Op verkenning in Udonthani
De eerste weken in Udon gebruik ik om de stad een beetje te verkennen en natuurlijk ook om mijn Thaise vriendin, digitaal ontmoet via ThaiLovelinks, beter te leren kennen. Tot dusver kan ik alleen maar heel tevreden zijn met mijn (en haar) keuze. Ze is alleraardigst, lief, spreekt redelijk Engels, heeft veel gevoel voor humor waardoor we regelmatig veel moeten lachen, is heel zorgzaam en houdt, net zoals ik, van diverse sporten zoals volleybal en voetbal.
Het Pannarai Hotel is een uitstekend hotel. Dat begint al met de shuttle service van het vliegveld naar het hotel en andersom. Deze service is gratis maar natuurlijk geef je de chauffeur een goede fooi. Uiteindelijk zou de zelfde rit met een taxi je ongeveer 200 – 250 baht kosten.
Het hotel heeft een grote lounge met luxe zitjes, alwaar je ook gratis kunt internetten. Ruime receptie met voldoende personeel. Afhandeling kost wel wat tijd want niet veel is geautomatiseerd, zodat veel handmatig gecheckt moet worden. De kamer is ruim, ik schat zo’n 30 m2 met een eveneens ruime badkamer. Goed werkende aircon, een flatscreen TV en een minibar. Ook een kluisje in de garderobekast ontbreekt niet. En, een goed werkende wifi.
We zitten op de derde verdieping met uitzicht op het zwembad. Het zwembad zelf is ruim met voldoende zitjes en ligstoelen en gratis grote handdoeken. Prettig is dat het zwemwater koel gehouden wordt, zodat het een verademing is uit de hete zon in het koele water te plonzen. Naast het zwembad is ook nog een fitness ruimte, waar mijn vriendin veelvuldig te vinden is. Ik sla dat over, want ik voel mij goed en wil dat graag zo houden.
Het ontbijt is uitstekend met veel keus uit zowel Thaise als westerse gerechten. Een gebakken eitje of omelet wordt ter plekke voor je klaar gemaakt. Het restaurant is in feite de gehele dag geopend. Voor lunch / diner zie ik echter, zowel in de middag als in de avond, maar weinig animo. De kaart is zorgvuldig samengesteld. We hebben er ook een aantal keren gegeten maar waren vrijwel altijd de enige bezoekers. Het eten is goed, de wijn uitstekend. Ik denk dat de geringe klandizie te wijten valt aan de vele mogelijkheden op loopafstand in de directe omgeving.
Mijn advies aan de directie van het hotel (heb ik ze ook echt gegeven): beperk het restaurant en de kaart, en maak er een mooie cocktailbar van. Tot op heden hebben ze dit gratis advies niet opgevolgd. Oh ja, het hotel heeft ook een goede roomservice. Ik weet niet meer precies tot hoe laat, maar in ieder geval tot vrij laat.
Mijn vriendin, afkomstig uit het noordoosten van de isaan, woont al jaren in Udon en kent de stad goed. Zo brengt ze me naar Central Plaza, naar de diverse markten en supermarkten en naar een aantal restaurants, zowel met Thaise als westerse keuken. En ze laat me kennis maken met Nong Prajak Park en Nong Sim Park.
Central Plaza bezoeken we regelmatig en verkennen we van beneden tot boven. Met name de vierde verdieping, de restaurant verdieping, bezoeken we vaak om de verschillende restaurants uit te proberen. Op de derde verdieping huizen alle banken, en dat zijn er veel in Thailand. Bij de Bangkok Bank al in de eerste week een bankrekening geopend. Gaat heel soepel. Benodigd: een paspoort, wat bahtjes om gelijk te storten (ik heb 10.000 baht gestort) en een Thaise vriendin die een en ander uitlegt aan het balieperoneel. Verder een heleboel handtekeningen zetten op vele vellen papier,
In het basement vinden we Food Parc, waar veel Thai en in het bijzonder veel Thaise schoolkinderen komen om voor weinig geld te eten. In het weekend komen hier ook veel mensen uit Laos (immers slecht 55 kilometer van Udon). Tot mijn grote vreugde is hier een afgiftepunt voor bier, dat ook geschonken wordt tussen 14.00 uur en 17.00 uur. Voor mij een reden om er af en toe te gaan eten met een ijskoud biertje bij de hand. Mijn vriendin legt uit dat de in grote getalen aanwezige schoolkinderen vooral in het Central Plaza ronddolen vanwege de aanwezige aircon. De meesten hebben dat thuis niet.
We maken veelvuldig gebruik van de tuktuks. Grappig is dat er in Udon vrij weinig taxi’ s zijn, maar wel een behoorlijk groot aanbod aan tuktuks. Ik heb begrepen dat er in het recente verleden helemaal geen taxi’ s waren, en uitsluitend tuktuks. De tuktuks zijn handig omdat ze vrijwel overal te vinden zijn en niet duur, maar echt comfortabel vervoer is het niet.
Zo leer ik in de eerste weken Udon al aardig kennen. De grote markt in bijvoorbeeld Nong Bua en een grote markt richting de uitvalsweg naar Nong Khai, de nightmarket in UD Town, de supermarkten zoals Tops supermarket in Central Plaza, Villa Market in UD Town en de onvermijdelijke Big C, Makro en Tesco Lotus.
Lopende van het Pannarai Hotel naar Central Plaza of naar UD Town night market snuif ik de geuren op van de Thaise eetstalletjes. Niet alles trekt me, zoals b.v. de gefrituurde insecten, maar de vleesballetjes aan een barbecue stokje zijn echt lekker, evenals de gefrituurde banaanstukjes. Ik eet er nooit veel van, bevreest als ik ben een darminfectie op te lopen, maar tot dusver is me dat bespaard gebleven.
Verder maak ik kennis met Good Corner, een restaurant met een fantastische ligging, namelijk op de hoek van Soi Sampan en naast de ingang naar het beer complex Nutty Park. Good Corner staat onder Deense leiding (ook de vorige eigenaar was van Deense oorsprong) en dat is dan ook te merken aan de nationaliteiten van de bezoekers. Voornamelijk Scandinaviers uit Denemarken, Noorwegen en Zweden. Verder vooral gasten uit het tegenover gelegen appartementen gebouw, waar veel farang voor korte dan wel langere tijd verblijven.
Foto: Udon-News.comGood Corner heeft een terras van waar uit je mooi zicht hebt op alles wat wandelend voorbij komt en ik geniet met volle teugen van al het schoons. Het doet me denken aan het Plein in Den Haag op een mooie zomerse dag. Good Corner ligt aan een verbindingsweg, die begint bij Nong Prajak Park, en voert langs Central Plaza, Good Corner en de UD Town night market en eindigt bij het station van Udon. De sfeer en de bediening is bij Good Corner buitengewoon vriendelijk, het eten helaas matig omdat de leiding mikt op low budget klanten. Dat betekent dat de ingekochte kwaliteit van bijvoorbeeld vlees, kaas en andere ingrediënten niet geweldig is (want zo goedkoop mogelijk), zodat de koks er ook niets van kunnen maken. Jammer, maar voor het gezellige mensjes kijken op het terras is dat natuurlijk geen probleem, want aan het bier en de wijn kunnen ze weinig verkeerd doen.
Het verblijf In het Pannarai Hotel kan natuurlijk niet eeuwig duren. Al is het maar alleen vanwege de aardig oplopende kosten (zo’n 1.700 baht per dag). Dus zijn we ons gaan oriënteren op een huurwoning. Dat valt behoorlijk tegen. Een aantal websites bezocht en een aantal woningen geselecteerd op basis van onze zoekcriteria (geen bovenbouw, tuintje, drie slaapkamers en twee badkamers, bij voorkeur in het centrum of niet ver van het centrum af). Geprobeerd telefonisch afspraken te maken (via mijn vriendin natuurlijk, want de makelaars spreken nauwelijks of geen Engels, en ik geen Thais). Een aantal makelaars zijn zelfs telefonisch niet bereikbaar en op e-mails wordt niet gereageerd.
Bij de makelaars waarmee ik uiteindelijk een afspraak heb, blijken de geselecteerde woningen niet meer beschikbaar of nog steeds bewoond, en in een paar gevallen heeft de makelaar de sleutel van de woning niet om een bezichtiging mogelijk te maken. Uiteindelijk wel een paar woningen bezichtigd, maar helaas waren dat absoluut niet de woningen die ons voor ogen stond. Te oud, slecht onderhouden, te groot, niet schoon en/of niet in de gewenste wijk.
Omdat we toch van de huisvesting in het Pannarai Hotel af willen, via contacten van mijn vriendin terecht gekomen in een appartement in het Aek ziekenhuis complex, aan de Phosi Road (aan deze weg ligt ook de Nong Bua Market en aan het einde ook Big C en Makro). Helaas maar een kamer, maar wel met aircon, douche en toilet. En het ziekenhuis op loopafstand, je weet maar nooit waar dat goed voor is. Huurprijs 16.000 baht per maand, dus uiteraard aanmerkelijk goedkoper dan het Pannarai.
Het gebruik van de tuktuks gaat mij tegen staan. Dus op zoek naar een goede tweedehands auto. Dit gaat wel echt erg soepel. Met een tuktuk – dat weer wel natuurlijk – naar een autobedrijf gereden dat gespecialiseerd is in tweede hands auto’ s. Er staan veel auto’ s, maar het merendeel valt af omdat “te oud”, of niet het automerk dat ik wil, enz. Ik heb mijn zinnen gezet op een Toyota, omdat je overal in Thailand met een Toyota terecht kunt voor onderhoud en reparaties.
nitinut380 / Shutterstock.comUiteindelijk blijven er een drietal auto’ s over, waaruit ik wil kiezen. Een Isuzu pick up, een Mazda personenauto en een Toyota Corolla Altis. De pick up valt af omdat ik bij God niet weet wat te doen met zo’n grote auto. Na lang wikken en wegen en uitvoerig overleg met mijn vriendin uiteindelijk gekozen voor de Toyota. Is hagelwit, anderhalf jaar oud, automaat en heeft slechts 38.000 kilometers op de teller staan. De vraagprijs is 530.000 baht (ruim 14.000 euro) en dat lijkt mij een heel redelijke prijs.
Ik ben helaas nog niet erg bekend met het Thaise onderhandelingsproces. Als ik de koop nu weer zou moeten doen, denk ik dat er minimaal 500 euro vanaf zou zijn gegaan. Maar goed, al doende leer je weer bij.
De auto wordt overigens, geheel volgens afspraak en zonder problemen, keurig bij onze condo in de parkeergarage afgeleverd. Zelfs het ontbrekende knopje bij de stereoset in de auto, was netjes weer aangebracht.
Nu we in het bezit zijn van een auto kunnen we onze verkenningen van Udon wat verder uitbreiden. Mijn vriendin heeft een motor – en auto rijbewijs. Zij rijdt en ik vind dat uitermate prettig. Zij kent de gedragingen in het verkeer van haar landgenoten als geen ander en kan daar dus ook naar handelen.
Duidelijk is wel dat ze geen enkele ervaring heeft met autorijden. Dus we doen in het begin dubbel voorzichtig. Inparkeren is een ramp en er is geen begrip hoe aan het stuur te draaien om de auto een bepaalde richting op te krijgen. Dus maar wat in de parkeergarage laten oefenen. Als we er nu op terug kijken, moeten we er allebei om lachen. Tja, alle begin is moeilijk.
En als ik naast haar in de auto zit moet ze bijkans gek geworden zijn van mijn ontelbare aanwijzingen. Maar ze leert gelukkig snel. Nu gaat het redelijk goed, met name het rijden in de stad gaat haar nu goed af. Parkeren gaat beter maar is nog niet echt goed en vooral erg langzaam, maar gelukkig hebben we altijd alle tijd.
Naarmate ik langer in Udon ben, ga ik de stad meer en meer waarderen. Het appartement waarin we wonen, vind ik echter eigenlijk veel te klein. We zitten boven op elkaars lip, mijn vriendin wil TV kijken en ik internetten op mijn laptop. Op den duur toch wel een lastige combinatie in een, niet al te grote, kamer waarin het bed de grootste plaats inneemt. Ik wil daarom op zoek naar een huis met tuin.Maar ja, onze eerste zoektocht naar een dergelijk huis was nou niet bepaald een succes te noemen.
De oplossing dient zich echter volkomen onverwacht aan.
Ingezonden door Charly
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
In memoriam10 november 2024In memoriam: Charly (Leo) – Een bevlogen schrijver voor Thailandblog
Leven in Thailand16 november 2020Toelichting op een Health Check Up – Deel 1
Leven in Thailand9 november 2020Aanvraag vrijstelling loonbelasting en sociale premies 2020
Leven in Thailand1 november 2020Sport kijken in Thailand
Vind het allemaal maar een beetje vreemd. Je vertelt dat je appartement in het complex van AEK International Hospital hebt. Deze ken ik goed. Een vriend van mij heeft er een heel mooi appartement op de zevende verdieping en betaal geen 16.000 baht per maand maar 48.000 baht voor een heel jaar, oftewel 4.000 per maand!! Dus dan hebben ze jou goed gefopt. Dan nog een tip. Op de tweede verdieping van Central Plaza is een coffeeshop waar tussen 12.00 en 14.00 uur deverse Nederlanders zitten die je de nodige tips kunnen geven.
Kan goed zijn dat ik gefopt ben Jos. Het is een een-kamer appartement. Ik heb overigens ook geinformeerd in UD Residence, tegenover het Good Corner restaurant. Ook daar was de huurprijs rondom de 16.000 bath per maand. Dus die 48.000 baht OP JAARBASIS komt eerlijk gezegd bij mij een beetje vreemd over.
Voor een simpele kamer betaal je al tussen de 3.000 en 5.000 per maand, dus tussen de 36.000 en 60.000 bath per jaar. En dat zijn de kamers die de Thaise meisjes, die in een restaurant of massage salon werken, huren. Overigens, met de wetenschap van nu, zou ik ook gaan voor zo’ n simpele kamer.
En bedankt voor je tip over de Nederlanders.
Groeten,
Charly
De AEK tower adverteert hier:
http://www.aekudonapartment.com/en/index.html
Ik lees voor een 1-kamer appartement 5.000 baht per maand. Mogelijk heb jij een groot appartement? Je zou het huurcontract eens kunnen nalezen over huur en voorwaarden. En eens overwegen hoe je die huur betaalt: van jouw bank naar hun bank, of cash aan iemand die doorbetaalt?
Succes.
Beste Charly, een goed begin is het halve werk? Mooi maar wat prijzig hotel, de aantrekkelijke dingen in Udon benoemd, auto 14000 euro (op haar naam?) op zoek naar een huurhuis, moet ook wat inrichting in etc. Waar ik benieuwd naar ben is iets meer persoonlijkers van jullie willen weten. Want hoe Udon in elkaar zit, dat weten de meesten wel die hier al een poosje wonen en na je twee ingezonden stukken, anderen ook voor een deel. Maar wat mij nieuwsgierig maakt en misschien anderen ook, wie ben je eigenlijk.
Wat zijn je duurzame verwachtingen hier? Kan je je in Thailand vestigen, gepensioneerd etc.
Je kent je vriendin in het fysieke leven nog maar kort, Is er een groot leeftijdsverschil etc etc.
Hoe zie je met haar hier een toekomst te verwezenlijken en zo meer.
Maar goed dat is aan jou, wens je op de korte termijn nog veel plezier, en geniet van Thailand en alles wat het verder te bieden heeft.
Beste Dirk,
In de volgende aflevering krijg je antwoorden op een aantal van je vragen. Dus even geduld hebben.
Overigens was en is mijn intentie om mij hier in Thailand te vestigen. Ik heb geen echte bindingen met Nederland, b.v. geen kinderen.
Je opmerking dat de meeste farang Udon wel kennen, kan ik niet me je delen. Natuurlijk, de farang die in Udon of directe omgeving wonen, kennen Udon, waarschijnlijk veel beter dan ik.
Alleen vermoed ik zo, dat de meeste farang niet in Udon wonen, maar in Pattaya, Bangkok, Huahin, Korat, enz. En ik denk dat deze farang Udon helemaal niet kennen.
Met vriendelijke groet,
Charly
dag je moet eens komen kijken bij First Home (woonerf en in het Thais Moo Baan) en dat is richting Nong Sai (je vriendin weet dat wel). Er komt geen verkeer door je wijk alleen mensen die er wonen en de vuilnisman.
Ik zal even uitleggen hoe je rijdt bij Aek Udon het spoor over dan na de stoplichten daar linksaf dan helemaal tot het einde bij de stoplichten rechtdoor.
Je ziet na 500 meter een rijschool (drive) links liggen en dan na 200 meter rechtsaf de weg blijven volgen en je rijdt er vanzelf op.
Welkom in Udon
Misschien kom ik je wel ergens tegen.
Mzzl Pekasu
Oh vergeten het is plus minus 6 a 7km van centra plaza af
Beste Charley
Ik woon zelf in Najomtien. Voor een nicht van mijn vrouw zijn wij op zoek naar een koper of huurder van haar woning net buiten Udon Thani.
Zij woont nu zelf in Nederland omdat har man 3jaar terug is overleden. Haar huis heeft 3 slaapkamers en een grote tuin.
Indien je meer wilt weten belt of mail mij maar
[email protected]
Beste Charly,
Ik reageerde al eerder op een van jouw inzendingen (daar waar ik isabela schreef moet trouwens Isaan staan).
Wanneer ik je inmiddels 3e inzending lees schrik toch wel enigzins. Ik vraag mij af in hoeverre je je bewust bent van cultuurverschillen en in het bijzonder daar waar het man vrouw relaties betreft. Net als jij ben ik via Thai Lovelinks in contact gekomen met mijn lief in Udon Thani. Tussen haar en mijzelf bestaat geen groot leeftijdsverschil, zelf 55 ben ik zo’n kleine 9 jaar ouder dan haar.
Wat mij opvalt en een beetje zorgen baart is het gemak waarmee je de Bahts laat stromen. Ik erken en herken, heel verleidelijk om te doen wanneer je nog ‘vers verliefd’ in een land komt waar het prijspeil is zoals in Thailand. Je wil je immers van je beste kant laten zien aan je lief dus galant alles betalen en op zoek gaan naar een mooie plek voor jullie liefdesnestje is heel begrijpelijk. Echter, realiseer je goed. Wij farang komen uit een ik-gerichte cultuur, Thai zijn wij (familie) gericht. Op moment dat je samen gaat wonen bij je vanuit Thais perspectief getrouwd. Niet alleen met haar maar ook haar familie en jouw geld hoort daar ook bij. Ergens komt er een moment dat jouw lief je b.v. vertelt dat de dochter van haar zus in het ziekenhuis ligt en blijkt er geen ziektekostenverzekering te zijn. Of jij de rekening even betaalt. Of broerlief heeft zijn auto (mogelijk dronken) in de prak gereden en hij heeft een nieuwe pick-up nodig. Thailandblog staat vol met dit soort verhalen en ze zijn echt…
Enne,… trouwen is dat ook al een onderwerp van gesprek met je lief. Google eens op ‘sin sod’ of ‘dowry’ met je uitgavenpatroon tot nog toe heb je naar de familie toegetreden beeld geschapen dat je zeer kapitaalkrachtige bent en dat zal je terug zien komen in de gevraagde ‘sin sod’ of ‘dowry’.
Op mij eerste vlucht naar mijn lief in Thailand, Udon Thani. Heb ik ruim 8 uur zitten praten over relaties met Thaise vrouwen. Zelf woonde hij inmiddels al 15 jaar met zijn Thaise lief ergens in Isaan. Twee opmerkingen van hem over geld zijn mij erg bij gebleven;- once you open the tap (geldkraan) you can not close it anymore en – water (geld) always flows from the top (jij, rijke farang) down the hill (zij en haar familie).
Je doet er goed aan het boek ‘Thailand fever’ aan te schaffen en samen met je lief te lezen (opzet, blz in Nederlands en daarnaast dezelfde tekst in Thai) en bespreken. ook te bestellen in Thailand.
Ik hoop dat je er wat aan hebt!
Groet Hermann
Excuus voor enkele spelfouten. In het vliegtuig zat ik naast een Britwie ik nog steeds contact heb en inmiddels 2 maal bezocht heb in Thailand.
Beste Hermann,
Dank voor je reacties. De valkuilen die je noemt, zijn mij bekend. En ja, in het begin geef je natuurlijk meer geld uit, dan nadat je je gesetteld hebt.
Mijn vriendin heeft geen ouders meer – helaas beiden overleden – en zij is absoluut geen geldwolf.
Een sinsod speelt dus helemaal niet. Trouwen is ook helemaal geen onderwerp van gesprek.
Ik moet haar aanmoedigen om wat te kopen als ze rondloopt in de nightmarket ofr in Central Plaza.
Ze koopt eigenlijk niets, alleen als ze iets leuk vindt, en dan mag het in haar ogen beslist niet te duur zijn. Natuurlijk was ze heel blij toen ik die Toyota kocht. Maar ik was er zelf niet minder blij mee.
Ze vraagt verder nooit om geld, hoeft ook niet echt want ik zorg er voor dat ze nooit zonder geld de deur uit gaat. Ik heb haar ook vanaf het begin gezegd alleen voor haar en haar twee kinderen te zorgen. Die zijn allebei rond de 20 en kunnen in feite heel goed voor zich zelf zorgen.
Ik denk dan ook dat ik het met mijn vriendin heel goed getroffen heb.
Met vriendelijke groet,
Charly
Hoi Charly, fijn om dit te lezen! Je let dus wel degelijk op en bent je dus meer bewust van e.e.a. dan ik op basis van je verhalen kon vermoeden.
Geniet ervan daar in Udon ik heb nog even te wachten voor ik er weer ben.
Beste Charly, fijn om dit te lezen. Het kwam in je verhalen niet echt naar voren dat je je bewust bent van dit soort dingen. Een goed bedoelde waarschuwing leek mij op zijn plek, vandaar. Veel plezier bij het verder verkennen van Udon Thani.
Hermann
Hermann,
Ik ken zat Thais die ik-gericht zijn en Nederlanders die meer collectief denken en alles over hebben voor hun familie en vrienden. Als je alleen kijkt en reageert op de cultuur, hoe juist die beschrijving van die cultuur in het algemeen ook is, ga je altijd de fout in. Kijk en praat met het individu zonder de cultuur daarop te plakken. Stel je op de hoogte van de cultuur, maar gebruik die niet in je omgang met een individu.
Thais zijn zus en zo zijn altijd gemiddelden en individuen kunnen er veel van afwijken.
Ik vind het ook niet leuk vastgepind te worden op mijn cultuur.
Beste Tino, ik kan het alleen maar met je eens zijn. Generaliseren doet idd nooit recht aan de individu. In dit geval ging ik echter op Charly en zijn individuele ervaringen in. Kan volgens mij geen kwaad om te wijzen op enkele aspecten van de Thaise dan wel Nederlandse cultuur te wijzen die tot pijnlijke misverstanden voor hem zouden kunnen leiden. Inmiddels heeft hijzelf overigens al op geruststellende wijze gereageerd.
Ook ik ken Thai die afwijken van het stereotype beeld dat ik in mijn reactie neerzette. Echter deze Thaise mensen bevestigen mij wel dat de Isaanse cultuur in grote lijnen zo werkt.
Ik vond simpelweg een goedbedoelde waarschuwing aan Charly op zijn plaats en wilde hem alert maken op mogelijke valkuilen.
Beste Tino,
Het een sluit het ander niet uit. Ook ik ken Thai en Nederlanders die niet voldoen aan de stereotypen ik gericht of wij gericht. Als je mijn reactie goed gelezen hebt heb ik ik ook op geen enkel moment ook maar iets dat op een waardeoordeel geveld. Het een is volgens mij namelijk niet beter of slechter dan het ander. Ieder cultuur heeft zijn eigen gemeenschappelijke waarden en normen die ontstaan zijn gedurende de ontstaansgeschiedenis van een groep mensen. Die waarden en normen zijn de sociale olie in de Thaise of Nederlandse cultuurmachine. Niet goed niet slecht maar gewoon verschillend maar soms ook overkomend.
Natuurlijk is er individuele diversiteit binnen welke cultuur dan ook. Dat neemt niet weg dat er binnen een bepaalde cultuur behaalde gewoonten waarden en normen duidelijk kunnen verschillen ten opzichte van andere culturen. Dat is waar ik Charly bewust van wilde maken.
In Thailand rijdt iedereen links van de weg (soms ook niet) terwijl hier in Nederland rechts wordt gereden. Zolang je je in Thailand bewust bent dat je links moet rijden is er niet zo veel verschil in hoe je om gaat met andere individuele verkeersdeelnemers….
Zelf heb ik in mijn inmiddels meer dan 2 jarige relatie met mijn in Isaanse vriendin geen enkel probleem ervaren waar het gaat over ik-gericht of wijn-gericht of geld naar familie toe. Maar ook zij verteld me over andere Thai en Farang waar dat wel degelijk een rol speelt. Dan wordt het wel degelijk een probleem wanneer je elkaars cultuur onvoldoende kent en bewust bent.
Mijn schrijven was dus niet bedoeld om te generaliseren, discrimineren, afwijzen of veroordelen. Ik heb ook geen enkel waardeoordeel gegeven.
Ik heb slechts willen waarschuwen door te wijzen op enkele cultuurverschillen, die als je ze niet beseft mogelijk tot nare situaties kunnen leiden. Ik heb gezegd ‘Charly let op, ze rijden hier links’, maar dat had hij zelf ook al in de gaten begreep ik uit zijn reactie.
Ik wil me als eerste richten op het hele verhaal van charly.
1. De prijs van de auto. Mijn mening niet verkeerd maar hangt af van het type.
Een nieuwe Toyota van jouw en dat is afhankelijk van het type is het een 1.6 of een 18 tussen 800.000 en 875.000. Afschrijving eerste jaar neem 25% en tweede jaar half jaar stel 15% dan heb je een idee over de prijs. Veel hangt af van hoe je gevoel is bij de garage waar het mobiel is gekocht. Ik kom echter om als het de duurste uitvoering is op een prijs van ongeveer 560.000. Maar dat is het duurste type.
Een nieuwe Mitsubishi Mirage kost minder dan 500.000. Maar jij hebt gekozen voor een Toyota. Hangt een beetje af hoeveel je rijdt en wat je doet. Net zoals in Nederland of Belgie.
2. Huur studio want dat lees ik is veel en veel te duur. Sluit me aan bij Jos.
Ken Udon Thani qua prijsniveau niet. Wel Jomtien,Uttaradit, Omgeving Hua Hin – Cha-am en Ramkhamheang 130 in Bangkok.
Ik geef alleen wat voorbeelden. Kijk zelf anders even op internet en anders in de advertenties op bangkok post classifieds.
Jomtien. Het walhalla van de expats. Beachroad 1 en 2 vanaf Soi 5 tm Soi 11.
Oh alles volledig ingericht. Kleine studios met douche de grotere appartementen vaak met bad en 2 toiletten. Oppervlak betreft LEEF ruimte dus woonkamer, keuken en eventuele slaapkamer. balkons. opslagruimte, toilet en badkamer horen hier niet bij.
Studios van 28 tot een 34 m2 vanaf 6.500 per maand tot een 10.000 bath
Twee kamers vanaf 30 – 48 m2 van een 8.000 tot een 15.000 bath
Drie kamers van een 36 tot 60 m2 van een 12.000 tot ………
Maar. Complex vaak altijd voorzien van zwembad, fittnes, envveel winkels binnen de hekken.
Electra en water 400 tot 1200 bath per maand.
Ik heb te huur tussen hua hin en cha-am (beide een 20 a 24 km) een nieuwe vrijstaande traditioneel thais huis gebouwd van teak op een 11 a 12 rai is een 9000 m2 bestaande uit. Onder ruimte 2.25 meter hoog. Oppervlakte 150 m2. met twee bergingen en toilet en douche ruimte in beton onder natte ruimte boven. een Thaise keuken onder, Parkeer ruimte voor twee auto’s. De Ford truck past er onder. Een aparte ruimte voor een tweede wasmachine, diepvries en koelkast.
Boven via buiten trap naar veranda om te zitten (Alles onder daks). Woonkamer 24 m2. twee slaapkamers ongeveer 12 m2 ieder, Droge thaise keuken 10 m2. Natte keuken 12 m2. Badkamer met douche en toilet.
Het huis is vanaf de weg NIET te zien. Staat achter fruitbomen en bamboe. Verder op het terrein, Bananen, Durian, Kokospalmen. Dadelpalmen, Mangosteen, Lamjay, Longon, Rambutan en Pineapple, Kruiden als meerdere soorten pepers.
Huurprijs geheel gemeubileerd en gestoffeerd met twee aircons en volledige apparatuur 30.000 bath per maand.
Daarbij is de verplichting voor het grondstuk te zorgen en het geheel te onderhouden. Vruchten en fruit met een opbrengst van een 5 tot 8.000 bath per maand voor de huurder. (Durian levert het meeste op).
Het hele terrein ligt in een slinger van een rivier en is dus alleen vanaf de straatzijde toegankelijk.
Om een idee te geven.
Het vrijstaande huis in Bangkok Ramkhaphaeng130. Ben ik aan het verbouwen. Het huis is 10 jaar oud en opgetrokken uit baksteen beton beneden. Heeft beneden tegelvloeren all over en boven de vloeren uitgevoerd in teak.
Het huis is half Thai en half geconstrueerd op zijn “oud”nederlands. Boven 3 grote slaapkamers ongeveer 18 m2, Een grote ruime overloop, een buddhakamer 7 m2 en een Ruime badkamer met toilet 12 m2 Alles boven nieuw. Dak volledig thermisch geisoleerd.
Beneden. Woonkamer 40 m2. Buiten kamer 18 m2. Studeer-werkkamer 9 m2, Natte keuken en droge keuken aaneengesloten maar wel afgescheiden samen 24 m2. Een tweede en derde toilet waarvan 1 met douche.
Overdekte carport. Alles op 800 m2
Als dit klaar is en ingericht staat dit te huur voor 30.000 bath.
Subvarnabhumi op een 30 minuten als het druk is.
Geeft je een idee wat iets zou kunnen en mogen kosten.
Je studio in Udon Thani is te duur.
In Uttaradit heb ik een zweedse kennis welke altijd in een resort huurt. 300 meter vanaf de Lotus Tesco en 700 meter vanaf Fridays. Hij betaald voor een twee kamer luxe verblijf met warm, koud water, elektra en twee aircons. Kleine keuken. Op het complex een zwembad en fittnes ruimte 5500 bath per maand.
Hi stelt hoef de kamer niet schoon te maken. hoef niet het bed te verschonen en als er problemen zijn loost de eigenaar het op.
Verder eten in de foodcourt of bij de grote lotus tesco.
Zijn huidige thaise vriendin, cq ex vrouw al 30 jaar is er ook heel blij mee.Leven het leven. Oh gescheiden vanwege de AOW leeftijd. Anders moet de partner gaan werken en word hij gekort. Zij krijgt nu een uitkering van gescheiden vrouw en hij zij AOW en pensioen.
Charly, een leuk verhal en ik hoop, dat je verder gaat vertellen. Ik herken al die plekken en woon zelf al 4 jaar in Udon Thani. Echt een leuke stadt niet al te veel verkeer en drukte. (behalve in het spitsuur)
Moderator: Uw reactie is onleesbaar. Te veel fouten en onjuist gebruik van leestekens.