de plaatsen genummerd zodat ik geen bezwaar heb als allerlaatste op te stappe.
– Enkele meter voor je gaan staan : Je kan gewoon naast hem gaan staan, of hem rustig eerst laten opstappen, de taxibus zal heus op je wachten en echt geen reden om je dag te vergallen.
– Opstappen bij het afstappen, je mag er zeker van zijn dat je afgestapt zal geraken, ze zullen je heus niet dwingen terug te gaan zitten en de volgende stop af te wachten.
– Een bestelling luidop roepen, heb ik in 15 jaar nog nooit meegmaakt en kan ik dus niet over oordelen.
– Met de benen wijd open zitten : In het algemeen is de lichaamsomtrek van de gemiddelde Thai, heel wat minder dan de gemiddelde Westerling, waar 6 Thais zitten kunnen 3 tot max 4 Westerlingen zitten. Met een vriendelijk verzoek zullen zij, indien mogelijk, plaats voor je maken en eventueel zelfs hun plaats aanbieden.
– Personen die zich storen aan loshangende haren hebben best een eigenaardige visie in het leven.
– Bedienden in de winkels staan inderdaad niet te lachen en te dansen om je te mogen verwelkomen, doch in tegenstelling met vele andere landen, zijn zij wel uitdrukkelijk AANWEZIG en moet je niet op zoek naar een medewerker die je dan, mits enige tegenslag, laat weten dat het niet ZIJN rayon is.
Tevens neem ik geen aanstoot aan personen die voordringen aan de kassa, dikwijls genoeg hebben zij slechts EEN item en zijn zij uiterst vlug terug weg.
Mogelijk hebben zij slechts enkele minuten werkonderbreking, en ik heb een volle kar en tijd te over.
Voor sommigen moet het bestaan in dit aards tranendal echt een beproeving zijn.
Voor mij niet, ik geniet van elke dag, zonder mij te ergeren aan dergelijke details.