In Thailand ga je nooit lang alleen op vakantie

Hoe iemand kennis maakt met Thailand is voor iedereen anders. Zo ook voor mij. Na jaren geen vakantie te hebben genomen, werd ik verrast door mijn kinderen. Ze hadden voor mij een vakantie geboekt naar Thailand, geheel verzorgd met hotel aan zee in Pattaya.

Ik had wel eens van Thailand gehoord maar er nooit echt goed naar gekeken. Op internet wat informatie over Thailand en Pattaya opgezocht. Had wel zin in deze vakantie, nog drie maanden en dan was het september. En mijn verste reis ooit kon beginnen.

Het toeval wil dat ik voor mijn vertrek tijdens mijn werk een vrouw ontmoet van Surinaamse afkomst. Ik vertelde haar dat ik naar Thailand ging op vakantie.

Ze vroeg: ‘Alleen?’
‘Ja alleen of ga je mee’, zo uit een grap.
‘Ja dat is goed, als jij de vliegreis betaalt.’

Zo gezegd, zo geregeld. Langs reisbureau en vliegticket bij geboekt. Met een klein verschil vliegen kon het niet meer op dezelfde dag als mijn ticket maar twee dagen later.

Ik vertrok uit Rotterdam en kwam een dag later aan de andere kant van de wereld in Thailand aan. De taxi stond al klaar om mij naar het hotel in Pattaya te brengen. Een mooi hotel met uitzicht op zee. Op de hotelkamer even uitgerust. Met vakantiekleding aan even buiten kijken.

De vraag was: zou ik naar links lopen of naar rechts? Oké, ik loop naar links. De eerste bar links van het hotel riepen ze dat ik welkom was. Ik dacht wat aardig, ga daar maar eens wat drinken, die meisjes zijn zo aardig. Of ik zin had in een spelletje met dobbelstenen. Je drinkt wat, geeft eens wat weg en zo werd toch laat.

Ik wilde afrekenen en nog wat verder lopen voor ik naar bed zou gaan. De oudere dame achter de bar vroeg of ik alleen weg wilde gaan.

Ik begreep het niet goed en zei: ‘Ja of ga jij met mij mee?’
‘Nee’, zei zij, ‘maar het meisje naast je wil wel met je mee.’
‘Oké, maar nee bedankt, ik ga met jou of alleen.’
Het werd alleen want de dame achter de bar ging niet mee.

Het was al laat en zo’n reis is toch vermoeiend. Alleen terug naar het hotel en heerlijk uitgerust aan de tweede vakantiedag begonnen. Die avond langs dezelfde bar gelopen en ik was weer welkom. Weer een spelletje, nu vier op een rij.

Op internet had ik gelezen over Walkingstreet. Die wilde ik die avond wel eens zien. Bij het afrekenen weer dezelfde vraag.

‘Ga je alleen?’, vroeg dezelfde dame als de dag ervoor van achter de bar.
‘Niet als jij mee gaat, anders ga ik alleen.’
Ze twijfelde even. ‘Goed’, zei ze. ‘Even mijn spullen pakken.’

En zo liepen met zijn tweeën door Pattaya Walkingstreet. Ik keek mijn ogen uit. Wat gedronken en nog gedanst. Het werd al laat.

‘Laten we terug naar hotel lopen, ik zal je terug brengen naar de bar.’

Ze keek mij vreemd aan en vroeg of ze niet mee naar het hotel kon komen. Ik vertelde haar dat het een beetje moeilijk zou gaan.

‘Morgen komt mijn vriendin en ik weet niet of mensen in het hotel haar aanspreken dat jij daar gisteren met mij was.’

Acht jaar later

Nu acht jaar later kennen mijn Thaise vriendin van het eerste uur en mijn Surinaamse vriendin elkaar. Ik ga drie keer per jaar naar Thailand op vakantie, naar mijn Thaise vriendin en in Nederland woon ik samen met mijn Surinaamse vriendin. Zolang ze niet tegelijk in één ruimte zijn gaat dit prima.

Ja, Thailand vakantieland, waar ieder een eigen verhaal heeft. En het moraal van dit verhaal: in Thailand ga je nooit alleen op vakantie – althans niet lang alleen.

Piet