Op busstation Ekkamai pakten ze me. Twee man pikten me uit de aankomende reizigers. ’Paspoort’, klonk het en ze gebaarden: openmaken die rugzak. Ik hang, dacht ik meteen. Het zat niet verstopt, gewoon in mijn toilettasje.
Gepakt!
“Do you smoke?’. Er omheen draaien had weinig zin, dus ik maakte een draaibeweging, pakje Drum gekocht in Trat, even duur als thuis trouwens. Dat hadden ze snel te pakken, en vonden daarin een pakje vloei met afgescheurd klepje.
Toen vonden ze het toilettasje, met die gram erin.
Het stomste wat ik ooit gedaan heb, zo voelt het. Met een gram wiet door Thailand reizen. Ja, ik gooi nooit iets weg. Het was wat ik overhield van mijn bezoek aan Koh Chang.
Alle zakken en vakjes, wel 20, moesten open, ik had met ze te doen. Overal zaten -soms gebruikte- papieren zakdoekjes voor als je kleverige handen hebt van vettig- of zoetigheden. Die werden allemaal open gevouwen. Vier toilettasjes, een heuptas, een borsttasje, en 100 kleine dingetjes.
En een aantal oude wietzakjes, met allerhande inhoud.
‘Waarvoor ?’(pillen).’For sleeping’. ‘For my stomac’.
Ze hielden een zakje(voormalig hasj-)met wit poeder omhoog. ‘Salt’. Ik schreef het op een briefje. Het werd ingenomen, later zag ik hem eraan likken, dat kreeg ik terug. Had wel eens willen zien dat ze een lik van de mottenballen genomen hadden, die ik als muggenwerendmiddel had meegenomen. En dit? Een zak met kleren. Ze keken niet eens, bang voor vuile onderbroeken zeker.
Wealen en dealen
Afijn, ik moest mee, een taxi in en één agent ging mee, naar een barretje achteraf waar niemand zat, en het spel ongestoord en ongezien kon beginnen. Weer alles onderzocht, en toen begon het dealen. Wat wil je betalen, om uit de gevangenis te blijven, zo begreep ik. De gevangenis, maakte hij duidelijk, maar dat wist ik al- daar kon ik beter weg blijven.
Hij schreef een bedrag op een briefje: 10.0000. Hee, dacht ik, hij maakt een fout, denkt dat duizend met 4 nullen is. Ik begon moeilijk te kijken, een heel bedrag. Maar na wat soebatten ging ik akkoord, “oké, ten thousand”, zei ik “O nooooo, hundred thousand!” Toen begon ik me enigszins onwel te voelen, maar liet niets merken.
‘Dat heb ik niet, het staat niet op mijn bankrekening, dus dat kan ik ook niet pinnen’. Dat was de waarheid, je kon zo’n 150 rood staan, daarboven kreeg je een afwijsmelding: saldotekort. Met een schuin oog keek ik heel even naar mijn creditcard, waarmee je gerust een paar 1000 kan opnemen. Ik vergat het onmiddellijk weer, en de agent zag en wist dit kennelijk niet, dat was mijn redding.
Zoeken naar meer
Weer werd alles onderzocht, wat al onderzocht was. Beneden in mijn rugzak keken ze niet eens. Maar ze hadden wel mijn notebook gezien en een camera en een verrekijker, toch goed voor een 500 euro, dus helemaal geloofwaardig klonk ik niet. Drie andere agenten kwamen erbij, waarvan ik me niet goed meer herinner of die er in ‘t begin al bij waren. Vier gasten die geld roken, als piranha’s en bloed.
Weer klonk de waarschuwing, hun gezichten stonden zeer ernstig, maar ik bleef zeggen: Sorry ik heb het geld niet, ik kan maar 10.000 pinnen. De hoofdman begon een proces-verbaal te schrijven. Ik begon mijn rugzak in te pakken, klaar voor het gevang. Toen draaiden ze opeens bij ( het werd ze duidelijk: mijn prijs, en anders vingen ze niets. Zij kozen eieren voor hun geld. Dat werd mij toen ook duidelijk, de kaarten lagen op tafel.
Akkoord
Een agent vond nog 80 euro cash in mijn heuptas, en toen gingen ze akkoord. 10.000 baht plus de cash, totaal ongeveer 260 euro. Ik kwam er goed vanaf. Ze bleven zitten toen ik naar de automaat ging, dat zou anders teveel opvallen misschien, zij liepen immers ook risico. Toen ik terug kwam wilden ze het reçu zien. Maar ik druk altijd op nee, nu dus ook, voor zover ik uit het Thai op het scherm wijs werd.
“Maar dan heb je geen bewijs!”. Kennelijk moet je hier rekening houden met ‘fouten’ van de bank, en er 10x zoveel afgeschreven wordt dan op je reçu staat. En ze dachten kennelijk, daar er nog maar voor een tientje of wat in mijn heuptas over was, dat ik wel extra gepind zou hebben, en dus gelogen. Ze geloofden me nauwelijks. En vroegen weer om meer geld. Toen werd ik serieus: ik keek de een recht in zijn ogen, en zei: “I am honest, now you”.
Ze keken elkaar wat vertwijfeld aan, en toen wist ik, ik kan weg. Zo liep het af. Ik had nog maar één zorg; kon ik nog pinnen? De volgende dag haalde ik toch nog 7000 baht van mijn rekening. Ik stond nu wel voor een 150 of zo rood, maar ach, de gevangenis was erger geweest.
Ingezonden door Rob
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond2 december 2024De magie van mangosteen: Thailand’s sappige geheim
Rooftop bars2 december 2024Above Eleven Rooftop Bar in Bangkok: kwaliteit op eenzame hoogte!
Achtergrond30 november 2024Hervormingen van Thaise vastgoedwetten: redding of verkoop van het land?
Agenda30 november 2024Agenda: December festivals en evenementen in Thailand
Bij wegcontroles wordt geen enkele poging gedaan de corruptie te verdoezelen. Een jong Thais familielid bij ons in de auto werd eens positief bevonden. Ya ba of yar maa. Er werden zeker 10 auto’s tegelijk aangehouden en het was een komen en gaan met potjes urine. Een dag job. Routine. Ook het bedrag was routine. 10.000 baht. De jonge blijft hier. Daar en daar kunt u pinnen meneer. Na het betalen: Over 100 km is er weer controle zei de agent. Wij zullen doorgeven dat u al betaald heeft. En de auto werd niet eens doorzocht. Men kan zich dus zelfs afvragen of de test wel eerlijk was.
Maar goed, deze jongeman had eerder zoiets uitgehaald dus het zou best kunnen. Bovendien gaf hij toe de dag daarvoor gebruikt te hebben. Dom genoeg zei hij dat ook tegen de agent. Echt Lao dus! Komt niet meer bij mij in de auto. Toch zou men zeggen: positief, dus we gaan zoeken naar meer toch? Ging ze eigenlijk alleen maar om die 10.000.
Het is natuurlijk niet alleen dom om met wat u ‘over’ had van uw bezoek aan Koh Chang door Thailand te reizen, het is ook dom om op Koh Chang zelf in het bezit te zijn van wiet en/of het te gebruiken.
U bent er mooi mee weggekomen, voor € 260 mag je in Nederland nog niet eens even bumperkleven.
Zonder de welwillendheid van de Thaise agenten en mede dankzij uw bereidheid om het corruptiesysteem in voorkomende gevallen een warm hart toe te dragen was uw verhaal wellicht een stuk langer geworden.
Dat u uiteindelijk nog maar één zorg had – of u nog wel wat kon pinnen – komt mij vreemd voor, aangezien u uw credit-card toch nog had?
Een c.card kent, behalve rood staan, wat mij een beklemmend gevoel geeft, nog een aantal nadelen. In november werd mijn card door de automaat ingeslikt. Ik wil u het verhaal, wat ongeveertwee a-4tjes zou beslaan, wat dit voorval mij aan tijd en ellende kostte, besparen.Ik neem voortaan cash mee.
Dit verhaal komt van het soort toeristen dat Thailand kan missen als kiespijn.
Denken dat je in het buitenland dingen kan doen welke je niet in eigen land mag of kan. Indien ze er hem uitghaald hebben dan hadden ze zeker reeds aanwijzingen of zal hij zich verdacht gedragen hebben. Je hebt je probleem zelf uitgelokt het spijt mij dit te moeten zeggen en nu natrappen,pover! En danThailand toch maar in een slecht daglicht stellen.
Ik woon hier 12 jaar en kwam voordien reeds 15 jaar naar Thailand en heb nog nooit een politieman betaald laat staan aan de deur gehad om geld te vragen, waarom? Omdat ik al mijn zaken netjes op orde heb van werkvergunning tot visum enz..en mij als een normaal burger gedraag.
Ik hoor hier regelmatig westerlingen klagen over politie betalen, maar in de meeste gevallen kan ik zo het antwoord geven. Een heleboel westerlingen werken hier zonder werkvergunning,doen ettelijke visa runs indien ik wil maak ik een A viertje met namen en adressen en al deze mensen zitten zo op het vliegtuig.Ik betaal ieder jaar een bom geld om in orde te zijn waarom anderen niet?
Een goede raad, gedrag je buiten je land en denk niet dat alles kan en alles mag en je zal probleemloos in Thailand reizen en wonen.
Wat een badinerende onzin.
Ten eerste is dit een Nederlander, die uiteraard gewend is dat een grammetje er niet echt toe doet. Daarnaast ben je vaak ook met Thaise mensen op stap, die je daarbij het gevoel geven dat het heel gewoon is – Op Koh Chang vraag je het de eerste de beste, hij verdwijnt 10 minuten en presto, 5 gram voor weinig.
Daarnaast is Thailand zo corrupt als de pest. Zit zelf in een situatie waar mij deze week is gevraagd even 8000 euro !!! (300.000 baht) gereed te hebben simpelweg om mijn vrouw een Thaise ID te bezorgen – waar ze gewoon recht op heeft na 32 jaar in Thailand!
Inderdaad twee keer fout. Met drugs in Azie op weg en nog fouter om mee te doen aan corruptie maar daar wel over te klagen. Ik betaal nooit voor iets waarvoor niet betaald hoeft te worden. Dat kostte me in Zuid Amerika van Ecuador naar Peru ooit vier uur wachten aan de grens en het betekende in Afrika van Nigeria naar Benin dat ik er voor koos Benin niet in te gaan omdat ze een veel te hoge prijs vroegen voor een transit visum. Van drugs ben ik altijd verre gebleven en die zijn nog steeds niet normaal. Kom in mijn werk iets te veel personen tegen die wiet roken waarvan gezegd wordt niet verslavend. Die die zich niet verslaafd noemen maar er wel hardstikke van afhankelijk zijn.
Tja,het is toch een risico,drugs in Thailand.
Als iemand een hekel aan je heeft (krijgt) kan die zo een “setupje” maken dat men drugs vindt bij je.
Dan zijn de rapen gaar en wordt het een lange gevangenisstraf .
Beste, beste Bob, je moet het allemaal zelf maar weten, toch citeer ik:
” Het stomste wat ik ooit gedaan heb, zo voelt het. Met een gram wiet door Thailand reizen “.
Deze uitspraak kan ik volmondig beamen, dat weet je toch, je gaat onherroepelijk de bietenbrug op en daar kom je alleen af als je dokt, je hebt nog veel mazzel gehad met een geschikt prijsje.
Laatst nog bij iemand wat pillen in de auto, na langdurig onderhandelen kwam die er af met 40.000 Bth, maar dan iemand anders, ook gepakt met wat pillen, een recidivist, zat al eens 5 jaar wegens de handel in dat spul, omdat het aantal nu wat minder was, 2 jaar staatsverzorging en geloof me, ik ben in zo’n staats verzorgingshuis geweest om te zien hoe het er daar aan toe gaat, daar vergaat je snel de lust, heus.
Ik hoop voor je, dat wat je gevoeld hebt ook echt gevoeld hebt.
Hoeveel waarschuwingen heb je nodig voordat je het allemaal gelooft?
NicoB
Beste Rob,
Ik ben al vele keren samen met mijn vrouw op vakantie geweest naar de meeste landen van Z-O Azië. Ik begrijp dus werkelijk niet hoe expats denken die er inmiddels wonen, maar het getuigt van grote lef/moed ( in Nederland noemen wij dat “DOMHEID”) om met soft-harddrugs in die landen te reizen. Ook het feit dat je kennelijk over onvoldoende financiële middelen beschikt zegt iets over je. Het bezorgt de buitenlandse expat c.q. vakantieganger een slechte naam. Je houdt ook met jouw gedrag de corruptie in stand. Ik verbaas mij eigenlijk over het feit dat jij met dit verhaal naar buiten treedt.
Nergens staat dat hij onvoldoende middelen heeft – allen niet op zijn direkte bankrekening. Daarnaast is het mischien moeilijk voor jou te zien, maar HEEL veel mensen in Thailand blowen. Ja, ook politieagenten. En zeker de helft van de jongvolwassenen. Dus niet zo gek dat je er mee in aanraking komt.
Bij dit soort berichten heb ik steeds dezelfde twee gevoelens :
1) Enerzijds geen enkel medelijden met diegene die zich bezighouden met drugs, hopelijk worden ze zeer streng gestraft.
2) Anderzijds de corruptie die me mogelijk nog meer boos maakt. Want hoe weinig een politieman daar ook verdient (net zoals bijna iedereen in Thailand), zij moeten hun (politie)taken correct uitvoeren.
Mij zal het niet overkomen, ik zou anders omgaan met die corruptie.
Anderzijds geloof ik ook maar enkel in corruptie in Thailand, als je schuldig bent.
Je hebt het dus zelf in de hand.
In een moslimland bijvoorbeeld moet je zelfs niet schuldig zijn, daar zorgen ze wel voor je schuld.
Wat zijn drugs? Ik weet niet of jij alcohol drinkt, maar daar kun je dus ook zweepslagen voor krijgen in sommige arabische landen. Anderszijds is in Laos en Nepal het blowen volkomen normaal.
Wie ben jij om te bepalen wat “drugs”zijn?
In Laos is het zeker niet volkomen normaal. Ben vaak in Laos geweest en Laotianen vinden het zeker niet normaal. Op bepaalde plekken is er veel aanbod maar het betekent nog steeds niet dat het normaal is.
Inderdaad.
Laos heeft met de komst van de Verenigde Naties en hun UNDP decennia geleden, een zero tolerance beleid tegenover drugs geïmplementeerd bij de overheid. Om de puppy fields te ruimen en door boeren alternatieven te bieden. Dat staat zelfs in de meest aftandse reisgidsen.
Er worden nog volop levenslange celstraffen op bezit uitgesproken, zodanig dat sommige Westerse landen dit zelf helemaal overdreven vinden.
De plaatsen in Laos waar veel drugsaanbod is, pakweg Vang Vieng, zijn vooral waar bv de wietrokende backpackers zich ophouden. En overal waar de wietroker komt zal hij zijn drugs vinden en omgekeerd. Markt van vraag en aanbod dus. Maar dat het daarom overal zou toegelaten zijn, no way! Dat een agent een oogje dicht knijpt of zou meeroken? Kan het niet uitsluiten. Gebeurt overal, maar … die agenten dienen hun korps nooit lang hoor, die zijn vroeg of laat je celmaatje ;~)
En ja, alcohol is ook een hard drug. Gematigd gebruik is risicoloos? Een jointje op een festival ook? Alle dagen meerdere dosissen tot in een roes toe: dan ben je verslaafd. En kan je posten wat je wil, niemand geeft je gelijk over je ‘helende’ drug of helpt je er van af hoor. Spijtig want verslaving is een erkende ziekte ;~)
Drugs in Thailand zijn de tot drugs behorende middelen die in Thailand op de lijst van verboden middelen staan, of jij dat nu juist vind of niet doet niet terzake.
Alcohol, een drug, staat niet op die lijst, dus mag gebruikt worden.
NicoB
In Laos zou ik toch maar niet blowen in het openbaar, want “volledig normaal”, zoals u schrijft, is het al zeker niet. Ik woon op zo’n 500 mtr van Laos, ga daar geregeld een paar dagen heen, en ja, kreeg ook al wiet aangeboden van Tuktuk chauffeurs. Na vele jaren hier onderweg weet ik evengoed dat een vent die daar 10…20 mtr verder het zaakje staat te bekijken, mischien wel een politieagent is die samenspant met die chauffeurs. Nu rook ik zowiezo niet, voor mij dus geen probleem, maar ik heb wel degelijk “backpackers” in de val weten lopen. Rob die schrijft over expats en hun lef/moed/domheid betreffende dit verhaal…….ik meen dat de schrijver van het artikel GEEN EXPAT is hoor, waarom dan de expats hierbij betrekken?
De laatste 2 jaar heb ik 2 kennissen verloren aan de gevolgen van alcohol, beide verongelukt in het verkeer.
Hoeveel mensen ken jij Pat die zich hebben dood gerookt mbv wiet?
Meer en deel vd farang die in hetzelfde dorp wonen als mij hebben een groot alcohol probleem.
Er zijn maar weinig mensen, die niet weten als ze Thailand bezoeken, dat bij het minste grammetje drugs, aangetroffen in je bagage buitensporige straffen uitgedeeld worden. Doe dat in Amsterdam maar nooit hier. Vervolgens is de Thai bath number one in Thailand, dus je hebt het ze wel erg makkelijk gemaakt.
Om daar uitgebreid verslag van te doen, op een internetsite, die door erg veel mensen gelezen wordt, is volgens mij de tweede stommiteit. Kan wellicht nog vervolgschade opleveren.
Maar goed het heeft een beetje poen gekost, maar hopelijk ook een beetje wijsheid opgeleverd.
In mijn optiek ontbreekt de wijsheid al op het moment dat je je met drugs inlaat. Het leidt nergens naar en doet afbraak aan je lichamelijke en geestelijke gezondheid. Maar ja de mens in zijn verscheidenheid en zelfvernietigend vermogen.
wat kan ik er van zeggen is gewoon stom om met wiet te reizen
Je weet in dat soort landen dat de straf op verdovende middelen hoog zijn
Maar je heb altijd van die mensen die denken dat ze in europa zijn en alles kunnen doen en laten
wees blij dat je corrupte politie man had voor het zelfde geld ga je de bak in voor 5 jaar is dat een joint de moeite waard denk het niet gewoon stom in mij ogen blijf ver weg van drugs en moet je zo nodig gebruiken doe het dan in Nederland maar laat je vakantie er niet door kapot maken edwin
Mwha. Standaard prijs aan de agent is 10,000 baht. Op Koh Pangan worden ze dan soms eerst nog even opgesloten in een stalen kooi, als ze gepakt worden op een full moon party en niet direct willen betalen.
Tja, een paar van de reacties zeggen toch meer over de posters dan over mij. Nergens stel ik het land in een kwaad daglicht, wat een theater. Ik beschrijf nuchter, hoe het ging, en dit gaat over corruptie, behalve dan mijn vergissing, te vergeten dat ik die gram niet weggegooid had.En dan, de zin:denken dat je in dit land dingen kan doen die in eigen land niet kunnen, bedoelt de schrijver soms België? Wie een beetje lezen kan begrijpt dat ik van de straffen op de hoogte ben, dat dit een samenloop van omstandigheden was. Bovendien, wat uit het stuk is weggelaten, is dat 90 % van de backpackers naar Koh Chang komt voor het blowen.De oogjetoe-politiek laat ik hier maar onbenoemd . Onvoldoende middelen? Ik ben de laatste jaren al wel 50 weken door het land gereisd. Onvoldoende waarvoor dan, voor blackmail?
Tsja….Wat me nog het meest chockeert, is dat de schrijvers kennelijk niet op het idee komen, dat dit stuk als waarschuwing bedoeld kan zijn. Maar wie struisvogelpolitiek prefereert, is misschien in Thailand beter op z’n plaats.
Rob: helemaal eens. Ik woon daar, en er wordt geblowed bij het leven. Niks aan de hand. Je hebt gewoon pech gehad (en een klein beetje dom) dat je die gram nog had.
Neemt niet weg dat je gewoon het standaard bedrag hebt betaald voor een dergelijk vergrijp (anders zat zelfs de Bangkok Hilton nu te vol), en andere wilde waarschuwen voor eenzelfde domheid.
Kudoo’s voor jou, Rob, bedankt voor je informatieve bijdrage!!!
Volgens mij hebben ze je die dag gewoon gepakt. Die zochten een drugsrunner, om hun baas zijn statistiek goed te maken of om zich te bewijzen. Vonden er geen en hebben er eentje uitgepikt die naar de wiet rook op 5 meter afstand? (Met alle respect hoor).
Misschien was het ook het einde van de maand, mochten de agenten thuis niet meer binnen zonder eten of zonder geld op de plank?
Misschien waren het masochisten die zich nadien krom hebben gelachen met jouw koud zweet en dat luttele biergeld dat je veil had? 10.000 THB met 4 agenten is 1 uur in een karaokebar!
Zie verdere reactie overigens, bedankt voor je getuigenis ;~)
Hier ben je niet consistent in je verhaal helaas, ” en dit gaat over corruptie, behalve dan mijn vergissing, te vergeten dat ik die gram niet weggegooid had “.
Je was dat niet vergeten.
In je verhaal schrijf je dat je die gram nog had omdat je nooit iets weggooit.
Onbegrijpelijk, dat je plastic zakjes bewaard en gebruikt waar eerder wiet in zat, elke snuffelhond zou je meteen aan kunnen wijzen?
Uiteraard krijg je bijna heel Thailandblog over je heen als je een dergelijk verhaal laat plaatsen, zie in je eigen reactie pas dat dit verhaal als waarschuwing bedoeld kan zijn, maar in je verhaal zie ik daar in eerste instantie niets van.
De realiteit is, dat drugs in Thailand verboden zijn, dat weet je nu dan.
Dat je toch tot laten plaatsen besloot indien bedoeld als waarschuwing, nou alé dan maar.
NicoB
Ik lees je stuk ook meer als een waarschuwing en ‘potverdorie, daar ben ik goed mee weggekomen’ verhaal.
Heb zelf ook op meerdere plaatsen wat gerookt in Thailand. Maar dan wel eerst even de kat uit de boom gekeken, en vervolgens gekocht bij degene die het guesthouse runt. Nooit in eigen huisje bewaard, en ook nooit mee tijdens het reizen. Ben ook niet zo van het weggooien, maar in Thailand wel hoor.
Hoe je het ook wendt of keert, jouw ‘vergissing’ is en blijft hoe dan ook dom zeker gezien je op de hoogte was van de straffen.
Het had ook heel anders met je kunnen aflopen, de corrupte agenten hadden je geld kunnen innen én tevens zorgen dat je langdurig achter de tralies zou moeten verblijven, corrupten zijn op hun woorden en daden geenszins te vertrouwen, die zijn tot alles in staat.
Tja, daar zit je dan met 30 personen of meer in een cel, een ‘gat in de grond’, aidslijders en alle ellende, daar wil je nog geen dag verblijven. Ken iemand die een soortgelijke ‘vergissing’ jaren geleden had begaan, was weliswaar niet in Thailand maar in Uruguay, hij heeft er nu nog nachtmerries van, geestelijk een wrak.
Lees met respect het verhaal van Rob.
Hij geeft zelf initieel aan dat het dom was, maar geeft met zijn bijdrage andere dommeriken de kans om hieruit alvast een les te pakken.
Gelukkig was zijn ‘leergeld’ maar 10.000 THB. Ken sukkels die evenwel 100 duizenden corrupte Bahts betaalden (weliswaar een ander vergrijp) en die zijn nog niet thuis. Zitten nog in’ leerschool’!
Eerlijk gezegd: ik geloof van gans het verhaal NIETS. Ik zie hem al “onderhandelen” met agenten waarvan we weten dat ze geen ernstig woord Engels spreken en hij hoogst waarschijnlijk geen ernstig woord Thais. Met een taxi naar een barretje…? Reist rond met, zoals hij zelf schrijft, ” gebruikte ” weedzakjes, gebruikte kleverige zakdoekjes en zelfs met een zakje zout… Laat me niet lachen, moet nogal een smeerlapperij in zijn rugzak zijn.
Schrijver wil hier enkel een “interessant” verhaaltje opdissen op nog maar eens de nadruk te kunnen leggen op de corruptie van de politie in Thailand, dat is alles, meegemaakt of niet, speelt geen rol. Ik woon hier reeds jaren en moet nog de eerste keer corruptiegeld aan om het even wie betalen. Ik ben wel met alles in regel en waar geblowed wordt, daar blijf ik weg. Heb dat totaal niet nodig, voel me zonder die vuiligheid ook gelukkig.
na 34 jaar Thailand bezocht te hebben als toerist en er nu al 8 jaar woon, dus samen 42 jaar LOS.. Is mijn ervaring dat wanneer je tussen de lijnen loopt, je nooit geconfronteerd word met corrupte politie. En sommigen , waaronder Rob mogen hun 2 handen kussen ,en op hun 2 blote knieën de Goden danken dat er in Thailand corrupte politie bestaat, want stel U even het alternatief voor. Enkele jaren Bangkok Hilton met 40 man op een betonnen vloer de nacht doorbrengen.
Betrokkene labelt zijn verhaal als een waarschuwing voor ons allen. Zelfs de grootste sukkel weet, dat Thailand een ander drugsbeleid voert, dan in ons liberale Nederland. Hoezo waarschuwing!
Het verhaal wat ik las, was dat van een pechvogel, die door een stel corrupte overheidsmedewerkers uitgekleed was. Een perfect voorbeeld van overtreder in de slachtoffer rol. Geen spijtbetuiging in het verhaal te bekennen, wel de zorg of er nog voldoende geld was om te pinnen.
Het gelijk hebben staat niet aan jouw kant, wel verongelijktheid en een gebrek aan respect voor de wetgeving in het land waar je te gast bent. Na het lezen van je reactie ben ik van mening, dat je er nog niet veel van geleerd hebt.