Trouble in Thailand (lezersinzending)
Een conversatie tussen mij en een Thai. Deze conversatie moest worden gevoerd in het Engels.
Thai: 5 december is een grote feestdag in Thailand.
Ik: Wat toevallig, in Nederland ook.
Thai: Is jullie koning dan ook jarig?
Ik: Nee, onze koningin is ergens eind januari jarig, maar we vieren feest eind april.
Thai: Oké?
Ik: Nee, 5 december is Sinterklaas!
Thai: Sinterklaas?
Ik: Ja, een groot feest. Dan vieren we de verjaardag van Sinterklaas.
Thai: Oké?
Ik: Ja, Sinterklaas is een hele oude heilige man uit Spanje. Hij komt elk jaar met een stoomboot helemaal vol met cadeautjes naar Nederland, samen met zijn paard en een stel Zwarte Pieten.
Thai: Zwarte Pieten?
Ik: Zwarte Pieten zijn de knechten van Sinterklaas. Ze zijn zwart, dragen een Zwarte Pietenpak en sjouwen de zakken met cadeautjes. Eigenlijk zijn het schoorsteenvegers.
Thai: Schoorsteen?
Ik: Ja, dat is het rookkanaal van de open haard of de verwarming.
Thai: Verwarming? Hebben jullie dan apparaten of machines om het huis warm te maken?
Ik: Ja, een soort omgekeerde airco, zeg maar, maar dan met vuur om warmte te geven.
Thai: Oké?
Ik: Maar goed, Sinterklaas gaat dus met zijn paard over de daken van de huizen. Hij heeft een boek bij zich waarin staat welke kinderen stout zijn geweest. De kinderen zetten ’s avonds hun schoen bij de deur of schoorsteen, zingen een Sinterklaasliedje en stoppen een briefje met een verlanglijstje en soms een wortel of hooi voor het paard in de schoen.
Sinterklaas rijdt dan ’s nachts met zijn paard en Zwarte Pieten over de daken. De Zwarte Pieten klimmen door de schoorsteen naar binnen, halen de verlanglijstjes op en nemen de wortel uit de schoen. Dit doen ze ongeveer een week lang, elke avond. (Daarom zijn ze zo zwart.)
Dan wordt het 5 december, het heerlijk avondje. De hele familie zit bij elkaar. Er wordt op de deur geklopt, iemand doet open en er staat een grote zak met cadeautjes op de stoep, voor iedereen, met een gedicht erbij. (Sommigen doen surprises; dan trek je van tevoren lootjes.) Vroeger werden stoute kinderen in de zak meegenomen naar Spanje.
Thai: Oké?
Ik: Eigenlijk bestaat Sinterklaas niet, het is een verklede man. En die cadeautjes kopen we stiekem voor elkaar.
Thai: En Kerstmis, de Kerstman?
Ik: Kerstman hebben we eigenlijk niet. Maar om de geboorte van de zoon van God te herdenken, halen we een groene dennenboom in huis. Die versieren we met slingers, ballen en lichtjes. Dat vieren we 2 of 3 dagen, afhankelijk van het weekend.
Thai: Weekend?
Ik: Ja, zaterdag en zondag. Het begint vrijdagmiddag en is maandagochtend weer voorbij.
Thai: Oké?
Ik: En dan gaan we op een van die avonden met z’n allen gourmetten, fonduen of steengrillen.
Thai: Voor arme mensen die zelf geen eten kunnen kopen?
Ik: Nee, met alleen je eigen familie. En we gaan naar de kerk.
Thai: Kerk is tempel?
Ik: Ja, maar dan anders. Alleen op zondag open, met één dominee en geen toeristen.
Thai: Oké?
Ik: Ja, en dan is het al snel oud en nieuw. Dan vieren we het nieuwe jaar.
Thai: Songkran?
Ik: Ja, maar dan anders. We eten oliebollen en appelflappen, kijken jaaroverzichten en gaan om 24.00 uur de straat op met champagne en vuurwerk om elkaar een gelukkig nieuwjaar te wensen.
Thai: Oliebol, appelflap?
Ik: Inderdaad, oliebollen en appelflappen. En natuurlijk een kerstpakket met lekkere dingen.
Thai: Kerstpakket? Is dat een pakket om arme mensen te helpen in de wintertijd?
Ik: Nee dat krijgen mensen die werken. Mensen zonder werk krijgen dat niet.
Thai: Oké?
Ik: Wist je trouwens dat jullie 6 uur eerder het nieuwe jaar beginnen dan wij?
Thai: Is het tijdsverschil met Nederland 6 uur?
Ik: Ja, in de winter 6 uur en in de zomer 5 uur, want dan is het zomertijd.
Thai: Zomertijd?
Ik: Ja, in het voorjaar (de laatste zondag in maart) gaat in de nacht van zaterdag op zondag de klok een uur vooruit.
Thai: Vanzelf?
Ik: Nee dat hebben we afgesproken. Iedereen zet dan zijn klokken en horloges een uur vooruit. En ’s winters zetten we hem weer een uur terug; een uur langer slapen, haha.
De Thai geeft het op en neemt vertwijfeld afscheid.
Tja, mooi land hoor dat Thailand. Maar wat een rare gewoontes hebben die westerlingen, onbegrijpelijk.
Ingezonden door Marcel Slinger
Ik zie t helemaal voor me , helemaal de Thai een beetje kennende om niet aan gezichts velies toe te geven…. Blijven ze die onbegrijpelijke rare onzin aanhoren.. om dan met een smoesje weg te vluchten… Prachtig.. ik zit met tranen in mijn ogen te schuddebuiken, heerlijk verhaaltje.