Terug naar Thailand met rolstoel (lezersinzending)
Mijn vrouw loopt slecht. Dat was in 2013 nog niet zo toen we vanuit Thailand weer naar Nederland verhuisden. Hier hebben we ons gedrag steeds aangepast aan de achteruitgaande (figuurlijk) loopcapaciteit van mijn vrouw. Een rondje supermarkt gaat nog, veel meer zit er niet meer in.
Dit jaar hadden we besloten om voor het eerst sinds ons vertrek, weer naar Thailand te gaan, op familiebezoek en als toerist. Tickets geboekt bij KLM en een visa voor 60 dagen aangevraagd die we de volgende dag reeds ontvingen. Bij het boeken van de tickets hebben we een rolstoel gevraagd. Na het afhalen van de boarding passen werden we naar een andere balie verwezen waar rolstoelen stonden te wachten. Een tijdje later verscheen een mevrouw die als rolstoel chauffeur optrad en ons via de security check, paspoortcontrole en temperatuur opname naar onze gate aan het einde van de pier bracht.
Op een bepaald ogenblik verdwenen onze medereizigers en toen we de monitor raadpleegden bleek dat onze vlucht naar een andere gate was verplaatst. Van het einde van de ene pier naar het einde van een andere pier. Een flinke afstand, veel te ver voor mijn vrouw om te lopen en geen vervoersmogelijkheid aanwezig. Ik ben gaan zoeken en vond een vriendelijke mevrouw van KLM en heb haar het probleem uitgelegd. Na veelvuldig bellen, overigens zonder resultaat, kwam er een open busje langs dat ons nog op tijd naar de nieuwe gate heeft gebracht. Reden van de gate wijziging was het gebrek aan personeel om de koffers in te laden. Niemand heeft bedacht dat er een passagier was die op een rolstoel was aangewezen. Alles staat in de computer maar hier was blijkbaar geen aandacht voor. Het zou overigens elegant zijn geweest als er een medewerker van Schiphol of KLM even bij de oorspronkelijke gate was gaan kijken of er nog achterblijvers waren. Maar dat is tegenwoordig niet meer mogelijk.
Na een voorspoedige vlucht kwamen we in Bangkok aan. We stapten het vliegtuig uit en na een paar stappen zagen een bord met de naam van mijn vrouw. Er onder stond een jongeman met een rolstoel. Ook hier werden mensen met rolstoel en medereizigers met voorrang bij de passpoort controle geholpen en via de bagageband naar de wachtende taxi’s gereden.
Foto: Naya Residence Bangkok
In Nonthaburi, waar wij vroeger hebben gewoond, hadden we een hotel geboekt gelegen aan de Chao Phraya rivier. Het hotel is gevestigd in een voormalige woontoren waarvan de appartementen zijn omgebouwd naar zeer ruime hotelsuites. Een 70-tal appartementen is recentelijk omgebouwd tot seniorenappartementen die bij voorkeur worden verhuurd op maandelijkse basis, hoewel kortere periodes ook mogelijk zijn. Deze Naya Residence appartementen hebben een of twee slaapkamers en zijn zeer compleet uitgerust en ingericht. De vloer is geheel vlak en is schokabsorberend, het appartement is rolstoelvriendelijk, heeft wifi en kabeltelevisie. Hotel staf zorgt voor het schoonhouden. Er is altijd, 24/7 een geregistreerde verpleegster aanwezig. Er worden veel activiteiten voor senioren gehouden in de vele faciliteiten die Naya te bieden heeft. Voor zover mij bekend is het enige complex die deze service aanbiedt en we kunnen het zeer aanbevelen, zeker ook om te overwinteren.
Op YouTube staan verschillende filmpjes onder “Naya Residence” die een goede indruk geven van de appartementen en de mogelijkheden die senioren, ook met een beperking, worden geboden. Voor eventuele vragen ben ik bereikbaar via e-mail: [email protected]
De hotels waar wij verbleven, hadden alle hellingbanen en er waren rolstoelen beschikbaar. De grote winkelcentra in Thailand hebben vrijwel allemaal een receptiebalie met rolstoelen die door bezoekers gebruikt kunnen worden. Geen chauffeur beschikbaar, dit wordt aan de begeleider overgelaten. Maar wel een prima service.
Ingezonden door Albert
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand23 december 2024De redactie wenst alle lezers fijne feestdagen!
Nieuws uit Thailand23 december 2024Illegale handel in medicijnen bedreigt volksgezondheid
Nieuws uit Thailand23 december 2024Thaise regering komt met steun en voordelen voor een zorgeloze nieuwjaarsvakantie in 2025
Achtergrond23 december 2024De kerstboom: van heidense symbolen tot feestelijke traditie
Vervelend als dit gebeurd maar gelukkig goed afgelopen. Nu is het het geval dat niet KLM de hulpbehoevende passagiers naar en van het toestel helpt maar Axxicom een dienst die valt onder Schiphol. Doorgaans helpen zij de passagier tot in de stoel. Wellicht dat ook personeelgebrek bij Axxicom tot deze situatie heeft geleid en niet mag voorkomen. Ik zal eens navraag doen.
De rolstoel service wordt zeer gewaardeerd en zoals de heer Kees de Jong aangeeft is dit mogelijk te wijten aan personeelstekort. Op de terugreis werd ons, kort voor de landing, een briefje gegeven dat de rolstoel geregeld was, voor onszelf en nog voor tweee medereizigers. Na het uitstappen was er echter geen rolstoel te bekennen. De KLM mensen hebben hun uiterste best gedaan om rolstoelen te regelen. Na drie kwatier wachten in eeen verlaten gang kwam er een treintje langs waarmee we naar een ruimte met rolstoelen werden gebracht. Niemand aanwezig om ons verder te helpen. De zeer behulpzame chaffeuse van het treintje heeft ons toen via paspoort controle zelf naar de bagage band gebracht. Een uur en drie kwartier na het uitstappen waren we buiten. Het aanwezige personeel doet zijn uiterste best om passagiers te helpen en om Schiphol draaiende te houden. Maar de goede organisatie van vroeger hebben we wel gemist.
Albert
Door omstandigheden had ik ook een rolstoel nodig Las Vegas perfect bij overstap Vancouver super was ook eigenlijk niet te lopen om een vlucht naar Edmonton te halen.
Bij aankomst op Schiphol was er ook een rolstoel besteld moest even wachten nu dat wachten werd
1 uur en drie kwartier komt er iemand die zegt neem u niet mee voel me niet veilig waarom? Had geen woord met haar gesproken zelf maar gestrompeld naar uitgang roltrap defect en lift balen.
Thuis een klacht ingediend moet nog antwoord krijgen.
Denk dat het komt doordat het is uitbesteed en niemand weet wat. Daarom alle lof voor Canada en de mensen in Amerika een super behandeling kunnen ze in Nederland wat van leren.
Hoop bij onze volgen vlucht er geen gebruik van te maken. Maar je zal maar een handicap hebben daar wordt je niet vrolijk van.