Zomaar wat overpeinzingen als ik op het strand lig te genieten. Sommige hoop ik dat bewaarheid worden andere mag ik hopen dat het slechts hersenspinsels zijn. Maar misschien hebben de economen op het forum er andere ideeën over, die lees ik dan graag.
Persoonlijk denk ik dat de economie en Thailand en geheel Azië binnen afzienbare tijd een knauw krijgt. De lonen liggen nu relatief laag en secundaire arbeidsvoorwaarden zijn er alle bijna helemaal niet. Arbo en milieu wordt wel aandacht aan besteed, maar meestal is dat bij de grote multinationals en niet bij de kleine ondernemer.
Er zal mijns inziens een moment komen (in Europa is dat ook gekomen, zo’n 50-60 jaar geleden) dat de gewone man het allemaal niet meer pikt en ook zijn deel van de vooruitgang op eist. Ook zullen er politici zijn die het nut van bescherming van de werknemer en het milieu inzien en dit uitdragen. Gevolg zal zijn dat de loonkosten zullen stijgen (net als in Europa begin jaren 60 en 70), de automatisering zal toenemen en vele banen zullen verdwijnen. Denk aan de bouw, waar nu nog vaak met de hand de beton wordt gemixt door drie man/vrouw, wat door een molen sneller en beter kan. Zo zijn er talloze banen die makkelijk door een machine gedaan kunnen worden maar nu door goedkope arbeidskrachten worden gedaan.
De werkloosheid zal toenemen (zie Europa begin jaren 80) en de economie zal een knauw krijgen. De inflatie neemt toe en het is gedaan met het goedkope Thailand/Azië. De koers Euro – Bath zal daar wel enigszins door verbeteren in ons voordeel, maar de kosten zullen aanzienlijk hoger liggen.
Misschien zie ik het verkeerd, maar……
Ingezonden door Jo
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Lezersinzending28 december 2024Hoe ik bijna 9000 baht in Bangla road kwijt raakte in één avond (lezersinzending)
Immigratie infobrief28 december 2024TB Immigration Infobrief Nr 058/24: Immigration Jomtien – Jaarverlenging Retired
Leven in Thailand27 december 2024De hond (lezersinzending)
Achtergrond27 december 2024Borderrun Thailand (lezersinzending)
Denk dat er nog een veel groter gevaar schuilt, dat is Amerika en Trump zijn visie.
Trump heeft aangegeven dat China er op kan rekenen dat het vrijhandelsakoord wordt opgezegd en dat China dan weer invoerrechten moet gaan betalen. China exporteerd ca 80% naar Amerika, waarvan 40% uit China zelf en de resterende uit aanverwante landen in Azie, waaronder halffabrikaten enzovoort. Nu is nog te bezien wat de invoerechten gaan worden, maar duidelijk is dat dit de hele economie van Azie aan zal tasten.
China imorteert van Thailand meer dan van de rest van Azie, dus dat kan de eerste knelpunt gaan worden.
Zie ook hoe angstig Europa daarvoor is, als dat ook in Europa zou gebeuren zal het de Nederlandse economie voor ongeveer 3% raken.
Waar jij bang voor bent juig ik alleen maar toe, dat schept ook weer andere banen en vergeet niet de betonmakers zijn meestal cambodjanen. Er werken ca 1 miljoen cambadjanen in Thailand met een werkvergunning. Thailand wil zelf nog meer werkvergunningen afgeven voor Vietnamezen omdat die de engelse taal wat beter kunnen en iets hoogbekwaamde werkzaamheden kunnen verrichten.
Zodra de economie aan zal tasten en werkgelegenheid gaat kosten zullen die met een werkvergunning het eerste verdwijnen. Daarnaast kunnen ze de verliezen op invoerechten compenseren door devaluatie van hun bath. Alleen de europese produkten worden daardoor duurder en alsmede de import. De groot winkelbedrijven zoals tesco en Bigsee maken nu woekerwinsten, nooit de prijzen aangepast aan de sterke bath en alles wordt toch in euro/dollar aangekocht, vooral tegenover import van europa natuurlijk.
En als alles te duur gaat worden, ja dan wordt het tijd om te verkassen. Wij zijn toch vrij om te gaan en staan waar we willen. Alleen met AOW moet je niet naar de Boe landen, want dan krijg je weer lager uitkering van de AOW. Maar Europa bied ook kansen.
Roel, er bestaat geen vrijhandelsakkoord tussen de VS en China. Jij denk welkicht aan het Trans Pacific Partneship TPP, waaruit de VS zich met Trump terug trekt. China was geen TPP partner, en deze VS actie is in het voordeel van China, dat in de region wel vrijhandelsakkoorden kent, die nu niet door TPP in gevaar komen.
Net als in de westerse wereld draait de economie in Thailand op geleend geld.
Dat zal dus ongetwijfeld een keer stuk lopen.
Zeker, omdat de overheid de toeristische bron van inkomsten flink de nek heeft omgedraaid en ook een ruime hand van uitgeven aan allerlei infrastructuurprojecten heeft.
Het enige voordeel is de – nog – relatieve lage schuldenlast van de overheid in Thailand.
44 procent van het GDP in 2016.
In 2011 nog 33 procent.
Dus flink aan het stijgen.
De huishoudschulden zijn 71 procent van het GDP.
Dat belooft dus wat voor de toekomst.
Jammer alleen, dat het lastig (onmogelijk?) is, tabellen over een aantal jaren te vinden, waar absolute bedragen en percentages bij elkaar staan.
Dan weet je ook beter wat die percentages betekenen.
Per slot van rekening gaat het percentage van de schuld omlaag, als de economie beter draait, maar dat hoeft voor de schuld zelf niet zo te zijn.
Zolang Thailand geen socialistisch systeem op gaat zetten zie ik de economie niet instorten, en daarmee banen verdampen.
Een socialistisch systeem lijkt heel sociaal, en in Europa denkt men nog steeds dat het ooit goed zal komen. Niets is echter minder waar. Slechts 2 groepen profiteren van zo’n systeem; de elite die de gezamenlijke geldpotten beheren en de klaplopers die misbruik van die gezamenlijke potten maken.
De werkende mens heeft daar enkel nadeel van. Die moet dat betalen en heeft daar niets over te zeggen.
Het minimumloon in Thailand is heel minimaal, en veel minder dan in Nederland, maar in beide landen net te veel om dood te gaan maar te weinig om van te leven. Door het veel lagere levensonderhoud in Thailand heeft men ook veel minder nodig dan in Nederland.
Hierdoor zijn de verschillen in mijn ogen niet heel groot. In beide landen zijn de minima armer dan de kerkratten vroeger.
Ik zie daar echt voorlopig geen verandering in komen. Het zijn in beide gevallen de elite die aan het langste eind trekken.
Pas wanneer het volk dat niet meer pikt kan en zal er iets veranderen, maar dat gebeurt al eeuwen niet, dus zal ook nog eeuwen zo door blijven modderen, met af en toe een heel kleine verandering om het volk weer even zoet te houden.
Michel,
Je zegt: ‘2 groepen profiteren van zo’n systeem; de elite die de gezamenlijke geldpotten beheren en de klaplopers die misbruik van die gezamenlijke potten maken.’
Dus jij vindt dat bejaarden, gehandicapten, werklozen en zieken daar niet van profiteren en misschien allemaal klaplopers zijn?
Moderator: Niet chatten svp.
De belangrijkheid van de VS en de EU voor Azie en dus ook Thailand wordt sterk overschat. Werd zo’n 20 jaar geleden nog 90% van de Thaise handel gedreven met Japan, de VS en de EU, is dat nu nog maar een kleine 40%. China en de andere ASEAN landen zijn al jaren veruit de belangrijkste handelspartners van Thailand en dat zal de komende jaren sterk toenemen. De afzetmarkt ligt tegenwoordig in Azie en dat is niet zo vreemd met China en India en ASEAN waar de helft van de wereldbevolking woont.
China is met Japan de eigenaar van bijna alle staatsschulden van VS. Een handelsoorlog zal daarom op termijn in het voordeel uit pakken voor China. Over 10 jaar is de Chinese binnenlandse markt groter dan die van de Vs. China heeft op termijn de VS en EU niet nodig. Omgekeerd echter wel.
Chineze bedrijven hebben afgelopen jaren veel geinvesteerd in de VS en EU en veel Europese bedrijven overgenomen.
Het centrum van de economische wereld komt hier te liggen. Op termijn alleen maar positief voor Thailand.
In Thailand zijn al heel veel mensen overtollig;
Denk aan de hordes -zich vervelende- verkopers in alle winkels, de bewakers en iedereen die kopietjes maakt en stempels zet.
Dat is (volgens mij) bezigheidstherapie en puur strategie om iedereen bezig te houden tegen minimale kosten, en het voorkomt dat men gaat leren.
Bedrijfstechnisch is er in ieder geval geen reden voor zoveel mensen op de loonlijst.
Ik heb geen idee hoe lang dat goed blijft gaan, het botst heel erg met wat er voor “Thailand 4.0” nodig is, maar Herr Dictateur heeft al eens gezegd dat sommigen in Thailand 2.0 of 3.0 moeten blijven; niet iedereen hoeft mee naar 4.0.
Elk land wil graag vooruit. Thailand spiegelt zich graag aan de ontwikkelde landen en komt met Thailand 4.0. Volkomen lariekoek natuurlijk: Thailand is geen technisch hoogontwikkeld land en heeft grotendeels technisch laag opgeleid mensen werkzaam in fabrieken, werkplaatsen, voor de rest van de wereld. Elke kennis omtrent veranderingen in de technische sector komt vanuit andere, ontwikkelde, landen en Thailand mag de schroefjes en moertjes tegen lage arbeidskosten aandraaien. Zodra men iets meer verlangt voor wat betreft salaris gaan de buitenlandse bedrijven op zoek naar landen met lagere arbeidskosten. Juist de trend is dat in meer ontwikkelde landen, zoals in Europa en VS, de hoog gekwalificeeerde werkzaamheden meer en meer in eigen landen laten plaatsvinden in kleinere bedrijven. Kennis en ontwikkeling spelen een belangrijke rol en goed onderwijs is hiervoor bepalend. Vandaar dat meer hoog technische ontwikkelde bedrijven en start-ups toenemen in Europa en VS.
Bedrijfseconomish is het net zo’n verhaal als het technische hiervoor. Men heeft vaak geen kaas gegeten van wat bedrijfskosten inhouden en hoe men de winst kan vergroten. Misschien ook gebrek aan financieel inzicht. In plaats van de consumenten lagere prijzen aan te bieden nemen ze grote hoeveelheid personeel aan. Voorbeelden te over. Juist door de hogere bedrijfskosten dupeert men de klanten door hogere prijzen te vragen dan noodzakelijk. Waarom kunnen bijvoorbeeld bedrijven , in Euopa lagere prijzen aanbieden: doordat men zuinig omspringt met het personeel en andere maatregelen waarover wordt nagedacht. Dit laatste is bijvoorbeeld produktiewerk in lage lonen landen te laten plaatsvinden. En als men aanvoert dat er dan veel mensen werkloos worden ? Nou in Thailand is er volledige werkgelegenheid. Zoals in andere reacties ook staat er werken miljoenen mensen uit omliggende landen in de constructie, visserij, landbouw, huishoudelijk werk en meer. Zelfs in veel winkels in Bangkok, kijk bijvoorbeeld naar MBK (grootwarenhuis) , Platinum (mode) weken veel gastarbeiders. Miljoenen vacatures voor hetzelfde salaris zijn beschikbaar voor de eigen Thaise bevolking indien er een overschot aan personeel zou ontstaan.
Het zoveelste verhaal dat het mis gaat lopen met Thailand.
Tsja, als je dat blijft roepen krijg je ooit wel eens gelijk, economie bestaat uit golfbewegingen, ups en downs.
Maar ondertussen zegt men dat al sinds 1997, de laatste keer dat Thailand in een economisch dieptepunt kwam wegens de banken crisis in geheel zuid-oost Azië.
20 jaar geleden dus.
Blijven roepen, ooit komt het er nog wel eens van !
De bankencrisis in 1997 is ontstaan in Thailand en was het gevolg van verkeerd beleid in Thailand. Maar dat was 20 jaren geleden en de banken in Thailand en de Centrale Bank hebben hun zaakjes op orde.
Als je echter kijkt naar wat andere cijfers, zoals de economische groei van Thailand, ja dat hebben we een ander punt. Meer dan een decennia, langer dan 10 jaar , kun je wel stellen dat Thailand tot de slechtst presterende landen in Azië behoort, alleen Mongolië doet het slechter. Waar andere landen groeicijfers van 7 of 8 procent per jaar later zien doet Thailand het met minder dan de helft. En ja economische groei geeft toch wel de toename van de inkomsten van een land en zijn inwoners aan. En laat Thailand de laatste jaren wel in bevolking zijn toegenomen dus gemiddeld genomen verdient men dus niet meer per hoofd van de bevolking. En zoals bekend is de inkomensverdeling scheef dus men gaat er in Thailand niet op vooruit.
Conclusie is eigenlijk dat gemiddeld genomen men 10 jaar in inkomen stilstaat. En juist bijvoorbeeld 25 miljoen mensen verdienen minder dan 5000 baht per maand. Dus kan ik wel stellen dat er een economische crisis is voor velen zoals wij westerlingen het bekijken.
En de vergrijzing : over een jaar of 23 is 25 % procent van de mensen 65 jaar of ouder. Dat wordt dan een leuke last voor de economie namelijk stijging van de kosten van de gezondheidszorg. En meer beroep op hulp van familieleden en financiële ondersteuning van familieleden vanwege de vergrijzing. En men krijgt meer te maken met een afname van het aantal kinderen wat onderwijs volgt. Samen met China is Thailand wat dit betreft een land met toekomstige problemen. En als je weet dat de meesten geen of een minimale pensioenvoorziening hebben dat mag je de conclusies trekken.