Lezersinzending: Is Thailand veel veranderd?

Zelf ben ik een parttime Thailandganger, ik woon gedeeltelijk in Thailand en Nederland. Dit zo al ruim tien jaar. Ben net weer terug uit Thailand en kijk even terug met jullie of er veel is veranderd.

De reis begint zoals voor velen op Schiphol. Eva Air ticket prijs 720 euro. Drie weken voor vertrek geboekt, ik denk een redelijke prijs. Eva air wil het vooraf inchecken een beetje afdwingen door meerdere balie’s hiervoor open te zetten. Doe je dat niet, dan is de wachttijd veel langer. Wachten hoort dan wel bij de reis, maar ik wil toch wil zo snel mogelijk langs de wachtrijen.

In het vliegtuig is geen stoel onbezet, dat is weleens anders geweest. Gelukkig zit ik aan het gangpad: stoel G en naast twee dames van Thaise afkomst. Een geluk, voor hetzelfde geldt zit je naast een persoon van mijn formaat. De dames komen uit de omgeving van Haarlem, zijn beide weduwen en gaan elk jaar voor drie maanden terug om te overwinteren. Zij zijn goed verzorgd achtergelaten, ook mooi geregeld toch?

Na een turbulente begin van de vliegreis, toch nog lekker uitgeslapen aangekomen in Bangkok. Een wachtrij bij immigratie. De wachttijd bedraagt ongeveer een half uur.

Daarna doorlopen voor een busticket. Naar de begane grond voor de reis naar Pattaya. Een busticket kost nog steeds 120 baht en de bus vertrekt over twee uur.

Ja, ook de Chinezen hebben dit goedkope vervoer inmiddels ontdekt, dus hier ook wachten. Even eten bij de foodcourt vlakbij de busticketbalie, het is er nog steeds goedkoop. Even naar buiten om te roken. Het zithoekje voor rokers is beneden weggehaald. Toch tijd zat, boven zijn nog wel bankjes. Het is een komen en gaan van mensen, vooral Chinezen. Het is in de jaren veranderd van Engelsen naar Russen en nu naar Chinezen.

De bus naar Pattaya kent vier stopmomenten, voor wie niet bekend is welke stop je moet hebben best lastig. De Chinezen stappen bij de eerste halte uit. Waarschijnlijk dachten ze dat de eerste stop het einde van de busrit was. Volgens mij moesten ze naar Jomtien, de eindbestemming, een paar halten verder. Nou ja, verdient de taxichauffeur ook nog wat. Als mijn Chinees beter was geweest had ik het wel gezegd.

Voor mij komt stop twee het beste uit. Voor 100 baht brengt de brommertaxi mij naar mijn vaste hotel. Zelf boek ik nooit van te voren maar het was deze keer best lastig om een kamer te krijgen. Tussendoor, twee keer van kamer geruild maar voor de prijs van de kamer 720 baht inclusief zwembad hoor je mij niet klagen.

Terugkijken is er nu veel veranderd: het vliegtuig is voller, de bus naar Pattaya is voller en het hotel is ook voller dan andere jaren , maar de prijzen zijn ongeveer gelijk gebleven.

Het leven in Pattaya veranderd mee met de tijd. In de bars zie ik veel mensen maar bijna niemand zonder smartphone. Zelf ben meer van rondkijken en soms genieten van live muziek, zoals na tien jaar weer eens een optreden gezien van Lam Morison. Je moet er van houden maar hij is met 68 jaar nog steeds goed.

Tien jaar Thailand, voor mij mag nog wel tien jaar bij.

Het blijft het land met een glimlach, als je zelf maar met een glimlach naar kijkt.

Groeten uit Rotterdam!

Ingezonden door Piet